Rumuńskie wyrypy: 2022

napisał(a) **Franz** » 25.12.2015 01:24

napisał(a) **FUX** » 25.12.2015 08:04

A gdzie śnieg? :wink:

Zdrowych i spokojnych świąt we wszystkich Twoich wątkach, Franz.

napisał(a) **Franz** » 25.12.2015 23:50

FUX napisał(a):A gdzie śnieg?

Pojawi się podczas kolejnego jesiennego wypadu.

FUX napisał(a):Zdrowych i spokojnych świąt we wszystkich Twoich wątkach, Franz.

Dziękuję i wzajemnie życzę Ci mnóstwa pięknych chwil.
Wiele Dobrego...
Wojtek

napisał(a) **Franz** » 28.12.2015 01:15

Napotykam tu rozstaja - można zejść z grzbietu w prawo, czyli w kierunku południowym, co mnie jednak nie interesuje, a można pójść w kierunku bliskiego już, najwyższego szczytu pasma, którym jest Varful Vanturarita [wyrful wynturarica]. Oczywiście, taki właśnie jest mój zamiar.

napisał(a) **Franz** » 30.12.2015 00:34

napisał(a) **Franz** » 02.01.2016 00:42

napisał(a) **piotrf** » 05.01.2016 15:11

Pięknie , przestrzenie na Twoich zdjęciach czarują . . . usiadłem tyłem do okna , bo tam . . . szkoda gadać

Samego dobrego w nowym roku

Pozdrawiam
Piotr

napisał(a) **Franz** » 05.01.2016 18:01

piotrf napisał(a):Samego dobrego w nowym roku

Dziękuję, Piotrku. Tobie również.

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **Franz** » 06.01.2016 22:56

Szybko pokonuję ten odcinek, wchodząc po drodze na parę kolejnych zastygłych fal, pstrykam kilka fotek z następujących po sobie skalnych wychodni i po chwili już zrzucam plecak z ramion. Vanturarita Mare - najwyższy punkt trasy - zdobyty.

napisał(a) **Franz** » 10.01.2016 23:38

napisał(a) **ASIULA HK** » 10.01.2016 23:40

Ciężko wzrok oderwać od Twoich fotek

Pozdrawiam.

napisał(a) **Franz** » 11.01.2016 00:33

ASIULA HK napisał(a):Ciężko wzrok oderwać od Twoich fotek

Przyznaję, że mnie te przestrzenie też łapią za serce...

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **Mikeee** » 11.01.2016 19:39

Franz napisał(a):Vanturarita Mare - najwyższy punkt trasy - zdobyty.

a widoki z niego przepiękne,

napisał(a) **Franz** » 11.01.2016 22:31

Mikeee napisał(a):
Franz napisał(a):Vanturarita Mare - najwyższy punkt trasy - zdobyty.

a widoki z niego przepiękne,

Kiedy pierwszy raz zawitałem w Muntii Capatanii, Rumuni się dziwili, że wybrałem główny grzbiet połonin, a nie pasmo Buila-Vanturarita.

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **Franz** » 13.01.2016 00:54

Rozglądam się dokoła, podziwiając rewelacyjne, rozległe widoki, po czym trzeba podjąć decyzję, co teraz. Widzę, że szlak prowadzi dalej, ale z adnotacją, że zimą zamknięty - czyli coś trudnego. Nazwa docelowa nic mi nie mówi, jednak na tyle odległa, że nie raczej bym nie dał rady. Jednak czując pokusę, postanawiam dojść do widocznego stąd najbliższego wierzchołka, a następnie wrócić.

O oznaczenia zdecydowanie trudno, ruszam więc ostrożnie wąską grańką, a kiedy ta się urywa, próbuję schodzić na prawo. Poniżej dostrzegam wymalowany na skale szlak i bardziej zjeżdżając, niż schodząc, czepiając się gałęzi, docieram jednak bez strat do tej skały. Radość z odnalezienia szlaku nie trwa długo - bo żadnej ścieżki nie widać. Tu i ówdzie lekko udeptana trawa, czasem ze dwa metry zdarte do gruntu - próbuję się przedzierać pomiędzy gęsto rosnącymi gałęziami, pstrykając czasem fotkę w rodzaju: "zgadnij, gdzie jest ścieżka"...