Sveti Filip i Jakov 2012 ze wstępem i rozstaniem...

krispinus napisał(a):Budapeszt ? Hajduszoboszlo?

Bingo! To pierwsze

Kiedyś to był jeden z "jedynych słusznych kierunków" wypoczynku naszych rodziców.
Jeździliśmy tam siedem razy z rzędu. Głównie Balaton.
Przy okazji było mi dane ten madziarski kraj trochę poznać.

Jedno ze zdarzeń, które zapadło mi w pamięć...
Na Wzgórzu Gelerta zjedliśmy obiad , czteroosobową rodziną, za równowartość prawie 100 -u obiadów w prowadzonej przez moich rodziców knajpie w Ustroniu...

...ze wzgórza schodziliśmy pieszo, a sprzedane przez mamę ręczniki i dwa kryształy, pozwoliły nam na spędzenie jeszcze dwóch, z zaplanowanych pięciu, dni w stolicy Bratanków.

krispinus napisał(a):Jedno ze zdarzeń, które zapadło mi w pamięć...
Na Wzgórzu Gelerta zjedliśmy obiad , czteroosobową rodziną, za równowartość prawie 100 -u obiadów w prowadzonej przez moich rodziców knajpie w Ustroniu...

...ze wzgórza schodziliśmy pieszo, a sprzedane przez mamę ręczniki i dwa kryształy, pozwoliły nam na spędzenie jeszcze dwóch, z zaplanowanych pięciu, dni w stolicy Bratanków.

To były jednak bardzo specyficzne czasy "turystyki handlowej". Podziwiam ludzi, którzy wtedy dokładnie wiedzieli co i w którym kraju sprzedać oraz jakie towary stamtąd przywieźć do Polski. Pamiętam koleżankę, która z obozu w Czechosłowacji wracała z torbą pełną lentilków do spożywczaka rodziców.
Nie bywaliśmy w tych stronach z rodzicami, ale słyszałam wtedy opowieści o legendarnej drożyźnie u Madziarów.

Dla mnie źródłem traumy na Węgrzech jest język. Pani ucząca mnie kiedyś francuskiego twierdziła, że znając przynajmniej trochę 3 języki zachodnie (np. angielski, niemiecki, francuski) jest się w stanie zrozumieć podstawowe informacje w pozostałych językach zachodu (np. holenderskim czy włoskim), przynajmniej w piśmie - sądzę, że to się sprawdza. Jako Polacy ze Słowianami też się jakoś porozumiemy - wielu z nas ćwiczy to w Chorwacji. Ale w Budapeszcie, nie znając słowa po węgiersku, czułam się, jakbym była głucha i niema - przykre uczucie.

krispinus napisał(a):Kiedyś to był jeden z "jedynych słusznych kierunków" wypoczynku naszych rodziców.
Jeździliśmy tam siedem razy z rzędu.

W takim razie budapesztański finał relacji będzie w formie quizu. Łatwizna i bułka z serem. Zwłaszcza, że z mnóstwa miejsc nie mamy zdjęć, bo zapominaliśmy o aparacie

Co lub gdzie (że w Budapeszcie już wiemy) to jest? Kto odgadnie skąd pochodzi ostatnie zdjęcie jest królem

1.


2.


3.




4.


5.


6.


7.


8.


9.


10.


11.



12.

Dla ułatwienia, cooper z ostatniego zdjęcia z nieco dalszej perspektywy :

O ile dobrze pamiętam to był jeden z naszych ostatnich widoków po zjedzeniu najdroższych szaszłyków w życiu na Wzgórzu Gellerta.
Gdzieś mamy chyba nawet zdjęcia( przed obiadem- później nam się nie chciało )

krispinus napisał(a):O ile dobrze pamiętam to był jeden z naszych ostatnich widoków po zjedzeniu najdroższych szaszłyków w życiu na Wzgórzu Gelerta.

Ale pomnika równie drogą węgierską gumą do żucia nie sprofanowaliście chyba, co?

