Dolny Śląsk poleca się na urlop

Ładny kościółek .
A o tej miejscowości Świecie nie miałem pojęcia, ta nazwa kojarzyła mi się tylko ze Świeciem nad Wisłą i zamkiem krzyżackim.

Dolnośląskie Świecie też ma swój zamek, który zaraz zwiedzimy .

Dolnośląskim urzędnikom nawet się niedawno oba zamki pomyliły i zamiast ten piastowski ze Świecia koło Leśnej promowali ten krzyżacki ze Świecia nad Wisłą .

Urząd Marszałkowski Województwa (uwaga!) Dolnośląskiego postawił tablicę informacyjną, w której na zdjęciu zamiast Zamku Piastowskiego w Świeciu koło Leśnej pojawił się krzyżacki zamek w Świeciu nad Wisłą. Ta tablica to element dotowanego przez Unię projektu promującego dolnośląskie zabytki w tym ruiny zamku z XIV w. w Świeciu koło Leśnej.
Więcej na pomorskiej.pl

No cóż, lekka kompromitacja władz wojewódzkich, delikatnie mówiąc .

Ruiny Zamku Świecie

Na bazaltowym wzgórzu we wsi Świecie koło Leśnej wznoszą się ruiny gotyckiego zamku.




Kamienna warownia w Świeciu powstała w pierwszych dziesięcioleciach XIV wieku z fundacji księcia Bernarda Świdnickiego.
W drugiej połowie XIV w, znalazła się on rękach czeskich, w latach 1385-1592 pełniła funkcję siedziby lennej rodziny von Uechtritz. W okresie ich panowania, w 1527 roku na zamku wybuchł pierwszy duży pożar, po którym zamek odbudowano w stylu renesansowym. Kolejny wielki pożar dotknął warownię w XVIII wieku. Po nim rozbudowano istniejący zespół o umiejscowiony we wschodniej części założenia pałac. Po kolejnym pożarze z 1760 roku zamku już nie odbudowywano. Przez długie lata systematycznie popadał w coraz większą ruinę.

Teraz zamek znajduje się w prywatnych rękach, a właściciele od 16 lat na własną rękę i z własnych środków podejmują trud odbudowy. Szczerze mówiąc mam mieszane uczucia. Jest w tym jakieś szaleństwo, pasja i romantyzm, ale bez wsparcia finansowego ze strony instytucji, które takowe mogą zapewnić, życia im zabraknie, żeby zrealizować ambitne plany podniesienia z ruin. Szczerze podziwiam i szanuję, ale nie rozumiem i nie miałam odwagi zapytać o te finansowe kwestie .

Zamek za niewielką opłatą kilku złotych można zwiedzać i nie ma z tym większego problemu, bo właścicielka, Pani Żaneta, zdaje się być ciągle na miejscu i wypatrywać wszystkich potencjalnych turystów. Prawdopodobnie nie zdążycie jeszcze znaleźć miejsca do zaparkowania, a ona już będzie czekać przy bramie .
A z tym parkowaniem jest problem, bo pobocza w pobliżu zamku zawalone są mnóstwem kamiennych bloków i fragmentów starych budowli. Cała wieś sprawia wrażenie składu materiałów budowlanych, wszystko z myślą o odbudowie zamku .



My przejechaliśmy Świecie w tę i z powrotem i ostatecznie zatrzymaliśmy się tutaj.


Wchodzimy na zamkowy dziedziniec, a właścicielka opowiada o historii zamku i prowadzonej odbudowie.




Abstrahując od czasu, jaki już upłynął na dotychczasowych pracach, trzeba przyznać, że zakres tego, co już udało się zrobić jest imponujący.
Żeby w pełni to docenić wystarczy obejrzeć historyczne zdjęcia ruin zamku chociażby na portalu polska-org.pl

Przede wszystkim przeprowadzono prace archeologiczne i oczyszczono dziedziniec wywożąc tony materiału (mowa była o siedmiuset wywrotkach). Odkryto i zabezpieczono niżej położone fragmenty warowni, zrekonstruowano zamkowe mury.
Trzeba podkreślić ogromną staranność i dbałość o szczegóły oraz wykorzystanie oryginalnych i naturalnych materiałów. Właściciele zbierają i pieczołowicie segregują każdy detal, a nawet każdy kamień, jaki odnajdują w trakcie prac przygotowawczych i wykopaliskowych. Ich ambicją jest jak najwierniejsza odbudowa.










Odbudowano XVII-wieczny budynek (dawniej zamkową stajnię), który czeka już tylko na przykrycie dachem.
W planach jest otworzenie tu karczmy.










Przywrócono też funkcję zamkowej kaplicy znajdującej się w baszcie.
Co ciekawe kaplica jest konsekrowana i mogą być w niej odprawiane nabożeństwa. Chętni na organizację w tej nietypowej scenerii ślubów i chrzcin są .
Potwierdziła to niedawno moja koleżanka z pracy, której właśnie z powodu odbywających się tu chrzcin nie dane było zwiedzić zamku.





W baszcie nad kaplicą mają powstać miejsca noclegowe - takie w spartańskich warunkach, bez bieżącej wody i elektryczności.
Nie mam wątpliwości, że chętni na taką przygodę się znajdą .

(...)

Po terenie zamku chodzi się samopas i można zaglądać gdzie dusza zapragnie .

Najstarsza część zamku to XIV-wieczny donżon czyli obronna wieża mieszkalna.












W nieco lepszym stanie niż jest XVIII-wieczna część pałacowa.








Do zamku zajrzeliśmy dwa razy. Drugi raz, przy ładniejszej pogodzie, zapytaliśmy właścicieli o możliwość polatania dronem. Zgodzili się bez problemu .

Bardzo ciekawe miejsce i ciekawe opowieści o odbudowie zamku.

Nefer napisał(a):Bardzo ciekawe miejsce

Pozostaje trzymać kciuki za właścicieli. I życzyć im pieniędzy i wytrwałości .

Jak my tam byliśmy, można było wejść za darmo.
Ale to kilkanaście lat temu było.

pzdr

longtom napisał(a):Jak my tam byliśmy, można było wejść za darmo.

Mogę płacić za wstęp, byle ktoś ratował te wszystkie zamki i pałace przed całkowitą ruiną .

Leśna

Leśna jest tym dolnośląskim miastem, które podczas tegorocznych wojaży zrobiło na nas najmniejsze wrażenie.
Nie bez wpływu na ten odbiór pozostała pewnie pogoda, bo przy zachmurzonym niebie i przelotnych opadach odrapane fasady kamienic prezentowały się wyjątkowo smętnie .






Potencjał w Leśnej jednak bez wątpienia jest. Miasto zachowało średniowieczny układ urbanistyczny z ratuszem oraz XIX-wiecznymi kamieniczkami.








Południowa pierzeja rynku to zabytkowe kamieniczki z arkadowymi podcieniami.






Idziemy jeszcze rzucić okiem na najstarszy kościół w Leśnej.






Kościół p.w. Chrystusa Króla wzniesiono jako ewangelicki pod koniec XVI wieku.
Też aż się prosi o remont elewacji.






I tyle.

Zamek Czocha

Zamek Czocha to bez dwóch zdań jeden z najciekawszych dolnośląskich zamków. Obejrzeć po prostu trzeba i już .

Zwiedzanie z przewodnikiem to wydatek w kwocie 22 zł za bilet normalny i 16 zł za bilet ulgowy. Można też kupić bilety łączone z dodatkowymi "atrakcjami" jak Sala Tortur i Gabinet Osobliwości. Nie skorzystaliśmy.

Parkujemy przez zamkiem za free i udajemy się do kasy.






Historia zamku Czocha zaczęła się w latach 1241-1247, kiedy to z rozkazu króla czeskiego Wacława I Przemyślidy powstała tu warownia graniczna.
Od 1319 roku, przez 70 lat, zamkiem władali książęta piastowscy Henryk I Jaworski i Bolko II Mały, a po jego śmierci zamek ponownie trafił w ręce króla Czech. Odtąd Czocha zamieszkiwany był przez kolejne możne rody rycerskie czeskie i niemieckie. Najdłużej, bo blisko 250 lat, należał do klanu von Nostitz i to za ich panowania zamek przeszedł największą rozbudowę.












Swoje militarne znaczenie Czocha ostatecznie utracił po wojnie trzydziestoletniej, a w roku 1793 wielki pożar pogrążył warownię całkowicie.
Uratowały go dopiero miliony marek drezdeńskiego producenta wyrobów tytoniowych Ernsta Gütschow, który w 1909 roku kupił zamek.
Motywem, jakim kierował się Gütschow była chęć posiadania "von" przed nazwiskiem, a w ówczesnych Niemczech cesarz nadawał tytuły szlacheckie w uznaniu zasług za wkład w budowanie potęgi przemysłowej Niemiec, ale pod warunkiem, że pretendent do takiego tytułu był w posiadaniu rezydencji z rycerskim rodowodem.








Zadanie odbudowy Czochy Ernest Gütschow powierzył słynnemu w tamtych czasach berlińskiemu architektowi Bodo Ebhardtowi. Wzorując się na zachowanych rycinach z 1703 roku i wykorzystując oryginalne detale architektoniczne oraz historyczne eksponaty udało się przywrócić świetność i jednocześnie oddać ducha przeszłości zamku.
Można przeczytać, że po odbudowie zamek Czo­cha sta­ł się bar­dziej śred­nio­wiecz­ny niż był w śred­nio­wie­czu.








W niewielkiej grupie turystów na dziedzińcu przy studni czekamy na naszego przewodnika.






CDN

Marzenko, co się stało że zniknęły Wasze cudowne fotki?

dangol napisał(a):Marzenko, co się stało że zniknęły Wasze cudowne fotki?

No właśnie.

Już wróciły.
Serwer zrobił psikusa, a nikt nie miał czasu ani ochoty się tym zająć.

Brak czasu i ochoty w okresie Świąteczno-Noworocznym jak najbardziej zrozumiały . Fajnie jednak, że już wszystko jest na swoim miejscu