RWPG - Relacja Wiosłem Pisana Gdzieniegdzie :D

ALOHA..... odkryłam dopiero dzisiaj Twoje relacje Agnieszko, dobrze, że mam dużo wolnego czasu w pracy... zabieram się za czytanie, tej aktualnej jak i pozostałych relacji .... oj.....teraz wiem jak zlecą mi ostatnie 4 dni pracy (dołączyłam już do Roksy, Marsylii oraz CinnamonGirl) .... od soboty urlop i WITAJ Chorwacjo!! będę mieć okropne zaległości po powrocie

Miłego dnia życzę i czekam na cd.

Jolanda, Jankes - witajcie!

Justyna - miłego czytania, a potem cudownych wakacji

Wszyscy na pokładzie ? No to płyniemy dalej

Niedzielnego wieczora nie ma sensu opisywać, bo szybko zmorzył nas sen. Może tylko warto wspomnieć, że ograłam mojego męża w Scrabble Paskudnie ograłam! Ale w końcu był bardziej zmęczony podróżą niż ja, bo cały czas prowadził.

5 lipca - poniedziałek: Pierwszy Dzień Pisania Wiosłem Po Jadranie

Pompujemy nasz wspaniały wodny pojazd:



i ahoj przygodo!

Adrenalinka jest, muszę przyznać. Kajak napompowany zgodnie z zaleceniami producenta, co sprawia, że jest jakby trochę sflaczały. (W Czechach pompowaliśmy bardziej, ale producenci chyba wiedzą, co piszą, czy raczej rysują - takie kreski były).

Wody są dzisiaj spokojne. Płyniemy początkowo wzdłuż brzegu, oglądamy camping Oaza Mira od strony morza:



Zdjęcia robimy naszym małym Kodakiem z Biedronki (który w ubiegłych latach świetnie sprawdził się i do focenia z auta i na stoku narciarskim) ubranym w wodoszczelny pokrowiec. Szybka na tulejce czasami paruje albo pokrywa się kropelkami (lub jest brudna od soli), więc zdjęcia nie są świetne technicznie... Ale uznajmy, że to foty z akcji i nie jakość jest tu najważniejsza

Naszym celem jest wysepka Žavinac Veliki (a później Žavinac Mali ). Powoli dobijamy do brzegu:



Zdjęcie jak z lat 80-tych Cóż, niektóre takie będą Ale aparat przeżył nasze eskapady! Twardy jest!

Dużo tu mew, które drą się na nasz widok. Chyba chcą nas przepędzić.

Nie dopływamy do samego brzegu, bo boimy się trochę zetknięcia gumy z ostrymi skałami. Wyskakuję wcześniej i szukam na brzegu kamienia odpowiedniego na kotwicę. Musi być spory i mieć wgłębienia, żeby łatwo dało się zawiązać na nim cienką linkę. Udaje się znaleźć doskonały egzemplarz (z perspektywy czasu powiem, że ten pierwszy kamień- kotwica był najlepszy na całym wyjeździe ). I w ten oto sposób pokazałam mojemu mężowi, że to ja znajduję najlepsze kamienie i takie już będzie moje zadanie do końca wyjazdu W tym czasie mój małżonek pilnuje, żeby nie rzuciło kajakiem o skały, potem mocuje kotwicę. Gotowe! Pełny sukces!

Wychodzimy na brzeg Žavinaca Velikiego i wynosimy wszystkie bambetle, a jest tego sporo: ręczniki plażowe, torba z pompką, duża butla wody mineralnej, aparat fotograficzny, no i faski i majki
Powiem też, że za każdym razem zabieraliśmy więcej Potem doszły jeszcze książki (odpowiednio zabezpieczone przed wodą), emulsje do opalania i jedzenie

Ale to dopiero pierwsza nasza morska trasa, więc skromnie

Miejsce do plażowania mogliśmy co prawda wybrać wygodniejsze :



ale co tam! Znajdujemy w końcu skałki odpowiednie do położenia się.

Rozkładamy ręczniki i chlup do wody! Oczywiście z aparatem. Ale zdjęcia podwodne (a właściwie pierwsze do nich przymiarki bo nie od razu było dobrze) i reszta kajakowej wycieczki w następnym odcinku

5 lipca - poniedziałek: Pierwszy Dzień Pisania Wiosłem Po Jadranie

Pompujemy nasz wspaniały wodny pojazd:



i ahoj przygodo!


Oo CHALLENGER Nie pogadasz

Jak długo się pompuje takie autko ?

Maslinko, super pomysł z tym kajakiem, czekam na kolejne przygody

Tak mi się ten pomysł z pływaniem spodobał, że już nawet lukałem gdzie i za ile można taki "kosmiczny" pojazd nabyć przed moją CRO podróżą...

maslinka napisał(a):

Wszyscy na pokładzie ?

Maslinko, jeszcze ja zabiorę się z Wami.

Tylu nas tutaj, że chyba zaraz potoniemy

Challenger da rade... a co

maslinka napisał(a):
Miejsce do plażowania mogliśmy co prawda wybrać wygodniejsze :



ale co tam! Znajdujemy w końcu skałki odpowiednie do położenia się.

Ja bym się nie położyła na takich skałkach. Po nich nawet z schodzeniem bez górskich butów miałabym problemy, chyba że to inne półeczki do leżenie się jeszcze znalazły.
Oj najęczałabym się jak mi niewygodnie.

