Rumuńskie wyrypy: 2022

Joanka23 napisał(a):Ładne - to jeszcze może chwyty udostępnisz bo znowu jakieś lewe wynajdę

Podam Ci takie, jakie ja grałem. Być może nie są w 100% zgodne z oryginałem, ale moje ucho nie pozwala na w pełni wiarygodną ocenę.

D.......D7+......D7.........g fis e d
G...................e............g e h
a7.....D7........G G7+ e
fis...............G e

a7.....D7........G G7+ e
a7.....D7........G G7+ e
a7.....D7........G G7+ e
fis...............G e

Zielonym kolorem oznaczyłem pojedyncze nuty na wiolinowych e, h.
Niebieskie G7+ to po prostu przejście nuty g -> fis.
Niebieskie G to jedno uderzenie o próg wyżej niż fis. Chodzi u zagranie nuty g na wiolinowej e.

Dobrej Zabawy,
Wojtek

Dziękuję!
Spróbowałam to zagrać już nawet, ale póki co to nie wychodzi mi cosik te nutki wpleść mi trudno i jeszcze chyba muszę się z nią osłuchać, bo np. tego h w ogóle nie słyszę (na którym progu Ty je grasz, bo mi jakoś nie pasuje ).

Jeszcze raz bardzo dziękuję i czekam na ciąg dalszy relacji!

Joanka23 napisał(a):tego h w ogóle nie słyszę (na którym progu Ty je grasz, bo mi jakoś nie pasuje ).

Wiesz... może go tam i nie ma. Ja go gram (czy właściwie grałem bo od wielu lat gitara jest bardziej ozdobą niż instrumentem w moim domu) bo tak mi pasuje. Nie dam głowy, że powinien być. Tak czy owak - wchodzi w skład akordu, więc wielkiego problemu nie ma.

Zapomniałem dopisać, że w czwartym wersie też tę sekwencję (g e h) powtarzam na końcu.
g - trzeci próg struny e,
e - zerowy próg,
h - zerowy próg struny h.

Aha. Rozważ też ozdobnik na końcu wersów 5 i 6 przez mocne dostawienie palca (hammering) na trzecim progu struny wiolinowej e po jej szarpnięciu, tak że wydobędziesz g.

Sięgnąłem po gitarę i mi się przypomnialo.

Pozdrawiam,
Wojtek

No to ładnie mnie zaćmiło... ja z tym h poleciałam na strunie e i w połowie gryfu wylądowałam ( lekki szok przeżyłam a zupełnie nie pomyślałam, żeby się przenieść strunę wyżej! ); Jeszcze wyszło na to, że Cię do gitary zagoniłam

Dobra nie zadaję już głupich pytań, spokojnie popróbuje i może mi się uda to zagrać...

Dziękuję jeszcze raz!

Muntele Mic

Jeszcze poprzedniego wieczora - gdy rozstawiłem kuchnię polową - okazało się, że w palniku brak uszczelki. Najpierw wizja braku ciepłych posiłków i kawy przez cały wyjazd, potem pomysłowy Dobromir i w efekcie uszczelkę zastępuje prowizorycznie przycięta gąbka z mazidła do butów. Dzięki temu zasnąłem nieco uspokojony, spożywając przedtem gorący kubek.







Nie tyle budzik nastawiony na 6:15, co warkot silnika, przejeżdżającej chwilę potem ciężarówki, stawia mnie na nogi. Pakuję się i podjeżdżam głębiej w dolinę z zamiarem zaparkowania przy leśnej cabanie zaznaczonej na mapie. Mapa wprawdzie stara, ale innej nie mam. Licznik kilometrów się kręci, a cabany jak nie było, tak nie ma. Główna droga skręca w lewo, a w głąb doliny prowadzi inna - nieco węższa - którą wybieram. Kiedy ta jednak wykręca ostro w prawo i zaczyna się wspinać na zbocze, zawracam i wybieram wariant lewy. Oczywiście, żadnej cabany nie udaje mi się odnaleźć - mapa okazuje się zbyt stara - i wyjeżdżam z lasu na przełęcz, na którą z przeciwnej strony doprowadza asfaltowa szosa, wznosząca się następnie grzbietem w prawo.







Sprawdzam na mapie - to musi być droga do kompleksu turystycznego Muntele Mic [mik], podczas gdy odchodząca w lewo zabłocona, polna droga jest moją planowaną trasą podejściową w góry Tarcu. Hmm... skoro jednak dotarłem tu wozem i proponują mi asfalt, to się skuszę i zajrzę najpierw na tą Małą Górę (bo tak na polski można przetłumaczyć Muntele Mic).

