Sporting i Lizbona, czyli zwiedzanie przy okazji

marze_na napisał(a):Pięknie. Odżyły wspomnienia.

Miło mi, że udało mi się je przywołać. Też lubię czytać relacje z miejsc, w których byłam.

piotrf napisał(a):Obok klasztoru de São Vicente de Fora przechodziliśmy wiele razy , mieszkaliśmy nieco wyżej

Nie pamiętałam, czy wchodziliście do tego klasztoru, więc z ciekawości wróciłam do Twojej relacji z Portugalii. I niestety nie zajrzeliście. Nam się też nie udało, bo niestety brakło czasu na wszystkie zaplanowane miejsca. Plany planami, a życie pisze inne scenariusze.

marze_na napisał(a):Lizbona ma niesamowity klimat, który czuć już od pierwszych zdjęć.

piotrf napisał(a):Lizbona na Twoich zdjęciach piękna . . .

Lizbona ma faktycznie niesamowity klimat i pomimo tego, że żadne zdjęcie nie odda go w całości, to zdjęcia z Lizbony (nie tylko moje) mają w sobie coś takiego, że życie tego miasta jest na nich bardzo dobrze widoczne.

Feira da ladra w lizbońskiej dzielnicy Alfama jest najsłynniejszym portugalskim targowiskiem. Działa we wtorki i soboty od wczesnych godzin rannych do późnych godzin popołudniowych.
Jego nazwa tłumaczona jest jako Targ Złodziei, bowiem kiedyś było to miejsce, gdzie sprzedawano skradzione rzeczy. Obecnie oferuje się tutaj do sprzedaży starocie, pamiątki, nowe i używane ubrania i wiele innych rzeczy. Stragany rozłożone są na stołach oraz bezpośrednio na ziemi.











Można tutaj kupić na sztuki oryginalne (ponoć) płytki azulejos, które widać że są odzyskane ze ścian.





Ponad straganami widać kopułę Panteonu Narodowego.







Nawet "pornos" się trafił .


Ten sympatyczny kotek był z drogi (o ile pamiętam jego cena to 30 euro) i za ciężki, żeby go kupić.


Bardzo nam się podobało na tym targu. Nie było zbyt dużo ludzi, więc spokojnie można było pooglądać oferowane towary.
Nie nastawialiśmy się tam na żadne zakupy, ale w takim miejscu ciężko się oprzeć pokusom, więc skusiliśmy się na kilka rzeczy, które zbytnio nie obciążyły naszego bagażu podręcznego.

Magnesy na lodówkę w cenie 1 euro za sztukę.


Torbę na zakupy w cenie 5 euro (jedyna w kolorze szarym, wszystkie inne były jasne).


A Waldek kupił sobie stary klucz za 5 euro do swojej kolekcji.

Fajne niektóre fanty, chętnie zajrzę następnym razem; tak jak pisałem tramwajek bym kupił bankowo i może tę rakietę tenisową, jeśli byłaby dobrej jakości i po taniości, bo moja już ledwo zipie.

Ciekawe czy miasto pobiera jakieś opłaty od sprzedających... Mam nadzieję, że ta Policia Municipal nie zbiera characzu jak u nas.

Główny plac Alfamy , podobnie jak ulica Campo de Santa Clara gdy nie ma targu jest mocno zatłoczonym parkingiem , z którego my również korzystaliśmy . . .

megidh napisał(a):Nie pamiętałam, czy wchodziliście do tego klasztoru, więc z ciekawości wróciłam do Twojej relacji z Portugalii. I niestety nie zajrzeliście. Nam się też nie udało, bo niestety brakło czasu na wszystkie zaplanowane miejsca. Plany planami, a życie pisze inne scenariusze.

Podczas naszego pobytu tam trwała pandemia , więc większość zabytków było niedostępne , co dla nas nie do końca było zrozumiałe , skoro np. hala targowa działała bez zakłóceń . . . Z czasem też nie było różowo - objazdówka ma pod tym względem sporo ograniczeń , dlatego w planach na emeryturę jest powrót


Pozdrawiam
Piotr

Każdorazowo się pytasz czy możesz zrobić zdjęcia w sklepie czy stoiska? Bo ja mam opory przed robieniem zdjęć tuż przy obsłudze...

piekara114 napisał(a):Każdorazowo się pytasz czy możesz zrobić zdjęcia w sklepie czy stoiska? Bo ja mam opory przed robieniem zdjęć tuż przy obsłudze...

Ja też mam i z reguły nie robię, a jak już się skusiłam w Pompejach, bo magnesiki były wyjątkowe, to pani mi dała reprymendę .

te kiero napisał(a):Fajne niektóre fanty, chętnie zajrzę następnym razem; tak jak pisałem tramwajek bym kupił bankowo i może tę rakietę tenisową, jeśli byłaby dobrej jakości i po taniości, bo moja już ledwo zipie.