Roksa_ napisał(a):Tylu nas tutaj, że chyba zaraz potoniemy

Challenger da rade... a co

Booooooże... A mi przyszedł do głowy Challenger i 28 stycznia 1986... Przepraaaaszam. Taki katastroficzny wtręt mi się zrobił.

Ale u nas to przecież same przyjemności Uściski! (się pościskamy, to się więcej nas zmieści)

Dzięki, Ula
za podsunięcie się.

Maslinko!
Jeszcze urlopuję, więc z przyjemnością podczytuję relacje na cro.

Twoją czytam od wątku wstępnego, kiedy "nadawałaś" stamtąd

p.s. wyprawa we dwoje, i w dodatku z kajakiem, to tak odmienne od tego, co my robimy w cro, dlatego z zainteresowaniem i ciekawością przyglądam się waszym poczynaniom

Pozdraviam serdecznie z Białegostoku

maslinka napisał(a):...



....

Też tam żonę postawiłem do zdjęcia .... pięknie jest na tej ...... stacji benzynowej



Pozdrav

ja również zasiadam i czytam bo fajnie tu

Crayfish napisał(a):Jak długo się pompuje takie autko ?

Szybko idzie, jakieś 10 minut

marsylia napisał(a):Maslinko, super pomysł z tym kajakiem, czekam na kolejne przygody

Witaj, Marsylko. Przygód będzie sporo

tj_jankes napisał(a):Tak mi się ten pomysł z pływaniem spodobał, że już nawet lukałem gdzie i za ile można taki "kosmiczny" pojazd nabyć przed moją CRO podróżą...

My kupiliśmy na allegro za 250 zł.

Jacek 206 napisał(a):
Maslinko, jeszcze ja zabiorę się z Wami.

Witamy na pokładzie

Roksa_ napisał(a):Tylu nas tutaj, że chyba zaraz potoniemy

Challenger da rade... a co

Jasne, że da radę! A co ma nie dać!

Lidia K napisał(a):Ja bym się nie położyła na takich skałkach. Po nich nawet z schodzeniem bez górskich butów miałabym problemy, chyba że to inne półeczki do leżenie się jeszcze znalazły.

W tym miejscu tylko siedzieliśmy. Pomiędzy skałkami znalazło się trochę miejsca do wygodnego siedzenia Leżenie było na drugiej wyspie

U-la napisał(a):Ale u nas to przecież same przyjemności Uściski! (się pościskamy, to się więcej nas zmieści)

Wszyscy się zmieszczą, w końcu kajak jest z gumy

a to ja napisał(a):
Maslinko!
Jeszcze urlopuję, więc z przyjemnością podczytuję relacje na cro.

Twoją czytam od wątku wstępnego, kiedy "nadawałaś" stamtąd

Atojko, bardzo się cieszę, że jesteś

Leszku, no właśnie pamiętam zdjęcie Twojej Agnieszki na tej stacji Będzie jeszcze kilka kadrów podobnych do tych, które pamiętam z Twojej relacji.

Ita, witaj na pokładzie. Będzie jeszcze weselej

5 lipca - poniedziałek: Pisania Wiosłem Po Jadranie Ciąg Dalszy

A oto zdjęcie wybrzeża w okolicy Drage:



Pokazuje naszą zatoczkę (Dugovača), z której wypłynęliśmy i oba Žavinace.

Kilka obiecanych zdjęć podwodnych. Tak jak pisała już Roksa, robienie zdjęć pod wodą to trudna sztuka! Zupełnie nic nie widać na wyświetlaczu, nawet nie wiem, czy łapię focusa. Na stałe ustawiłam zoom, ale trudno pod woda szacować odległości. Do tego ryby strasznie się ruszają. Aaa i jeszcze tulejka się przekrzywia (aparat ma uniwersalny pokrowiec, więc jest on trochę za duży), przez co na fotach widać czarne rogi.

No to się wyżaliłam! Skomplikowane to wszystko, ale i tak lepsze od poprzedniego naszego nabytku, czyli aparatu analogowego firmy Bosch, w którym trzeba było zmieniać film, a zdjęcia były niespodzianką do momentu wywołania (Niewiele zresztą było na nich widać.)

A zatem świat podwodny wokół wysp Žavinac Veliki i Mali:









Życie podwodne w tym rejonie nie zachwyca. Poza tym my jeszcze nie umiemy dogonić ryb, które nie chcą pozować

Następnym razem będzie lepiej

Płyniemy dalej Na Žavinac Mali. Jego linia brzegowa mało różni się od tego Velikiego



Dobijamy do brzegu:



Ja szukam kotwicy, mąż obwiązuje kamień sznurkiem i unieruchamia kajak na wodzie. Po kilkunastu minutach linka się odwiązuje i trzeba rzucić się na ratunek odpływającemu Challengerowi. Na szczęście udaje nam się go dogonić A ile przy tym mamy frajdy!

Plażujemy więc sobie już spokojnie, a kajak odpoczywa:



W tle widać Pakoštane.

Po jakiejś godzince leniuchowania i snurkowania wyruszamy w drogę powrotną do naszej zatoczki.
Chrzest morski kajaka uwieńczony został sukcesem! Wycieczka bardzo udana, chociaż ręce bolą od wiosłowania. No dobra, przyznam się, że ja nie wiosłowałam przez cały czas. Ktoś przecież musiał focić
Jutro spróbujemy popłynąć gdzieś dalej.

Przybijamy do brzegu, wyładowujemy dobytek. Potem jakiś obiadek i prysznic. Wieczorem wybieramy się na wycieczkę na wyspę Murter, ale o tym już w następnym odcinku