Śladami Kulek ... i nie tylko - CYKLADY 2017

Wt.17.06. Czwarta część rejsu dookoła Milos.
Chwila przed zanurzeniem. Inny kąt, światło, a to ta sama plaża Kalamos.



Pod wodą było mniej więcej tak







Wszyscy wracają, czas i na mnie.



Mijamy kolejne plaże, a na przylądku Spathi kolor daje po oczach.



W oddali widać charakterystyczne czerwone jęzory na plaży Fyrligos.



Stara kopalnia siarki po raz kolejny





Piękne skały obok kopalni.



Cała naprzód ! Miniemy zaraz kopalniany przylądek Voudia i popłyniemy na Kimolos.



Kimolos, mały i cichy port Psathi. Na górze jest kapliczka .



Zejście na ląd i aż 1,5 h przerwa w rejsie. Większość poszła do nadbrzeżnej restauracji lub byczyła się na mało ciekawej przyportowej plaży. My poszliśmy na spacer.



Wyspa Kimolos też jest zielona



Jak rybek nie ma, to chociaż żywe kozy.



Widok na Chorę.



Przydomowe ogrody są zadbane. Obiecana studnia



Specjalna rasa kimoloska. Koń z drzewem na grzbiecie



Do widzenia Kimolos ! Za dwa dni znowu tu przypłyniemy

tiwa napisał(a):Kimolos

Tam nas nie było.

pzdr

Pięknie, pięknie...
Wczoraj obejrzałam sobie odcinek "Teorii Smaku", gdzie Teo gotuje zupę rybną - kakavia - na Kleftiko właśnie...pycha

Milos w planach ale to już na 2015....

longtom napisał(a):

tiwa napisał(a):Kimolos

Tam nas nie było.

pzdr

A ja i owszem byłem i widziałem

MCR napisał(a):

longtom napisał(a):

tiwa napisał(a):Kimolos

Tam nas nie było.

pzdr

A ja i owszem byłem i widziałem

Na Serifos też, o czym zamierzam wspomnieć.
pozdr.

Joan65 napisał(a):Teo gotuje zupę rybną - kakavia - na Kleftiko właśnie...pycha
Milos w planach ale to już na 2015....

Sprawdziłem, kakavia to zupa piracka (Kleftiko!). Niestety Ładniejsza nabrała tyle puszek i słoików, że nie byliśmy w żadnej restauracji (oprócz kempingowej) . Miałem takie ambitne plany, wynotowałem najlepsze restauracje, chciałem im przyznawać gwiazdki, a tu... wariant oszczędnościowy . W zamian za to nie miałem żadnych kłopotów żołądkowych, schudłem 3 kg, było smacznie i tanio .
Już ostrzę sobie ząbki na Twoją przyszłoroczną relację
pozdr.

Wt.17.06. Piąta część rejsu dookoła Milos.
Wyruszamy z Kimolos do Glaronissi Glaronissia to trzy małe wysepki, które są wulkanicznym fenomenem. Zostały uformowane pod wpływem wielkiego ciśnienia i składają się ze skał w kształcie heksagonalnych rur. Przy oglądaniu poniższych zdjęć proszę koniecznie puścić sobie "Dzwony rurowe" Mike'a Oldfielda Przyjemnego oglądania i słuchania.

Wt.17.06. Szósta i zarazem ostatnia część rejsu dookoła Milos.
Z Glaronissi jest blisko do Sarakiniko. Tak średniociekawie prezentuje się Sarakiniko od strony morza.



Nie ma tu kolorów południa wyspy, jest biel północy Milos (prawie jak góra lodowa w Arktyce ).



Ostatnie rubieże Sarakiniko już za burtą.



Słynna brama donikąd (do morza ?) w Fyropotamos.



Pytanie do Małgosi, to jeszcze kapliczka czy już kościół ?



Fyropotamos (jak już to opisywano na forum) robi lepsze, przytulniejsze wrażenie niż być może bardziej kolorowa i fotogeniczna Klima. W czasie rejsu był tu ostatni przystanek na morską kąpiel. Nie wiem dlaczego, ale wypłynąłem bez aparacika. Zdjęć nie będzie, ale z tego co pamiętam to wielkiej straty nie ma . Zaraz wpłyniemy do zatoki. Na straży stoją "niedźwiadki, między nimi stateczek, a nad wszystki góruje Profitis Ilias.



Klima, odwrotnie niż Sarakiniko, lepiej prezentuje się z morza niż z lądu.









Już widać port w Adamas, koniec rejsu .



Podziękowałem kapitanowi za udaną wycieczkę i wróciliśmy na kemping. Dobranoc.

Śr.18.06. Pod koniec wczorajszego rejsu zapytałem się jednego z członków załogi (tego z wyglądu najbardziej wysportowanego), gdzie na Milos są najlepsze miejsca do snoorkowania. Pokazał na mapie Pollonię, Fyropotamos, cypel Lakida (na północnym krańcu Milos) i plażę Agathia na zachodnim wybrzeżu. Co do Polonii to za bardzo nie chciałem mu wierzyć (zresztą nie lubię pływać zbyt blisko portów), w Fyropotamos pływałem w czasie rejsu i było tak sobie. Zatem na dzień dzisiejszy został wybrany cypel Lakida, a na Agathię zamierzaliśmy się udać podczas wyprawy na Vani. Żeby dojechać na ten cypel (drogą obok Fyropotamos) chyba trzeba było złamać jakiś bardzo mało widoczny zakaz wjazdu Widok na morze może i znośny, ale plaża wg Ładniejszej najbrzydsza z tych co odwiedziliśmy na Milos.





