Rumuńskie wyrypy: 2022

Franz napisał(a): Tiaaa...

Nie lubię się żalić, ale akurat w 100% nie trafiłeś z tą pasją, stąd półcytat z Wokulskiego

Franz napisał(a):Dziś odwiedziłem Twoje strony. Właśnie wróciłem, a zrobiłem pętlę nad Brenną.

Bliżej moich rodzinnych stron, niż byłeś opisując kiedyś wycieczkę wokół Brennej Leśnicy - już nie będziesz... no chyba, że schodziłeś zielonym szlakiem z Trzech kopców Wiślańskich do głównej drogi... w co akurat wątpię.
Czekam więc na skrót w "Małym , Śląskim i Żywieckim..."

Czekam też na ciąg dalszy tutaj.

Pozdrawiam.

Franz napisał(a):[
Mają tych ruin w 3D... A wiele naprawdę pięknych.

Przez cztery i pół roku mieszkałem tam i właściwie co drugi weekend włóczyłem się samochodem po takich miejscach - widziałem wiele z nich , ale zostało chyba więcej do zobaczenia


Pozdrawiam
Piotr

Interseal napisał(a):Czekam więc na skrót w "Małym , Śląskim i Żywieckim..."

Jeszcze fotek nie widziałem. Liczyłem na kolorową jesień, ale jeszcze zbyt wcześnie. Jeszcze więcej zieleni niż jesieni.
Jasne, że dorzucę skrót do Beskidów. Mam też kilka dawniejszych tras, ale nie pamiętam, które już Ci wrzuciłem. Przydałby się ten spis na początku.

Interseal napisał(a):Czekam też na ciąg dalszy tutaj.

Postaram się jeszcze dziś.

piotrf napisał(a):Przez cztery i pół roku mieszkałem tam i właściwie co drugi weekend włóczyłem się samochodem po takich miejscach - widziałem wiele z nich , ale zostało chyba więcej do zobaczenia

Czyli widziałeś znacznie więcej ode mnie. Zatem poczekam na Twoją relację.

Pozdrawiam,
Wojtek

Pokrzepieni na ciele wracamy do głównej szosy i wkrótce dojeżdżamy do Sibiu. Miasto jest tym dla Rumunów, czym Kraków dla Polaków. W dokumentach wspomniane po raz pierwszy jako Cibinium, krótko potem znane bardziej pod nazwą Hermanni z uwagi na szybko wzrastającą liczbę osadników niemieckich, obecnie zaś w języku niemieckim używa się nazwy Hermannstadt.













Dzięki dobrym oznaczeniom sprawnie podjeżdżamy pod samo centrum. Na Piata Unirii - Plac Jedności - kończy się możliwość jazdy. Już po drodze wyszukuję wzrokiem ewentualne miejsca do zaparkowania, ale wszędzie pełno. Na samym końcu akurat ktoś wyjeżdża, więc pakuję się w to miejsce i szukam parkomatu. Tu niespodzianka - o ile wcześniej było ich sporo, to teraz, przy samym początku deptaka, można zostawić samochód za darmo. Nie powiem, żeby mnie to zmartwiło. Zostawiamy wóz i ruszamy na spacer po mieście. Przy tej pogodzie czasami nawet sporą część deptaka zajmują kawiarniane stoliki, schowane przed słońcem w cieniu wielkich parasoli. Zaglądamy do niektórych zaułków, mijamy strajkującą fontannę i oto otwiera się przed nami Wielki Plac - Piata Mare.

W północnej pierzei wyróżnia się kościół jezuitów, zaś z pozostałych trzech stron, rzeczywiście wielki plac otoczony jest zwartym murem kamieniczek, w tym wielu zabytkowych. Znajdujemy w tym kompleksie najstarszy, gotycko-renesansowy Dom Hallera - jednego z bogatszych mieszczan Sibiu - zdobiony lwami nad każdym oknem i herbem na łuku drzwiowym. Strome dachy kamienic, kryjące kilkupiętrowe strychy, wyposażone są w przeróżnego kształtu okna, okienka, czasem w paru rzędach. Mieszkańcy mówią o nich, że to oczy miasta.













Sibiu leży w dogodnym miejscu - na skrzyżowaniu odwiecznych traktów handlowych. Jeden z nich przebiegał równoleżnikowo, u stóp północnych stoków przekraczających 2000m wysokości grzbietów Karpat Południowych, a drugi przecinał ten potężny masyw wzdłuż prawdziwego kaprysu natury, jakim jest dolina rzeki Olt (Aluty). Już Rzymianie zabezpieczyli przecinający Karpaty trakt, jednak burzliwy rozwój Sibiu rozpoczął się dopiero w wieku XIII. A dziś mamy naoczny dowód świetności miasta, rozglądając się dookoła Piata Mare. Z wolna kierujemy się w jego północny róg, gdzie wybija się piękna Wieża Ratuszowa - Turnul Sfatului.

Ostatnie zdjęcie skojarzyło mi się w pierwszej chwili z naszą zielonogórską starówką.

Znowu powiedzą, że zmówiliśmy się : z Sybinem, jak jak z Hunedoarą ...
Tyle, że ja spaceruję (nie tylko na górskich szlakach ) nieco wolniej i Sybin jeszcze mi trochę czasu zajmie ...

dangol napisał(a):Znowu powiedzą, że zmówiliśmy się : z Sybinem, jak jak z Hunedoarą ...

No właśnie, zmowa czy przypadek.
Jak lubię z Wami pospacerować (wirtualnie) bo w życiu realnym uwielbiam spacery raczej we dwoje.

helen napisał(a):Ostatnie zdjęcie skojarzyło mi się w pierwszej chwili z naszą zielonogórską starówką.

Dalej będzie mniej Zielonogórsko.

dangol napisał(a):Znowu powiedzą, że zmówiliśmy się : z Sybinem, jak jak z Hunedoarą ...
Tyle, że ja spaceruję (nie tylko na górskich szlakach ) nieco wolniej i Sybin jeszcze mi trochę czasu zajmie ...

Mnie też tu trochę zejdzie.

Lidia K napisał(a):No właśnie, zmowa czy przypadek.

Wirtualna randka.

Pozdrawiam,
Wojtek

Sybin u Danusi, Sibiu u Wojtka... Randka w ciemno czy co? Ale ponieważ podobał mi się bardzo u Danusi, wpadłam też do Ciebie
I tu też bardzo mi się ten Sibiu podoba

Pozdrawiam,
Anka

mahadarbi napisał(a):Randka w ciemno czy co?

Jakie ciemno?! Jasny dzień!

mahadarbi napisał(a):I tu też bardzo mi się ten Sibiu podoba

Bo to jakby... ten sam Sybin?..

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Ten pomarańczowy pan to służba porządkowa, parkingowa, informacja turystyczna?

Jacek S napisał(a):Ten pomarańczowy pan to służba porządkowa, parkingowa, informacja turystyczna?

Bingo!

Pozdrawiam,
Wojtek

Jacek S napisał(a):Ten pomarańczowy pan to służba porządkowa, parkingowa, informacja turystyczna?

Bingo!

A oto ilustracja:



Pozdrawiam,
Wojtek

Dzięki