Rumuńskie wyrypy: 2022

Interseal napisał(a):Hăghimaşu Mare.
Czy nazwa tego szczytu pochodzi od jeziorka, które jest na jednym ze zdjęć?
Czy jest ono na szczycie tej góry?
Jest zbiornikem okresowym?

Nie, jeziorko leży na północ od szczytu, na dosyć szerokim plateau, które w tym miejscu zastępuje grzbiet. Jestem przekonany, że woda jest w nim przez cały rok.
Co do nazw - jeziorko w jęz. węgierskim nazywa się Küpü. Nie wiem, jaka jest jego nazwa w rumuńskim - jeśli Ci zależy, dotrę do tego.
Natomiast nazwa szczytu, podana w brzmieniu rumuńskim - moim zdaniem - pochodzi z węgierskiego. "Mare" to "Wielki", ale "Haghimas" jest zrumuńszczeniem słowa "Hagymas", co w węgierskim oznacza "placek lotaryński" (rodzaj ciasta z szynką).

Swoją drogą, zaskoczyłeś mnie tymi pytaniami.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Dziękuję za odpowiedź.
Poszedłem błednym tropem, że "Mare" to po łacinie "morze"...

Pytałem o okresowość, gdyż myślałem o szczycie i braku zasilania w wodę, choć na zdjęciu przecież widać, że szczyt w głębi jest wyższy

Franz napisał(a):Swoją drogą, zaskoczyłeś mnie tymi pytaniami.

Czasem bywam trochę dociekliwy.
Pozatym jak to mawiają: Kto pyta, może nie bedzię kiedyś błądził...

Pozdrowienia.
Mariusz Interseal

Interseal napisał(a):Poszedłem błednym tropem, że "Mare" to po łacinie "morze"...

Masz rację, że "mare" również w rumuńskim może znaczyć "morze".
Natomiast, jako przymiotnik znaczy "duży(a)", "wielki(a)". W nazwach gór często się powtarza "mare", trochę rzadziej "mic" - "mały".

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Franz napisał(a):Pora przejść do kolejnego wypadu w rumuńskie Karpaty.

WOOOOW!
Gdzie toto jest i jak się zwie?
Ależ tam mają skał i iglic w tej Rumunii.

To chyba będzie ta Piatra Singuratica....

Interseal napisał(a):To chyba będzie ta Piatra Singuratica....

Dokładnie tak.
A góry Hasmas słyną przede wszystkim z wąwozu Bicaz, o którym w kolejnych odcinkach.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Na razie nie mam szczególnie czasu by wgłębić się w lekturę tego tematu i szczegółowo z mapami przyglądnąć się gdzie to też Cię nosiło po tych rumuńskich górach, zwłaszcza że są mi one raczej mało znane nawet z nazw. Oczywiście gdy widzę nowy post, zawsze zaglądam i podziwiam, podziwiam, podziwiam.........

Ponieważ w tym roku w Rumunii byliśmy "niegórsko" , w przyszłym przyjdzie prawdopodobnie czas na przynajmniej częściowe zapoznanie się ze wspaniałościami jej górskiego oblicza, które tak pięknie pokazujesz. Oczywiście bedę musiał zaplanować wycieczki zwracając większa uwagę na nasze możliwości kondycyjne, "nieco" mniejsze od Twoich ....... A i do pozwiedzania w Rumunii też jeszcze sporo nam zostało . Ten temat na pewno będzie nam baaardzo pomocny

kulka53 napisał(a):Oczywiście bedę musiał zaplanować wycieczki zwracając większa uwagę na nasze możliwości kondycyjne, "nieco" mniejsze od Twoich .......

O ile, rzeczywiście, moje samotne wypady potrafią trwać czasem od świtu do zmierzchu, a nawet dłużej, to już gdy wędrujemy we dwoje - trasy są tak obliczone tak, by dało się je spokojnie przejść.
Przynajmniej - na ogół. Bo właśnie sobie przypomniałem jedną pirenejską trasę, kiedy na rozgrzewkę zaproponowałem fajną wędrówkę. Była nawet bardzo fajna, tyle że wróciliśmy z niej... o północy.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Drugą wycieczkę proponuję w północnej części gór Hasmas - u pd.-zach. wylotu wąwozu Bicaz. Naszym celem jest teraz Gradina Zanelor [zynelor] (Ogród Wróżek) oraz szczyt Suhardul Mic.

