Słowacja

Ooo, dopiero ten wątek zauważyłem. No a ja właśnie moją ulubioną Słowację i Tatry Wysokie zdradziłem tego roku dla Chorwacji. Czego oczywiście nie żałuję Ale tak szczerze to mi brakowało słowackich gór i szlaków i coś czuję że tam niejednokrotnie wrócę. Stanowczo lepiej i mniej tłoczno niż w naszych Tatrach.

Franz napisał(a):Na szczęście temat Małej Fatry (a przynajmniej okolicy Vratnej) był tu już omawiany i bogato ilustrowany. Więc - z mojej strony - tylko małe prześliźnięcie się po nim.

Witam!

Czy masz coś natomiast z części Małej Fatry zwanej Martinske Hole?
Na razie ograniczyłem się do kupna mapy.
Warto tam zwrócić na coś szczególną uwagę?

Pozdrawiam
Góral z urodzenia
Mariusz Interseal

Interseal napisał(a):Czy masz coś natomiast z części Małej Fatry zwanej Martinske Hole?
Warto tam zwrócić na coś szczególną uwagę?

Tamta część nie jest już taka interesująca.
Wiele lat temu przeszedłem ją całą, wchodząc później w Krywańską część (to wtedy mnie zauroczyła ta herbatka w chacie pod Suchym). Był to sam początek grudnia, ale śniegu było mniej niż teraz na Babiej.
Nie ma tam zbyt wielu ciekawostek. Wyjątkiem jest ostatnia góra, już nad samym Fackovskim Sedlem - Klak. Na niego warto wleźć i wspomnę o nim, omawiając następny słowacki wypad.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Cofając sie w moich słowackich wspomnieniach, dotarłem do starszych pokładow, kiedy to oszczędzając miejsze na serwerach, umieszczałem stosunkowo mało fotek na swoich stronkach. Tym razem nie ograniczam się więc wyłącznie do zasobów internetowych, ale musiałem sięgnąć do zakurzonych zbiorów w szufladach.

Po tym wstępie zapraszam już na trasę: Fackovske polesie - Hruba Kecka - Strazov - Cicmany - Fackovske polesie. Powędrujemy więc ponownie po Strażowskich Wierchach, tym razem wchodząc na ich najwyższy szczyt. Może tamta soczysta, wiosenna zieleń pomoże przetrwać obecny listopadowy dzień.

Z Żyliny kieruję się na Prievidzę, ale zanim główna szosa zacznie się wspinać na Fackovske Sedlo, odbijam na Cicmany i zostawiam wóz przy drodze. Zaczyna się sielankowo.



Wkrótce wszelkie drogi zanikają, ale las nie jest zbyt gęsty.



Na starych mapach jest tu zaznaczony szlak, ale w terenie raczej trudno go już odszukać.



Czasem między drzewami otworzy się szerszy widok, jak ten - na najciekawszy szczyt martińskiej części małej Fatry: Klak.



Za Hrubą Kecką wchodzę już na funkcjonujący aktualnie szlak, nim strome zejście na przełęcz i teraz już wygodne podejście przyjemną ścieżką.





Za mną Martinskie hole i Klak.



Wchodzę na najwyższy w tych górach Strazov.



Urywa się skałami nad położonym w dole Zliechovem, więc widoki rozległe.





Ze Strazova schodzę do Cicman.



Wioska słynie z malowanych, drewnianych domów.





Ze wsi wychodzę na niewysoki grzbiet, ciągnący się w kierunku wschodnim.



Taka ścieżka pośród traw potrafi zauroczyć.



Widok na bliską Homolkę.



Zza grzbieciku wyziera fatrzański Klak.



Gy obniżam się w kierunku samochodu, chylące się ku zachodowi słońce rzuca już długie cienie.



