Rumuńskie wyrypy: 2022

Jak dla mnie to i tak za dużo ich było. Każdy chciałoby się zobaczyć a ramy czasowe jednak ograniczone.

Ale tak to jest - jakby tu powiedzieć przed prawie każdą podróżą mam jak ten osiołek co mu w żłobie dano, w jednym owies, w drugim siano . I biedaczek nie wiedział co wybrać.

Wojtku , nie wiem czy zewnętrzne malowidła kijowskich cerkwi odzwierciedlają w pełni styl i poziom tych wewnętrznych , ale w wolnej chwili poszukam fotek i co nieco wkleję

Aglaia napisał(a):.

Ale tak to jest - jakby tu powiedzieć przed prawie każdą podróżą mam jak ten osiołek co mu w żłobie dano, w jednym owies, w drugim siano . I biedaczek nie wiedział co wybrać.

Zapewniam , że nie jesteś w tym osamotniona
Całe szczęscie w tym , że jednak osiołkami nie jesteśmy , bo z każdego jednak coś wybraliśmy , a wszystkiego i tak na jeden raz zjeść się nie da
Myślę , że tego należy się trzymać - zróżnicowany posiłek to jednak zdrowszy jest


Pozdrawiam
Piotr

Aglaia napisał(a):Jak dla mnie to i tak za dużo ich było. Każdy chciałoby się zobaczyć a ramy czasowe jednak ograniczone.

piotrf napisał(a):Zapewniam , że nie jesteś w tym osamotniona

Zgadza się, jest tego mnóstwo całe. Starczy na wiele wyjazdów.

piotrf napisał(a):Wojtku , nie wiem czy zewnętrzne malowidła kijowskich cerkwi odzwierciedlają w pełni styl i poziom tych wewnętrznych , ale w wolnej chwili poszukam fotek i co nieco wkleję

Nacisku wywierał nie będę. Ale - jakbyś się kiedyś nudził...

Pozdrawiam,
Wojtek

Te są dostępne od zaraz , reszta na innym dysku














Pozdrawiam
Piotr

Franz napisał(a):

piotrf napisał(a):Jeżeli można mam pytanie : czy wiesz ile jest cerkwii w Rumunii , posiadasz spis
A może natknąłeś się na takowy

Nie mam takiego spisu. Gdybym się natknął na takowy, zapewne bym go już miał.
Mam trochę literatury na ich temat, ale traktującej wybiórczo.

Dość pokaźny (chociaż nie wiem, czy kompletny) wykaz rumuńskich cerkwi jest TUTAJ. Większość pozycji na liście to tylko nazwa i lokalizacja, nieliczne cerkwie są szczegółowo opisane.

dangol napisał(a):
Dość pokaźny (chociaż nie wiem, czy kompletny) wykaz rumuńskich cerkwi jest TUTAJ

Dziękuję Ci bardzo , bardzo , bardzo

Mam zajęcie na wiele późnych wieczorów . . . i kilka celów na kolejne wyjazdy


Pozdrawiam
Piotr

Ty zobaczysz ileś tam cerkiewek na własne oczy , a ja dzięki temu "odwiedzę" je w Twoich ralacjach

dangol napisał(a):Ty zobaczysz ileś tam cerkiewek na własne oczy , a ja dzięki temu "odwiedzę" je w Twoich ralacjach

Interesują mnie szczególnie te mało eksponowane , często schowane gdzieś w małych wioskach , czasem zaniedbane ale bardziej naturalne , mające klimat i to " coś "

Jeżeli chodzi o relacje . . . cóż , robimy coraz więcej fotek to chyba wpływ tego forum . . . może coś ze mnie będzie


Pozdrawiam
Piotr

Piotrze, dziękuję za zdjęcia.
Jednak malowidła róznią się znacząco od rumuńskich.

