Słowacja

Piękne zdjęcia, wspaniałe krajobrazy (wiem, wiem, ze się powtarzam).
Wielka Fatra to mój główny cel przyszłorocznego sezonu.
I oczywiście czekam na Twój cdn

Otwiera się widok w kierunku zachodnim. Gdy "wysokolić" oko, dobrze widać Małą Fatrę, a w niej rzuca się w oczy od razu Stoh i Rozsutec.
A tu blisko - Ploska z kotłem nad doliną Lubochniańską i stopniowo wyłaniający się v pozadi Borisov.







Spotykamy pierwszych turystów. O dziwo - to nie Polacy, tylko Słowacy. Tego dnia spotkamy ich w sumie ze dwudziestu.
Ruszamy grzbietem na północ. Za nami zostaje Cierny kamen. Lepiej teraz widać grzbiet Wysokich Tatr na lewo od Salatina.







Po lewej - za północno-zachodnią odnogą Wielkiej Fatry widoczny płaski grzbiet. To Martinske hole w części luczańskiej Małej Fatry. Dalej w lewo charakterystyczny ząb Klaka, najbardziej na południe wysuniętego szczytu Małej Fatry.

W prawo, za grzbietem Zvolena, rozłożysty masyw Prasivej.
Podchodząc na Mincol, spoglądamy do na strome zbocza, opadające do doliny Velka Turecka.







Po lewej panorama krywańskiej części Małej Fatry.
Przed nami bliski już Mincol, a dalej w prawo Rakytov. Za nami Cierny kamen i Ploska.







Na wierzchołku Mincola robimy sobie piknik, po czym schodzimy stromo w prawo, widząc w dali Niżne Tatry.
Między choinami rzucamy kolejne spojrzenie w lewo - na Małą Fatrę.







Teraz krótki fragment kolorowym lasem i wychodzimy na Juzne Rakytovske sedlo.





c.d.n

Podchodzimy na Rakytov.





Przejście skalną bramą i zaraz ścieżka zakręca ostro w prawo, wyprowadzając na górę.





Podejście nie należy do łagodnych.



Zbliżenie na Cierny kamen, a na horyzoncie m.in. Krizna i Ostredok.



Wdrapujemy się na sam szczyt.





Zbliżenie na Małą Fatrę i duże zbliżenie na Wielkiego Chocza.

W dole Liptovska Osada i Liptovska Luzna, a my zaczynamy schodzić równie stromo grzbietem północnym.





Osiągamy Severne Rakytovske sedlo.





Opuszczamy główny grzbiet. Stąd prowadzi żółty szlak do Teplej doliny. Przez chwilę jest nam z nim po drodze.





Gdy szlak skręca w dolinę, żegnamy go bez żalu. Mamy zamiar przebić się przez las, trzymając azymut na Niżną Revucę.





Początkowo mamy nawet nikłą ścieżkę. Potem trzeba już kombinować.





c.d.n.

Pięknie!

Czytałam, że podejście na Rakytov jest baaardzo forsowne. Szczyt robi wrażenie, wygląda bardzo dostojnie!

Gratuluję świetnej trasy i wymarzonej pogody

maslinka napisał(a):Czytałam, że podejście na Rakytov jest baaardzo forsowne. Szczyt robi wrażenie, wygląda bardzo dostojnie!

Rakietowy szczyt. Nazwa zobowiązuje.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zgodnie z oczekiwaniami, wkrótce wychodzimy z lasu.





Ponad czubkami drzew pokazuje się Rakytov, a my schodzimy pomiędzy szpalerem drzew. W dole Liptovske Revuce.







Polany się rozszerzają. Widać już więcej szczytów zarówno w Wielkiej Fatrze, jak i w Niżnych Tatrach.

A my upajamy się jesiennymi, wspaniałymi krajobrazami.









Jest tak pięknie, że pomimo bliskości doliny, postanawiamy tu zrobić piknik, by przedłużyć pobyt w tym miejscu.





Następnie obniżamy się niespiesznie polanami, starając się tylko nie zapędzić na strome stoki. Właśnie słońce uwydatnia jesienne kolory najlepiej jak tylko może. Taki dzień nie zdarza się często...







Owce już schodzą z gór. Pora też i na nas.





c.d.n

Ale jesień!!!
Pozazdrościć!
Może wreszcie tej zimy znajdę czas, by poznać i te słowackie pasmo lepiej...
Mam świetny poradnik widokowy w postaci Twych relacji Wojtku.

Witam miłośników Małej Fatry i gór Słowacji.

Tak się pięknie złożyło, że w ciągu ostatnich 3 tygodni dane mi było znaleźć się w Małej Fatrze aż trzykrotnie.
Powód? Nie tylko wolny czas, lecz przede wszystkim wyjątkowe walory kolorystyczne tutejszej jesieni- a mało gdzie jest ona tak kwiecista i intensywna. Zasługa w tym głównie sporej ilości drzew liściastych, jakie porastają tutejsze stoki.
Jak zawsze postanowiłem zajrzeć do mniej uczęszczanych dolinek- zwłaszcza do mojej ulubionej Obśivanki.
Gospodarze przy domu których zawsze parkuję auto chyba znają już moje numery rej. na pamięć...

Wyjazd 1. 10.10.
Wyjeżdżam do przysiółka Podolina - z Beli leżącej przy drodze do Terchowej. Dalej już albo jeepem albo "piechty"...

Do Obśivanki jest blisko a zarazem mało kto z dołu ma pojęcie jak piękna dolinka kryje się pomiędzy tymi skałami...





A oto i wlot do Obśivanki:


Zaś w samej dolince mamy motyw nr. 1, czyli wyrastająca wprost z dna doliny 60 metrową basztę/wieżę zwaną Wielką Sokolą Wieżą.


Z górnej części dolinki wygląda zaś ona tak:

CDN.

Fatamorgana, cudne zdjęcia!

Byłam w Małej Fatrze tylko raz, krótko, bo przez 3 dni. Ale to wystarczyło, żeby mnie zauroczyła. Na pewno jeszcze tam wrócę.

Czekam na więcej

Fatamorgana napisał(a):8O

Ale jesień!!!
Pozazdrościć!

Czego Ty możesz zazdrościć ?? Przecież u Ciebie słowacka jesień również prześliczna!

Wkrótce zamieszczę tu wiosenną Obsivankę.

A teraz końcówka tego dnia w Wielkiej Fatrze.





Kamienny strażnik czuwa nad doliną.



Przy kapliczce skręcamy do centrum wsi.





I docieramy do naszej kwatery.

Roztasowujemy się w pokoju na piętrze, po czym schodzimy do salonu.
Gospodarze w międzyczasie napalili znów w kominku. Teraz wystarczy tylko dorzucić drwa.





Przygotowania do wieczornicy.





Czas rozpusty nastał.

Franz napisał(a):Wkrótce zamieszczę tu wiosenną Obsivankę.

Już się nie mogę doczekać, gdyż szlak ten od niedawna jest znowu otwarty.