Spacer uzupełniający w stylu mieszanym :)

masmedia napisał(a):Melduję się - spóźniona nieco ( właśnie wróciliśmy z ferii gdzie internet zamarzł Relacja rozpoczęła i zapowiada się świetnie -czekam na cd. i duuuuużo zdjęć !

Witam serdecznie

Z tą ilością fotek różowo nie będzie , jednak jest to zdecydowanie najlepiej "ofocony" nasz wyjazd wakacyjny
Jakiś postęp tym względzie jest


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):
zbliżamy się do wspaniałego monastyru drewnianego , jakim jest Barsana . Jej główna cerkiew uchodzi za najwyższą drewnianą budowlę w Europie. Liczy sobie 56 m wysokości

Już nie najwyższa . Kulki oraz Interseal pokazywali tę, która ją prześcignęła wieżę cerkwi monastyru Săpânţa Peri, która ma aż 75 (wg niektórych źródeł nawet 78 ) metrów wysokości . Nie wnikając w dokładność pomiarów , na pewno jest wyższa od tej w Bârsanie, o czym przekonaliśmy się naocznie, porównując obie wieże cerkiewne w dość krótkim odstępie czasu .

Żeby jednak nie do końca umniejszać pierwszeństwo Bârsany ... Wciąż jest nawyższa wśród budowli w pełni ukończonych . We wrześniu 2011 prace w Săpânţa Peri były co prawda mocno zaawansowane, ale do końca jeszcze trochę zostało. Wieża cieszyła oko wysokością, ale górny poziom cerkwi wciąż jeszcze nie był wykończony...

Tak przy okazji... Wspaniale, że sporo nowych rumuńskich obiektów cerkiewnych ma architekturę tradycyjną, jak kilka wieków temu. Zarówno drewniane świątnie Maramureszu, jak i nowe malowane monstyry mołdawskie, są często wierne tej tradycji. Chociaż... Już we wnętrzach, czułam różnicę, w nowych cerkwiach brak było tego czegoś... Nie wiem, może ściany były za mało przesiąknięte upajającym zapachem kadzidła? Ale i tak mi się podobało w Bârsanie .

C.D.

Jadąc przez malownicze tereny Maramureszu mijamy wioski , w których czas zdecydowanie wolniej płynie
Jest jeszcze coś , co sprawia że czuję się "jak u siebie" w Bieszczadach , co to jest jeszcze tego nie wiem . . .

Jedziemy w kierunku granicy z Ukrainą , naszym celem miał być Syhot Marmaroski (rum. Sighetu Marma?iei, węg. Máramarossziget)
w którym znajduje się Miejsce Pamięci Ofiar Komunizmu i Ruchu Oporu Sighet - zamknięte w 1977 roku więzienie .
Każda jego cela jest osobną salą ekspozycyjną , opowiadającą o czasach słusznie minionych . . . raczej ponurych

Decyzją rady powołanej przez Agnieszkę . . .

dobra - napiszę tak : zdecydowaliśmy jednak nie psuć sobie humoru i odpuszczamy sobie to muzeum . . .będzie kolejny punkt
na następny raz

Jest droga , ale bez kierunkowskazów , za to w radiowozie policjanci , więc problemu nie ma . . .
Poprawną angielszczyzną kierują mnie na drogę w kierunku , o który pytałem - upewniam się tylko , czy na 100% mam skręcić
w drogę "przed" a nie "za" mostem , dziękuję za udzielenie pomocy , wsiadam do żółtka i jadę we wskazanym kierunku . Droga jest dobra , po skręceniu "przed" mostem - nieco weższa , ale nadal asfaltowa , po pewnym czasie jest już ledwo wystarczająca dla naszego Kangoora ale . . . dojeżdżamy do krzaczorów przed którymi asfalt się kończy
i nagle słyszę za sobą radiowóz , mruga światełkami , no to się zatrzymałem . Zlewej krzaczory i skarpa , z prawej strumień dwa metry poniżej , za nami policjanci ( albo przebierańcy ) . . .