Danusiu, dziękuję za linka do obszernej listy monastyrów. Będę musiał poświęcić więcej czasu na zapoznanie się z nią.

Pozdrawiam,
Wojtek

Przejeżdżamy przez wieś i za mostem wpadamy na główną szosę, gdzie skręcamy w lewo. Kierujemy się do wioski Horezu, powstałej poniżej monastyru Hurezi. Odległość nie jest wielka, więc po chwili docieramy do celu. Po drodze rozglądam się ciekawie - tu gdzieś przecinam akurat swój szlak z poprzedniego roku, kiedy wkraczałem na teren parku Buila-Vanturarita ze wspaniałym wapiennym grzbietem, opadającym skaliście kilkaset metrów na stronę północną oraz z kilkoma ukrytymi w górach klasztorami. Asfalt prowadzi nas lekko pod górę i tuż poniżej reprezentacyjnej bramy pojawia się zakaz zatrzymywania. Cofam najpierw na parking, który właśnie minąłem, ale widząc miejsca wyznaczone najwyraźniej dla autokarów, ponownie podjeżdżam wyżej i zostawiamy samochód już za znakiem, ale zupełnie na poboczu. Jest tu akurat mała brama w murze, za którym widać niewielką cerkiew - może zajrzymy do niej później, gdy już zobaczymy monastyr.



Ruszamy w górę, gdzie w prześwicie bramy widać oddalony nieco monastyr. Gdy ją mijamy, od bocznych furt doskakują do nas dzieciaki, czatujące na takie okazje. Po rumuńsku, wplatając pojedyncze słowa angielskie, pokazując na głodne usta i puste brzuszki dopraszają się finansowego wsparcia. Jestem przygotowany na takie zachowania i oświadczam - zresztą, zgodnie z prawdą - że również jeszcze dziś niczego nie jadłem. Oczywiście, sprawy to nie załatwia i nadal jesteśmy zarzucani prośbami. Wtem odzywa się dzwonek telefonu i dzieciaki zaczynają nerwowo sprawdzać, któremu z nich zadzwoniła akurat komórka. Któryś chłopak odbiera rozmowę, a my się oddalamy ze śmiechem, zastanawiając się, czy zbierają na jakąś "empetrójkę", czy może na nowy model telefonu z większą rozdzielczością aparatu fotograficznego.







Teraz już dalej nie nagabywani, docieramy do pierwszego pierścienia murów, za którym widać dopiero zabudowania właściwego klasztoru. Całość przypomina nieco kompleks zamkowy z grodem oraz podgrodziem i trzymając się tej konwencji weszliśmy właśnie na teren podgrodzia. Akurat z usytuowanego w bocznym murze budynku wyszły dwie mniszki, kierując się również w stronę głównych zabudowań. Po chwili mijamy sympatyczną panią, siedzącą na murku. Pani coś sprzedaje i macha do nas zachęcająco, ale pokazuję jej, że mamy inne priorytety.

Docieramy wreszcie do bramy w wewnętrznym ciągu murów, umieszczonej w dolnej części dzwonnicy i wchodzimy na główny dziedziniec. Hurezi jest najbardziej reprezentatywnym przykładem stylu brynkowiańskiego i największym klasztorem w tzw. Tara Romanesti [cara romyneszti] - Kraju Rumuńskim, czyli sercu późniejszej Rumunii. Już samo dotarcie do tego miejsca zabrało nam trochę czasu, a teraz mamy możliwość ogarnięcia wzrokiem od wewnątrz tego potężnego kompleksu klasztornego.

Potężny kompleks i ładny , i ciekawy

Z Twoich fotek widać również , że zadbany bardzo i malowany


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Potężny kompleks i ładny , i ciekawy

Z Twoich fotek widać również , że zadbany bardzo i malowany

Postawiony z dużym rozmachem. I fakt, że obecnie aż uderzająco zadbany.

Pozdrawiam,
Wojtek

Detale robią wrażenie.