Jeszcze inne fotki z tego wypadu pod adresem: http://wfs.freehost.pl/Sulov05/Sulov05.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Po poprzedniej wycieczce dołączam na nocleg do moich znajomych, z którymi wspólnie wynajęliśmy chałupkę powyżej Sulovskej chaty. Następnego dnia wyruszam w kierunku Maninskiej tiesnavy. Do samego wąwozu można podjechać od drugiej strony, ale ja postępuję zgodnie z zasadą: skoro można na piechotę, to po co wozem?
Oczywiście, żartuję. Jest mi po prostu wygodniej wyruszyć na piechotę wprost z chałupy, niż objeżdżać dokoła, a poza tym - chcę się zapoznać górkami po drodze.

Ruszam więc ścieżką wprost od chałupy w górę.



Grzbiet Havraniej skały porośnięty lasem z intersującymi ostańcami.



Czasem otworzy się widok na wschód - na Sulovske vrchy.



Potem znowu po lesie.



Czasem znowu widać coś na zachód - na Velky Manin.



Jestem na Havraniej skale.



Zejście jest troche strome.



Ale na pewno interesujące.



Dotarłem w dolinę.



Najpierw mniejsza Kostolecka tiesnava.



I zbliżam się do głównej atrakcji.



Maninska tiesnava nie zawiodła oczekiwań.



Ruchu samochodowego - na szczęście - brak.



W drodze powrotnej postanawiam przejść się żółtym szlakiem przez Velky Manin.



Trasa jest prawie całkowicie zalesiona i dopiero pod koniec coś się otwiera.



Przechodzę przez wieś Vrchtepla i kieruję się w stronę naszej chałupy - tym razem szlakiem.



Słońce chyli się już ku zachodowi, gdy docieram pod najbardziej interesujące skały Sulovskich vrchov.



Nie mogę się oprzeć pokusie uwiecznienia tego potoczku.



Jeszcze inne fotki z tego wypadu pod adresem: http://wfs.freehost.pl/Sulov05/Sulov05.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Franz napisał(a):Maninska tiesnava nie zawiodła oczekiwań.

Kolejne bardzo urokliwe miejsce.
Nieźle pospacerowałeś tego dnia

Franz napisał(a):Ruchu samochodowego - na szczęście - brak.

Jest tam zakaz wjazdu, czy poprostu mało samochodów tamtędy przejeżdża?

Pozdrawiam
Interseal M.

Interseal napisał(a):Jest tam zakaz wjazdu, czy poprostu mało samochodów tamtędy przejeżdża?

Wtedy nie było. Myślę, że i teraz nie ma, bo tamtędy prowadzi dojazd do wsi Vrchtepla.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Nie uściśliłem. Miałem na myśli zakaz typu " za wyjatkiem mieszkańców".

Nie mam teraz mapy, a wzięło mnie i zaczęło wiercić w głowie z pytaniami . Nie będę Cię jednak męczył, zobaczę wieczorem w domu.

Pozdrawiam
Interseal M.

Interseal napisał(a):Nie uściśliłem. Miałem na myśli zakaz typu " za wyjatkiem mieszkańców".

Brałem pod uwagę ten rodzaj zakazu.
Przebiegam teraz myślą przez różne wyjazdy. Jakoś to "za wyjątkiem mieszkańców" w ogóle mi się ze Słowacją nie kojarzy. Oni chyba rzadko to stosują.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Kolejna trasa w ramach tamtego wyjazdu wyjątkowo nie jest pętlą. Korzystam z faktu, że moi znajomi wybierają się na ciepłe baseny i zabieram się z nimi. Zostawiają mnie w Rajcu, a więc moja trasa będzie przebiegała następująco: Rajec - Dubova - Žibrid - Pyskata Kačka - Havrania Skala - Sedlo pod Bradou - Sulov.

Już na samym wstępie, kiedy mijam ostatnie zabudowania, wyskakuje na drogę duży pies i chwyta mnie zębami za rękę. Zaraz za nim pojawiają się dwie kobiety:
- On nie gryzie!
Jestem wkurzony, a i trochę jeszcze wystraszony, więc tylko pokazuję im dłoń, na której już zarysowują się małe strużki krwi. Może nie gryzie, ale się strasznie namiętnie wita...



Dalej już bez przykrych niespodzianek.



Z prawej Klaczańska (Martińska) część Malej Fatry.



Z lewej Sulov z najbardziej spektakularnym fragmentem Sulovskich Vrchov.



