Śladami Potter, czyli wyspa KOS 2019 + Bodrum +wyspa Nisyros

Idziemy dalej wzdłuż murów zamku rycerzy Św. Jana.



Słońce już jest dosyć nisko.



Podziwiamy jachty i statki.





Ale fajny ten rowerek.


Załoga wraca na statek.



Ależ mam oko, prawie jak oko proroka.


Oglądamy w jaki sposób pucuje się jacht, żeby lśnił czystością.


Mury zamku rycerzy Św. Jana są oddzielone od portu takim fajnym kanałem.


Spoglądamy na nasz hotel widoczny po drugiej stronie wejścia do portu.



Zastanawiamy się, co to jest. Później sie okazało, że to terminal, w którym odprawiani są pasażerowie statków płynących do Turcji.


Mury zamku rycerzy Św. Jana tutaj wyglądaja bardziej monumentanie, niż na początku chodnika, którym dotarliśmy do tego miejsca.



W tym miejscu chodnik się rozszerza. Za chwilę dojdziemy do nabrzeża poromowego.


Na razie jednak mijamy okręt wojskowy, który chyba można zwiedzić, ale godzina już nie ta, więc ze zwiedzania nic nie wyszło.



Na tym telewizorze chyba jakieś prezentacje można obejrzeć, ale teraz ekran jest czarny.


Spoglądamy na oddalone o 5 kilometrów wybrzeże Turcji.



Już widać koniec nabrzeża, które również ucierpiało podczas trzęsienia ziemi.
Stoi przy nim olbrzymi prom Blue Star Ferries.



Słońce już zaszło - jest godzina 20:30.


Czy ktoś z Was wie, co to jest, bo ja nie mam pojęcia. Usytuowane to jest niedaleko końca nabrzeża.


Ostatnie auta wjeżdżają na prom.


Jeszcze chwilę podziwiamy tą majestatyczną jednostkę pływającą i decydujemy się wracać, bo robi się ciemno, a po podróży jesteśmy jednak trochę zmęczeni.

Takie skarbonki spotykalismy bardzo często w mieście Kos.

Zwierzaki też bardzo często widywaliśmy.











Po powrocie do hotelu pijemy po zasłużonym drinku i kładziemy się spać.
Łóżka są rewelacyjnie wygodne. Jeszcze w żadnym hotelu nie miałam tak wspaniałego materaca.

megidh napisał(a): Czy ktoś z Was wie, co to jest, bo ja nie mam pojęcia. Usytuowane to jest niedaleko końca nabrzeża.
...

Nic innego jak odbijacze vel wielkie jaja bosmana
Ich miejsce jest generalnie na wodzie

Widzę, że choroba palm i do Rodos dotarła....

Ten Kos mi niezbyt pasuje, jakoś tak Dalmacja, Algarve itp postawiły poprzeczkę wysoko, ale w moim terminie urlopu jest sporo wyjazdów na Kos, więc kto wie; z tego Kos najbardziej interesuje mnie wycieczka do Bodrum i leżenie bykiem, więc może Kos się załapie.

Ja też myślałem, ze to ogólnie niezbyt ciekawa wyspa, ale Potter ładnie to zareklamowała, że ją wpisałem do listy na przyszłość.

Szybko się zabrałaś za pisanie Co oczywiście cieszy.
Ciekawa jestem co tam wiedzieliście, bo zajawka zdjęciowa obiecująca.

gusia-s napisał(a): Nic innego jak odbijacze vel wielkie jaja bosmana
Ich miejsce jest generalnie na wodzie

Dzięki za informację.
Wielkie jaja bosmana - bardzo mi sie podoba ta nazwa.

piekara114 napisał(a):Widzę, że choroba palm i do Rodos dotarła....