Wjeżdżamy do wąwozu od południa, od strony Lacul Rosu (Jezioro Czerwone) i zostawiamy wóz w bocznej, polnej drodze, odchodzącej w lewo od szosy. Mijamy mały wodospad i odszukujemy leśną ścieżkę.



Ścieżka pnie się stromo i wkrótce wychodzimy ponad las.



Wprost nad nami piętrzą się skały Ogrodu Wróżek.



Jedną z możliwości dalszej trasy jest przetrawersowanie pos skałami.



My jednak wspinamy się dalej w górę - trochę lasem po prawej, trochę otwartym terenem po lewej.



Osiągamy grzbiet, z którego mamy rozległe widoki zarówno w głąb doliny, jak i na sąsiednie szczyty. Na tym zdjęciu na tle grzbietu Munticel widać bliską Piatra Altarului (Ołtarz), niejako en face. W późniejszym odcinku tej relacji zobaczymy ją jeszcze z profilu.



Wędrujemy grzbietem w kierunku Suhardul Mic, mając Ogród u swoich stóp.



Potem krótko przez las i jesteśmy na szczycie. W dole widać szosę u wylotu wąwozu Bicaz.



Schodzimy najpierw stromo, potem już drogą by wkrótce stanąć na szosie.



Teraz jeszcze krótki spacer szosą i zamykamy naszą pętlę. Jesteśmy zachwyceni wycieczką, której pomysł poddał nam Titus - znajomy z rumuńskiego forum górskiego.

Jak zwykle, to tylko mały wybór fotek. Więcej z tej trasy można znaleźć pod adresem: http://wfs.cba.pl/Rumun07/Rumun07.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.cba.pl
http://wfs.freehost.pl

Franz napisał(a):Muntii Rodnei: Vf.Gargalau

Pozostaje problem - co dalej? Do tego miejsca, mimo zupełnego bezdroża, dało się iść. Ale teraz przede mną strome zalesione zbocze, z którego wystają w paru miejscach skały. Nie da rady. Tego już bez ścieżki forsował nie będę. Mapa podpowiada, że należy - nadkładając znacznie drogi - zejść doliną, którą prowadzą niebieskie trójkąty a potem podreptać szosą około pięciu kilometrów do miejsca, gdzie zostawiłem wóz. Nieprzewidziana strata czasu. Ale nie mam wyjścia - ruszam niezbyt wyraźną drogą w kierunku strumienia. Tutaj niebieskie trójkąty opuszczają drogę i schodzą doliną. Na mapie. W praktyce nie ma ani śladu ścieżki. Znów trawami w kierunku lasu, gzie przy zrujnowanych szałasach odnajduję ślad ścieżki. Próbując nadrobić stratę czasu, posuwam się nią możliwie jak najszybciej, co idzie nawet nieźle do momentu, gdy ścieżka osiąga dno doliny.

Cześć,
Zalesionym zboczem o którym piszesz idzie szlak "niebieskie kropki". Jest tak samo żle utrzymany jak te niebieskie trójkąty ale trafia od razu do Statiunea Borsa. Zaoszczędziłbyś maszerowania asfaltem.
Pzdr
K2

Franz napisał(a):Hejjj!
Przejrzałem forum i widzę, że o Rumunii nie napisano (czy nie pokazano) zbyt wiele jeszcze. Więc - na tym forum - kraj wciąż do odkrycia. Jest wspaniała relacja Jo_Anny (przy okazji - jeśli tu zajrzysz - pozdrowienia dla Basi).

Witaj Franz!
Dopiero teraz tu zajrzałam (mam straszne zaległości Forumowe) - dzięki za miłe słowa i już mknę z pozdrowieniami dla Basi Bardzo Ciekawa Twoja relacja i foty i szlaki i wszytko. Chociaż z Twoimi wyprawami jestem raczej na bieżąco, bo Cię czytam i odwiedzam albumy na prg
A teraz siedze na walizkach, bo popołudniu jadę do ukochanej Cro - Istria, ale mam plan alternatywny - Cres, bo chcę zobaczyć sępy A i na jakieś górki by się poszło, ale nie wiem czy w tak krótkim czasie mi się uda...

serdecznie pozdrawiam

K2 napisał(a):

Franz napisał(a):Ale teraz przede mną strome zalesione zbocze, z którego wystają w paru miejscach skały. Nie da rady. Tego już bez ścieżki forsował nie będę.