Mijam Rohacske sedlo i zaczyna się skalny raj.



Raz po raz coś sterczy.



Widok z zakrętu.



O! Widać moje poranne góry!



A to jeszcze przede mną.



Owce pod Pyskatą Kaczką.



Fotki z tego odcinka Sulovskich Vrchov pokazywałem już wcześniej w tym wątku, więc tu się ograniczam do paru tylko.



Spojrzenie z hradu.



Zachodzące słońce barwi już skały na czerwono.



Najwyższa pora wracać, by zasiąść przy ognisku z butelką piwa w ręku.



Jeszcze inne fotki z tego wypadu pod adresem: http://wfs.freehost.pl/Sulov05/Sulov05.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Obiecałem sobie, że wrócę kiedyś do Sulovskich Skał żeby połazić trochę (oczywiście w miarę mozliwości) poza szlakami. W tych buczynach można spotkać czasem niezwykłe ostańce i bramy.

Czy widziałeś tę bramę obok żółtego szlaku? Ma imponujące rozmiary.

Pozatym bardzo jestem ciekaw jak wyglądają Sulovskie Skały teraz, późną jesienią, gdy liście opadły i widać podstawy skał.

Pozdrawiam.
Interseal M.

Interseal napisał(a):Obiecałem sobie, że wrócę kiedyś do Sulovskich Skał żeby połazić trochę (oczywiście w miarę mozliwości) poza szlakami. W tych buczynach można spotkać czasem niezwykłe ostańce i bramy.

Byłem kilkakrotnie i też chętnie będę tam wracał.

Interseal napisał(a):Czy widziałeś tę bramę obok żółtego szlaku? Ma imponujące rozmiary.

Hmmm... obok żółtego szlaku... czyli nie masz na myśli Gotyckiej Bramy? Bo ona jest przy (i na) zielonym.
Nie wiem - możesz przybliżyć, w którym miejscu?

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Interseal napisał(a):Kolejny rozstaj - Rohac Ciakov - schodzimy w dół żółtym szlakiem w kierunku wioski Sulov. Po drodze jeszcze jadna brama.

Być może nim nie schodziłeś, szlak wychodzi na pastwiskach i granicą lasu prowadzi na parking.

Pozdrawiam
Interseal M.

Interseal napisał(a):Kolejny rozstaj - Rohac Ciakov - schodzimy w dół żółtym szlakiem w kierunku wioski Sulov. Po drodze jeszcze jadna brama.

Zdążyłem o niej zapomnieć. Wieki całe już jej nie widziałem. Byłem tam z dzieciakami - dawno, dawno temu...

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Ostatnia wycieczka w ramach tamtego wypadu wiedzie przez najbardziej na południe wysunięty szczyt Małej Fatry - Klak i zahacza o Strażowskie Wierchy.

Podjeżdżam za Fackov i parkuję w pobliżu skrzyżowania Cicmianske razcestie. Już z dołu widać mój pierwszy cel - Klak.



Szlak krótko wiedzie szosą, po czym odbija w lewo. Stromo, serpentynami, wchodzi na zachodzni grzbiet Klaka.



Pojawiają się pierwsze skały.



Po prawej widać Fackovske sedlo, a ponad nim Homolkę, już w Strazovskych Vrchach.



Wierzchołek Klaka tuż nade mną.



Po lewej widok na Klaczańską (Martińską) część Małej Fatry.



Ze szczytu widok na całą tę część, z Martinskimi Holami na horyzoncie.



Widok na południe.



Z drogi ze szczytu na Fackovske Sedlo widać profil Klaka.



A tak wygląda z samej przełęczy.



Teraz - już w Strażowskich - podchodzę na Homolkę.



Jest soczyście zielono.







Czerwonym szlakiem oznaczona ścieżka prowadzi mnie w kierunku Cela.



Góry z perspektywy biedronki.



Pora powrócić w doliny. A któż mnie żegna?.. Klak - oczywiście.



Jeszcze inne fotki z tego wypadu pod adresem: http://wfs.freehost.pl/Sulov05/Sulov05.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl