Sycylia ... tak po prostu (sierpień 2024 od str 39)

majkik75 napisał(a):Czyli trafiło was to co o wodzie się czytało w tamtym okresie ... Absolutnie się z tego nie śmieję. To jest znak naszych czasów ... Kto słyszał jeszcze kiedyś takie komunikaty 10 czy nawet z 5 lat temu ...

piekara114 napisał(a):Niedobór wody na Sycylii to nie jest nowe zjawisko, pojawia się co roku latem w większym lub mniejszym stopniu. Raz, ograniczona dostępność do wody, a dwa to przeciążenia na liniach energetycznych (klima, lodówki, baseny itp.) i problemy z pracą wszelkich pomp, w tym tych działających przy wodociągach.
Jak czytałam, Sycylijczycy są na to przygotowani i mają nawet mini przydomowe cysterny na wodę... Mają w końcu świetne korzenie jak budować tego typu obiekty....

Na Sycylii brak wody to raczej "normalna" rzecz ... są na to odpowiednio przygotowani ... o czym przekonałam się następnego dnia

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):I przez to zamieszanie z wodą popełniłam największy błąd w mojej "italiańskiek karierze" ...

Dobrze, że już wiem, bo nie wiem jak bym dotrwała do kolejnego odcinka .

Co nie zmiena faktu, że to większy "wielbłąd" niż ten, że nie byłam w Bari

maslinka napisał(a):Aga, dawkujesz napięcie... Już ta awaria wody mi podniosła ciśnienie

Ale ciśnienie wody miało spadać

maslinka napisał(a):Co będzie dalej?

Przeżyliśmy

wiola2012 napisał(a):Miałam ostatnio okazję przez tydzień funkcjonować w domu pozbawionym wody pitnej. Nasza woda miała za duże stężenie bakterii coli i jakiejś innej ochydnej. Nadawała się tylko do prania i mycia, a w sąsiednich miejscowościach np. u mojej koleżanki nie było wody w ogóle. Gdyby nie susza, to nie miałoby to miejsca. Po tygodniu bez wody bieżącej widziałam w jej oczach ślady załamania nerwowego . Po 18,6 km w pyle i upale informacja od właścicielki mogła przyprawić o zawał .

Te 18,6 km były wczoraj ... ale tego dnia też przydałoby się umyć

Sycylia ... tak po prostu
wskazany jest podtytuł ,,Sycylia - inny stan umysłu"

No to uprzedzę trochę fakty i zdradzę Wam , jak to z tą cysterną było
Żeby nie wyszło, że ten nasz urlop to jedno pasmo porażek i cierpienia

Tak więc w sobotę rano pierwsze co zrobiłam po przebudzeniu, to poleciałam do łazienki sprawdzić czy jest woda ... no i JEST
Umyłam się szybko, bo nigdy nie wiadomo kiedy odetną , używając jak najmniej wody, bo mieliśmy oszczędzać ...
Poszłam po zapasy tłuszczu i cukru, żeby jak nie będzie wody było chociaż co jeść
Siedzę sobie na balkoniku uzupełniając kalorie ... a pod nasz dom podjeżdża cysterna



Budzę męża ... ciekawi nas co się będzie działo ...
No i okazuje się, że nasz "slams" (tak jak większość w okolicy) ma w piwnicy zbiornik na wodę
Pan od cysterny napełnił nam zbiornik, a to co mu zostało ... wylał na ulicę ... a co z oszczędzaniem wody






Ale przynajmniej się nie kurzyło ...
Z tego co zaobserwowaliśmy wszyscy tak robili ... i od czasu do czasu ulice zamieniały się w rzeki ...
Nie wiem jak duży był ten nasz zbiornik, ale wody nam do końca pobytu nie brakowało, a w "naszym slamsie" były w sumie 4 apartmany
No i w sumie to trochę zmarnowała się ta woda, którą butelki napełniliśmy ...

To jest kolejny przykład, że ... Sycylia to inny stan umysłu ...

Serce boli na wylewanie tyle wody, skoro jej brakuje....

Potter napisał(a):Ładne doniczki/donice tam są ... Na tej Sycyliiiiiiii

Oooooooo, kogo ja tu widzę

tony montana napisał(a):Mogł chociaż auta umyć.....

Też tak pomyślałam ...

piekara114 napisał(a):Serce boli na wylewanie tyle wody, skoro jej brakuje....

Noooo ... też tego nie pojmuję ...

