Santorini bez samochodu, czyli autobusami i piechotą !

marze_na napisał(a):

megidh napisał(a):do tej pory nie nabyliśmy jeszcze wszystkich prezentów dla rodziny i znajomych. Zawsze mamy z tym problem, bo staramy się przewozić takie pamiątki, z których obdarowani będą się cieszyć, a nie wrzucą gdzieś na dno szuflady.

Też mam z tym duży problem. Lubię obdarowywać upominkami bliskich, ale kupowanie tzw. pamiątek z podróży jest istną katorgą. Zawsze szukam czegoś lokalnego, a z tą lokalnością bywa ciężko. W zeszłym roku w Omišu wpadły mi w oko takie zestawy kuchenne ściereczki + rękawica z motywem lawendy. Chciałam kupić sobie, mamie i teściowej dopóki nie spojrzałam na metkę - oczywiście chińszczyzna.

Coraz trudniej jest wyszukać jakieś perełki. Niestety chińszczyzna zalewa cały świat.
Nie wiem, gdzie były zrobione kupione przeze mnie magnesy, bo na osiołku (zrobionym z drewna) była jedynie naklejka z ceną a na greckiej paterze (zrobionej z jakiegoś metalu) oprócz naklejki z ceną była też naklejka z informacją "designed in Greece". Ale oliwa i piwo to na pewno wyrób miejscowy.

piekara114 napisał(a):To idziemy.

Już wychodzimy.

Do mini marketu można iść promenadą wzdłuż plaży lub uliczkami Kamari.
Wybieramy promenadę, aby ostatni raz nacieszyć oczy widokiem morza.
Samochody przy uliczce prowadzącej do plaży są coraz brudniejsze.



Stolik na plaży chyba posłużył komuś za krąg do ogniska.



Idziemy promenadą, patrząc to w stronę morza, to w stronę kafejek usytuowanych wzdłuż promenady.




Po to piwko idziemy.


Przy promenadzie znajduje się wypożyczalnia sprzętu pływającego.


Zabawki dla małych


ale i dla dużych.


Dochodzimy do mini marketu, który tak właściwie z marketem to ma niewiele wspólnego. Bardziej wygląda jak sklepik z pamiątkami i lokalnymi produktami.


Na szczęście piwo, które nas interesuje stoi na półkach, więc nie przyszliśmy tutaj na marne.
Pani sprzedającą w tym sklepie, zapytana dlaczego piwo donkay jest u niej w markecie, a w innych marketach go nie ma odpowiedziała, że ten market należy do hotelu, na terenie którego się znajdujemy i dlatego to piwo można w nim kupić.
Kupujemy więc 5 tych piw oraz 5 małych buteleczek (po 100 ml) oliwy z oliwek (w cenie po 3 euro), które idealnie nadają się na prezenty.

Trzęsienie ziemi pierwszy raz w życiu odczuliśmy na Lefkadzie, kilka lat temu. Przebywaliśmy akurat w domu. Dziwne to było odczucie. Później tego samego dnia ziemia się przez chwilę zatrzęsła, jak byliśmy na plaży Porto Katsiki. Ale wtedy tego nie czułam. Byliśmy akurat w wodzie . Wracając z plaży zatrzymaliśmy się przy drodze, żeby kupić miód i wtedy dziewczyna zapytała, czy też uciekamy przed trzęsieniem?
To, które Wy odczuliście na Santorini, nie było przypadkiem w tym samym czasie, co to intensywne na Krecie?

wiola2012 napisał(a):Trzęsienie ziemi pierwszy raz w życiu odczuliśmy na Lefkadzie, kilka lat temu. Przebywaliśmy akurat w domu. Dziwne to było odczucie. Później tego samego dnia ziemia się przez chwilę zatrzęsła, jak byliśmy na plaży Porto Katsiki. Ale wtedy tego nie czułam. Byliśmy akurat w wodzie .
To, które Wy odczuliście na Santorini, nie było przypadkiem w tym samym czasie, co to intensywne na Krecie?

To trzęsienie na Krecie było 27 września 2021, a wstrząsy, które my odczuliśmy wystąpiły następnego dnia, więc zapewne miały ze sobą coś wspólnego.
Wstrząsów poprzedniego dnia my nie czuliśmy, bo tak jak Wy w opisanej przez Ciebie sytuacji, byliśmy już na zewnątrz. Ale znajomi, którzy przebywali w tym czasie w budynku trochę się wystraszyli, bo były one ponoć dużo silniejsze, niż te następnego dnia.

maslinka napisał(a):Trzęsienia ziemi nigdy nie doświadczyłam, ale zdarza się, że czujemy tąpnięcia, jak to na Śląsku. Bardzo niekomfortowe odczucie...

