Sporting i Lizbona, czyli zwiedzanie przy okazji

Wracaliśmy mniej więcej tą samą drogą, którą tutaj przyszliśmy, więc mieliśmy ponownie okazję spojrzenia na Pomnik Odkrywców.



Zrobiliśmy sobie fotkę z klasztorem Hieronimitów w tle.


Naszym kolejnym celem było Muzeum Powozów.
Aby do niego dojść musieliśmy przejść przez Garden Vasco da Gama.







Gdy doszliśmy do miejsca, gdzie po drugiej stronie ulicy znajduje się wejście na teren okalający Pałac Narodowy, zobaczyliśmy, że coś się tu dzieje. Już rano widzieliśmy w TV, że nadawane są z tego miejsca rozmowy, a teraz mogliśmy pracę różnych ekip telewizyjnych zobaczyć na żywo. Później znalazłam informacje na temat przyczyn takiego poruszenia i okazało się, że 7 listopada 2023 roku doszło do skandalu korupcyjnego, wskutek którego do dymisji podał się premier Portugalii Antonio Costa. W następstwie tej rezygnacji Prezydent Republiki podjął decyzję o zwołaniu Rady Stanu na dzień 9 listopada 2023 roku na godz. 15:00 w Palácio de Belém.
No i właśnie na moment oczekiwania na rozpoczęcie obrad Rady Stanu trafiliśmy.








Pałac Narodowy Belem jest od roku 1911 oficjalną rezydencją prezydentów Portugalii.
Składa się on z kilku budowli oraz ogrodów i dziedzińców, jednak z ulicy mało co widać.
Wnętrza można zwiedzać, ale tylko w soboty i tylko z przewodnikiem. My byliśmy tu w czwartek, więc na zwiedzanie nie mieliśmy szansy. Ale nawet gdyby taka szansa była, to chyba byśmy z niej nie skorzystali z uwagi na ograniczenia czasowe.




Kawałek dalej minęliśmy kolejny park Garden of Afonso de Albuquerque.



Na końcu parku przeszliśy na drugą stronę ulicy


i już byliśmy pod Muzeum Powozów.


Od Torre de Belem do Muzeum Powozów szliśmy taką trasą.

Muzeum Powozów zostało założone w 1905 roku w sali dawnej Królewskiej Szkoły Jazdy przez królową Amelie de Orleans, francuskiej księżniczki, która w 1886 roku wyszła za mąż za przyszłego króla Portugalii D. Carlosa I. Wówczas było to pierwsze na świecie muzeum powozów. W muzeum zgromadzona została kolekcja powozów oraz karet, ale na wystawienie wszystkich zbiorów brakowało miejsca, w związku z czym zbiory muzeum przechowywane były w stajniach różnych pałaców. W związku z tym królowa Amelie de Orleans w 1906 roku zleciła wykonanie nowego projektu rozbudowy muzeum. W 1911 roku muzeum przemianowano na Narodowe Muzeum Powozów - Museu Nacional dos Coches. Nazwa „coches” wzięła się od węgierskiego miasta Kocs, w którym budowano pierwsze modele karoc (o czy można przeczytać tutaj.
W 1940 roku dokonano powiększenia powierzchni wystawienniczej poprzez dobudowanie nowej sali bocznej.
I właśnie do tego budynku teraz weszliśmy. Biletów nie musieliśmy kupować, bowiem z Lisboa Card wchodzi się bez opłat.


Miejsce nas zauroczyło. Wystawiane tutaj powozy, które używane były przez rodziny królewskie z całej Europy, są jak dzieła sztuki.
Nie można od nich oderwać oczu. Również miejsce, w którym powozy są wystawiane jest klimatyczne i można się w nim poczuć klimat dawnej epoki.
Zresztą sami zobaczcie.










Po obejrzeniu wszystkich karet na dole udaliśmy się na górę, gdzie oprócz możliwości spojrzenia na salę wystawienniczą z balkonów, można również obejrzeć różne eksponaty związane z jeździectwem oraz różne obrazy, wiszące na ścianach galerii ciągnącej się wokół ścian.











W jednej z gablot ujrzeliśmy bardzo fajne miniatury karet.




Idąc wzdłuż drugiej ściany mogliśmy rzucić okiem na drugą salę, w której wystawione są pojazdy wykorzystywane przez straż pożarną.


Przed zejściem na dół jeszcze popatrzyliśmy z góry na karety.



Opuściliśmy muzeum bardzo zadowoleni z tego, co tam zobaczyliśmy.
To naprawdę wspaniałe miejsce i warto tam wstąpić, będąc w Belem.

