Spacer uzupełniający w stylu mieszanym :)

Żółtek stał poza kadrem , po prawej stronie


Pozdrawiam
Piotr

maslinka napisał(a):
Twój spacer bardziej mi się podoba, zwłaszcza, że, zdaje się, nie licząc pani sprzedającej suweniry, byliście tam sami

Nie licząc osób pijących "Sarajevsko" na tarasie restauracji - tak

Gdyby nie to , że zachciało nam się kąpieli w Jadranie to chętnie poświęciłbym więcej czasu temu wspaniałemu miejscu , zajrzał w każdy zakamarek , sprawdził jakie ciekawostki kryją ruiny domów poniżej murów , może nawet zdecydował się na nocleg gdzieś w cieniu baszty , czy murów . To jednak pozostawiłem sobie na następny raz


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

Świetna pora na robienie zdjęć

pzdr

longtom napisał(a):
Świetna pora na robienie zdjęć

Zapamiętam , dziękuję


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

Franz napisał(a):

piotrf napisał(a):C.D.

I żadnych zdjęć do tego "C.D."?..

W tym cały problem , że karta pamięci , którą wymieniłem ( jako zapełnioną ) okazała się pusta
Nie wiem jak to się stało , ale tak jest . . .

W pamięci aparatu znalazłem tylko kilka fotek z tą datą

.........
A najbardziej szkoda mi fotek z gór przed granicą

Pozdrawiam
Piotr

Witam Cię - program DIGITAL IMAGE RECORVERY .
Znajdziesz np na dobreprogramy.pl .

W moim Sony A 55 VL jest karta HD a laptok 3 lata starszy nie obsługuje tych kart - pierwotnie nie wiedziałem o tym i po włożeniu karty pokazały sie foty - ale zaraz potem komunikat ze karta jest pusta ???
Przełożona do aparatu też pusta i zgłasza że do formatowania , trudno - format , znów do lasu po fotki i powtórka z rozrywki zacząłem grzebać w sieci - zorientowałem się co jest przyczyną ,teraz podłączam aparat usb i tak kopiuję foty .
Jednak przyszło mi na myśl żeby odzyskać foty i znów grzebałem w szufladzie wójka google i znalazłem kilka programów , a ten był najprostrzy w obsłudze darmowy i oto moje zdziwienie pomimo kilku formatów odzyskał 98 % zdjęć ! Znalazł wszytkie od początku moich wypadów z aparatem , było ich tyle ,że na tej karcie nie dałoby się wszystkie zapisac objętościowo , a dzieje się tak bo formaty czy nowe zdjęcia nie kasują śladu poprzednich tylko są jakby warstwowo nadpisane i myślę że kilka tych warstw wstecz da się odzyskać .
Pzyjemnej zabawy w archeologa cyfrowego życzę , myślę że uda wam się odkopać wiele utraconych fotek .
Bardzo ładne foty i piękne rękodzieło stolarskie - Zobaczcie budowali je rzemiślnicy bez planów , projektów ,kosztorysów zezwoleń i stoja latami , są piękne ,zdrowe i bezpieczne ,nie trzeba je ocieplać itd . a dzisiaj nasze budownictwo ?... i ta biurokracja ...

auto_gt , dziękuję Ci bardzo - program bardzo przydatny , jednak w tym przypadku niestety się nie przydał
Kopiowanie z aparatu robię za pomocą USB , po czym usuwam z pamięci aparatu fotki robiąc miejsce na następne . Karty zapisane odczytuję ( i kopiuję ) bezpośrednio - czytnik kart w lapku , jednak w przypadku tej konkretnej karty komunikat jest prosty : nic na niej nie zostało zapisane
Moja wiedza w tym temacie zbyt wielka nie jest , więc oddałem kartę informatykowi - efekt ten sam

Trzeba tam pojechać jeszcze raz


Pozdrawiam
Piotr

Wieczorne zdjęcia bajeczne i do tego z każdego zakątka.
Robione w południe, jak moje, nie mają tego klimatu. Ja zrobiłem ich znacznie mniej, a i tak ciągle słyszałem, że tylko ciągle pstrykam .
Następny raz podam Ciebie za przykład, że trzeba robić jeszcze więcej zdjęć.

Jarek999 napisał(a):Następny raz podam Ciebie za przykład, że trzeba robić jeszcze więcej zdjęć.

Dziękuję jednak prawdą jest to , że chyba nigdy jeszcze nie zrobiliśmy tylu fotek , co na ubiegłorocznym spacerze . . .
Lwia część tych fotek jest autorstwa Agnieszki


Pozdrawiam
Piotr

Kolejna relacja z Mostarem w tle.
W tym roku nie odpuszczę, w końcu będę miała paszport i na pewno pospaceruję po tym miejscu.
W sumie, to tyle się już naoglądałam zdjęć i tyle naczytałam, że czuję jakbym tam już kiedyś była, ale jednak co wizyta osobista, to osobista

Roxi napisał(a):Kolejna relacja z Mostarem w tle.
W tym roku nie odpuszczę, w końcu będę miała paszport i na pewno pospaceruję po tym miejscu.
W sumie, to tyle się już naoglądałam zdjęć i tyle naczytałam, że czuję jakbym tam już kiedyś była, ale jednak co wizyta osobista, to osobista

Witaj Roxi
Zupełnie się z Tobą zgadzam w kwestii osobistej tam wizyty . Jest to miejsce , które każdy odbiera po swojemu , inaczej , dodatkowo w okolicy Mostaru i przy drodze dojazdowej z CRO jest kilka godnych polecenia miejsc
Życzę Ci wspaniałego spaceru po tych miejscach


Pozdrawiam
Piotr

Witaj Piotrze.

