Świętokrzyskie jakie cudne....

Telepol świetny filmik.
Myślę, że miło wspominacie pobyt w świętokrzyskiem, choć pogoda była
trochę kapryśna.
Pozdrawiam serdecznie .

oj była kapryśna, z tego powodu skróciliśmy pobyt , ale ogólnie było o.k.

Ale mimo tak kapryśnej pogody, mam nadzieję,że jeszcze kiedyś
do nas zawitacie ?

myślę że tak, ale na razie z naszych eskapad pozostały Bieszczady w których jeszcze nie byliśmy

Witajcie wszyscy.
Dzisiaj przeniesiemy się kilka wieków wstecz....do czasów, gdy lasy świetokrzyskie pełne były dzikich zwierząt, a w głęboko skrytych leśnych
ostępach ludzie oddawali cześć starożytnym bogom....
W niewielkiej miejscowości Szklana Huta - została zbudowana osada
średniowieczna. Spotkamy tam jej mieszkańców, którzy przybliżą nam
w bardzo przystępny sposób jak wyglądało życie dawnych mieszkańców
tych terenów.







.......

.... wejścia do osady strzegą posągi starożytnych bóstw ....





W osadzie spotkamy się z kowalem, który przekaże nam tajniki wykonywania skobli do drzwi, pozwoli także rozdmuchać piec ogromnym
miechem....







Wielką pomysłowością i zręcznością musiał wykazać się młody adept sztuki szewskiej...
Paski, torebeczki, sakiewki, wygodne ciżmy...oj natrudził się i napracował , żeby klient był zadowolony....






W tej podróży towarzyszyć wam będą piękne czarownice....



C.D. N....wkrótce.
Pozdrawiam serdecznie i przepraszam za małe techniczne niedogodności.

Po sasiedzku znajduje się warsztat, gdzie prezentowane są wyroby
z wikliny oraz drobne przedmioty potrzebne w gospodarstwie domowym...







W warsztacie tkackim poznaliśmy tajniki pozyskiwania przędzy lnianej
a także metod tkackich (jak dla mnie plecenie kolorowych sznurków to
bardzo żmudna robota, ale warto trochę poćwiczyć bo efekty są udane )







Dzieciaki trochę zgłodniały, a z placyku przed niepozorną chatką unosiły
się smakowite zapachy gotującej się strawy....
Kompot z suszonych owoców i podpłomyki z miodem - pychota !







Wszystko było pyszne, nikomu nie zaszkodziło ale gdyby co to można
udać się po fachową poradę do zielarki, której chata była tuż obok.





Naprawdę byłam pod ogromnym wrażeniem wiedzy o ziołach,ich wykorzystaniu jaką posiadała pani zielarka.

U bartnika - szkoda,że nie mogliśmy skosztować miodu, a jak wszystkim wiadomo nasze miody pitne są doskonałe....






Parę migawek z życia osady....











Ach, ci faceci....dobry bajer to połowa sukcesu...

Zbliżamy się do końca wycieczki.
Po wyjściu, dosłownie parę metrów od głównej bramy do Osady, zbudowano pawilony handlowe , w których można kupić pamiątki i parę
niepotrzebnych rzeczy , a w miejscu gdzie był dawniej parking , przed wejściem do Parku Narodowego i droga na Święty Krzyż jest plac zabaw
dla dzieci.
Całe miejsce bardzo się zmieniło.
Czy na lepsze - to już musicie ocenić sami.

Dzisiaj taki mini foto-reportarz z tegorocznych Dymarek Świętokrzyskich...zapraszm.
Dymarki Świętokrzyskie to plenerowa impreza , która odbywa się od 1967r.
Jest to połączenie popularnonaukowego pokazu wytopu żelaza starożytnymi metodami, festynu rodzinnego ( oczywiście z nieodłącznymi
atrakcjami dla dzieci typu dmuchane zamki ) pokazów obrzędów wiejskich, występami kapel , no oczywiście musi być też gwiazda....wieczoru.
W tym roku Dymarki różniły się trochę od poprzednich lat, ponieważ oddano do użytku pięknie zrekonstruowaną średniowieczną osadę, w której tym razem zagościł legion rzymski....




Wiadomo też że inkaskie swetrki, fujarki, płyty i inne'' ciekawostki dropsa''
też znajdą nabywców, straganów było co niemiara, jak co roku...
trzeba przyjechać i to zobaczyć , a niektórzy mówią, że mamy kryzys...





C.D.N....

Od czasu dzieciństwa, kiedy to musiałem towarzyszyć w pomocy przy żniwach, Świętokrzyskie zdecydowanie źle mi sie kojarzyło. Mimo, iż to tam również odbyłem pierwsze wycieczki górskie.

Ale pod wpływem Twojej relacji będę jednak musiał zmienić nastawienie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Migawki z życia obozu rzymskich legionistów....













......

cdn.

Witaj Franz.
Myślę, że nie było tak żle jak mówisz.
Ja także pomagałam rodzicom przy żniwach, dla mnie to była frajda, a najbardziej lubiłam bawić się w słomie jak było młócenie zboża... słomy było tyle,że skakaliśmy w nią z daszku jak do basenu...rewelacja.
Ale ...znowu trochę fotek z Dymarek........

Nawet w warunkach obozowych może zaiskrzyć....

Nie powinno zaiskrzeć toż to niegodne rycerza.