Na Rodos chyba też niektóre palmy nie były za zdrowe, ale na Kos faktycznie wyglądały jak uschnięte.

te kiero napisał(a):Ten Kos mi niezbyt pasuje, jakoś tak Dalmacja, Algarve itp postawiły poprzeczkę wysoko, ale w moim terminie urlopu jest sporo wyjazdów na Kos, więc kto wie; z tego Kos najbardziej interesuje mnie wycieczka do Bodrum i leżenie bykiem, więc może Kos się załapie.

Ja także nie do końca byłam przekonana do wyspy Kos, ale trzeba poznawać nowe miejsca. Jak nie pojedziesz, to nie poznasz.
Wycieczkę do Bodrum opiszę później a leżenia bykiem w moim przypadku nie było, bo takiego leżenia nie lubię. Zawsze mnie nosi.

Buber napisał(a):Ja też myślałem, ze to ogólnie niezbyt ciekawa wyspa, ale Potter ładnie to zareklamowała, że ją wpisałem do listy na przyszłość.

Ciekawe czy moja relacja przypieczętuje wyspę Kos na Twojej liście.

aga_stella napisał(a):Szybko się zabrałaś za pisanie Co oczywiście cieszy.
Ciekawa jestem co tam wiedzieliście, bo zajawka zdjęciowa obiecująca.

Szybko, bo już mi się włączyło wspominanie. Trochę zobaczyliśmy, więc fotek będzie sporo.

Po wspaniale przespanej nocy (na cudownych materacach) obudziłam się rześka i wesoła. Wakacje się zaczęły i czeka nas tyle atrakcji. Nie mogłam się już doczekać wyjścia z hotelu. Ale najpierw zeszliśmy na śniadanie.


Śniadania są serwowane od 7 do 10. Innych posiłków w tym hotelu nie ma.
Są standardowe, czyli niczym specjalnym się nie wyróżniają, ale są smaczne.
Jest spory wybór potraw, więc codziennie można było spróbować czegoś innego.
Ale najbardziej podobało nam się miejsce, w którym jedliśmy, a mianowicie taras z widokiem na port.







Nawet spróbowałam tej fasoli, co ją zawsze omijałam z daleka.
Smakiem przypomina fasolkę po bretońsku, a poniewaz ja za nią nie przepadam, to więcej nie będę tej potrawy jadać.


Śniadanie w takim towarzystwie lepiej smakuje.



Kolejną rzeczą, która mi się podobała była możliwość parzenia kawy po grecku.
Po przeszkoleniu przez kelnera przez kolejne dni już sama parzyłam taką kawę. Była rewelacyjna.




I oczywiście do takiej kawy koniecznie zjadałam ciastko – codziennie inne, bo wybór był spory.

Wróciłam w poniedziałek z Rodos. Pamiętasz, że zupełnie przez przypadek byłam w "Twoim" hotelu - było super. Wszędzie blisko. Zeszliśmy miasto wszerz i wzdłuż. Rozważam na przyszły rok Kos więc z chęcią będę zaglądać do Twojej relacji.

Sara76 napisał(a):Wróciłam w poniedziałek z Rodos. Pamiętasz, że zupełnie przez przypadek byłam w "Twoim" hotelu - było super. Wszędzie blisko. Zeszliśmy miasto wszerz i wzdłuż. Rozważam na przyszły rok Kos więc z chęcią będę zaglądać do Twojej relacji.

Bardzo się cieszę, że jesteś zadowolona z pobytu na Rodos. Mam w związku z tym satysfakcję, że moja relacja jakoś przyczyniła się do Twego zadowolenia .
Wyspa Kos też fajna, chociaż zupełnie inna niż Rodos. Nam się tutaj spodobało, więc może Tobie też przypadnie do gustu. Zapraszam do czytania i oglądania.

O ile ja nie lubię hoteli to dla tych deserów mogłabym się na pobyt w tym skusić

megidh napisał(a):

Buber napisał(a):Ja też myślałem, ze to ogólnie niezbyt ciekawa wyspa, ale Potter ładnie to zareklamowała, że ją wpisałem do listy na przyszłość.

