Side lato 2024

29.06.2025 Side (sobota)

Wieczorem wyciągam Mateusza na wycieczkę na stare miasto. Spróbujemy wejść na biletach z poprzedniej soboty na teren przyległy do amfiteatru. Gosia nie wierzy w powodzenie tej misji . Woli zostać i pochilować przy lekturze książki.
Parkujemy na nadal bezpłatnym parkingu. Gdy wychodzimy z parkingu podjeżdża akurat turystyczna ciuchcia.


Rzucamy okiem na ładnie oświetlone pozostałości fontanny.



Wejście przy kolumnadzie wygląda na nieczynne ale to tylko pozory. Co prawda czytniki biletów z kołowrotków są przykryte brezentami ale kasa jest czynna. Zapytuję kasjerkę czy na biletach z teatru możemy tu wejść. Przezornie nie wspominam o tym, że były kupione przed tygodniem. Możemy, jeszcze chwila napięcia przy skanowaniu i wszystko OK. Pani otwiera nam bramkę i stajemy na starożytnej drodze z kolumnadą.


Zabawa z perspektywą .


Kamienny bruk oddaje ciepło zgromadzone w ciągu dnia więc szybko przechodzimy tą drogę. Przy końcu odbijamy w lewo chcąc zerknąć na mury opasujące miasto.




Ciekawe niebieskie ciernie.


Nagle ktoś nas woła, że niby nie można tam chodzić. Że mamy iść za nim. Wołający stoi miedzy zaroślami słabo widoczny. Gdy podchodzimy bliżej zapala mi się czerwona lampa ostrzegawcza ale niestety jest już za późno…
Przygotowując się do wyjazdu trafiałem na informacje o fałszywych przewodnikach wyłudzających kasę w topowych turystycznych miejscach. Przyznam, że trochę traktowałem to jak miejskie legendy.
Niestety teraz mam żywy dowód ich istnienia przed sobą. Nasz samozwańczy przewodnik nie zasypia gruszek w popiele. Od razu zaprowadza nas na koniec drogi z kolumnadą gdzie pokazuje nam „mozaikę” taką w porywach 5x5 cm (ciekawe czy sam jaj tam nie umieścił?).
Droga z kolumnadą z drugiej strony. „Mozaika” jest gdzieś poniżej kadru tego zdjęcia.


Następnie w ekspresowym tempie prowadzi nas w kierunku kościoła po drodze pokazując w telegraficznym skrócie co gdzie było i przeplatając to wtrąceniami, ze ma piątkę dzieci, chorą matkę, sam też ma coś z nogą.
Przewodnik prowadzi.


Gdy docieramy do kościoła jest jeszcze miły i bardzo chce żeby mu zrobić zdjęcia z Mateuszem.



No i przechodzimy do meritum czyli opłaty za usługę. Ile można chcieć za pięć minut oprowadzania i sesję zdjęciową? Myślę że 100 lira wystarczy ale Pan przewodnik jest innego zdania. Żąda 1000 lira (czyli ok. 130 zł). No chyba go Allach opuścił. Negocjacje nie przynoszą przełomu. Nie chce zejść w dół, robi się coraz bardziej nieprzyjemny. Sytuacja nie ciekawa. Jesteśmy w takim miejscu, że nas nie widać. Mówię Mateuszowi by powoli odszedł na bezpieczną odległość. Po tym jak już dostał 100 lira w portfelu mam już tylko banknoty 200 lira. Proponuję, że dorzucę jeszcze 200 lira ale zdenerwowany wyciągam dwa banknoty. Nasz fałszywy przewodnik wyrywa mi je z ręki i znika bowiem namierzył już następne ofiary. Uff. Szybkie fotki pozostałości kościoła i oddalamy się z tego miejsca, żeby przypadkiem „przewodnik” nie wrócił upomnieć się o pozostałe 500 lira.



Wypatrujemy bramę wejściową.


Zapadając się w piachu dochodzimy do niej.



Następnie idziemy w kierunku teatru. Trafiamy na zamknięta z jednaj strony drogę.



CDN

Przed swoim wyjazdem nie trafiłam na info o tych "przewodnikach"...
Na miejscu też na nich nie trafiłam na szczęście...

Również doświadczyliśmy działania pseudo przewodnika w Side.
Włączyłem wtedy moją wersję turysty węgierskojęzycznego i człowiek wymiękł.

No właśnie te zdjęcia z kolumnady gdzieś mi wsiąkło

te kiero napisał(a):Również doświadczyliśmy działania pseudo przewodnika w Side.
Włączyłem wtedy moją wersję turysty węgierskojęzycznego i człowiek wymiękł.

Też mogłem tak to rozegrać. Może następnym razem .

te kiero napisał(a):No właśnie te zdjęcia z kolumnady gdzieś mi wsiąkło

Są u mnie .

piekara114 napisał(a):Przed swoim wyjazdem nie trafiłam na info o tych "przewodnikach"...
Na miejscu też na nich nie trafiłam na szczęście...

I oby to się nie zmieniło . Jeśli jednak trafisz to trzeba przyjąć strategię te kiero

Ja zawsze stanowczo NIE i nie idę nigdzie za obcą osobą, zwłaszcza jak nie jest to w publicznym miejscu ze sporą ilością osób....

Dochodzimy do bardziej reprezentacyjnej części. Kręci się tu trochę turystów.






Tu też trafiamy na dwóch „przewodników”. Ci przynajmniej wyglądają schludnie i mają nawet zielone czapki z daszkiem z napisem GUIDE. Próbują nas naciągnąć na pokazanie głowy meduzy (?). Tym razem jestem asertywny i szybko dają za wygraną.


Uskuteczniamy mały starożytny urbex w pobliżu plaży. To jest fajne w Turcji, że można zajrzeć niemalże w każdą dziurę .


Rzut oka na morze i wychodzimy koło teatru.


Powoli zaczyna zapadać zmrok.
Kilka przypadkowych zdjęć ze spaceru po Side.
Mozaika.


Prace archeologiczne


Napis I love Side.












CDN

30.06.2024 Perge (niedziela)

Wstawanie idzie nam coraz sprawniej i przed wejściem na teren starożytnego Perge jesteśmy tuż po ósmej . Wieje niesamowicie. Mój przeciwsłoneczny kapelusz jest na z góry przegranej pozycji w starciu z tym wiatrem. Akurat na jednym ze stanowisk rozkładany jest towar. Są i czapki z daszkiem. Jestem uratowany .
Wejście kosztuje 11 EUR.
Perge według różnych źródeł zostało założone pomiędzy ok. XIII w a 1000 r. p.n.e.
Choć było oddalone od morza o kilkanaście kilometrów to rzeka w czasach starożytnych była żeglowna i czerpano profity z handlu morskiego.
W strefie wpływów perskich pozostawało do 333 r. p.n.e. kiedy to poddało się bez walki Aleksandrowi Macedońskiemu. Po jego śmierci było miastem niezależnym aż do 129 r. p.n.e., kiedy stało się częścią nowej prowincji rzymskiej – Azji Mniejszej. Wtedy to zaczął się okres prosperity. Miasto stało się jednym z ważniejszych ośrodków kultu Artemidy. Co ciekawe póki co nie odnaleziono śladów świątyni jej poświęconej. Pierwszy i drugi wiek naszej ery był czasem rozkwitu, miasto konkurowało nawet ze stolicą Pamfilii Side.
Wraz z wizytą św. Pawła rozpoczął się chrześcijański okres historii miasta. W V wieku Perge było już siedzibą biskupa. Gwałtowny koniec przyszedł w VIII wieku wraz z najazdami Arabów.
Za wejściem trafiamy na pojazdy, które były używane podczas prac na terenie wykopalisk. Trzeba tan uważać na osy. Mają gniazdo w jednym z pojazdów.


Za nimi dobrze zachowane pozostałości stadionu.


Jest też i teatr, do którego pójdziemy na końcu.


Ścieżka doprowadza nas do składowiska różnych elementów starożytnych budowli.



Sporo tego



Rzymska brama, przez którą weszliśmy do miasta.


Za bramą już jest ciekawie.



Po prawej od bramy trafiamy na ruiny jednej z dwóch bazylik z VI wieku.




Zwiedzamy dalej. To chyba była agora.







