Śladami miłośników wyspy Hvar

fidosanok napisał(a):Bardzo fajna kwaterka! A powiedz czy nie brakowało Wam klimy (bo widzę, że takowej tam nie ma). Ja do tej pory wynajmowałem tylko z klimą i nie wyobrażam sobie pobytu bez niej. Po prostu strasznie było gorąco w pokojach i fajnie było sobie schłodzić powietrze przed spaniem. Nie wiem może to kwestia przyzwyczajenia... NA Hvarze widzę już drugą kwaterkę, która mi się podoba, ale znowu bez AC... Wynająłbym którąś, ale trochę się boję . Jakie są Twoje odczucia w tym temacie w odniesieniu do tej kwatery?

Witaj. Cała kwatera otoczona jest drzewami i zacieniona więc nie jest aż tak źle... myślałem, że będzie duuużo gorzej, pierwszą noc trochę temperatura doskwierała ale później jakoś dziwnie szybko się przyzwyczailiśmy i nikt z nas nie narzekał... nawet czasami przydawały się prześcieradła do przykrycia

Aguha napisał(a):Szkoda, że nie odwiedziliście rotundowej restauracji, serwowali tam nieprzyzwoicie dobre rzeczy, we wrześniu zdarzało się, że byliśmy jedynymi gośćmi

Odwiedziliśmy ją, tylko pisałem, że zdecydowanie w porównaniu z tą drugą nie odpowiadał nam jej klimat i mimo dobrego jedzonka na obiadki chodziliśmy do tej drugiej
Pozdrawiam.

aha i żeby w lipcu być jedynymi gośćmi to chyba musielibyśmy jeść obiad o dziewiątej rano mieliście szczęście

piotrf napisał(a):Jedzenie - ważna rzecz , ale w Twojej relacji to widoki pięknych miejsc mnie przyciągają bardzo - taki spacerek
aż do końca ścieżki , z widokami klifów , zatoczek , Jadranu
Po skałkach już się nie spinam , ale popatrzeć lubię bardzo

Czekam na dalszy ciąg


Pozdrawiam
Piotr

Podobnie myślę i czuję Piotrze więc nawet w trakcie jedzenia chciałem mieć możliwość podziwiania Jadranu...

No to przyszedł czas na opuszczenie uroczego miejsca stacjonowania i pierwszą wyprawę do zachwycającej i znanej już wielu cromaniakom plaży Lucisce...

Aby do niej dotrzeć należało w górnej części sv.Niedzieli zgodnie z napisem na małej drewnianej tabliczce skręcić w szutrową drogę do Hvaru... oj wiele się naczytałem o tej trasie na forum przeróżnych opinii, dlatego też z dużą dozą niecierpliwości i adrenaliny rozpoczęliśmy tą wyprawę... aczkolwiek mieliśmy dość blisko bo tylko około 2 km...

o samej szutrowej drodze, którą my polubiliśmy i z chęcią na nią wracaliśmy (nasz samochód pewnie mniej ) napiszę innym razem powiem tylko tyle, że dla widoków tam zastanych warto byłoby przejść ją nawet pieszo...



pierwszy raz jadąc powoli i ostrożnie nad przepaściami wypatrywaliśmy turkusowego koloru wody wcinającej się w ląd i po kilku zakrętach...



udało nam się zaparkować "przyklejając" samochód do skał pnących się wysooko w górę i pora poszukać dogodnego zejścia w dół...



schodzimy...



na twarzach malują się coraz to nowe emocje... radość, zaciekawienie... zniecierpliwienie... już chcemy tam być... jeszcze kawałek... schodzimy...



ścieżka coraz bardziej nierówna i trzeba uważać... pot się leje po plecach...



dróżka coraz bardziej wąska i wymagająca ... ale widoki wynagradzają wszystko... nawet nie czuć zmęczenia...



plaża coraz bliżej...



schodzimy coraz niżej... może ktoś wie co to za drzewo i owoce



na twarzach pojawia się uśmiech... już prawie u celu



no i jesteśmy...



prawie pusto... jak fajnie... Tomek biega i skacze z radości...



moja piękna żonka upaja się widokiem...



a ja spieszę łapać te uroki, by zatrzymać biegnący czas w pudełku aparatu... jak łódka zawieszona niby w powietrzu na przejrzystych wodach Jadranu



i chciałoby się tu być i być... dlatego właśnie podczas naszego pobytu z niezmienną radością i zachwytem wielokrotnie wracaliśmy do tej właśnie zatoczki



kąpiele, podziwianie podwodnego świata dało nam niezapomniane wrażenia...



niektórzy umilali sobie czas książką...



