Sycylia - w cieniu wulkanu i góry San Giuliano

Dla fanów Roberta Makłowiczsa lub/i Katanii
https://youtu.be/02AVkYHO_-U?si=eM8SlT_pkLtjcDk9

Ja obejrzę dopiero wieczorem

piekara114 napisał(a):Na wysokości Cala Graziosa wjeżdżamy na piękną asfaltową szeroką drogę i mamy przed sobą ciekawą plażę

Niezwykle ciekawe miejsce. Czy powstało naturalnie, czy też coś tam zostało zatopione ?.

tony montana napisał(a):Kawa i słodkości to idealne na drugie śniadanie

Zgadzam się w całej rozciągłości.
Natomiast gdy jesteśmy na wakacjach to lubimy się dostosować do zwyczajów miejscowych.
W Polsce dla nas naturalna jest jajecznica, kiełbaski, kanapeczki.
W Chorwacji wolimy talerz serów, pršut, oliwę i pieczywo.
We Włoszech uskuteczniliśmy ich nawyki. Schodziliśmy sobie do kawiarenki na cappuchino/espresso/doppio i corneto/brioche/cannole.
Nam się to bardzo podoba. Aczkolwiek gdy zatęskniliśmy za wytrawnym śniadankiem to w pokoju robiliśmy sobie chorwacki talerz

megidh napisał(a):

piekara114 napisał(a):Na wysokości Cala Graziosa wjeżdżamy na piękną asfaltową szeroką drogę i mamy przed sobą ciekawą plażę

Niezwykle ciekawe miejsce. Czy powstało naturalnie, czy też coś tam zostało zatopione ?.

Również mnie bardzo zaciekawiło to miejsce , wygląda jak zalane przez morze wyrobisko skalne


Pozdrawiam
Piotr

piekara114 napisał(a):Dla fanów Roberta Makłowiczsa lub/i Katanii
https://youtu.be/02AVkYHO_-U?si=eM8SlT_pkLtjcDk9

Ja obejrzę dopiero wieczorem

A po Katanii ... Taormina ...

Coś mi ten odcinek z Taorminy wyrzuca i nie mogę obejrzeć.... Ale parcia nie mam, mnie Taormina nie zachwyciła....

Co do plaży Cala Graziosa - Gosia i Piotrze macie rację, to pozostałości starożytnego kamieniołomu Dziś powstały w tym miejscu naturalne baseny morskie z ciepłą i płytką wodą.
W sezonie w tym miejscu działa bar plażowy, początkiem maja widać być tylko zarys pod bar. Cisza, spokój i przestrzeń.

Informacyjnie: Cala Graziosa to nie pojedyncza zatoczka jak w przypadku Cala Azzurra czy Cala Rossa, lecz cześć północnego wybrzeża z zatoczkami z niewielkimi klifami, skałkami, pozostałością wyrobisk i piaszczystymi minizatoczkami. Dla każdego coś miłego

07/05/2023, niedziela, dzień 4 c.d.

Robimy objazd miasteczka i podjeżdżamy jeszcze raz na pierwszą odwiedzoną plażę Spiaggia di Marasolo, a potem oddajemy rowery. Mogliśmy jeszcze podjechać do zabudowań starej przetwórni tuńczyka (w II połowie XIX w. było to nowoczesne centrum rybołówstwa, przetwórnia nie funkcjonuje od ok. 30 lat), która jest po drugiej stronie portu…


….ale nie chciało nam się, a greckie wakacje w stylu siga siga nauczyły mnie spokoju, nie biegania z listą miejsc do odwiedzenia i odhaczania kolejnych pozycji… Spokój, powoli, zgodnie z sobą….i wdrażam to przy każdej okazji

W czasie tej rowerowej wycieczki zrobiliśmy 18 km (nawet tego nie odczułam) w czasie ok. 4,5-5 h


Jazda rowerem po wschodniej Favignanie to czysta przyjemność, nie trzeba mieć wielkiej kondycji, aby taka wycieczka sprawiła przyjemność. Gorąco polecam taki sposób zobaczenia choć fragmentu tej wyspy.