CDN

te kiero napisał(a):Również doświadczyliśmy działania pseudo przewodnika w Side.
Włączyłem wtedy moją wersję turysty węgierskojęzycznego i człowiek wymiękł.

Ciekawe

Myślę, że ów przewodnik nic by nie zrobił. W takich sytuacjach musi być niemiły i natrętny, ale nic poza tym. Wykorzystuje strach i swoje podwórko.

Według mnie kolejna kapitalna relacja z Turcji. Notuje niektóre miejsca. Poranne zwiedzanie ma dużo plusów.

ziemniak napisał(a):

te kiero napisał(a):Również doświadczyliśmy działania pseudo przewodnika w Side.
Włączyłem wtedy moją wersję turysty węgierskojęzycznego i człowiek wymiękł.

Ciekawe

Myślę, że ów przewodnik nic by nie zrobił. W takich sytuacjach musi być niemiły i natrętny, ale nic poza tym. Wykorzystuje strach i swoje podwórko.

Teraz po czasie myśląc na chłodno w domowych pieleszach to pewnie tak by było, ale wtedy gdy doszły emocje po nagłym przepoczwarczeniu się z miłego starszego pana na szorstkiego typa zawzięcie domagającego się opłaty za "usługę" to do śmiechu mi nie było o co mu zapewne chodziło ...

ziemniak napisał(a):Według mnie kolejna kapitalna relacja z Turcji.

Dziękuję .

ziemniak napisał(a):Notuje niektóre miejsca. Poranne zwiedzanie ma dużo plusów.

Mimo, że rano to i tak było gorąco. Nie polecam zwiedzania Turcji latem. Chyba lepiej wybrać wiosnę czy jesień jeśli chce się dużo pozwiedzać.

Oczywiście, łatwo pisze się w domu siedząc wygodnie na kanapie, ale Wasze doświadczenie zaprocentuje na przyszłość u wielu osób. Cena którą ponieśliście nie jest wysoka, tylko dużo złych emocji.

W Turcji byłem dwa razy, w połowie maja w okolicy Antalya - było dla mnie nieznośnie gorąco oraz na początku września w Kusadasi i było całkiem przyjemnie.

ziemniak napisał(a):Oczywiście, łatwo pisze się w domu siedząc wygodnie na kanapie, ale Wasze doświadczenie zaprocentuje na przyszłość u wielu osób. Cena którą ponieśliście nie jest wysoka, tylko dużo złych emocji.

W Turcji byłem dwa razy, w połowie maja w okolicy Antalya - było dla mnie nieznośnie gorąco oraz na początku września w Kusadasi i było całkiem przyjemnie.

My z pewnością jeszcze do Turcji się wybierzemy. Wiele tam jest do zobaczenia . Fałszywi przewodnicy czy nachalni bazarowi sprzedawcy nie są w stanie nas powstrzymać przed powrotem w te rejony świata .

Czas na główną drogę miasta z kolumnadą po bokach i akweduktem po środku.



Rozglądamy się też na pobocza znajdując różne smaczki.






Dochodzimy do pozostałości starożytnej fontanny na końcu drogi z kolumnadami.




Można też wspiąć się wyżej na wzgórze. Tam też są ruiny. My odpuszczamy i powoli wracamy.



CDN

Zaglądamy jeszcze w jedną z ulic.


Tutaj był kompleks sportowy (palaestra&gymasium).


Wypatrujemy też mozaiki na podłodze.


Wracamy na drogę z kolumnadą.


Przechodzimy przez pozostałości propylonu czyli ozdobnej bramy wejściowej w tym przypadku do łaźni.



Są i same łaźnie.




Powracamy do drogi z kolumnadą


I z niej idziemy zobaczyć bardzo dobrze zachowany stadion.
Pod łukami były stanowiska sprzedawców.


Stadion podobno pomieścił 12 000 widzów. Ma długość 234 i szerokość 34 metrów, co czyni go jednym z największych w swoim rodzaju.


Część trybun nie jest w najlepszej kondycji.


Jednak są też miejsca bardzo dobrze zachowane.



CDN

Widzę, że w sezonie dostępnych jest więcej miejsc niż wiosną...

piekara114 napisał(a):Widzę, że w sezonie dostępnych jest więcej miejsc niż wiosną...

...i zimą te mozaiki...