Santorini bez samochodu, czyli autobusami i piechotą !

wiola2012 napisał(a):

megidh napisał(a):
Może wiola2012 leciałaś którymś z nich ? Jak te samoloty przelatywały nad nami, to były godziny 13:37 i 13:42.
]

Nie, w tych akurat nie siedziałam . Przyleciałysmy wieczorem z Chani Aegeanem. Długa historia
Pierwszy raz miałam takie lądowanie. Miało się wrażenie, na szczęście przez chwilę, że samolot wypadł z pasa i wpadł w poślizg. Oczywiście w myślach skrytykowałam pilota, że ląduje jak szalony bo chce spóźnienie nadrobić. A to była wina wichury

Mam nadzieję ją poznać w Twojej relacji, ale chyba jeszcze przyjdzie długo czekać, bo Wasza podróż dopiero się rozpoczęła.

megidh napisał(a):Ratownik wywiesił czerwoną flagę i czeka na śmiałków, którzy się nie zastosują do zakazu kąpieli.

Moi pewnie poszli by walczyć z falami ... i z ratownikiem (w końcu mają już doświadczenie )

megidh napisał(a):Mam nadzieję ją poznać w Twojej relacji, ale chyba jeszcze przyjdzie długo czekać, bo Wasza podróż dopiero się rozpoczęła.

No troszkę zejdzie zanim skończę wakacyjną

Muszę przyznać, że zdjęcia w Tej Relacji są tak świetne, że często do nich wracam i je ponownie "przelatuję" ...

Mysza, czy myśmy w tej knajpce nie jadły przypadkiem małego co nieco ?

Potter napisał(a):Mysza, czy myśmy w tej knajpce nie jadły przypadkiem małego co nieco ?

Może i w tej ... ale dla pewności możemy wrócić i sprawdzić

mysza73 napisał(a):

megidh napisał(a):Ratownik wywiesił czerwoną flagę i czeka na śmiałków, którzy się nie zastosują do zakazu kąpieli.

Moi pewnie poszli by walczyć z falami ... i z ratownikiem (w końcu mają już doświadczenie )

Pamiętając Twój opis dyskusji z panią ratownik na plaży na wyspie Naxos zapewne zaliczyliby powtórkę tej sytuacji .

wiola2012 napisał(a):

megidh napisał(a):Mam nadzieję ją poznać w Twojej relacji, ale chyba jeszcze przyjdzie długo czekać, bo Wasza podróż dopiero się rozpoczęła.

No troszkę zejdzie zanim skończę wakacyjną

To muszę się uzbroić w cierpliwość.

Potter napisał(a):Muszę przyznać, że zdjęcia w Tej Relacji są tak świetne, że często do nich wracam i je ponownie "przelatuję"

Wielkie dzięki za dobre słowo .

Potter napisał(a):Mysza, czy myśmy w tej knajpce nie jadły przypadkiem małego co nieco ?

mysza73 napisał(a):Może i w tej ... ale dla pewności możemy wrócić i sprawdzić

Zapewne przyjemniej byłoby Wam sprawdzić to na miejscu , ale w relacji też można (https://www.cro.pl/kamienie-w-antenie-i-santorini-na-deser-t51432-390.html#p1795136).
Według mnie miejsce jest to samo, tylko knajpka inna. Teraz nazywa się "Barolo" a gdy Wy tam byłyście knajpka nosiła nazwę "Ellis".

Gdzieś wewnątrz Kamari natrafiamy na jakieś wykopaliska, ale informacji na ich temat nie ma tam żadnych.



Dotarliśmy do centrum Kamari i trafiliśmy na knajpkę serwującą pita gyrosy.
Były trochę droższe niż w Firze, bo kosztowały 2,80 euro za pork a 2,90 euro za chicken.


Nasyceni dalej spacerujemy po Kamri.




Ładne boisko tam mają.


Po drugiej stronie ulicy znajdują się jakieś dziwne budowle. Już mysza73 i potter zastanawiały się, do czego mogły służyć. My również snuliśmy swoje teorie na ten temat. Najbardziej mi przypadła do gustu ta, że są tam stajnie dla osiołków.



Tak mnie ciekawiło, co tam jest, że poszłam w kierunku tej budowli aby zajrzeć przez malutkie, kolorowo wymalowane okienka.


No i czar prysł.

Kawałek dalej dotarliśmy w okolice kościoła Panagia Myrtidiotissa, którego budowę ukończono w 1968 roku.
Na dziedzińcu powitał nas kościół na szczudłach


A tutaj wieżyczka mu się przekrzywiła.


Kościół był zamknięty, więc do środka nie mieliśmy możliwości zajrzeć.





Spod wieży kościelnej ujrzeliśmy inny kościół usytuowany wysoko na skale.