Prom mamy o 15:45, więc mamy jeszcze chwilę czasu…. Idziemy na na główny plac Favignany - Piazza Madrice. Najpierw widzimy kopułę kościoła Chiesa Madre Maria SS. Immacolata


W środku dla mnie nic ciekawego…


… póki nie trafiam na


…ale nie udało mi się ustalić szczegółów…

Kościół (z XVIII w) „wzniesiono w pozycji zdecentralizowanej, po lewej stronie w stosunku do środka placu, gdyż należało uwzględnić zarządzenie królewskie nakazujące pozostawienie wolnej przestrzeni przed fortem San Giacomo tak, aby aby nie zasłaniać widoku na morze i ostrzału z armat samego fortu.”




Trafiamy jeszcze pod Chiesa di Sant’Antonino da Padova - mały kościółek z samego końca XIX w. dla pracowników przetwórni tuńczyka...


Kierujemy się ku portowi…. Mijamy letnią rezydencję rodziny Florio - Palazzo Florio - niestety ogród jest teraz niedostępny, jest jakaś impreza, szkoda, że rano nie zajrzałam, ale wycieczka w teren ciągnęła mocniej Szkoda, bo miejsce bardzo się wyróżnia na tle innych tu na wyspie…




Pora wracać. Prom przypływa z lekkim opóźnieniem, ale opóźnienie nadrobił na morzu….
Odpływamy….


Pora na podsumowanie:
Favignana jest rewelacyjna Dla mnie must see jak jest się na zachodzie Sycylii. Z pogodą trafiliśmy idealnie: było ciepło, ale nie gorąco, jakby było pełne słońce to kolory były by jeszcze bardziej lazurowo-turkusowe, ale jazda pewnie nie byłaby już taką przyjemnością (przynajmniej dla mnie). Wycieczkę można oczywiście modyfikować, my wybraliśmy jazdę jak najbliżej wybrzeża, aby mieć morze stale w zasięgu wzroku i tylko po wschodniej bardziej dostępnej części wyspy.
Sama wyspa zaskakuje swoją różnorodnością i ogromną odmiennością w stosunku do Sycylii. Uwielbiam odwiedzać tak odmienne i niepowtarzalne miejsca. Nie było szans, aby objechać całą wyspę, ale też dwa dni na wyspie to dla mnie byłby max. Można wybrać się na trekking, ale ja łażę po górkach w ciągu roku, więc w czasie urlopu jest to dla mnie mało pociągająca opcja (no chyba, że na trasie można trafić na mega atrakcję to inna sprawa ->Etna ).
Należy pamiętać, że poza ścisłym sezonem, przy niesprzyjających wiatrach, można na wyspie utknąć na kilka dni (promy przy większej fali nie kursują), więc nie należy zostawiać wizyty na wyspie na ostatnie dni pobytu (tuż przed odlotem).
Czy wyspę odwiedzę ponownie? Raczej rzadko zaglądam w te same miejsca, wychodzę z założenia, że Europa i świat jest zbyt ciekawy i różnorodny, aby jeździć w te same miejsca, ale jeśli trafiłabym ponownie na zachód Sycylii i miała wolne okienko to z przyjemnością popłynęłaby na Egady, ale chyba na inną, bo jestem mega ciekawa jak inne wyspy wyglądają i czy są podobne do największej z nich.

piekara114 napisał(a):Mogliśmy jeszcze podjechać do zabudowań starej przetwórni tuńczyka (w II połowie XIX w. było to nowoczesne centrum rybołówstwa, przetwórnia nie funkcjonuje od ok. 30 lat), która jest po drugiej stronie portu…

Mam skojarzenia z Chanią na Krecie.

Gosiu,masz całkowitą rację

07/05/2023, niedziela, dzień 4 c.d.

Po 40 minutowym rejsie wpływamy do Trapani (niestety zdjęcia za szyb promu)


… mijamy tutejszą fabrykę soli morskiej Sosalt.


