Sporting i Lizbona, czyli zwiedzanie przy okazji

te kiero napisał(a):

wiola2012 napisał(a):Quinta da Regaleira- wygląda bardzo tajemniczo. Architektura przyciąga wzrok i nasuwa mi się skojarzenie do pałacu w Mosznej. Przynajmniej na tym jednym zdjęciu. .

Ale tylko trochę się kojarzy
Pewnie kto inny napisze, że clue sprawy kojarzy się z Orvieto

Jak Gosia wstawi więcej zdjęć i pokaże bliżej, a zrobi to na 100% dokładnie , to pewnie i skojarzenia będą inne .

wiola2012 napisał(a):Quinta da Regaleira- wygląda bardzo tajemniczo. A.

Jest bardzo tajemnicza a ponadto zachmurzone w tym dniu niebo jeszcze tej tajemniczości dodawało.

te kiero napisał(a):

wiola2012 napisał(a):Quinta da Regaleira- wygląda bardzo tajemniczo. Architektura przyciąga wzrok i nasuwa mi się skojarzenie do pałacu w Mosznej. Przynajmniej na tym jednym zdjęciu. .

Ale tylko trochę się kojarzy
Pewnie kto inny napisze, że clue sprawy kojarzy się z Orvieto

Nie byłam ani w Mosznej, ani w Orvieto, więc na ten temat się nie wypowiem.

wiola2012 napisał(a):Jak Gosia wstawi więcej zdjęć i pokaże bliżej, a zrobi to na 100% dokładnie , to pewnie i skojarzenia będą inne .

Wstawię i postaram się zrobić to dokładnie .

te kiero napisał(a):

megidh napisał(a):

1f68b.png

Do Quinta da Regaleira daleko nie mieliśmy.

Fajnie pokazane uliczki Sintry, da się odczuć różnicę poziomów. My z powrotem szliśmy obok, tą główną ulicą i widzę, że to był błąd, ale ludzi raczej było znacznie więcej, ni i byliśmy de facto już po 3 atrakcjach.
Korzystaliśmy w górę z busa.

Jak mam wybór, to wolę chodzić bocznymi uliczkami, zawsze się tam coś ciekawego wypatrzy.
Ile czasu spędziliście w Sintrze, że udało Wam się aż 3 atrakcje zobaczyć ?.

megidh napisał(a):Ile czasu spędziliście w Sintrze, że udało Wam się aż 3 atrakcje zobaczyć ?.

Niestety tylko jeden dzień, a jechaliśmy z Algarve
Byliśmy ok.10-11godz... dos Mouros, de Pena, Quinta, przed i po trochę Sintry z Palacio Nacional; korzystaliśmy jak pisałem z busa na każdym prawie etapie; z powrotem na obiadokolację wpadliśmy o 21:50, czyli 10min przed końcem

te kiero napisał(a):

megidh napisał(a):Ile czasu spędziliście w Sintrze, że udało Wam się aż 3 atrakcje zobaczyć ?.

Niestety tylko jeden dzień, a jechaliśmy z Algarve
Byliśmy ok.10-11godz... dos Mouros, de Pena, Quinta, przed i po trochę Sintry z Palacio Nacional; korzystaliśmy jak pisałem z busa na każdym prawie etapie; z powrotem na obiadokolację wpadliśmy o 21:50, czyli 10min przed końcem

Zapewne byliście latem, kiedy dzień jest dłuższy. Wtedy faktycznie można więcej zwiedzić. Nam słońce zachodziło o 17:30, więc czas zwiedzania poza Lizboną się kurczył.
Ale i tak tempo mieliście ostre.

Tak, dłuższy dzień robi robotę.

Pierwsze wzmianki na temat miejsca, w którym obecnie znajduje się Quinta da Regaleira datowane są na rok 1715. Nosiło ono wtedy nazwę Quinta da Torre. Słowo quinta w języku portugalskim oznacza ogromną posiadłość ziemską, najczęściej należącą do zamożnych osobistości.
Quinta da Torre została zlicytowana. Nowa właścicielka posiadłości baronowa da Regaleira nadała jest istniejącą do dzisiaj nazwę Quinta da Regaleira i urządziła tam letnią rezydencję.
Pod koniec XIX wieku posiadłość kupił Antonio Augusto de Carvalho Monteiro, który handlując w Brazylii kawą i kamieniami szlachetnymi pomnożył odziedziczoną fortunę.
Milioner początkowo zlecił zaprojektowanie letniej rezydencji oraz ogrodów francuskiemu architektowi, ale projekty przygotowane przez Henri Lusseau nie przypadły mu do gustu i zostały przez niego odrzucone.
Ostatecznie prace nad posiadłością zostały zlecone Włoskiemu architektowi Luigi Maniniemu.
W efekcie wieloletnich prac powstał Pałac Milionera Monteiro wraz z otaczającymi go bujnymi ogrodami, naszpikowanymi alejkami, wieżyczkami, jeziorkami, źródełkami, grotami i różnymi budowlami.
Carvalho Monteiro był zafascynowany mistycyzmem, co znalazło odzwierciedlenie na terenie jego posiadłości. W Quinta da Regaleira można doszukiwać się obecności elementów powiązanych z masonami, różokrzyżowcami, templariuszami i mistycznymi kultami, które tak bardzo fascynowały właściciela posiadłości.
W XX wieku Quinta da Regaleira zmieniała właściciela jeszcze dwa razy. W roku 1997 posiadłość ostatecznie przeszłą w ręce miasta. W posiadłości przeprowadzono prace renowacyjne, a rok później teren udostępniono do zwiedzania.
Posiadłość jest wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

