RWPG - Relacja Wiosłem Pisana Gdzieniegdzie :D

ines napisał(a):ja wstępnie w niedziele wyjeżdżam, mam w planach cres i rab, ale jeśli pogoda będzie kiepska to zmykamy na południe

Aga, życzę pięknej pogody i cudownych wakacji!

longtom napisał(a):A ja: pierwszy pobyt w Cro, pierwszy posiłek to były właśnie lignie na żaru.
A "łapki" to już w ogóle pychota

A ja tych łapek właśnie "się bałam" i przyznam się, że ich nie spróbowałam... Czy to znaczy, że jedzenie lignji się nie liczy

W zasadzie i tak nie dałabym rady ich zjeść, bo porcja, jak na moje możliwości była za duża. Ale nie da się ukryć, że zostawiłam tylko łapki... Następnym razem

P.S. Wiedziałam, że pisząc o limicie alkoholu w Cro, wywołam dyskusję Jak ja Was dobrze znam

jan_s1 napisał(a):Takich niereformowalnych konserwatystów jest więcej. Wiem coś o tym.

jan_s1 napisał(a):Wygląda na to, że niestety zbliżamy się do końca podróży.

No niestety... Ale jeszcze Was trochę "pomęczę"

nomad napisał(a):Na szczęście ta relacja pozwoli powracać wielu osobom do tych pięknych miejsc.

Mam nadzieję. O to chodziło



21 lipca - środa: Tralala, Stony dwa

Jak już pisałam wcześniej, to nasz ostatni pełny dzień w Cro Wszystko się kiedyś kończy... Na pożegnanie zaplanowaliśmy dłuższą wycieczkę - do Stonów: Małego i tego większego oczywiście też.

Zaczynamy od tego mniejszego. Parkujemy niedaleko murów:



I powoli zmierzamy w stronę bramy:



Upał, jak zwykle, niemiłosierny. Niemal zwala z nóg

Kilka słów o Stonie, za przewodnikiem "W kraju lawendy i wina":

Osada powstała 2 lata później niż Ston, bo w 1335 roku. W latach 1336-1347 została otoczona murami obronnymi od strony lądu, a w roku 1358 - od morza. Centralnym punktem miejscowości była twierdza Koruna, wzmocniona pięcioma basztami skierowanymi w stronę morza. Służyła ona jako port do eksportu soli. Stąd mury o długości 1,5 km rozciągały się na południe, dochodząc m.in. do fortecy Pozvizd, dzięki czemu Mali Ston i Ston były połączone zwartą linią obronną.

Resztę niech opowiedzą zdjęcia

Jedna z wąskich uliczek:



Nabrzeże:







Jest tak gorąco, że musimy natychmiast się schłodzić, bo zwariuję chyba Jest mi obojętne, gdzie, byle do wody. Schodzimy więc po drabince do morza, w samym "centrum" Małego Stonu, na nabrzeżu. Obok pluska się rodzinka Anglików, sądząc po akcencie. Rzadko spotykana w Cro narodowość. Mali Ston przyciąga ludzi o grubszym portfelu, którzy chcą spróbować ponoć najlepszych w Europie ostryg A najbardziej przyciąga ich luksusowa Villa Koruna

Mimo upału nie jestem obojętna na uroki miejscowości. Jest tu spokojnie, sielsko. I jakoś tak klimatycznie. Bardzo mi się podoba

Po kąpieli możemy iść dalej, czyli na twierdzę. Wspinamy się trochę pod górkę i jest:



Wewnątrz trwa jakiś remoncik:





Budują nowe zabytki

Osiągamy wreszcie najwyższy punkt twierdzy Koruna, z którego roztacza się piękny widok na mury biegnące w stronę Stonu:



samą miejscowość i Malostonski Kanal:









Cudnie tu! Można by tak stać i stać, upajając się widokami. Gdyby nie żar lejący się z nieba...