Sycylia ... tak po prostu
wskazany jest podtytuł ,,Sycylia - inny stan umysłu"


Po zamieszaniu z wodą ruszamy na wycieczkę ...
Na dziś zaplanowałam Erice ...
Obok Zingaro, to Erice było moim głównym celem tego wyjazdu ...
Do przejechania mamy około 50 km ...
Co do parkowania w Erice ... no miałam obawy czy znajdziemy coś gratisowego ... czy w ogóle znajdziemy wolne miejsce ...
Już dojeżdżając widzimy niebieskie linie i parkometry ...
Podaję jednak mężowi numerki do parkingu (38°02'30.0"N 12°35'15.6"E), który wydawał mi się darmowy ...
Mąż jest mocno sceptyczny ... twierdzi, że wszędzie są parkometry, to niby dlaczego akurat tam ma ich nie być ...
Ja się upieram ... dojeżdżamy ... i co? ... jest fajny darmowy parking, pod samą bramą do miasta - Porta Spada
Na parkingu stoi jedno małe auto i jeden kamper
Zostawiamy więc naszą Pandę i idziemy ...


Zaraz za bramą jest Chiesa di Sant'Orsola - ale nawet brama do niego jest zamknięta ... a podobno ma ciekawe wnętrze ... może następnym razem uda się zajrzeć ...









Kilka kroków dalej, przy Quartiere Spagnolo, jest punkt widokowy ...
Widok w stronę Erice ...



A tam dziś plażowaliśmy ...



Rzut okiem w głąb wyspy ...



Po kilku minutach spacerku, no może kilkunastu , jesteśmy już w miasteczku - przy Chiesa di San Giovanni Battista



Okazuje się, że wejście do kościoła jest płatne ... 2 euro
Zastanawiamy się chwilę czy mamy dużą potrzebę oglądać jego wnętrza ... więc miła pani proponuje nam bilet łączony - za 6 euro ... w ramach którego będzie można wejść do Duomo i Torre ... a tam planowałam wejść ... więc nabywamy ten kombobilet
Dostajemy książeczkę-przewodnik z mapką.
Taka sama była na bilecie i tam pani zaznaczyła nam gdzie możemy wejść w ramach naszego biletu (1,2,4,5,8 i 10)
Jest jednak jedna wada tego pakietu ... mamy na obejrzenie tych 6 miejsc niewiele ponad godzinę ... jeszcze nigdy tak szybko nie zwiedzaliśmy



No ale skoro już mamy ten kombobilet, to nie ma co tracić czasu - wchodzimy do tego Giovanniego



I szybko wychodzimy ... z drugiej strony ... bo tam jest najciekawiej



Mąż mi się mędził w kadrze ... ale nie mam czasu czekać aż się schowa ... mamy mało czasu







Do Castello di Venere nie dotarliśmy ...



Ruszamy teraz w kierunku Chiesa di San Giuliano ...
San Giuliano, czyli św. Julian, to patron miasta Erice, męczennik z 254 r.
Mówi się, że objawił się on jako wojownik ze szpadą w ręce, sokołem na ramieniu i pomógł w bitwie zwalczyć nieprzyjaciela ochraniając miasteczko przed inwazją muzułmanów. T
o jemu poświęcona jest góra na której leży Erice, a do lat trzydziestych XIX wieku Erice jako nazwa nie istniała - miasteczko nosiło nazwę Monte San Giuliano - Góra Święgo Juliana.
Poświęcony temu świętemu kościół, to jeden z najstarszych kościołów w Erice.
Został wybudowany w stylu gotyckim za czasów władania Normanów (w roku 1076), a następnie przebudowany w XVII wieku. Portyk reprezentuje styl renesansowy.
W latach siedziemdziesiątych XVIII wieku, do kościoła została dobudowana barokowa dzwonnica.























Zostawiamy Juliana ...



Uliczki Eryce są śliczne ...







Wrócę tu kiedy słoneczko będzie je pięknie oświetlało ...







I już jesteśmy przy ... Chiesa di San Martino




Ten kościół jeszcze trudniej objąć w całości ...











Mały dziedziniec zachęca do wejścia ...



























Do kościoła przylega Sala Kongregacyjna - Sala della Congrega




















Następny punkt na naszej trasie to ... Ruderi Monastero
Ale to już w kolejnym odcinku

marze_na napisał(a):Widzę, że najlepsze zostawiłaś na koniec .

Tak nam się trasa ułożyła , bo jak to my - zaczęliśmy od doopy strony ...
No i tego najlepszego najbardziej żałuję, że prawie już po ciemku tam doszliśmy
Ale ja TAM wrócę
Jak nie, to możesz mnie nazywać Sycyliofrajerką a nie Sycyliomaniaczką ...

maslinka napisał(a):

mysza73 napisał(a):Następny punkt na naszej trasie to ... Ruderi Monastero

Jakąś ruderę będziecie zwiedzać?

