Rumuńskie wyrypy: 2022

I jak po zmianie?

FUX napisał(a):I jak po zmianie?

Taniej.
Wprawdzie, kiedy kupiłem wóz z silnikiem Diesla, to od razu cena oleju podskoczyła i przekroczyła cenę benzyny. Ale potem się wyrównało, a on jednak pali mniej niż benzynowy.

Na pierwszym wyjeździe (BiH w wersji samochodowej) spalił w całości średnio 6,2 l/100km, a teraz w maju w Chorwacji chyba 5,4. Jak go nie kochać?..

Pozdrawiam,
Wojtek

Wyjazd dobiegł końca, zatem wypada mi podziękować tym, którzy mi towarzyszyli, a po trzykroć tym nielicznym, którzy czasami zdecydowali się ujawnić.

Można by się zastanowić, czy pasuje on do "...na weekend... ościennie"

Zapraszam jednocześnie na przyszłe odcinki relacji. Teraz znów pojawią się między innymi góry - ale nie tylko, bo i cerkwie, i miasta, i zamki - a w górach będzie można natrafić również na takie widoki:





Pozdrawiam,
Wojtek

Czuję się zaproszona.
Ta bula niczym białym obrusem przykryta

Kenik napisał(a):Czuję się zaproszona.

Kenik napisał(a):Ta bula niczym białym obrusem przykryta

Tam nawet w lecie potrafią biały obrus położyć. A to jesień już...

Pozdrawiam,
Wojtek

Ta dróżka jest w moich planach ,
a asfalt to chyba nówka sztuka, bo pasy takie bielutkie .

mysza73 napisał(a):Ta dróżka jest w moich planach ,
a asfalt to chyba nówka sztuka, bo pasy takie bielutkie .

Ładna ścieżynka, nie powiem ... A suszą na niej Miśki czasem?

Te drogi są mi znajome , ale z moich nieśmiałych planów tegorocznych ich nie usuwam , bo Danusia ( Dangol )
podsunęła mi pewien pomysł

tony montana napisał(a):
Ładna ścieżynka, nie powiem ... A suszą na niej Miśki czasem?

No pewnie , . . . brunatne , futerka , po deszczu , jeżeli słoneczko zaświeci


Pozdrawiam
Piotr

mysza73 napisał(a):Ta dróżka jest w moich planach ,
a asfalt to chyba nówka sztuka, bo pasy takie bielutkie .

Od razu zaznaczę, że to są dwie zupełnie różne szosy.

tony montana napisał(a):Ładna ścieżynka, nie powiem ... A suszą na niej Miśki czasem?

Każdą z nich jechałem więcej niż jeden raz, ale jeszcze radarowców nie spotkałem.
Rajdowców - owszem. Na motocyklach...

Pozdrawiam,
Wojtek

piotrf napisał(a):Te drogi są mi znajome , ale z moich nieśmiałych planów tegorocznych ich nie usuwam , bo Danusia ( Dangol )
podsunęła mi pewien pomysł

Nie wiem, jak to się stało, ze nie widziałem Twojego wpisu - przepraszam, Piotrze.

A transalpiną za każdym razem jechałem, gdy jeszcze nie była dopuszczona do ruchu. Chociaż za drugim razem spotykałem już zwykłe samochody, nie tylko wywrotki, koparki i spychacze.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zacznę jednak uroczyście - od ślubu:

piotrf napisał(a): Te drogi są mi znajome , ale z moich nieśmiałych planów tegorocznych ich nie usuwam , bo Danusia ( Dangol )
podsunęła mi pewien pomysł

Bardzom ciekawa, cóż to za inspiracja z mej strony?
Jakiś spacerek po Fogaraszach masz na myśli?