Też nam się tam sporo rzeczy spodobało, ale niestety nie mogliśmy kupić nic wielkiego z uwagi na ograniczenia bagażowe. Dlatego nie pytałam się o ceny, bo po co się denerwować, jeśli okazałoby się, że ceny byłyby korzystne.

te kiero napisał(a):Ciekawe czy miasto pobiera jakieś opłaty od sprzedających...

Z tego artykułu wynika, iż miasto pobiera od sprzedających na Targu Złodziei opłaty za wydawanie koncesji dla stałych handlowców oraz licencji dla okazjonalnych handlowców.
Natomiast TUTAJ wyczytałam, iż miasto prowadzi sporo postępowań karnych za nielegalny handel na Feira da Ladra.
Z tego artykułu wynika, że "Kontrolę w Feira da Ladra, polegającą na sprawdzaniu sprzedaży bez licencji, poza wyznaczonymi miejscami lub produktów niedozwolonych, przeprowadza Straż Miejska, natomiast PSP i Policja Sądownictwa odpowiadają za weryfikację pochodzenia sprzedawanych produktów."

wiola2012 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Każdorazowo się pytasz czy możesz zrobić zdjęcia w sklepie czy stoiska? Bo ja mam opory przed robieniem zdjęć tuż przy obsłudze...

Ja też mam i z reguły nie robię, a jak już się skusiłam w Pompejach, bo magnesiki były wyjątkowe, to pani mi dała reprymendę .

Nigdy nie pytałam nikogo o zgodę na robienie zdjęć w takich miejscach, ale też nie pchałam się z aparatem do samego stoiska. Zdjęcia robię z niewielkiego oddalenia. Nikt mi nigdy nie zwrócił uwagi. Natomiast na niektórych straganach były napisy, aby zdjęć nie robić, więc te stragany tylko oglądałam. Przeważnie były tam towary unikatowe, najpewniej wykonane przez sprzedawcę.

piotrf napisał(a):

megidh napisał(a):Nie pamiętałam, czy wchodziliście do tego klasztoru, więc z ciekawości wróciłam do Twojej relacji z Portugalii. I niestety nie zajrzeliście. Nam się też nie udało, bo niestety brakło czasu na wszystkie zaplanowane miejsca. Plany planami, a życie pisze inne scenariusze.

Podczas naszego pobytu tam trwała pandemia , więc większość zabytków było niedostępne , co dla nas nie do końca było zrozumiałe , skoro np. hala targowa działała bez zakłóceń . . .

Tak, podczas pandemii na świecie wprowadzano wiele niezrozumiałych zakazów.

piotrf napisał(a):Z czasem też nie było różowo - objazdówka ma pod tym względem sporo ograniczeń , dlatego w planach na emeryturę jest powrót

I tego się trzymajmy. Życzę Wam, aby plany zostały zrealizowane.

Po przejściu Targu Złodziei wszerz i wzdłuż, udaliśmy się do znajdującego się tuż obok Panteonu Narodowego.



Panteon Narodowy był najdłużej budowanym budynkiem w Portugalii. Budowa została rozpoczęta w 1682 roku a zakończono ją dopiero w 1966 roku.
Początkowo w tym miejscy stał kościół Santa Engracia, którego budowa rozpoczęła się w roku 1568 a jego fundatorką była córka ostatniego króla Portugalii Manuela I – Maria. Już w trakcie trwania budowy, kościół ten był centrum religijnym dla potężnej grupy religijnej znanej jako Bractwo Niewolników Najświętszego Sakramentu. W 1630 roku z tabernakulum kaplicy tego nieukończonego kościoła ukradziono konsekrowaną hostię. Bractwo oskarżyło o dokonanie tej kradzieży Simona Solisa, którego widziano krążącego wokół świątyni, ale on który nie przyznał się do winy. Pomimo tego został skazany na śmierć na stosie. Przed śmiercią przeklął jednak kościół Santa Engracia w ten sposób, że budowa kościoła nigdy się nie skończy. Ponoć rok później inny mężczyzna przyznał się do kradzieży hostii a imię Simona Solisa zostało oczyszczone. Ale życia mu to nie wróciło.
W roku 1681 budynek kościoła został zniszczony przez burzę a rok później rozpoczęto budowę nowego kościoła. Jednakże budowa bardzo się przedłużała. W roku 1834 niedokończony budynek został przekazany wojsku, które zaadoptowało go na koszary. Później mieściła się w nim fabryka broni oraz warsztat produkcji obuwia.
W dniu 16 czerwca 1910 roku został wydany Dekret, którym kościół został uznany za pomnik narodowy i postanowiono go przekształcić w Panteon Narodowy. Ale pomimo tego do lat 30 XX wieku dalej stacjonowało w nim wojsko.
Dopiero w roku 1964 ówczesny Dyktator Portugalii Antonio de Oliveira Salazar nakazał ukończenie budynku w ciągu dwóch lat. Przyświecał mu cel pokazania Portugalczykom i światu, że Estado Novo (reżim o inspiracji faszystowskiej, który rządził w Portugalii przez 41 lat od 1933 roku aż do jego obalenia przez rewolucję z 25 kwietnia 1974 roku) posiada taką siłę, aby obalić mit o niemożności zakończenia budowy kościoła.
Budowa budynku dobiegła końca dopiero w 1966 roku. Ale nigdy nie stał się on kościołem. W Portugalii zaczęto używać określenia „obras de Santa Engracia”, które ma oznaczać wszystko, co opóźnia się w realizacji.
Panteon uważany jest za pierwszy barokowy zabytek Portugalii. Jego wnętrze inspirowane jest Bazyliką Świętego Piotra w Rzymie i wykonane z kolorowego marmuru. Zbudowany został na planie ośmiokąta, którego środkiem jest krzyż grecki.
Więcej na temat Panteonu można dowiedzieć się z oficjalnej strony Panteão Nacional.