Zaciekawił nas, więc udaliśmy się w jego kierunku.
Kościół wybudowany został po silnym (ponad 7 stopni w skali Richtera) trzęsieniu ziemi, które nawiedziło Santorini o świcie 9 lipca 1956 roku i spowodowało śmierć 53 osób. Ofiar mogło być więcej, jednak w chwili trzęsienia ziemi większość mieszkańców wyspy była poza swoimi domami i zajmowała się pracami rolniczymi. I to uchroniło ich przed śmiercią.
Mieszkańcy wyspy chcieli uhonorować ofiary trzęsienia ziemi i rozpoczęli budowę pomnika, który miał je upamiętniać. Ten pomnik to marmurowa płyta, na której wyryto imiona i nazwiska wszystkich ofiar z całej wyspy. Płyta została umieszczona na wzgórzu w Kamari tuż obok kościoła, który budowano w tym samym czasie, w którym powstawał pomnik.
Kościół nazwano imieniem św. Pagratiosa, którego święto przypada właśnie w dniu 9 lipca.






Widoki z góry są przednie, ale wiejący wiatr uniemożliwiał nam ich dłuższe podziwianie.

Następnego dnia wstaliśmy wcześnie, żeby zdążyć na wschód słońca.
Jeszcze wiało, ale trochę mniej, niż poprzedniego dnia, więc fale też były mniejsze.
Dzięki tym falom widowisko było przednie, bo rozbijały się one o głazy przy brzegu.
Horyzont zabarwił się odcieniami żółci, pomarańczu i czerwieni.
Dla tego widowiska warto było wcześnie wstać.

Wschód słońca - bajka. Jak dla mnie ładniejszy niż zachód.
Też miałam na niego wstać, ale wrażenia dnia poprzedniego sprawiły, że nie udało się
A mieszkałam w Perissie, miałam blisko

wiola2012 napisał(a):Wschód słońca - bajka.

Bajeczka .

wiola2012 napisał(a):Jak dla mnie ładniejszy niż zachód.

Mój mąż twierdzi, że wschody słońca są najładniejsze przed wschodem a zachody po zachodzie. I ja się z nim w tym przypadku zgadzam.

wiola2012 napisał(a):Też miałam na niego wstać, ale wrażenia dnia poprzedniego sprawiły, że nie udało się
A mieszkałam w Perissie, miałam blisko

Perissa to według mnie lustrzane odbicie Kamari. Zapewne wschód słońca też tam jest piękny. Szkoda że nie udało Ci się na niego wstać. Jakbyś wstała, to zapewne obejrzelibyśmy fotki w Twojej relacji.

Słońce już oświetliło wyspę, więc wracamy na śniadanie.
Początkowo idziemy promenadą nadmorską, gdzie moją uwagę przyciągają ciekawe lampy w jednej z tawern. Wyglądają, jakby były gliniane, ale nie dotykałam ich, wiem nie wiem z czego były wykonane.



Przy innej tawernie rzuciłam okiem na menu.


Papierowe obrusy z mapą wyspy to już dla nas nie nowość. Widzieliśmy już takie na innych greckich wyspach.


A w tej tawernie mają fajne stoły.


Ponieważ promenadę znamy już prawie na pamięć decydujemy się wejść w boczne uliczki i dzięki temu trafiamy na taki fajny zaułek, w który się zagłębiamy.
Przy wejściu do niego ustawiona jest tablica informująca o zakazach tutaj obowiązujących .


Okazuje się, ze to teren hotelu Polydefkis.



















Bardzo nam się tam spodobało, ale dalej nie przejdziemy, bo to ślepa uliczka, musimy się więc wrócić.


Kolejnym fajnym miejscem jest irlandzki pub.







Szkoda że jeszcze nieczynny, bo z chęcią byśmy się tutaj czegoś napili.

Ale czas ucieka i musimy się sprężać, bo po śniadaniu czeka nas kolejna wyprawa.
Dlatego już bez ciątania wracamy do apartmana.

Próbowałam sobie zinterpretować znaczenie pierwszego znaku i wszystko wychodziło mi tak bezsensowne (nie mogę parkować, ale mogę przywiązywać osiołka do znaku stop ), że sobie przetłumaczyłam i wyszło
ΜΗ ΣΤΑΘΜΕΥΕΤΕ ΕΔΩ ΕΞΟΔΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ - NIE PARKUJ TUTAJ WYJAZD SAMOCHODOWY .
Ostatni po prawo też ciekawy

Zachwyciło mnie jeszcze to zdjęcie

Tak jakby na końcu drogi wyłaniała się kula ziemska. Chyba, że to ja mam takie dziwne skojarzenia.

Najładniejszy dla mnie "odcinek", sam nie mógłbym oderwać wzroku.

Wschód słońca z rozfalowanym morzem przepiękny ! Na taki spektakl natury warto wstać wcześnie