Schodzimy do samochodu i jedziemy do drugiego Stonu. Nie przechodzimy murami, bo na szczycie twierdzy okazało się, że potrzebujemy biletów Jest to dla nas bardzo zaskakująca wiadomość, bo w 2007 roku chodziliśmy murami i wejście było gratis. Teraz kosztuje 30 kun od osoby! Całkiem sporo. Na wszystkim robią biznes, ich prawo... Ale my nawet nie wiemy, gdzie w Malim Stonie kupuje się bilety:roll: Najwyżej wejdziemy w "dużym Stonie". Albo nie

Ale o tym w następnym odcinku

Interseal napisał(a):Zaraz przy zjeździe na Mali Ston jest mały straganik. Tam pani sprzedaje najświeższe z możliwych ostrygi. Ciężko mi się tam nie zatrzymać. Mniam.

Nigdy ostryg nie jadłam... Hmm... Pewnie dużo tracę

Interseal napisał(a):Przyznam, że dwa lata temu byliśmy mocno zdziwieni, iż na mury można jeszcze wejść za darmo.

No to już nie można Jest tak jak w innych atrakcyjnych turystycznie miejscach

nomad napisał(a):Wiem, że to nie na powyższy temat, ale gratuluję 2000-go posta.
Jakby nie było fajny jubileusz.
Ciekawe czy umknął Tobie.

No właśnie mi umknął
Sama nie mogę uwierzyć, że tego nie zauważyłam...
Dzięki, Nomad Teraz mogę świętować

K2 napisał(a):Cześć,

Tak się składa, że mój kolega urodził się w Trpanj. Potwierdza Wasze przypuszczenia, że są to nazwiska sponsorów tych schodów.

Dzięki za wiadomość Dobrze jest wiedzieć



21 lipca - środa: Tralala, Stony dwa - dąg cialszy

W Stonie witają nas koty Wszędzie ich pełno. Te cwaniaki siedzą sobie wygodnie na kamiennych parapetach :



Śpią w cieniu domów:



Albo łobuzują Na przykład bawią się wężem do wody:





Słodkie są, prawda?

Ston, podobnie jak jego młodszy kolega , ma klimat! Zdecydowanie! Żywe barwy bungevilli, dzikich róż i innych kwiatów odcinają się na tle surowych, kamiennych domów. Przyroda współgra z "cywilizacją". Zresztą zobaczcie sami, jak tu pięknie:







Zmierzamy w stronę północno-zachodniej baszty. Znajduje się tu jedno z dwóch wejść na mury. Odpuszczamy sobie jednak wędrówkę. Byliśmy tu w 2007 roku i dzisiejszy upał nie nastraja do dużej aktywności fizycznej

Zaglądamy natomiast do pięknego ogrodu, zdaje się, że przyklasztornego:



Widać stąd, jak pięknie zieleń komponuje się z kamieniem:



Opuszczamy Ston na jakiś czas, wrócimy tu jeszcze dzisiaj na kolację

Przy solanach skręcamy w lewo, jedziemy w stronę miejscowości Broce. Chcemy znaleźć jakieś miłe miejsce do plażowania.

Po drodze zatrzymujemy się przy solankowych basenach:



To jedne z najdalszych, jeszcze dosyć głębokie.

Po drugiej stronie drogi plażują Francuzi (stoi tutaj ich camper), ale mimo że okolica piękna, nie mamy ochoty się tu kąpać:



Jedziemy dalej. Droga jest coraz węższa. Po lewej stronie mamy mocno wcinający się Stonski Kanal, po prawej solany (na zdjęciu odwrotnie, bo focone było w stronę Stonu ):



Mury maleją nam w oczach, jednak nadal wyraźnie odcinają się od zieleni zbocza:



Dojeżdżamy do Broce:



Widać, że mieszkańcy uwielbiają ukwiecać swoje domy i uliczki

Miejscowość malutka i urokliwa. Ale wybrzeże znowu nie nastraja nas do plażowania:



Za Broce droga zmienia się w wąski szuter. Zawracamy. Kombinujemy, dokąd pojechać dalej. Wybór pada na Uvalę Bjejevica. Jedziemy więc w stronę Hodilje, Luki i Duby. Ale o tym napiszę w kolejnym odcinku