Koniec wycieczki, wspaniałej wycieczki


Idziemy do naszego mieszkania, mamy bardzo blisko, a oko można zawiesić na murach miejskich…


…i palmach – nie-tonowych



Odpoczywamy ze dwie godzinki, w końcu jesteśmy we Włoszech, sjesta, choć opóźniona, się należy, a potem idziemy na wieczorny spacer.


Mijamy pomnik Monumento vittime civili di Guerra (cywilnych ofiar wojny)


…i dochodzimy do barokowego kościoła Chiesa di San Pietro, który niestety za każdym razem jak koło niego przechodzimy jest zamknięty. Raz trafiliśmy jak babcie z niego wychodziły i drzwi zamknęły na klucz, a klucz do torebki….
Kościół się dobrze zakamuflował w zabudowie…


Kościół chciałam odwiedzić, bo ma jedne z największych organów w Europie, no ale się nie udało…pozostało tylko popatrzeć na dach….


Idziemy prosto przed siebie i trafiamy na dzień wcześniej odwiedzony Chiesa di S. Agostino, tylko tym razem najpierw od tyłu..


...a potem już jak należy....


Kościół ma bardzo charakterystyczną rozetą…


Plac przed kościołem to plac z fontanną Saturna (będziemy tu za każdym razem, kiedy będziemy się udawać do centro storico) i ciekawymi obrazkami-mozaikami przedstawiającymi najważniejsze zabytki w mieście i okolicy…




…a potem idziemy na główny deptak. Spacerujemy wzdłuż pałaców i kościołów….








…trafiamy na plażę pod murami, a w tle tytułowa góra San Giuliano

piekara114 napisał(a):Kościół chciałam odwiedzić, bo ma jedne z największych organów w Europie, no ale się nie udało…pozostało tylko popatrzeć na dach….

Ależ piękne te kopuły. Szkoda że tak zakamuflowane.

U Ciebie pięknie i spokojnie , a Etna znów wybuchła, popiół wulkaniczny spowodował zamknięcie lotniska w Katanii. Ze Stromboli wypływa rozgrzana do czerwoności lawa, a za naszej tam bytności słabe były nawet dymy ponad kraterem...

piekara114 napisał(a):Z pogodą trafiliśmy idealnie: było ciepło, ale nie gorąco, jakby było pełne słońce to kolory były by jeszcze bardziej lazurowo-turkusowe, ale jazda pewnie nie byłaby już taką przyjemnością (przynajmniej dla mnie).

Zwiedzanie i aktywność fizyczna w upale to męka, dlatego coraz bardziej lubię wiosenne i jesienne wycieczki podczas których nastawiam się na intensywne zwiedzanie .

Zdublowany post.

Cześć Dziewczyny.
Odezwałyście się jak wypoczywałam na Brac i nie wiedziałam Waszych postów

megidh napisał(a): Ależ piękne te kopuły. Szkoda że tak zakamuflowane.

Cały kościół się dobrze zakamuflował

dangol napisał(a):U Ciebie pięknie i spokojnie , a Etna znów wybuchła, popiół wulkaniczny spowodował zamknięcie lotniska w Katanii. Ze Stromboli wypływa rozgrzana do czerwoności lawa, a za naszej tam bytności słabe były nawet dymy ponad kraterem...

Szaleją co kilka dni te wulkany. Z Myszą fotkami prychającej Etny co kilka dni się wymieniamy (jak na lubię profil na fb Wulkany świata, co chwilę ciekawe zdjęcia są wrzucane, choć niektóre mocno przerażające). Wulkany to potężna siła.... ale i piękno....

wiola2012 napisał(a):Zwiedzanie i aktywność fizyczna w upale to męka, dlatego coraz bardziej lubię wiosenne i jesienne wycieczki podczas których nastawiam się na intensywne zwiedzanie .

To chyba też zależy od miejsca, w rożnych miejscach te 35 st. odmiennie się odczuwa.... No i klasa zabytków... Jak jest to klasa sama w sobie to żadne temperatury mnie nie powstrzymają