Rumuńskie wyrypy: 2022

tercja napisał(a):O! I moja Rumunia "dryga" po troszku Ja cały czas śledzę Twoje trzy relacje:
Rumunia-bo jadę tam w tym roku
Czarnogóra - bo mam plan na przyszły rok
Dolomity - bo muszę choć pomarzyć , chyba już nie są dla mnie osiągalne. Ale gdyby sezon trwał cały rok, to kto wie

W takim razie będę pamiętał, by dorzucać kolejne rumuńskie odcinki.

Pozdrawiam,
Wojtek

Dosyć szybko docieram do szczerbiny, obok której leży plecak z karimatą i kijki, a właściciela nie widać. Zaglądam na drugą stronę - nikogo. Cóż zaczynam schodzić na północną stronę trzecim z możliwych wariantów dotarcia na Negoiu - Strunga Doamnei, czyli Żlebem Pani.

Okazuje się to zupełnie łatwym wariantem, nie umywającym się Strunga Dracului.

Witam się i w tym wątku

Na reszcie jestem na bieżąco Chwilę mi to zajęło, ale przeczytałam cały wątek od pierwszej do sto czterdziestej strony Bardzo ciekawa lektura, szczególnie, że mam nadzieję kilka z przedstawionych przez Ciebie miejsc zobaczyć w tym roku Wakacje planujemy w Rumunii i mam nadzieję na mocno górskie akcenty

Twoje zdjęcia z gór Fogarskich zachwycają My na takie przejścia z naszymi dzieciakami nie mamy szans, ale chcielibyśmy "liznąć" choć trochę tych najwyższych rumuńskich gór. Niestety niełatwo wejść gdzieś wyżej bez noclegu. Myśleliśmy, żeby zabrać dwa dodatkowe namioty i zorganizować jakąś dłuższą wycieczkę z noclegiem pod namiotem, ale nasz bagażnik z gumy nie jest, a dwa dodatkowe namioty (i jeszcze karimaty, bo pod dużym namiotem śpimy na materacach) zajmą sporo miejsca... więc chyba zrezygnujemy z tego pomysłu... Tak więc chyba jedyna możliwość wejścia gdzieś wyżej jest start znad jeziora Balea Lac.
Myślałam o szczycie Vf. Laita ale trochę wystraszyły mnie te łańcuchy, w większości szlak wygląda na łagodny ale ten kawałek z łańcuchami jest chyba za trudny dla pięciolatki...
Bierzemy jeszcze pod uwagę wejście na Vanatoarea lui Buteanu przez Saua Caprei ale też jeszcze nie wiemy czy wejście na szczyt nie jest za trudne...

Z niecierpliwością czekam na kolejne odcinki.
Pozdrawiam
Asia

JoannaG napisał(a):Witam się i w tym wątku

Bardzo mi miło.

JoannaG napisał(a):Tak więc chyba jedyna możliwość wejścia gdzieś wyżej jest start znad jeziora Balea Lac.

Jeszcze można tez skorzystać z Transalpiny, żeby wysoko wjechać.

JoannaG napisał(a):Myślałam o szczycie Vf. Laita ale trochę wystraszyły mnie te łańcuchy, w większości szlak wygląda na łagodny ale ten kawałek z łańcuchami jest chyba za trudny dla pięciolatki...

Odcinek z łańcuchami nie jest trudny, a dla dziecka może stanowić niezłą atrakcję.

JoannaG napisał(a):Bierzemy jeszcze pod uwagę wejście na Vanatoarea lui Buteanu przez Saua Caprei ale też jeszcze nie wiemy czy wejście na szczyt nie jest za trudne...

Najłatwiejszym wariantem byłoby wejście z Balea Lac na grań z jednej strony tunelu, a powrót z drugiej.

Pozdrawiam,
Wojtek

Bardzo dziękuję za odpowiedź
O Transalpinie też myśleliśmy, ale ponieważ planujemy jako bazę wypadową w tej części wakacji kemping w miejscowości Carta, to tutaj byłoby bliżej i mniej czasu tracilibyśmy na dojazd

Franz napisał(a):
Najłatwiejszym wariantem byłoby wejście z Balea Lac na grań z jednej strony tunelu, a powrót z drugiej.

