Rumuńskie wyrypy: 2022

Franz napisał(a):Ale pamiętaj, że są tacy, co czekają na ciąg dalszy.

Na pewno to będzie budzić we mnie wyrzuty sumienia.

Franz napisał(a):Teraz około 150m zejścia na przełęcz i wtedy dobiegają do mnie z oddali jakieś głosy. Gdzieś są ludzie, ale gdzie? Oo! Chyba dostrzegam sylwetki tuż pod samym wierzchołkiem piętrzącego się dosyć stromo przede mną Vf. Serbota [szerbota].

Czyli jest okazja.


Pozdrawiam

Franz napisał(a):Chyba dostrzegam sylwetki tuż pod samym wierzchołkiem piętrzącego się dosyć stromo przede mną Vf. Serbota [szerbota].

Tam w oddali to to ramię szczytu wygląda znajomo...jak ramię Krywania od zachodu.

mariusz-w napisał(a):Gdybyś miał wątpliwości to do tego wątku też regularnie zaglądam.

Wiem, że Rumunia nie jest Twoim wymarzonym miejscem na wakacje.
Ale - doceniam.

DarCro napisał(a):Na pewno to będzie budzić we mnie wyrzuty sumienia.

Tego nie chciałem.
Wiem, że nie zawsze można znaleźć czas i chęci na kontynuację. Po prostu - nie zaniechaj. Ja będę czekał cierpliwie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jacek S napisał(a):Czyli jest okazja.

Jeszcze nie, ale moment rozstania nadchodzi wielkimi krokami...

Fatamorgana napisał(a):Tam w oddali to to ramię szczytu wygląda znajomo...jak ramię Krywania od zachodu.

Vf. Lespezi, sąsiad Negoiu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Szacuję, za ile mogę być tam gdzie oni, czyli na szczycie. Po chwili jestem już na siodle i zaczynam podejście równym krokiem. Robi się ciepło, ale staram się nie zwalniać. Mijam dwójkę, zwijającą w pobliżu właśnie namiot - pozdrawiamy się podniesioną dłonią. Pot zaczyna mi się perlić na skroniach, kiedy jestem już blisko szczytu, w miejscu gdzie dołącza boczny grzbiet, którym podąża w górę kolejnych kilka osób, zapewne od cabany Negoiu. Docieram odrobinę wcześniej od nich na szczyt, a kiedy się zbliżają, słyszę rozmowę prowadzoną w języku... polskim.

- Buna ziua - pozdrawiają mnie, kiedy osiągają wierzchołek.
- Cześć - odpowiadam.

Negoiu zdaje się być stąd na wyciągnięcie ręki. Jednak to jeszcze kawał drogi, a w miejsce dotychczasowych połonin pojawi się teren znacznie bardziej skalisty i wymagający. Odrobinę niepokoi zyskujący na grubości wał chmur po południowej stronie. Ale przecież on musi się rozpłynąć - w końcu prognozy są optymistyczne...

Franz napisał(a): podąża w górę kolejnych kilka osób, zapewne od cabany Negoiu. Docieram odrobinę wcześniej od nich na szczyt, a kiedy się zbliżają, słyszę rozmowę prowadzoną w języku... polskim.

- Buna ziua - pozdrawiają mnie, kiedy osiągają wierzchołek.
- Cześć - odpowiadam.

Wygląda jakby spadli w przepaść z wrażenia.

DarCro napisał(a):Wygląda jakby spadli w przepaść z wrażenia.

Zabrakło jakby ciągu dalszego?
Coś się da w tej kwestii zobić. W najbliższym odcinku.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kilkuosobowa grupka Polaków, która dołączyła do mnie na szczycie, to kurs przewodnicki SKPG z Krakowa, a więc w pewnym sensie koledzy po fachu. Koledzy i koleżanki, a właściwie odwrotnie - chłopaków jest tylko czterech, a dziewczyn pięć. Ot, sprawiedliwość na świecie; ja się włóczę sam...
To ich trzeci tydzień w Rumunii - byli już w Retezacie i Parangu, teraz Fagaras. Spoglądam na nich z uznaniem - potężna dawka górskich wędrówek. Prowadzą księgę wyprawy, do której i ja się wpisuję, podpierając się Harasymowiczem. Proponuję im towarzystwo psa, ale wiedzą lepiej ode mnie, że dalej to on już nie da rady.

Zaczynamy się zbierać mniej więcej w tym samym momencie, mnie idzie to jednak szybciej, więc żegnam ich i zaczynam schodzić, zerkając ukradkiem w stronę leżącego w trawie Ciapusia. Bywaj, piesku - na tej trasie już się nie spotkamy. Nie czekając, aż podniesie łeb w moim kierunku, ruszam szybko w dół.

Franz napisał(a):chłopaków jest tylko czterech, a dziewczyn pięć. Ot, sprawiedliwość na świecie; ja się włóczę sam...

Sam, sam...
Jakby się poczuł Ciapuś gdyby po tym zapie....aniu pod górę przeczytał coś takiego?

DarCro napisał(a):Sam, sam...
Jakby się poczuł Ciapuś gdyby po tym zapie....aniu pod górę przeczytał coś takiego?

Tiaa... pies, to jednak nie dziewczyna.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Tiaa... pies, to jednak nie dziewczyna.

Święte słowa. Pies nie zdradzi i jeszcze papcie przyniesie.

Nie znałem, dobre

DarCro napisał(a):Pies nie zdradzi i jeszcze papcie przyniesie.

Widzę, że znasz się na psach.

MarekSz napisał(a):Nie znałem, dobre

Witam Cię, Marku.

Pozdrawiam,
Wojtek