A moje marzenia o Retezacie coraz bardziej blado wyglądają... Po ostatnim tatrzańskim epizodzie wygląda na to, że kilkudniowy Retezat w plecakiem już nie dla mnie
Muszę wiec poczekać na obszerniejszą relację Wojtka i tym się zadowolić...

dangol napisał(a):A moje marzenia o Retezacie coraz bardziej blado wyglądają... Po ostatnim tatrzańskim epizodzie wygląda na to, że kilkudniowy Retezat w plecakiem już nie dla mnie
Muszę wiec poczekać na obszerniejszą relację Wojtka i tym się zadowolić...

Szkoda, że ostatnim razem nie udalo się Wam nieco więcej tego Retezatu uszczknąć.
A u mnie teraz... no właśnie - te najbardziej popularne pasma Rumunii.

Pozdrawiam,
Wojtek

Prolog

Zaczęło się od głupiego pomysłu – zamiast pojechać tradycyjnie przez Cieszyn, postanowiłem sprawdzić znów po przerwie wariant przez Zwardoń. W połączeniu z drugim głupim pomysłem – wyjazdem po godzinie 16:00 w piątek – nie mogło oznaczać niczego innego, jak dużą stratę czasu na samym wstępie. W efekcie po godzinie dopiero jestem w Bielsku-Białej, a dalej jest jeszcze gorzej i w jednym niekończącym się, a poruszającym się bardzo wolno sznurze samochodów z dużym opóźnieniem dojeżdżam do Żywca. Krótki odcinek trasą szybkiego ruchu i znowu tłok na drodze przez Węgierską Górkę. Za nią wreszcie mogę przyspieszyć i… stop. Patrol. Drogówka. Suszarka. Pech…

Teren zabudowany. A ile miałem? – pytam. O 27 za dużo. Wzdycham głęboko – tak wolno jadę, a jednak zbyt szybko. Panowie mundurowi wypytują, a ja zaspokajam ich ciekawość. Do Rumunii. Nie, nie do pracy, w góry. Gdzie pracuję? Tu również odpowiadam zgodnie z prawdą. Popatrzyli po sobie, kiwnęli głowami i oddali mi dokumenty. Jedź pan, tylko spokojniej. Ha! Ocaliłem dwieście złotych i kilka punktów.

Dalej do granicy jadę już bez przygód - w Żylinie wspominam miejsce, gdzie zapłaciłem kiedyś na ograniczeniu do czterdziestu, podczas gdy teraz obowiązuje siedemdziesiątka, tracę jeszcze trochę czasu na zacisku w przełomie Wagu, a potem już spokojnie i standartowo przez Zvolen, Lucenec i wjeżdżam na Węgry. Przed Miszkolcem znajduję sobie nocleg, a kiedy następnego dnia budzik zaczyna mój dzień o 5:30, samochód otacza gromada kotów. Z godnością i bez pośpiechu oddalają się, kiedy zwijam graty. Dalszą podróż przerywam dopiero na granicy, gdzie wymieniam pieniądze – zaskoczenie, bo dostaję za euro 3,95 lei, co oznacza, że złotówka stoi odrobinę wyżej od rumuńskiej waluty. Natomiast benzyna podskoczyła i wcale nie jest tańsza niż w Polsce. Oradea - rzucam okiem na kantory w mieście; okazuje się, że należało się wstrzymać z ta wymianą na granicy. Trudno.

Dalszy kierunek jazdy to Deva i kurs na Sibiu, ale jeszcze przed nim zjeżdżam na zapraszające wręcz łąki – pora na kawkę i ustalenie szczegółów dojazdu na docelowe miejsce.

Franz napisał(a):
Dalszy kierunek jazdy to Deva i kurs na Sibiu, ale jeszcze przed nim zjeżdżam na zapraszające wręcz łąki – pora na kawkę i ustalenie szczegółów dojazdu na docelowe miejsce.

U mnie też pora na kawkę i ... ustalenie w których wątkach coś przez noc naskrobałeś ,
no i okoliczności przyrody mam nieco gorsze .