Parowozownia fajna. Miałam okazję oglądać w Moskwie, dzieła sztuki.

Już pierwsze zdjęcie karety skojarzyło mi się z powozem Kopciuszka (tym przerobionym z dyni ) Piękne są. Przejechałabym się taką karetą, chociażby po to żeby sprawdzić na ile była wygodna.

Belem musieliśmy finalnie odpuścić, chętnie również wrócę + kolejka linowa nad nabrzeżu mi się marzy.
Na te zimowe wieczory fajnie można zagrzać się tymi błękitami.

piekara114 napisał(a):Parowozownia fajna. Miałam okazję oglądać w Moskwie, dzieła sztuki.

A co jest w Moskwie, bo nie mogę nic wyguglować.

wiola2012 napisał(a):Już pierwsze zdjęcie karety skojarzyło mi się z powozem Kopciuszka (tym przerobionym z dyni )

Skojarzenie bardzo słuszne.

wiola2012 napisał(a):Piękne są. Przejechałabym się taką karetą, chociażby po to żeby sprawdzić na ile była wygodna.

Mogliby chociaż jedną z tych karet udostępnić do przejażdżek. Opłata byłaby chyba wysoka za taką przyjemność, ale chętni zapewne by się znaleźli.

te kiero napisał(a):Belem musieliśmy finalnie odpuścić, chętnie również wrócę + kolejka linowa nad nabrzeżu mi się marzy.

Belem jest warte odwiedzenia. Z własnego doświadczenia wiem, że powroty w to samo miejsce rzadko się zdarzają, ale życzę Ci, aby Wasz powrót do Lizbony doszedł do skutku. I oczywiście abyś spełnił swoje marzenie związane z kolejką linową na nabrzeżu.

Gosia,moskiewska Zbrojownia. Mało zdjęć dostępnych w necie, tu dwie oficjalne strony:
https://armoury-chamber.kreml.ru/exposu ... obile-jump

https://armoryhall.ru/60_z09_russia_eur ... ction.html

Po wyjściu z muzeum mieliśmy spory niedosyt. Trochę mało tych eksponatów tam jednak było. Dlatego postanowiliśmy, że pójdziemy do drugiego budynku, w którym znajduje się pozostała część kolekcji.
Nowy budynek został wybudowany po drugiej stronie ulicy. Budowę rozpoczęto 1 lutego 2010 roku a zakończono w maju 2015 roku. Otwarcie muzeum nastąpiło w dniu 23 maja 2015 roku.
Wejście znajduje się tutaj.





Po wejściu do środka odbiliśmy nasze Lisboa Card na czytniku. Waldek musiał zostawić swój plecak w depozycie. Eksponaty znajdują się na piętrze muzeum, więc na górę wjechaliśmy windą.
Na górze znajdują się dwie wielkie sale wystawowe, ciągnące się przez całą długość budynku.
Pomiędzy nimi znajduje się przestrzeń wykorzystana na wszelkiego rodzaju pomieszczenia towarzyszące, czyli klatki schodowe, windy, toalety i pewnie jeszcze jakieś pomieszczenia gospodarcze czy pracownicze.
No to zaczynamy zwiedzanie.


Zainteresowała nas więźniarka.






Powozy dziecięce też fajnie wyglądają.





Przy niektórych eksponatach istnieje możliwość uzyskania informacji z tabletów. Niestety język polski nie jest na nich dostępny.

Przeszliśmy do drugiej sali, tak samo dużej jak pierwsza.








Na ścianach przesuwały się obrazy z projektorów, przedstawiające karety. Wydaje mi się, że te projekcje mają stwarzać klimat w tym miejscu, ale chyba na nic się to zdało. Te nowe wnętrza mają się nijak do tych pięknych powozów i karet. Może gdybyśmy nie byli w tej części muzeum znajdującym się w Ujeżdżalni Królewskiej, nie raziły by nas te pomieszczenia tak bardzo. A tak ten nowy budynek nas rozczarował.

Natomiast znajdująca się w tym budynku kolekcja wynagrodziła nam z nawiązką ten dysonans pomiędzy pomieszczeniem i ekspozycją.
Doszliśmy do karet, które zachwyciły nas najbardziej z całej kolekcji.

Coche do Embaixador






Coche dos Oceanos







Coche da Coroação de Lisboa




Po tych cudach inne pojazdy już nie robiły na nas wrażenia.





Oprócz powozów w muzeum można zobaczyć także różne przedmioty związane z podróżami.
Na nas spore wrażenie zrobiły:

łóżko polowe


przenośna toaleta


i lewarek.