I właśnie tą posiadłość będziemy zwiedzać. Już nie mogłam się doczekać tego, co tam ujrzę na własne oczy (zdjęć wcześniej widziałam sporo).
Mając Lisboa Card bilety kupiliśmy w cenie po 8,80 euro z 20% zniżką. Stanowisk kasowych jest sporo, więc szybko poszło.
Niestety żadnej mapy terenu nie dostaliśmy. W celu jej uzyskania należy zeskanować kod QR widniejący na tabliczkach informacyjnych i pobrać mapę na telefon. Ja mapkę miałam ze sobą, bo przed wyjazdem do Portugalii ściągnęłam ją z tej strony i wydrukowałam.
Tak przygotowani idziemy zwiedzać.





Torre da Regaleira, która podobno została wybudowana po to, aby ludzie, którzy na nią wejdą mogli wyobrazić sobie, że znajdują się na osi świata (łac. Axis mundi). Ponoć właśnie na Axis mundi możliwy jest kontakt z przeszłością oraz przyszłością.





Fonte da Abundância




Gruta da Leda




Estufa - świątynia poświęcona bogini Florze. Panel z płytek azulejos przedstawia sześć kapłanek dokonujących rytuału płodności.

Piękne ujęcia, już widzę, że będzie to jedna z lepiej pokazanych relacji z Quinty
Zdjęcia chyba nie ze smartfona?

Śledzę z uwagą , bo Sintrę ledwo liznęliśmy , a najbardziej interesuje mnie prócz Castelo dos Mouros i Palácio Nacional de Sintra właśnie pokazywana przez Ciebie Quinta da Regaleira ,



Pozdrawiam
Piotr

te kiero napisał(a):Piękne ujęcia, już widzę, że będzie to jedna z lepiej pokazanych relacji z Quinty

Dzięki że we mnie wierzysz .

te kiero napisał(a):Zdjęcia chyba nie ze smartfona?

No właśnie ze smartfona. Kilka lat temu szkodził mi się obiektyw w moim ulubionym aparacie. Nowy obiektyw nie bardzo się sprawdza, bo prześwietla zdjęcia robione w dużym słońcu. Stwierdziłam więc, że chyba się przerzucę na smartfona. Poza tym jaką mam teraz wygodę. Lekkie to i małe, więc jak lecimy tylko z bagażem podręcznym, to nie zabiera dużo miejsca.

piotrf napisał(a):Śledzę z uwagą , bo Sintrę ledwo liznęliśmy , a najbardziej interesuje mnie prócz Castelo dos Mouros i Palácio Nacional de Sintra właśnie pokazywana przez Ciebie Quinta da Regaleira.

U mnie Sintra też się kwalifikuje do poprawki, bo teraz myślę, że rezygnacja z odwiedzenia innych zabytków Sintry, kosztem dotarcia do innych miejscowości, być może była błędem. Może trzeba było spędzić cały dzień w Sintrze i wykorzystać ją tyle, ile by się dało.

Idziemy dalej bacznie rozglądając się wokoło, aby nic ciekawego nam nie umknęło.




Dźwig stojący na sąsiedniej nieruchomości trochę szpeci ten widok.








Piękny jest ten kwiat.


Zauroczyła mnie ta wielka sekwoja.

Udajemy się teraz w kierunku najbardziej znanej atrakcji na terenie Quinta da Regaleira.
To Studnia Inicjacji, nazywana również Studnią Wtajemniczenia lub Odwróconą Wieżą.
Studnia Inicjacji jest fascynująca i nie można jej pominąć na trasie zwiedzania. Trafić do niej jest łatwo, bowiem przy ścieżkach są poustawiane znaki informacyjne, wskazujące odpowiedni kierunek, w którym trzeba iść.




Nazwa „studnia” jest bardzo myląca, bowiem nigdy nie czerpano z niej wody. Zamiast tego w Studni Inicjacji odprawiano masońskie rytuały.
Przy wejściu do Studni Inicjacji stoją pracownicy Quinty, którzy pilnują, aby zbyt dużo osób nie weszło naraz do jej wnętrza.
Jest już sporo chętnych do obejrzenia tego miejsca, więc na zewnątrz uformowała się kolejka. Ale idzie dosyć sprawnie, więc po chwili wchodzimy do środka.


Niestety turystów widać na całej wysokości studni, więc trudno jest zrobić bezludzkie zdjęcia.