Plusem tego miejsca było to, że byliśmy sami. Pod wodą niestety mizernie.





Nie licząc poprzedniego zdjęcia, to proporcja ilości kamieni do rybek taka jak na tych dwu poniżej.





Najciekawsze było spotkanie z podwodnym pająkiem (pajęczakiem).



Rybki a sio...!



Podwodny pajęczak (nie wiem co to jest) też zbyt długo nie pozował i wcisnął się w szczelinę widoczną po lewej stronie . Poniżej na dużym zbliżeniu, jakby ktoś chciał (potrafił) go zidentyfikować.



W drodze powrotnej (blisko plaży) fotografuję młode zielone na Milos. Ta szkółka została założona przez firmę S&B Industrial Minerals (potentat kopalniany na Milos), która dba o rekultywację terenów zdegradowanych przez własną działalność.



Uparłem się, żeby zobaczyć Muzeum Piasku (Sand Museum) jak sprytnie Asteris Paplomatas nazwała swoją małą galerię (sklep z rękodziełem). W tym celu udaliśmy się do Plaki - blisko było - gdzie w jej części zwanej Marmara znajduje się to muzeum (wstęp wolny). Zdjęcia z Plaki (z mozaiką i kotami).







Muzeum było zamknięte, bo jak nas poinformowano pani Asteris zaszła w ciążę i pojechała rodzić do Aten. Wracamy, na tym zdjęciu też jest kot



Aurerkarie podobają nam się i darzymy je szczególną sympatią.



Widok na Tripiti (wiatraki po lewej).



Powrót na kemping. Jutro promem udamy się na Kimolos.

fantastyczny ten rejs, świetnie udokumentowane i konkretne informacje. Widoki wspaniałe...
Śledzę cały czas i mam Milos bardzo poważnie na względzie na kolejny rok.
Dziękuję za inspirację:)

tiwa napisał(a):Podwodny pajęczak (nie wiem co to jest)

Fajny stwór i do tego kolorowy.

My w Adriatyku widzieliśmy ślimaka nagoskrzelnego.
Też fajny był.

pzdr

tiwa napisał(a):
Pytanie do Małgosi, to jeszcze kapliczka czy już kościół ?

Aż takim znawcą greckiego prawosławia nie jestem więc postanowiłam nieco zasięgnąć języka i poczytać coś na temat prawosławia tu i jeszcze to i z całą pewnością możemy nazwać tę budowlę świątynią lub kościołem czy kościółkiem. Nazwy kapliczka użyłabym dla tych najmniejszych przydrożnych i tych budowli na planie niewielkiego prostokąta, które nie mają okrągłej wieży czy wieżyczek z dzwonem.

Wycieczka bardzo interesująca i warta wydanych euro.

ArliJ napisał(a):Śledzę cały czas i mam Milos bardzo poważnie na względzie na kolejny rok.
Dziękuję za inspirację:)

Bo my się nawzajem tak inspirujemy . Milos wybrałem dzięki Kulkom i Longtomowi. Jeśli w przyszłym roku też Grecja, to po drodze będzie Lefkada, właśnie dzięki Twojej relacji
Pozdrawiam.

longtom napisał(a):Fajny stwór i do tego kolorowy.
My w Adriatyku widzieliśmy ślimaka nagoskrzelnego.
Też fajny był.

Jak się dobrze w tych ciepłych wodach pomoczyć, to różne dziwne stwory można zobaczyć. Jedna morska stonoga tak wystraszyła Ładniejszą, że nie chciała później w tym miejscu snoorkować.

Lidia K napisał(a):Aż takim znawcą greckiego prawosławia nie jestem

Ale znawcą Grecji jesteś dla mnie wielką i bardzo dziękuję za wyczerpującą odpowiedź .

Lidia K napisał(a):Wycieczka bardzo interesująca i warta wydanych euro.

Tak i co najważniejsze nie była męcząca. Dużo miejsca na pokładzie i nie trzeba było "walczyć" przy szwedzkim bufecie .
Pozdrawiam. Waszą i Longtoma relacje przeczytam na spokojnie jak skończę swojego "tasiemca"

tiwa napisał(a):...morska stonoga...

W jakimś momencie u nas będzie.

I do tego sfotografowana przez żonę

pzdr

longtom napisał(a):

tiwa napisał(a):...morska stonoga...

W jakimś momencie u nas będzie.

I do tego sfotografowana przez żonę

pzdr

No to żeś mnie przekonał . Skrobnę jeszcze dwa odcinki o Kimolos i wezmę się za czytanie innych relacji, których jest baaaardzo dużo. Do swojej powrócę po ok. dwutygodniowej przerwie.

tiwa napisał(a):... Do swojej powrócę po ok. dwutygodniowej przerwie.

Wyjeżdżamy gdzieś

A ta nasza stonoga to tak raczej bliżej końca relacji będzie.