"Kogutek" został wyłączony , drzwi się otwarły i idzie w naszym kierunku lekko zmieszany oficer i mówi mi , że bardzo przepraszają , że kolega się pomylił , tzn. myli mu się w angielskim "przed" i "za" , że jest im strasznie głupio bo wprowadzili nas w błąd itd. , itp. Strasznie mili ludzie . Gdyby za nami nie pojechali , to przy moim stosunku do dróg i bezdroży mogło się to skończyć dojechaniem do miejsca , w którym zawrócić nie można
Zamieniliśmy jaszcze kilka słow i rozjechaliśmy się : oni do miasta , a my w przeciwnym kierunku


W jednej z wiosek zauważam stojący przy drodze rzeźbiony krzyż i strzałkę skierowaną w stronę gęsto zabudowanej , ostro wznoszącej się , wybetonowanej drogi .

Stromo , i to bardzo , ale damy radę - redukuję do jedynki i jadę dalej
Po jakims czasie betonowa nawierzchnia się kończy , zastępuje ją szutrówka , ale nie na długo . . . . Wieś się nam zaczyna kończyć

Wzbudziliśmy małe zainteresowanie wśród trzech panów rozładowujących drewno pod jednym z domów , jeden z nich ( bardziej odpozostałych zainteresowany ) podszedł do nas z pytaniem kogo szukamy .
Odpowiedź jest prosta - cerkiew , monastyr , tylko jak to będzie w rumuńskim języku brzmiało

Nasz rozmówca odwrócił się od nas i podszedł do swoich kolegów , a po krótkiej wymianie zdań wrócił i wytłumaczył nam używając rosyjkiego , że cerkiewka jest tam ( wskazał na ścieżynkę pomiędzy domami ), ale klucze do niej są w białym domu z werandą i podjazdem wyłożonym czerwoną kostką , całkiem blisko .
Udałem się we wskazanym kierunku i po kilku minutach uzgodniłem z bardzo miłą młodą kobietą , która razem z mężem opiekuje się zabytkiem , że jak tylko nakarmi dzieci , przyjdzie i nam otworzy
Tak się też stało . Po krótkim spacerku pomiędzy zagrodami i odszukaniu schowanej w zdziczałym sadzie małej cerkiewki , otoczonej cmentarzem ( po którym spacerowały kury z pobliskiego gospodarstwa ) , naszym oczom ukazał się taki widok





Kury na cmentarzu to marmaroski standardzik

Po kilku minutach przycodzi pani , otwiera drzwi i możemy podziwiać naścienne malowidła wnętrza cerkiewki










C.D.N.

dangol napisał(a): wieżę cerkwi monastyru Săpânţa Peri, która ma aż 75 (wg niektórych źródeł nawet 78 ) metrów wysokości .

Żeby jednak nie do końca umniejszać pierwszeństwo Bârsany ... Wciąż jest nawyższa wśród budowli w pełni ukończonych . .

Najwyższą ukończoną bydowlą drewnianą jest wieża radiowa w Gliwicach , ma 111 m wysokości - jest to absolutny dotychczasowy rekord Świata

Săpânţa Peri będzie ( jest w budowie ) najwyższą cerkwią , chyba że jeszcze wyższą zbudują

Też się bardzo cieszę , że budowane są w klasycznym stylu , pommo braku tego czegoś ( szczególnie w tych murowanych )

Pozdrawiam
Piotr

Z pewnością zbudują wyższą , muszą jakoś przebić Gliwice

Podziwiam relację Jest kolejnym argumentem przemawiającym za wyborem kierunku tegorocznych wakacji. Pozdrawiam.