Studnia Wtajemniczenia ma ponad 27 metrów głębokości. Budowla ta składa się z dziewięciu segmentów, które mają nawiązywać do dziewięciu kręgów piekła, opisanych przez Dante Aligieri w „Boskiej Komedii”. Tematem tego utworu jest wędrówka Dantego wraz ze swoim przewodnikiem Wergiliuszem po zaświatach.
Dante opisuje, że podczas tej wędrówki widział dziewięć kręgów piekła i że na każdym z nich pokutują inne grupy grzeszników. I tak np. w pierwszym kręgu piekła pokutują dusze dzieci zmarłych bez chrztu i ludzi szlachetnych, którzy żyjąc przed narodzeniem Chrystusa, nie znali prawdziwej wiary. W trzecim kręgu znajdują się dusze pokutujące za obżarstwo, w czwartym dusze ludzi chciwych i rozrzutnych a w piątym dusze potępione na gniew, zazdrość, pychę oraz pesymistów. Zaś na samym dnie piekła pokutują najwięksi zdrajcy ludzkości: zdrajca Chrystusa – Judasz i zdrajcy Juliusza Cazara – Brutus i Kasjusz.
Schodząc w dół zastanawiam się, co mnie podkusiło, żeby dobrowolnie schodzić w głąb piekła .
Ale wrażenia są niesamowite. Spoglądam w dół, spoglądam w górę. Niby nic, cały czas widzę to samo, ale z różnych poziomów, a to robi dużą różnicę.



Po zejściu na sam dół studni ruszamy dalej podziemnym tunelem. Dobrze że zastosowano tam oświetlenie zamontowane tuż przy poziomie chodnika, które oprócz tego, że pozwala na bezpieczne spacerowanie, to ponadto nadaje fajny klimat tym korytarzom.

Czekałam na tą studnię.

piekara114 napisał(a):Czekałam na tą studnię.

I jakie masz odczucia ?.

Idziemy podziemnym korytarzem, który jest dosyć długi. Po drodze mijamy dwie odnogi, do których do których można wejść, ale my decydujemy się iść dalej i później ewentualnie się wrócić.
Dochodzimy do miejsca, gdzie korytarz się kończy. Można stąd podziwiać malowniczy wodospad, za którym widać mini jeziorko.


Po lewej stronie znajduje się mała grota, do której wchodzimy. Jeziorko widać z niej w całej okazałości.


To jest to miejsce, do którego chciałam dotrzeć, aby przespacerować się po tych kamieniach wystający z fafli wody. Ale jak się tam dostać ?.
I dlaczego nikt po tych kamieniach nie chodzi. Widzimy ludzi spacerujących po mostku, ale na kamieniach nie ma nikogo. Widzimy tam otwór, który, jak nam się wydaje, jest zakończeniem jakiegoś korytarza, z którego zapewne można wyjść na te kamienie. Musimy taj dojść.


Wracamy więc korytarzem którym przyszliśmy i skręcamy w lewo w pierwszy napotkany korytarz.


Niestety idąc tym korytarzem nie znajdujemy żadnej odnogi, w którą można by było skręcić.



Idąc dalej dochodzimy do wyjścia na zewnątrz.


Na mapie wyjście oznaczono jako Grotto of the East). Link do tej mapy podałam kilka postów wcześniej, ale jeszcze raz go wstawię tutaj. Na tej mapie żółtym kolorem zaznaczono te podziemne korytarze, którymi wędrowaliśmy.


Chciałam się wrócić i poszukać jakiegoś kolejnego korytarza, ale tabliczki informacyjne mówią, że wejścia tutaj nie ma. Wychodzi na to, że ruch w tym tunelu jest jednokierunkowy. I chyba faktycznie tak jest, bo nikt nie szedł w druga stronę. Zejście do Studni Inicjacji też odbywa się tylko z góry na dół.
Trochę mnie to zdenerwowało, ale cóż było robić. Stwierdziliśmy że wrócimy się do Studni Inicjacji i zejdziemy nią jeszcze raz. Teraz zejście poszło nam szybciej, bo wyprzedzaliśmy ludzi, którzy wolno schodzili.
Na dole skręciliśmy w prawo w pierwszy napotkany korytarz.


Na jego końcu znajduje się jeszcze jedna, mniejsza studnia, nazywana „Niedokończoną” (Unifinished Well). Ma ona 15 m głębokości i składa się z pięciu poziomów.



Ten korytarz jest ślepy, więc musieliśmy wrócić do głównego korytarza. Pokonaliśmy ponownie drogę do wyjścia i pomimo tego, że bardzo uważnie się rozglądaliśmy, nie znaleźliśmy żadnej odnogi, która doprowadziłaby nas do wyjścia z podziemi po kamiennych płytach przez jeziorko.
Nasze podejrzenia są takie, że być może ludzie wpadali do wody z tych kamieni i dlatego to wyjście zostało zamknięte.
Ale jak jest naprawdę, to nie wiemy.

To mi niespodziankę ostatnimi postami sprawiłaś . Świetne jest całe miejsce, ale studnia jest chyba najciekawszą atrakcją Quinty. Szkoda , że się nie udało odnaleźć wejścia na kamienie, choc może lepiej tak , niż zaliczyć kąpiel w mistycznym jeziorku