No ale znowu takich najłatwiejszych rozwiązań też nie lubimy Chcielibyśmy wejść na jakiś szczyt, szczególnie mój mąż (zresztą to on jest głównym motorem od lat ciągnącym nas w góry...), więc szukamy czegoś w naszym zasięgu, a dokładniej w zasięgu naszych młodszych dzieci.

Zresztą nie tylko w tych górach szukamy, ostatni etap wakacji przewidziany jest na Bukowinie, blisko gór Rodniańskich i tam też szukamy

Pozdrawiam
Asia

JoannaG napisał(a):Zresztą nie tylko w tych górach szukamy, ostatni etap wakacji przewidziany jest na Bukowinie, blisko gór Rodniańskich i tam też szukamy

W Bukowinie góry mają charakter beskidzki i są odpowiednio niższe. Ciekawsze krajobrazy w samych Rodniańskich i trochę w Marmaroszach. Tylko trasy są długie, bo nie da się wysoko podjechać.

A po drodze spróbujcie odwiedzić wąwóz Bicaz.

Pozdrawiam,
Wojtek

Myślałam o Rodniańskich... ale właśnie bez noclegu na górze to nie bardzo... Nawet w pierwszej opcji rozważaliśmy nocleg w Borsie, jednak raczej znajdziemy jakiś kemping na Bukowinie i skoncentrujemy się na niej

Ciekawych miejsc po drodze jeszcze nie szukałam, ale wąwóz Bicaz odszukałam i wygląda ciekawie, będę o nim pamiętać, dziękuję

W ogóle ciężka sprawa z tym planowaniem... Nie chcemy zbyt często zmieniać miejsca noclegu, rozkładanie naszego obozu jest trochę meczące i więcej niż 3-4 razy nie ma sensu... A tam tyle ciekawych miejsce, że najlepszą opcją byłoby częstsze przemieszczanie się z miejsca na miejsce. No ale mając do dyspozycji 16-18 dni trzeba coś wybrać Tak więc na razie stanęło na Górach Bihor i okolicach Turdy na początek, Transylwanii i Fogaraszach w środku oraz Bukowiny na koniec, reszta będzie musiała poczekać Im więcej czytam i oglądam, tym bardziej mi się wydaje, że będziemy tam chcieli wracać

Pozdrawiam
Asia

JoannaG napisał(a):Im więcej czytam i oglądam, tym bardziej mi się wydaje, że będziemy tam chcieli wracać

Nie dziwię Ci się.
Ja już tyle razy wracałem...

Pozdrawiam,
Wojtek

Ja też już się nie mogę doczekać naszego wyjazdu. Jeszcze całe pół roku! A im więcej myślę, tym bardziej czas się dłuży. Przenoszę się więc w krainę marzeń, póki co, śledząc Wojtku Twoje wpisy i chłonę informacje

tercja napisał(a):Ja też już się nie mogę doczekać naszego wyjazdu. Jeszcze całe pół roku! A im więcej myślę, tym bardziej czas się dłuży. Przenoszę się więc w krainę marzeń, póki co, śledząc Wojtku Twoje wpisy i chłonę informacje

Już siedzę nad następnym odcinkiem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zamykam tę maleńką pętelkę i trawersem docieram do grani, z której już widać staw Caltun. Akurat z dołu podchodzą poznani wczoraj Rumuni - dowiaduję się, że do Balea Lac dotarli godzinę po mnie, a i dzisiaj wystartowali odpowiednio później. Chwilę rozmawiamy, potem oni ruszają dalej na Negoiu, a ja roztasowuję się z piknikiem.

Posilony, schodzę nad jezioro.

Tym razem się już nad nim nie zatrzymuję. Widzę, że namiot Polaków nadal stoi rozbity, ale nie zaglądam do nich, tylko zaczynam podejście w kierunku Vf. Laitel.