Mój syn, który mieszka w tym samym mieście co Ty, też mi o tym mówił. Ja będąc u niego nigdy tych tąpnieć nie czułam.

maslinka napisał(a):Brudne auto z polskimi napisami Dziwne, że nikt nie napisał: Brudas

W obecnych czasach "brudas" już chyba nikogo nie kręci. Ale w Firze trafiliśmy na samochód z takimi napisami. Chyba każdy to rozszyfruje.

Trzęsień ziemi trochę przeżyłem ( ostatnie poważne , o sile 5,3 stopni w skali Richtera w 2008 roku , gdy mieszkałem w środkowej Anglii ) , wcześniej przez 9 miesięcy mieszkałem w pobliżu uskoku San Andreas , więc można się było przyzwyczaić ( dzisiaj było już cztery w tamtym rejonie ) , ale nie uważam tych "atrakcji" za przyjemne . . .
Co do ośmiu gwiazdek występujących w takiej kompilacji i nazwisk liderów tudzież samych organizacji - myślę że każdy dopisałby tam kilka


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Trzęsień ziemi trochę przeżyłem ( ostatnie poważne , o sile 5,3 stopni w skali Richtera w 2008 roku , gdy mieszkałem w środkowej Anglii ) , wcześniej przez 9 miesięcy mieszkałem w pobliżu uskoku San Andreas , więc można się było przyzwyczaić ( dzisiaj było już cztery w tamtym rejonie ) , ale nie uważam tych "atrakcji" za przyjemne . . .

Ja myślałam Piotrze, że Ty jesteś obieżyświatem, ale z tego wpisu wnioskuję, że raczej migrantem. A może jednym i drugim.
Sporo miejsc na świecie widziałeś. Tylko pozazdrościć.
A co do trzęsień ziemi, to masz rację, ta "atrakcja" jest raczej wątpliwa.

piotrf napisał(a):Co do ośmiu gwiazdek występujących w takiej kompilacji i nazwisk liderów tudzież samych organizacji - myślę że każdy dopisałby tam kilka

Nie będę ciągnąć dalej tego tematu, bo niebezpiecznie zaczęlibyśmy politykować, a tego robić tutaj nie wolno. I dobrze.

Wracamy tą samą drogą wzdłuż plaży, bo jest ciekawsza niż uliczki pomiędzy zabudowaniami.

Ciekawie zostały wykorzystane puszki po fecie. Szkoda tylko że te roślinki są takie lekko uschnięte.

W tych kolorowych wiaderkach roślinki prezentują się lepiej.

Kolejny fajny pomysł - stara okiennica wykorzystana do zrobienia ozdobnego stolika.


W tym plastikowych buteleczkach to chyba jest płyn do dezynfekcji, ale pierwsze moje skojarzenie było z oliwą z oliwek. Po chwili jednak przyszła refleksja, no bo dlaczego część jest niebieska ?











Po powrocie do apartamentu stwierdziliśmy, że prądu dalej nie ma, więc z kawy chyba nic nie będzie.
Ale po chwili w nasze serca wlała się nadzieja, bowiem na tyłach naszego budynku jakaś ekipa zabrała się za prace naprawcze.




Po chwili skończyli i nastało światło.

megidh napisał(a):Ja myślałam Piotrze, że Ty jesteś obieżyświatem, ale z tego wpisu wnioskuję, że raczej migrantem. A może jednym i drugim.

Gosiu , mieszkam w Polsce , ale żeby w latach '89 - '90 ubiegłego wieku plątać się po Ameryce Północnej i Środkowej ( od Kanady po Meksyk włącznie ) , trzeba było poszukać sobie pracy "w kapitalizmie" i chociaż na wschodnim wybrzeżu miałem rodzinę i sporo znajomych , zdecydowałem się ( po krótkim pobycie na wschodzie ) do przeprowadzki - w The golden state , a konkretnie w San Francisco po trzęsieniu ziemi w 1989 roku płacono trzykrotnie wyższe pensje z uwagi na uruchomione rezerwy federalne - wystarczyło na ponad trzy miesiące włóczęgi i małe co nieco w Polsce . . .
Cztery lata w Wielkiej Brytanii ( w sumie ) to kontrakty , bez "napinki" , z wykorzystaniem kontraktowych urlopów ( 6 tygodni w roku ) i weekendów przedłużonych ( i tych zwykłych też ) na zwiedzanie GB i świata, dwa miesiące w Moskwie to samo , Australia - to już rodzinna fanaberia
Chętnie migrowałbym jak ptaki , niekoniecznie na kierunku Pn-Pd , ale to nie jest możliwe i chyba już jestem mniej . . . młody , poszukujący bardziej niż kiedyś spokoju i natury Czas i tak biegnie zbyt szybko , żeby zobaczyć choćby połowę z tego , co chcę . Czy nie jest jednak miło myśleć , że jest inaczej