Okazuje się, że można podjechać jeszcze ponad kompleks, ale wkrótce śnieg uniemożliwia dalszą jazdę. Łapię więc plecak i ruszam w górę. Trochę drogą, trochę na skróty - łagodnym zboczem osiągam rozległe plateau szczytowe. Można by tu kilka boisk piłkarskich obok siebie postawić. Nie zabawiam długo - jest zimno i wieje wiatr - wracam więc do wozu i zjeżdżam do zauważonego wcześniej drewnianego kościółka w pobliżu kompleksu.







Jest nowy i pachnie świeżym drewnem a wnętrze wykończone skromnie i schludnie. Po chwili wracam już na przełęcz i kiedy przygotowuję plecak do drogi, z terenówki, która właśnie zjechała z góry, słyszę swojskie:

- Cześć!





Trochę zaskoczony, podejmuję rozmowę z krajanami. Na trekking? Owszem.

- Gdzie ty tam chcesz iść?? Tam śnieg leży. Myśmy nie dali rady.





Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Nadszedł międzyczas. A w międzyczasie dobrze jest czegoś posłuchać: http://www.youtube.com/watch?v=gQQmR2xdpnc

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

tzw. Fletnia Pana... śliczny kawałek


zdjęcia też kapitalne, chociaż chyba wolałam bez śniegu ... i z mgłą

Witaj Franz

świetna relacja, widzę że lubimy podobnie spędzać czas na turystycznych wyprawach . Wchodziłem na twoja stronę http://wfs.w.of.pl/BiH09, powiedz mi jak oceniasz bezpieczeństwo schodzenia z głównych tras w Bośni ? Wiele przewodników i ludzi, którzy tam byli odradza chodzenie i rozbijanie się ze względu na zaminowanie. Ty widziałem śmiało sobie poczynałeś, mógłbyś coś doradzić jak nie wdepnąć na minę ?

pozdr.

Franz zapewne jest na kolejnym wypadzie , a ponieważ kiedyś poruszaliśmy tu ten temat, pozwolę sobie zacytować kolegę Zawodowca.

zawodowiec napisał(a):Bjelašnica jest praktycznie bez min, tylko jeden mały kawałek lasu jest zaminowany, i tak by był nieciekawy turystycznie.

Jahorina nie ma min - jest ciekawa tylko dla narciarzy, dla letnich turystów mniej.

Prenj - zaminowane tereny są dobrze oznaczone, reszta jest czysta. Są miny od strony Boračkog jezera i Borašnice ale i tam są znakowane szlaki (rozumiem że jak się z nich nie schodzi to jest bezpiecznie).

Treskavica jest czysta do jeziora, dalej się idzie na własną odpowiedzialność, to są najbardziej zaminowane góry w BiH. Ludzie zwykle chodzą zimą na nartach albo pieszo, moja znajoma z ludźmi była latem na 2 szczytach, nie znaleźli żadnej miny, ( ) mieli za przewodników ludzi z miejscowej wioski którzy często polują w tych górach.

Blisko Sarajewa są mniejsze góry - Ozren (min niet), Igman (są zaminowane miejsca ale dobrze oznaczone), Trebević (rozminowanie w trakcie, są znakowane szlaki na szczyt).

Čvrsnica też jest dosyć blisko, od strony Dive Grabovice (tej ładniejszej) min niet.

Vran też nie ma min.

Może to coś pomoże póki Wojtek nie wróci.......

jestem ciekaw czy jakiś CROMANIAK (był już) na trasie transfagarasan mam zamiar sie wybrać w ten rejon- fajna trasa samochodowa i super widoki, krajobrazy.

http://users.tkk.fi/jsreunan/Romania_pi ... n_road.jpg

Idzik napisał(a):jestem ciekaw czy jakiś CROMANIAK (był już) na trasie transfagarasan

Poczytaj trochę . . . relacje na forum


Pozdrawiam
Piotr

Idzik napisał(a):fajna trasa samochodowa

polecam ją na rower...chwile z tamtejszym krajobrazem trwają nieco dłużej

piotrf napisał(a):

Idzik napisał(a):jestem ciekaw czy jakiś CROMANIAK (był już) na trasie transfagarasan

Poczytaj trochę . . . relacje na forum


Pozdrawiam
Piotr

hehe No ba ja już cale forum znam na pamięc - to raptem 2min przeglądania ... DLATEGO PYTAM OSÓB KTÓRE COŚ WIEDZĄ i znają ...a info ze gdzieś to jest i może znajde też pewnie nie wiesz -ja tez podejrzewam że gdzieś na forum ... gdzie?

rezultat z OPCJA SZUKAJ to nasze 2posty.

Idzik napisał(a)::lol: też pewnie nie wiesz -ja tez podejrzewam że gdzieś na forum ... gdzie?

A chociażby w relacji Pawła