Tak sobie patrzę i podziwam...

dangol napisał(a):Z pewnością zbudują wyższą , muszą jakoś przebić Gliwice

Zyczmy im powodzenia , bo pięknie budują

maslinka napisał(a):
Piotrze, ja również przyłączam się do Twojej fascynującej podróży. Bardzo się cieszę, że odkrywasz nieznane mi miejsca

Witam serdecznie

Bardzo mi miło , że znalazłaś czas pomiędzy szusowaniami na wizytę w tej relacji
Cieszę się , jeżeli uda mi się pokazać coś mało znanego , a że pięknie tam i wiele jeszcze ścieżek przed nami - może się uda

poljako_poljako napisał(a):Podziwiam relację Jest kolejnym argumentem przemawiającym za wyborem kierunku tegorocznych wakacji.

Witam i szczerze zachęcam do obrania tego kerunku
Jest tam wiele pięknych miejsc . . .

Jacek S napisał(a): . . .

Pozdrawiam
Piotr

Oglądając zdjęcia, krzyczę całą sobą: JA TAM CHCĘ POJECHAĆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Być może uda się w przyszłym roku

Pozdrawiam

piotrf napisał(a):
Najwyższą ukończoną bydowlą drewnianą jest wieża radiowa w Gliwicach , ma 111 m wysokości - jest to absolutny dotychczasowy rekord Świata

Dobrze wiedzieć, do 25 roku życia mieszkałam niedaleko gliwickiej radiostacji i o tym nie wiedziałam

Bardzo urokliwe miejsce, piękna ta drewniana architektura... tak mi się wydaje, że najfajniej być tam w maju, najlepiej przy słonecznej pogodzie...

HAncur , z całego serca życzę

C.D.

Cerkiew jest malutka ale pięknie malowana
Pani opowiedziała nam o historii i kilka anegdot dotyczących świątyni , żałowała że mąż jest w tej chwili nieobecny , bo powiedziałby nam znacznie więcej na ten temat
Pozwoliła mi na wejście w każdy zakamarek tego przybytku , ale w stosunku do Agnieszki już tak dobra nie była - pani tam nie wolno , i kropa

Na koniec okazało się , że nie pobierają opłat za wstęp do cerkwii , ale wolne datki są bardzo mile widziane więc zostawiliśmy trochę euro i zachęcani przez panią obraliśmy kierunek na kolejne ciekawiące nas punkty na trasie naszego spaceru jakimi są . . . kolejne cerkwie




Przejazdy pomiędzy nimi dostarczają innych nieco wrażeń , co nie oznacza że nieprzyjemnych

Czy nie jest to znajomy widok





















Czasem dojazd do następnej cerkwii jest sam w sobie ciekawym doświadczeniem , czasem musimy komuś przerwać konwersację na ulicy . . .



. . . innym razem wspinamy się na sporą wysokość i przy okazji patrzymy z jednej góry na gospodarstwa rozsiane na sąsiedniej




C.D.N.

Ciekawe widoczki, oj ciekawe

Magda O. napisał(a):
Bardzo urokliwe miejsce, piękna ta drewniana architektura... tak mi się wydaje, że najfajniej być tam w maju, najlepiej przy słonecznej pogodzie...

W maju wszystko kwitnie na łąkach kolorowych , jednak w górach ( w wyższych partiach ) często można spotkać śnieg i naprawdę niską temperaturę - trzeba być na to przygotowanym . . .
W słońcu wszystko jest piękniejsze


Pozdrawiam
Piotr

Miecia napisał(a):Ciekawe widoczki, oj ciekawe

Cieszę się , że Ci się podobają


C.D.










A potem przychodzi czas pożegnać Maramuresz
Wspinamy się więc na przełęcz , gdzie robimy mały postój na ostatnie tego roku spojrzenie na





Czy to nie jest piękne pomimo nienajlepszej pogody . . .



Przekraczając tą bramę opuszczamy Maramuresz z postanowieniem , ze jeszcze tu wrócimy . . . pewnie nie raz



Jedziemy gdzieś tam





Kierunek - wschód

Ale to już za czas jakiś i w części następnej . . .


Pozdrawiam
Piotr