No skoro już była w naszym pakiecie ...

tony montana napisał(a):Nie wierzę. Bez chmur nad Erice?
Nawet "ruderi" wyglądają wtedy ładnie

Tony, Ty powinieneś Sycylię zobaczyć przy "normalne" pogodzie

Sycylia ... tak po prostu
wskazany jest podtytuł ,,Sycylia - inny stan umysłu"

Idziemy uroczymi uliczkami Erice ... do rudery



Dochodzimy ...
W internetach można przeczytać ...
Ruderi Monastero - Ruiny klasztoru Najświętszego Zbawiciela - zbudowany na miejscu dawnych cystern, które, według niektórych, rurami doprowadzały wodę do basenów służącym rytualnym ablucjom w sanktuarium Wenus Erycyjskiej. Zanim zaczął służyć erycyjskim benedyktynkom należał do wpływowej rodziny sycylijskiej Chiaramonte i był ich rezydencją w typie palazzo. Książę Enrico w XIII w. oddał pałac do użytku zakonowi Świętego Zbawiciela. Po przebudowie, siostrzyczki stworzyły dla siebie niezależny świat z wszystkimi dogodnościami. Był tam oczywiście kościół, cele zakonne, żarna do mielenia zboża, ogród i kuchnia z piecami, gdzie wypiekano chleb i słodycze ze sprzedaży których utrzymywały się zakonnice. Kryptę pod głównym ołtarzem wykorzystywały do osuszania zwłok zmarłych sióstr.

Ostatnie zdanie trochę przeraża ...
Ale co tam ... zajrzymy ... w końcu zapłaciliśmy za karnecik



Zapowiada się bardzo sympatycznie ...




































No i teraz zostały nam do zobaczenia Torre di re Federico i Duomo di Erice ... i około 20 minut do ich zamknięcia ...



W katedrze akurat trwa wieczorna msza i nie możemy wejść ...
No to zaczniemy od torre ...
Wieżę, zbudował pod koniec XIII wieku Fryderyk II Aragoński.
Ma wysokości 28 metrów, oświetlają ją pojedyncze i podwójne ostrołukowe okna.
Pokonując zaledwie 108 stopni można podziwiać piękną panoramę ... pod warunkiem, że jest jeszcze widno

Wchodzimy ...

















Jak wiecie sunset to moje drugie imię ... ale teraz sporo bym dała, żeby słoneczko było dużo wyżej ...










Schodzimy ... ale ja tu jeszcze wrócę ...
Msza wciąż trwa ... mogę więc popatrzeć ... zwłaszcza, że jest pięknie ...







10 minut przed 20 kończy się msza i możemy zajrzeć do środka ...
W internetach można przeczytać że ... Duomo di Erice, podobnie jak Torre di Re Federico, reprezentuje odmianę gotyku zwaną Chiaramonte. Jest to sycylijska odmiana tego stylu architektonicznego przywieziona na Sycylię i południową Italię przez Normanów w XII w. Jej budowę zlecił w 1312 roku król Fryderyk, a jako budulca użyto kamieni ze starożytnej świątyni na cześć Wenus. Według przekazów tradycji, na miejscu obecnej katedry stała budowla z okresu Konstantyna I Wielkiego. Niech nas nie zmyli wystrój wnętrza – całą „koronkową” robotę wykonano w XIX w., a nie w średniowieczu. W 1853 i 1857 miały miejsce dwa poważne zawalenia sklepienia i ścian. Renowacji dokonano w duchu neo-gotyku nie bez fali krytyki ...


Całkiem ładnie ...














Główny ołtarz




































Kiedy wychodzimy jest już prawie całkiem ciemno ...




















No a teraz ... powłóczymy się po Erice już bez konkretnego celu ...
Trzeba przyznać, że w takiej nocnej odsłonie jest bardzo klimatycznie ...












































Jest czas na shopping ...

























Nocna Sycylia ... migocze milionami światełek ...




Jest 22.05 ... opuszczamy Erice przez tą samą Porta Spada, którą wchodziliśmy ...



Parking jest szczelnie wypełniony autami ...
Szybko wyjeżdżamy, bo jest już chętny na nasze darmowe miejsce ...
Cały czas żałuję, że przyjechaliśmy tu dużo za późno ...
Ale ja tu jeszcze wrócę ...

A jutro ... pojedziemy zobaczyć ... podobno najpiękniejszą plażę Sycylii ...