Panteon jest czynny codziennie z wyjątkiem poniedziałków (w okresie od października do marca w godzinach od 10:00 do 17:00, a w okresie od kwietnia do września od 10:00 do 18:00). Wstęp do Panteonu jest płatny a bilet dla osoby dorosłej kosztuje 8 euro.


Ale my, dzięki posiadaniu Lisboa Card, za wstęp nie musieliśmy płacić. Musieliśmy jedynie podejść do urządzenia z ekranem dotykowym, który po dotknięciu uaktywniał się i musieliśmy na nim wybrać flagę kraju, z którego jesteśmy a następnie przyłożyć kartę Lisboa Card do czytnika. Po zatwierdzeniu kart mogliśmy wejść do środka.
I od momentu wejścia byliśmy pod olbrzymim wrażeniem tej budowli.
Przestrzeń nawy głównej została zorganizowana jak amfiteatr. Organizowane są tutaj koncerty pieśni religijnych.
Znajdują się tutaj wspaniałe zabytkowe organy z XVIII wieku.








Panteon Narodowy jest miejscem pochówku wielu portugalskich osobistości.
Wewnątrz nawy głównej, zwieńczonej majestatyczną kopułą wznoszącą się na 80 metrów, znajdują się cenotafy (czyli sym boliczne grobowce) Nuno Álvaresa Pereiry, Infante D. Henrique, Pedro Álvaresa Cabrala, Afonso de Albuquerque, Vasco da Gama i Luísa de Camões.




W Panteonie znajdują się trzy pomieszczenia grobowe, znajdujące się w rogach budynku.
Zostali tam pochowani:
Prezydenci Republiki: Manuel de Arriaga, Teófilo Braga, Sidónio Pais i Óscar Carmona,
Pisarze: Almeida Garrett, Aquilino Ribeiro, Guerra Junqueiro, João de Deus i Sophia de Mello Breyner Andresen,
Artystka Amália Rodrigues,
Piłkarz Eusébio da Silva Ferreira,
Polityk Marechal Humberto Delgado.

Obejrzeliśmy parter Panteonu, którego plan wygląda tak:


Następnie udaliśmy się na wyższe kondygnacje schodami znajdującymi się w klatce schodowej po lewej stronie od wejścia.
Z góry Panteon wygląda bardzo imponująco.














Wyszliśmy na taras pod kopułą.




Z tarasu rozpościerają się fantastyczne widoki.






Z góry świetnie widać kafelkowy mural autorstwa artysty André Saraivy (alias Mr. A) wykonany na ścianie otaczającej ogród Botto Machado.


most Vasco da Gama


oraz stragany na Targu Złodziei.

Przepiękne widoki! Lizbona, zdaje się, z nich słynie

Panteon świetny , szkoda że nie było możliwości sprawdzić tego tam na miejscu . . .


Pozdrawiam
Piotr

megidh napisał(a):Wstęp do Panteonu jest płatny a bilet dla osoby dorosłej kosztuje 8 euro.

Już miałam pisać, ze cena dość konkretna... ale na szczęscie da się taniej...

megidh napisał(a):Ale my, dzięki posiadaniu Lisboa Card, za wstęp nie musieliśmy płacić.

Tłumów w środku nie widać....

megidh napisał(a):

Ta fotka daje wrażenie jakbyście byli na jakimś miejskim placu

megidh napisał(a):Z góry świetnie widać kafelkowy mural autorstwa artysty André Saraivy (alias Mr. A) wykonany na ścianie otaczającej ogród Botto Machado.

Szkoda, że jest częściowo przysłonięty....

Takie pytanie mi się nawinęło na myśl: zwiedzacie z walizeczkami czy mieliście tylko te małe bezpłatne bagaże?