Mam pytanie. Nasze paszporty w tym roku tracą ważność i trzeba będzie wyrobić nowe, ale gdzieś wyczytałem że do Bośni można bez problemu wjechać na dowód. Czy możesz to potwierdzić?

Pozwolisz Piotrze, że Cie wyręczę

http://cro.pl/forum/viewtopic.php?p=387983#387983

Kolega może spać spokojnie.

Dziękuję Jacku

Na pytanie plessanta mogę odpowiedzieć tylko , że jedyne pytanie na granicy dotyczyło zielonej karty , paszportów nikt nie oglądał



Część siódma Dalmacja


Opuszczamy Počitelj i kierujemy się w kierunku granicy z Chorwacją , po drodze chcemy jeszcze zobaczyć wodospady , jednak przyjeżdżamy zbyt późno
Co prawda pani na moje pytanie czy możemy zjechać na dół potakuje głową i wskazuje kierunek w jaki mamy się udać , jednak za czas jakiś panowie ( chyba z obsługi ) poruszający się po parku Fordem Tranzitem w dość niewybredny sposób kazali nam opuścić teren parku .
Spokojną o tej porze dnia ( zapada zmrok ) drogą dojeżdżamy do przejścia w Metković na granicy z Chorwacją .
Żegnamy Bośnię i Hercegowinę zapisując w pamięci konieczność odwiedzin - Blagaj i Neum

Przekraczamy granicę - Witaj Chorwacjo


Teraz pozostało dojechać do Jadranki i ruszyć w kierunku północnym do Podacy
Zatrzymujemy się w dobrze nam znanym miejscu ( naszej bazie wypadowej z 2008 roku ), witamy się z Draganem , który zarządza tym pensjonatem , po czym zamawiamy Karlowacko i siadamy by delektować się piwem i ciepłem wrześniowego wieczoru

Mieliśmy zamiar skorzystać z gościnności Dragana , jednak przedstawiona nam cena za jedną noc niemiło nas zaskakuje

Rozumiemy , że to tylko jedna noc ( jak zostaniemy trochę dłóżej - będzie nieco taniej ) i że wycieczki autokarowe do Medjugorje mogły go rozbestwić . . . .
Przyznaję , że było nam trochę przykro . . . jemu chyba też , bo podziękowaliśmy ku jego zaskoczenu , decydując się na nocleg na campingu za niewielki ułamek proponowanej przez niego kwoty
Zmęczenie i chęć wypoczynku w cywilizowanych warunkach nie jest w moim przypadku równoznaczna z utratą zdrowego rozsądku .
Pierwszy camping w kierunku północnym jest tym , na którym spędzimy dzisiejszą noc
Jest późno , miła pani z obsługi proponuje nam wybranie najlepszego dla nas miejsca - formalności załatwimy rano .

Miejsce fajne , sąsiadujemy z dwoma Camperami z Niemiec - w jednym ( dziesięć metrów poniżej nas ) bardzo miła para z Kolonii , w drugim samotny pan z Lipska , objeżdżający okolicę na małym skuterku . . .
kilka namiotów - również niemieccy studenci , imprezują do północy - jutro opuszczają camping i Chorwację wogóle . . .
Powyżej nas również samotny pan VW Transporterem . . .

Tarasy są dość wygodne , boksy spore , bez trudu mieszczą się na nich samochody i namioty , energia elektryczna dostępna wszędzie , węzeł sanitarny wygodny , wszędzie czyściutko , ciepła woda o każdej porze dnia i nocy ( podobno w szczycie sezonu również ) . Kładziemy się spać .

Ranek przynosi piękną pogodę , kolejny upalny dzień .



Jadran kusi lazurem , więc nie może być inaczej - po lekkim śniadaniu plaża , woda o tej porze wspaniała , temperatura odpowiednia
Schodzimy na plaże poniżej pola i znajdujemy swoje miejsce
W oddali majaczy Sucuraj na wyspie Hwar . . .



Szkoda opuszczać to miejsce . . .




Po godzinie ( może półtorej ) spędzonej w wodzie , wracamy do samochodu , pakujemy manele , prysznic , regulujemy rachunek za serwis i około południa kierujemy się Jadranką na północ . To nic że jechaliśmy już tędy dwa razy i widoki są nam znane jadąc ( po raz trzeci ) bardzo powoli rozkoszujemy się widokami









W Omiś skręcamy przed mostem w prawo , zatrzymujemy się przed skałą na mały postój , a potem jedziemy drogą w górę rzeki .









Za malowniczym meandrem rzeki dostrzegam odchodzącą w prawo wąską , asfaltową drogę , wspinającą się na górę na tyle ostro , że zmusza mnie do redukcji do drugiego biegu
Tam jeszcze nie byliśmy . . .


Rosnące przy drodze Sumaki ( Octowce ) trochę zasłaniają widoki ale po wyjechaniu na górę , przed samym szczytem naszym oczom ukazał się widok przyklejonych do szczytu góry , tarasowo ułożonych domów





Jest droga na szczyt - no pewnie że jedziemy
Widoki miodzio









Rzeka z góry też fajnie wygląda



C.D.N.

Pozdrawiam
Piotr

No to jadę z Wami dalej
Piękne widoki Piotrze
Pozdrawiam Aśka.