Słowacja

Franz napisał(a):"Czego Ty możesz zazdrościć ?? Przecież u Ciebie słowacka jesień również prześliczna!

Ale nie miałem aż tyle i takiego światła jak Ty...
I widoków, bo za dużo byłem w dole zamiast w górze, na grani...
Niestety, moi towarzysze wycieczkowi albo za późno wstają z wyrka, albo za wolno się wloką, albo nie za bardzo nadają się na dłuższe i skalne trasy...
Trzeba będzie albo samemu łazić, albo...zmienić towarzyszy.

Bardzo fajna kwaterka. Chyba skorzystam....

Piekne zdjęcia, ja też miałem fajne z fotoradaru, niestety mniej optymistyczne, cwana słowacka Policja, która jest nastawiona prawie wyłącznie na nas Polaków, niestety pobiera w Euro. Janosikowe, tak ich nazywamy. B

Bernadr C napisał(a):cwana słowacka Policja, która jest nastawiona prawie wyłącznie na nas Polaków, niestety pobiera w Euro. Janosikowe, tak ich nazywamy. B

Bo nas, kurczę pieczone, nikt nie lubi!
Nasz rodak miał nieprzyjemne zetknięcie w Lufthansie. Nadal mnie przeszywa zgrozą jego rozpaczliwy okrzyk: "Niemcy mnie biją!"

Polityków nigdzie nie lubią...
Zwłaszcza takich, co robią z siebie ofiary.
Ale wcale nie jest tak źle.
Np. kiedyś nie lubili nas Austriacy, ale jak zaczęliśmy jeździć do nich na narty a nie na handel, to się zmieniło i dzisiaj niejeden kurort w zimie czeka na Polaków, żeby zarobić.
Wszyscy są potem zadowoleni.

Ale wkurzające jest, że chcą nas karać za to, że się nie stosujemy do przepisów.


Wojtek

Następnego poranka zostawiamy klucz z domu pod wycieraczką (zapłaciłem wieczorem w sobotę) i zjeżdżamy do Ruzomberka. Tu skręt w prawo i podjazd do Ludrovej.



Wyruszamy na wycieczkę w Nizke Tatry.



Zielony szlak gubi się na pierwszych polanach. Odnajduje się później, wychodząc z lasu na drogę, którą idziemy.





Z głównej drogi schodzimy w lewo na ścieżkę i nieco stromiej przez las na grzbiet.





Trochę widoków na Małą i Wielką Fatrę, a za plecami wyrasta Wielki Chocz.

Krótki popas przy bacówce i wznoszący się trawers prawym zboczem.







Po chwili docieramy znów na grzbiet, gdzie spotykamy pierwsze, drobne skałki.







Kolejny, teraz już krótszy odcinek leśny i zaczynają się szersze widoki.







Pora na piknik i okazja, by nacieszyć oczy krajobrazem.





c.d.n.

Pogoda świetna ... pięknie "wypadł" na zdjęciach ten spacer.

"Cukrowa" roślinka (chyba jasnota) - ślicznie wygląda !

mariusz-w napisał(a):Pogoda świetna ... pięknie "wypadł" na zdjęciach ten spacer.

Ale tego dnia już nie było aż tak wyjątkowo, jak poprzedniego. ten dzień był już tylko... piękny.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zbliżamy się do sedla pod Malym Salatinom. Przeważają teraz otwarte tereny. Na prawo zbocza ostro spadają do Ludrovskej doliny.









Coraz częściej widoczny jest już główny cel naszej wyprawy - Salatin. Za nami, po drugiej stronie doliny Liptowskiej, majestatyczny Wielki Chocz.









Ścieżka przez chwilę biegnie trawersem, by znów wyprowadzić na grzbiet. Jesteśmy na przełęczy pod Małym Salatynem.

Poświęcamy nieco czasu na podziwianie skał Małego Salatyna, obrywających się do doliny Salatyńskiego potoku. W dali widoczne Tatry.









A tuż przed nami główny grzbiet Niżnych Tatr.
Lekkie obniżenie na siodło i w górę stromym północnym grzbietem Salatyna na przemian z krótkimi połogimi odcinkami.
Do szczytu zostały ostatnie metry...









c.d.n

Popatruję z ciekawością.

Wędrując w tym roku po Wielkiej Fatrze postanowiliśmy, że właśnie Niżne Tatry będą naszym kolejnym słowackim celem. Tak, jak lubimy najbardziej: kilka dni spaceru z plecakami bez schodzenia w doliny.

Dorota_NS napisał(a):Niżne Tatry będą naszym kolejnym słowackim celem. Tak, jak lubimy najbardziej: kilka dni spaceru z plecakami bez schodzenia w doliny.

Ostatnio rzadziej już chodzę na kilkudniowe trasy - rozleniwiłem się i nie chce mi się zbyt wiele na grzbiecie targać.
Ale nieco wcześniej w tym wątku możesz znaleźć moją trzydniową trasę w Niżnych Tatrach.

A teraz czas już najwyższy zdobyć Salatina.

Jeszcze kilka kroków i stajemy na szczycie. Mnie oczywiście od razu przychodzi na myśl Salah ad-Din, zwany u nas Saladynem.
Tak czy owak - wejście należy uczcić. Ale... mamy tylko jedną puszkę piwa...









Piwo wypite, możemy schodzić. Ruszamy spotkanym na szczycie czerwonym szlakiem - przez moment jeszcze na południe, a następnie skręcamy na grzbiet stromo opadający w kierunku zachodnim.

Ponad górnym piętrem doliny potoku Raztocna - trochę czepiając się gałęzi kosodrzewiny, trochę zapierając się ostro kijkami.









Krótki odcinek przez las i osiągamy przełęcz, gdzie odbijamy na północ.









Na polanach ponad dnem doliny - w miejscach, dokąd słońce w ciągu dnia nie dotarło - trawki nadal zmrożone.





Teraz już zalesionym dnem doliny aż do górnego końca tiesnavy. Wąwóz ten, o nazwie Huciaky, będzie naszym ostatnim celem podczas tego weekendu.





c.d.n.

Franz napisał(a):
Tak czy owak - wejście należy uczcić. Ale... mamy tylko jedną puszkę piwa...

Kto wygrał ! ?



Dżentelmeńskie to nie było !