Podejrzewam jednak, że pomniki ze zdjęć w pkt. 11 stały wtedy w innych miejscach niż teraz.

Guma, to by był najlżejszy stopień profanacji.
Wtedy to pewnie na jego zadku chętnie pozostawilibyśmy wszystkie te (niestrawione jeszcze) podpalane szaszłyki, przy akompaniamencie czardaszowskiej muzyki.

Tak na poważnie ..
Dosyć szybko śmialiśmy się z tego i potraktowaliśmy to zdarzenie jako nauczkę na przyszłość.

Teraz już fynfcisz i fynfcin ,albo gdzieś dolepione hundret, ściszonym głosem, nie brzmią tak samo.

krispinus napisał(a):Teraz już fynfcisz i fynfcin ,albo gdzieś dolepione hundret, ściszonym głosem, nie brzmią tak samo.

Nie podawali cen w menu. Sprytnie.

To właściwie już koniec krótkiej relacji z Filipa-Jakova i okolic. Na pożegnanie kilka zdjęć z tego miasteczka:









Dziękuję za Wasze miłe towarzystwo

P.S.

Jeszcze małe podsumowanie miasteczka Sv. Filip i Jakov (bardzo subiektywne, oczywiście):

Plusy:

1. Nieźle położone jako baza wypadowa do zwiedzania okolicy; blisko do wodospadów na rzece Krka, Zadaru, Szybenika, Ninu, PN Kornati, etc.
2. Nie za duże, nie za małe - nie zupełne zadoopie, a i zamieszania za dużego nie ma jak np. w Biogradzie na Moru
3. W miarę blisko cywilizacji: są sklepy, knajpy, lekarz, apteka, w pobliskim Biogradzie jest i Lidl dla oszczędnych.
4. Podobała mi się klimatyczna starówka.
5. Fajna promenada, można wędrować w obie strony od starówki; na południe betonową promenadą tuż nad morzem a potem ścieżką po klifie przy oliwnych gajach można dojść aż do Biogradu; na północ drogą zamykaną wieczorami dla samochodów do kolejnej miejscowości Turanj (a może i do Sv. Petar? Nie sprawdzałam).
6. W stronę Biogradu są ładne dzikie plaże piaszczyste (taki chorwacki piasek ), ale dno morza tam pełne jest kamieni i jeżowców.
7. Plaża Iza Banja ma w większej części dno wysypane żwirkiem, tutaj prawie wcale nie ma jeżowców, a jak ktoś lubi piasek to na jej początku i końcu go znajdzie - razem ze sporą ilością turystów
8. Ceny nie są takie dzikie jak np. na Riwierze Makarskiej.
9. Niezłe lody tu jedliśmy, w przeciwieństwie do tych np. w mieście Pag.

Minusy:

Nie ma co ukrywać, miłośnikom Riwiery Makarskiej, Peljesca, albo wysp takich jak Hvar czy Brac niekoniecznie się tu spodoba.
1. Nie ma tych pięknych plaż z naturalnym żwirkiem: są kamienisto-żwirowe (północna część zwana Croatia) albo żwirowo-betonowe (południowa część czyli Iza Banja), a żwir nie jest naturalny, lecz nawożony.
2. Widoki też nie takie same, bo góry tu do morza bezpośrednio nie schodzą.
3. Woda w Kanale Paszmańskim temperaturą nie rozpieszcza.

Wartościowa relacja.
Na pewno przydatna przy planowaniu.

I, jak w podsumowaniu - są plusy i minusy (jak wszędzie).
U Was tych plusów było więcej.. i o to w tym chyba chodzi.

Dzięki
Miło się towarzyszyło.

Ja też dziękuję. Miło się konwersowało
Może jeszcze tej zimy zawitamy w Twoje strony pojeździć na dwóch deskach. Zazdroszczę tej bliskości gór i wyciągów

Mikromir Budapeszt zwiedzaliście samochodem ,czy samochód stał na parkingu a wy transportem miejskim.