Rumuńskie wyrypy: 2022

No i cóż można powiedzieć
Piekne widoki w tej Romanii

tony montana napisał(a):No i cóż można powiedzieć
Piekne widoki w tej Romanii

Dlatego takim częstym gościem tam jestem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Może kilka zdań na temat rumuńskich szlaków. Z wszystkich krajów, gdzie zdarzyło mi się wędrować szlakami, Rumunia ma najbogatszy ich zestaw. Do dyspozycji są trzy kolory, wchodzące w skład flagi narodowej - niebieski, żółty, czerwony - oraz cztery kształty: pasek, punkt (kółko), krzyż oraz trójkąt. To daje razem dwanaście różnych kombinacji. Nieźle, co?

I przy tej całej różnorodności, najczęściej spotyka się czerwone paski lub punkty. Ba! Zdarzają się skrzyżowania szlaków identycznie oznaczonych, a więc - na przykład - z jednego miejsca rozchodzą się w cztery różne strony czerwone punkty. Dlaczego tak się dzieje? Dobre pytanie...

Również i tutaj - wędruję głównym grzbietem, którym prowadzi szlak oznaczony czerwonymi paskami. Ale - przynajmniej na mapie - dzisiaj skrzyżowanie identycznych szlaków nie jest przewidziane.

A pies?



Pozdrawiam

Franz napisał(a): Zdarzają się skrzyżowania szlaków identycznie oznaczonych, a więc - na przykład - z jednego miejsca rozchodzą się w cztery różne strony czerwone punkty.

Mnie sie zdarzyło, że odejście na boczne szczyty były tak oznaczone jak główny szlak prowadzący doliną.

Jacek S napisał(a):A pies?

Pies?? Jajnik czy dupelek?

A tak serio - gdzie jest pies pogrzebany? Znaczy - w czym rzecz?

DarCro napisał(a):Mnie sie zdarzyło, że odejście na boczne szczyty były tak oznaczone jak główny szlak prowadzący doliną.

No właśnie! jak widać - nie takie rzadkie to zjawisko.

A tak przy okazji - co z wampirem w bagażniku? Kiedy znów zacznie nadawać?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):A tak przy okazji - co z wampirem w bagażniku? Kiedy znów zacznie nadawać?

Zanosi się, że posiedzi sobie tam dosyć długo.

DarCro napisał(a):Zanosi się, że posiedzi sobie tam dosyć długo.

Ale pamiętaj, że są tacy, co czekają na ciąg dalszy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jacek S napisał(a):A pies?

Aaa, dobra. Jakoś nie uderzyła mnie od razu ta kursywa, chociaż powinna.

Czyli jednak bulgot.


Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Jacek S napisał(a):A pies?

Aaa, dobra. Jakoś nie uderzyła mnie od razu ta kursywa, chociaż powinna.

Czyli jednak bulgot.


Pozdrawiam,
Wojtek

No to co z bulgotem się stało?

Franz napisał(a):

Pozdrawiam

Jacek S napisał(a):No to co z bulgotem się stało?

Na razie - ku mojemu utrapieniu - podąża za mną.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Jacek S napisał(a):No to co z bulgotem się stało?

Na razie - ku mojemu utrapieniu - podąża za mną.

Pozdrawiam,
Wojtek

Może coś przeoczyłem, ale chciałbym wiedzieć, jaki jest dalszy los Bulgota - tzn. czy przeżył??!!

tony montana napisał(a):Może coś przeoczyłem, ale chciałbym wiedzieć, jaki jest dalszy los Bulgota - tzn. czy przeżył??!!

Jeszcze dycha.

Pozdrawiam,
Wojtek

Po lewej, w dole dostrzegam dwie kozice. Od razu sięgam po aparat, ale one są szybsze - w przeciwieństwie do niektórych rejonów Francji czy Hiszpanii, te najwyraźniej wiedzą, do czego ich mięso może posłużyć. Po minięciu schronu na przełęczy Scara, podchodzę niezbyt stromo, omijając niewielki wierzchołek po prawej stronie, by po chwili stanąć na kolejnym - Musceaua Scarii. Teraz około 150m zejścia na przełęcz i wtedy dobiegają do mnie z oddali jakieś głosy. Gdzieś są ludzie, ale gdzie? Oo! Chyba dostrzegam sylwetki tuż pod samym wierzchołkiem piętrzącego się dosyć stromo przede mną Vf. Serbota [szerbota].

Gdybyś miał wątpliwości to do tego wątku też regularnie zaglądam.