Zalesionym zboczem o którym piszesz idzie szlak "niebieskie kropki". Jest tak samo żle utrzymany jak te niebieskie trójkąty ale trafia od razu do Statiunea Borsa. Zaoszczędziłbyś maszerowania asfaltem.

Ano, jak wynika z tekstu, taki właśnie miałem zamiar. Ale nie udało mi się odnaleźć nawet śladu ścieżki, dlatego zdecydowałem się na takie nadłożenie drogi.

Jo_Anna napisał(a):Chociaż z Twoimi wyprawami jestem raczej na bieżąco, bo Cię czytam i odwiedzam albumy na prg

To rzeczywiście niewiele nowego w moich relacjach na tym forum znajdziesz. Czasem tylko dokładam kilka zdań do zamieszczanych fotek, jeśli żadnym tekstem ich nie oprawiłem na swojej stronie.

Jo_Anna napisał(a):A teraz siedze na walizkach, bo popołudniu jadę do ukochanej Cro - Istria

Dopiero co przebiłem się przez Twoją najnowszą Słowenię a tu już kolejny wypad! Życzę Wspaniałych Wrażeń.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Franz napisał(a):

K2 napisał(a):

Franz napisał(a):Ale teraz przede mną strome zalesione zbocze, z którego wystają w paru miejscach skały. Nie da rady. Tego już bez ścieżki forsował nie będę.

Zalesionym zboczem o którym piszesz idzie szlak "niebieskie kropki". Jest tak samo żle utrzymany jak te niebieskie trójkąty ale trafia od razu do Statiunea Borsa. Zaoszczędziłbyś maszerowania asfaltem.

Ano, jak wynika z tekstu, taki właśnie miałem zamiar. Ale nie udało mi się odnaleźć nawet śladu ścieżki, dlatego zdecydowałem się na takie nadłożenie drogi.

Rozumiem. My zapytaliśmy pasterzy i pokazali nam gdzie ten szlak idzie. Potem było już łatwiej, co nie oznacza że łatwo.
O ile główne szlaki w Rodniańskich są dobrze oznaczone, to boczne pewnie 30 lat nie były odnawiane.
Pozdrawiam
K2

Kolejną wycieczkę robimy bardzo blisko poprzedniej, praktycznie - po drugiej stronie wąwozu. Tym razem naszym celem jest Piatra Poienii (Skala Polan) oraz Turnul Negru (Czarna Wieża).

Sama Piatra Poienii jest zalesiona na wierzchołku, o ile wierzchołkiem można nazwać dosyć płaski teren szczytowy. Natomiast polaniaste widoki odsłaniają się podczas wejścia.





Z przełęczy, którą szybko osiągamy z dołu, można przejść na drugą stronę grzbietu. Nie to jednak jest naszym celem. My sięgamy wzrokiem wyżej.



Odszukujemy najbardziej "łagodny" sposób wejścia na Skałę Polan.



Przebijamy się przez las na skraj urwiska, ale szerszym widokom stoją na przeszkodzie rozczapierzone gałęzie drzew, wyrastających nie tylko na samym brzegu, ale nawet niżej, niemalże wprost ze skał. Kierujemy się więc do Czarnej Wieży i tam... zapiera dech...





Ponad trzysta metrów pod nami przez Wąwóz Bicaz przebiega szosa, praktycznie pod czubkami naszych stóp.



Ponad wąwozem znajomy z poprzedniej wycieczki - Munticel.



Bardziej na południe teren łagodnieje.



My jednak schodzimy na północ - do wąwozu. Tylko kijki trekingowe ratują nas przed niekontrolowanym ślizgiem na dno.



A tak - gdzieś w połowie zejścia - prezentuje się Ołtarz, czy bardziej dosłownie Skała Ołtarzowa (Piatra Altarului), o której wspominałem w poprzednim odcinku.



Pętlę znów domykamy krótkim spacerem po szosie, biegnącej dnem wąwozu.

Więcej fotek z tej trasy pod adresem: http://wfs.cba.pl/Rumun07/Rumun07.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.cba.pl
http://wfs.freehost.pl

Witam.

Piatra Poienii, Turnul Negru, czy też ogólnie góry Hasmas - jakiego to są rzędu wysokości bezwględne?

Pozdrawiam
Mariusz Interseal