Tomek miał niespożyte siły do zabawy...



a ja łapałem chwile...











no cóż pora wracać...



smutek z tym związany potęguje konieczność stromego podejścia...więc ze spuszczonymi głowami...



zerkając ciągle w dół...



pniemy się w górę do samochodu ...



gdzieś po drodze mijamy budkę tubylca serwującego kompot, prosek, oliwę...



trudno się rozstać i nie zerkać z utęsknieniem...





ale trzeba iść...



iść..



iść...



jednak takie krajobrazy...



mimo zmęczenia podejściem wyzwalają przysłaniającą wszystko radość i zadowolenie...

masz racje......zatoka pięka ....widoki cudne .....zejście i wejście do niej........no cóż ale dla wytrwalych-warto!!!!!....mielismy jeszcze taką mała przygodę ......nie dość że nie zabralismy
w.mineralnej.....została w pokoju to jeszcze juz po zejściu do zatoki usłyszelismy, że jakis samochód intensywnie trąbi i trąbi....mąż zerknął w góre.....a tam na górze, na tej wąskie szutrowej drodze stoi ciężarówa i ledwo przejeżdża obok naszej laguny, która była zaparkowana prawie w skale wiec ten mój biedny małżonek musiał w powrotem piąć sie ku górze zeby przeparkować samochód - przypominam, że bylismy bez kropli wody ...ale to jednak nie moja wymarzona plaża

co do przygód, to za którymś pobytem w tej zatoce jakieś 20 minut po zejściu dowiedziałem się od kolejnych turystów, że ktoś zostawił zapalone światła w samochodzie jakim jest mazda, a ten ktoś to ja, któremu tak spieszyło się w dół, że o bożym świecie bym zapomniał

tak więc wiem co przeżywał "biedny mąż" , bo też mi przyszło drałować pod górkę... i to w szybkim tempie... z sercem na ramieniu czy mi akumulator nie siądzie , a z ciężarówą też mi przyszło się mijać... może to ta sama czyha na turystów ... i napędza im strachu ...
Pozdrawiam

Pamiątka z innej wizyty pozostała mi natomiast do tej pory... tak się najeździliśmy tą drogą, że chyba poczułem się zbyt pewnie i postanowiłem zawracać naszym sporym Vanem w dość wąskim miejscu (nie chciało mi się jechać kawałek dalej ) ale co, ja nie dam rady?!... skończyło się dziurą w tylnym zderzaku, bo mimo czujników cofania kamieni tam masa, a i tak trzeba było pojechać dalej żeby zawrócić i nie spaść w dół

Nie polecam

To drzewo o które pytałeś, a właściwie owoce przypominające wyglądem grubą fasolę to Rogač. Chorwaci używaja go do zaprawiania rakiji lub jako deser. Ma lekko słodkawy smak.

Basik_63 napisał(a):To drzewo o które pytałeś, a właściwie owoce przypominające wyglądem grubą fasolę to Rogač. Chorwaci używaja go do zaprawiania rakiji lub jako deser. Ma lekko słodkawy smak.

Dziękuję za informację...

To miejsce jest dla mnie magiczne....przepiękne....
Widzę że Tomek dzielnie znosił dojście na plażę... chyba dzielniej od taty .....

CROberto napisał(a):To miejsce jest dla mnie magiczne....przepiękne....
Widzę że Tomek dzielnie znosił dojście na plażę... chyba dzielniej od taty .....

oj tak ... zwłaszcza, że siedział na moich plecach

Po jeździe kawałkiem drogi szutrowej do zatoki Luciste ciekawi dalszych wrażeń z tak ekstremalnej trasy postanowiliśmy wybrać się i "zaliczyć" obowiązkowy punkt programu na wyspie to jest jej stolicę.

Przyznam, że bardziej ekscytowała mnie myśl o drodze do niej niż zwiedzanie samego Hvaru z racji tego, że oboje z żoną nie lubimy większych skupisk ludzi oraz zwiedzania miast, zabytków itp...

Tak więc droga do Hvaru nas nie zawiodła... była wyboista,







z dreszczykiem emocji









(np przy mijankach z dużą śmieciarką) oraz dająca niezapomniane wrażenia estetyczne









szkoda tylko, że zdjęcia w słabej jakości... poza kiepskim aparatem dołożył się do tego kurz z szutrowej drogi na naszych szybach,
po kilku przejazdach tą drogą nasz samochód wyglądał jak po rajdzie Paryż - Dakar

mariusz_77 napisał(a):ale trzeba iść...

iść..


iść...

Było trzeba, tak jak my popłynąć tam kajakiem.
Żadnego podchodzenia

pzdr