.png "Weteran")
Ten jacht wpadł nam w oko już wiele lat temu.
Kilkukrotnie próbowaliśmy go wyczarterować ale albo cena była nieodpowiednia albo był zajęty.
W tym roku udało się w końcu.
Wyrzucamy rzeczy na pomost.
Jumamaja jeszcze jest sprzątana – w tym czasie załatwimy formalności.
I tu pierwszy zgryz.
Przyjmuje nas właścicielka – starsza pani – na ogrodzonym placu – krzyczy że może wejść tylko jedna osoba, koniecznie w masce.
No ok. – wchodzi Kapitan załatwia co trzeba.
Potem on wychodzi a ja wchodzę bo chce uiścić opłatę – na co wypada mąż właścicielki z krzykiem że za blisko jesteśmy, że oni się boją, że ma być tylko jedna osoba – no przecież jest, maż cofnął się za bramę.
Ja rozumiem że starsi państwo się boją – ale skoro tak to może niech zrezygnują z bezpośredniej obsługi klienta i przekażą ją komuś mniej strachliwemu?
Byłoby to z korzyścią i dla nich i dla klientów.
Druga niemiła rzecz – zaskakuje mnie opłata za paliwo w zbiorniku – zawsze, w każdej firmie te kilka litrów paliwa było w cenie – a tu mam zapłacić, na dodatek za dużą ilość benzyny której nie zużyjemy.
Nieładnie, nie lubię jak ktoś próbuje nas naciągnąć i zmusić do ponoszenia ukrytych opłat nie zawartych w cenie.
Na szczęście jacht przekazuje nam syn starszej pary – sympatyczny człowiek, bardzo pozytywny.
On powinien prowadzić ten biznes a nie starsi państwo.
Wchodzę do wnętrza Jumamaji i ....jej...dlaczego ona jest taka niska?????
Cały czas uderzam w coś głową.
Fado – przecież ten sam typ łodzi – było o wiele wyższe – tam nigdzie nie zawadzałam głową.
A tutaj....ile razy się uderzyłam?
Tysiac?
Więcej?
Ewa też się tłucze...jest kiepsko.
Miejsca w jaskółkach też mniej, inny kambuz...no i okna w toalecie brak.
Ale za to jest telewizor – super, będzie na czym suszyć ręczniki.
Na zewnątrz jest okrutnie gorąco i wilgotno.
Powietrze aż lepi się do ciała.
O porannym prysznicu już dawno zapomnieliśmy – każdy z nas jest mokry od potu i zaklejony od wilgoci w powietrzu.
Trzeba się szybko zasztauować i spływać.
W międzyczasie jeszcze witamy się z Alicją, Jackiem i dziewczynkami którzy odbierają jacht kilka pomostów dalej.
.png "Cromaniak")
Obiecuję 
Mi jest właśnie ciężko wyobrazić sobie te mazurskie tereny ze zdjęć, choć wierzę że jest cudnie. Sytuacja że starszym państwem zabawna 
choć rozumiem to przecież było rok temu.
To jeszcze nie koniec atrakcji z ich strony niestety 
Dobrze że ich syn był normalny 
Cieszy mnie to , że smakowało , to dodatkowo motywuje do kontynuacji prac nad trunkiem lepszym i smaczniejszym 
..png "Koneser")