Ciekawe czy moja relacja przypieczętuje wyspę Kos na Twojej liście.

Myślę, że tak ... liczę, że będzie bardzo dokładna .

megidh napisał(a):Kolejną rzeczą, która mi się podobała była możliwość parzenia kawy po grecku.
Po przeszkoleniu przez kelnera przez kolejne dni już sama parzyłam taką kawę. Była rewelacyjna.

Zdradź ile minut to trwało.
I po co jest piach? Czy kawa byłaby inna, gdyby tygielek był bezpośrednio na płycie grzewczej?

piekara114 napisał(a):O ile ja nie lubię hoteli to dla tych deserów mogłabym się na pobyt w tym skusić

Desery faktycznie były super i niestety nie dałam rady wszystkich spróbować. A nęciły bardzo, tylko mój żołądek by nie przyjał zbyt dużej ilości tych słodkości.

Buber napisał(a):

megidh napisał(a):

Buber napisał(a):Ja też myślałem, ze to ogólnie niezbyt ciekawa wyspa, ale Potter ładnie to zareklamowała, że ją wpisałem do listy na przyszłość.

Ciekawe czy moja relacja przypieczętuje wyspę Kos na Twojej liście.

Myślę, że tak ... liczę, że będzie bardzo dokładna .

Będę się bardzo starać.

aga_stella napisał(a):

megidh napisał(a):Kolejną rzeczą, która mi się podobała była możliwość parzenia kawy po grecku.
Po przeszkoleniu przez kelnera przez kolejne dni już sama parzyłam taką kawę. Była rewelacyjna.

Zdradź ile minut to trwało.
I po co jest piach? Czy kawa byłaby inna, gdyby tygielek był bezpośrednio na płycie grzewczej?

Żeby odpowiedzieć na to pytanie napiszę, w jaki sposób przygotowuje się kawę po grecku (Ελληνικος Καφες):
- Tygielek, który w Grecji nosi nazwę „briki” napełniamy wodą w takiej ilości, jaką ma filiżanka z której będziemy pić kawę. Briki występują w różnych wielkościach, ale mają raczej małą pojemność, mniej więcej 60 ml.
- Dodajemy cukru (ja używam trzcinowego), ile lubimy. Grecy w większości używają dużo cukru.
- Wsypujemy bardzo drobno zmieloną kawę (im drobniej zmielona, tym będzie lepsza), średnio łyżeczkę na filiżankę wody.
- Briki wstawiamy do piachu, wysypanego na elektryczny podgrzewacz. Piach nagarniamy wokół tygielka do mniej więcej 1/2 jego wysokości. Ja robiłam to łyżeczką, bo tak pokazał mi kelner. To ma na celu zwiększenie temperatury w tygielku. W domu nie dysponuję elektrycznym podgrzewaczem i piaskiem (ale ponoć można taki zestaw kupić) więc stawiam tygielek na najmniejszym palniku gazowym i włączam taki płomień, aby palił się tylko pod tygielkiem.
- Mieszamy zawartość tygielka do chwili, aż cukier się rozpuści. To, co widzimy w tygielku przypomina brudną wodę, ale w miarę podgrzewania kawa zacznie gęstnieć.
- Powoli doprowadzamy zawartość tygielka do wrzenia.
- Kawa w tygielku zacznie się pienić i podchodzić do góry. Wtedy należy od razu ściągnąć briki z ognia i przelać kawę do filiżanki. Przelewać należy bardzo powoli,
- Kawy nie należy pić od razu po jej przygotowaniu, lecz dać jej ok. pół minuty na przestygnięcie, aby lepiej poczuć jej smak.
Cały proces przygotowywania kawy należy nadzorować, gdyż łatwo może wykipieć.
I jeszcze jedno - briki nie działa na płytach indukcyjnych.