Pozdrawiam
Piotr

Pakujemy do walizek ostatnie zakupy i opuszczamy nasz apartament.
Samolot mamy o godzinie 15:55, wiec na lotnisku musimy się pojawić około godziny 14-tej.
Musimy więc pojechać do Firy autobusem o godzinie 12-tej. Na dworcu autobusowym w Firze musimy się przesiąść do autobusu jadącego na lotnisko. Autobusy te jeżdżą co godzinę, więc my musimy pojechać tym o godzinie 13-tej.

Autobus przyjeżdża na nasz przystanek w Kamari spóźniony jakieś 5 minut. Tłoku nie ma. Wsiadamy i jedziemy. Moglibyśmy wysiąść na przystanku w Messarii i tam poczekać na autobus jadący z Firy na lotnisko, ale nie będziemy ryzykować, bo autobus ten może być już przepełniony i mielibyśmy wtedy problem. Tym bardziej, że przystanek w stronę Firy, na którym musielibyśmy wysiąść, jest sporo oddalony od przystanku , na którym się wsiada do autobusu jadącego na lotnisko a z bagażami to byłby kłopot się przemieścić. Dlatego jedziemy do Firy. Na dworcu jest spory ruch. Nie wiemy, z którego stanowiska będzie odjeżdżać autobus na lotnisko, ale chwilę przed 13-tą na jednym z autobusów wyświetla się napis "Airport". Bagaże ładujemy do luków, wsiadamy i po chwili autobus rusza. Ludzi jest w nim sporo, ale w Messari autobus się zatrzymuje i zabiera czekających tam pasażerów.
Bardzo szybko docieramy na lotnisko, więc mamy jeszcze sporo czasu do odlotu samolotu. Wykorzystujemy ten czas na łapanie ostatnich promieni słońca, siadając na ławce przed wejściem do hali odpraw.


Nagle w oczy rzuca nam się taki mercedes udekorowany jak do ślubu, tyle tylko że wiązanki kwiatów są już mocno wysuszone. Może młoda para poleciała w podróż poślubną a samochód na nich czeka

Po odprawie oczekujemy na otwarcie bramki. W tym czasie przez okno z 1 piętra obserwuję co dzieje się na płycie lotniska.



Będziemy lecieć tym Ryanairem.



Nasz bramka została otwarta i pierwsi pasażerowie kierują się w stronę samolotu.


My też już jesteśmy na płycie lotniska.



No to startujemy.

Lot był spokojny, więc widoki z góry prezentowały się wspaniale.

Na zdjęciu poniżej na pierwszym planie widać wyspę Iraklia a za nią kolejne wyspy: Schoinousa z prawie przyklejoną do niej wysepką Ofidoussa, Kato Koufonisi, Glaronisi, Ano Koufonisi, Keros, Nisida Antikeros i Kato Andikeri.


Wyspa Naxos



Nad wyspą Naxos przez chwilkę widziałam cień naszego samolotu w tęczowej otoczce .


Wyspy: Rineja, Delos, Mykanos i Tragonisi.



Potem wlecieliśmy ponad chmury i mogliśmy podziwiać ich dziwaczne kształty.

Nam też podczas lotu powrotnego trafiła się piękna pogoda. Zrobiłam kilka zdjęć, ale nie oddają, moim zdaniem, uroku tych różnokształtnych wysepek porozrzucanych na morzu. Próbowałam odgadnąć ich nazwy , z marnym skutkiem . Mój telefon nie wyznacza lokalizacji, gdy jest w trybie samolotowym. Byłoby mi łatwiej

Piękne zdjęcia , Gosiu , te z samolotu również i tego troszeczkę zazdroszczę , bo moje najlepsze , niedzielne mimo dobrej pogody i również spokojnego lotu nie są nawet w połowie tak dobre jak Twoje


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Piękne zdjęcia , Gosiu , te z samolotu również i tego troszeczkę zazdroszczę , bo moje najlepsze , niedzielne mimo dobrej pogody i również spokojnego lotu nie są nawet w połowie tak dobre jak Twoje


Pozdrawiam
Piotr

Dzięki Piotrze, chociaż to nie moja zasługa, tylko mojej komórki, którą robię zdjęcia na automacie.