Na tym skończyliśmy wizytę w Muzeum Powozów.
Miejsce jest świetne i warte odwiedzenia. Naprawdę jest w nim co oglądać.

piekara114 napisał(a):Gosia,moskiewska Zbrojownia. Mało zdjęć dostępnych w necie, tu dwie oficjalne strony:
https://armoury-chamber.kreml.ru/exposu ... obile-jump

https://armoryhall.ru/60_z09_russia_eur ... ction.html

Dzięki za linki. Obejrzałam kolekcję i muszę przyznać, że też jest na czym oko zawiesić.

Na ten dzień mieliśmy zaplanowane jeszcze dwa miejsca do zwiedzenia.
Wsiedliśmy w autobus i przejechaliśmy kilka przystanków w kierunku Mostu 25 kwietnia. Wysiedliśmy na przystanku tuż obok bramy do Muzeum Carris. Ale stojąc pod tą bramą doszliśmy do wniosku, że jeśli wejdziemy do tego muzeum, to nie damy rady dotrzeć do Mostu 25 Kwietnia. W związku z tym musieliśmy wybrać jedno z tych miejsc.
Zrezygnowaliśmy z Muzeum Carris, bowiem doszliśmy do wniosku, że tramwajami lizbońskimi już jeździliśmy, a jeszcze przecież jeździć będziemy, więc taka przejażdżka tramwajem po terenie muzeum nie będzie wielką atrakcją. Wybraliśmy więc Most 25 Kwietnia. I ruszyliśmy w stronę Pilaru 7.
Mapa pokazywała, że czy pójdziemy w lewo, czy w prawo, to odległość do wejścia do Pilaru 7 jest mniej więcej taka sama. Poszliśmy więc w lewo w kierunku centrum Lizbony. Przez cały czas Most 25 Kwietnia był w zasięgu naszego wzroku.



W pewnym momencie przechodziliśmy obok bramy, której wnętrze nas zainteresowało.


Weszliśmy do niej a następnie na teren, który znajduje się za nią.
Wówczas nie wiedziałam, co się tam znajduje, dopiero później dowiedziałam się, co to jest za miejsce.
To LX Factory, czyli dawne tereny fabryczne, które w 2008 roku zostały przekształcone w artystyczne centrum.
Więcej informacji o tym LX Factory można przeczytać tutaj.


Na naszej drodze stanęła fajnie wyglądająca restauracja, więc postanowiliśmy coś na szybko przekąsić.


Wnętrze nam się bardzo spodobało. Usiedliśmy na podwyższeniu i patrzyliśmy na całe pomieszczenie z góry.



Na zewnątrz mogliśmy patrzeć przez szybę.


Zamówiliśmy po desce serów, bowiem to danie mogliśmy dostać bez czekania, a zależało nam na nim.



Potem, szukając drogi "na skróty" do Pilaru 7, przeszliśmy się po terenie LX Factory.













Niestety na skróty nie dało się przejść, bowiem teren, przez który chcieliśmy przejść był ogrodzony i stanowił plac budowy. Dlatego musieliśmy się wrócić i nadłożyliśmy sporo drogi, aby dojść do Pilaru 7.

Zaraz, zaraz, ale będziecie wchodzić na Ponte 25 Abril? Ja nawet nie wiedziałem, że MOŻNA....
poprzednie sety zdjęciowe z Belem - znakomite!

tony montana napisał(a):Zaraz, zaraz, ale będziecie wchodzić na Ponte 25 Abril? Ja nawet nie wiedziałem, że MOŻNA....

Będziemy wchodzić, ale nie na most, bowiem nie jest on przystosowany do tego, aby poruszali się po nim piesi.
Naszym celem jest punkt widokowy znajdujący się na 7 filarze mostu.
O tym punkcie widokowym czytałam i oglądałam zdjęcia w relacjach:
Marzeny (marze_na)https://www.cro.pl/portugalski-skok-w-bok-tramwaje-lizbony-i-plaze-algarve-t54772-120.html#p2043754
i Agnieszki (mysza73) https://www.cro.pl/cala-prawda-o-lizbonie-t54963-165.html#p2067881
I to właśnie one zachęciły mnie do odwiedzenia tego miejsca.
Notabene to miałam nadzieję, że dziewczyny będą się odzywać w mojej relacji, ale one niestety siedzą jak mysz pod miotłą

tony montana napisał(a):poprzednie sety zdjęciowe z Belem - znakomite!

Dzięki

Dobra, już pamiętam. Nie wiem, czy to działało już w 2015 roku, gdy mu tak byliśmy (chyba nie przegapilbym takiej gratki)