Rumuńskie wyrypy: 2022

Franz napisał(a):Jeżeli rzeczywiście jest chociaż parę osób zainteresowanych którymkolwiek z prowadzonych przeze mnie wątków - proszę o informację. Bo może faktycznie nie powinienem zaśmiecać cromaniackiego forum.

Pisz pisz i wklejaj , nie zawsze sie odzywam ale zaglądam regularnie do Twoich relacji , Rumunia to wcale nie rzadki temat na tym forum

dareke napisał(a):Pisz , opowiadaj , wstawiaj fotki.

armar napisał(a):Pisz pisz i wklejaj

Dziękuję za wsparcie.
Miałem taki moment zwątpienia, ale już jest OK.

Pozdrawiam,
Wojtek

Teraz ruszamy w podróż po drewnianych atrakcjach Maramureszu. Będą to zarówno zabytkowe cerkiewki, nieco zarośnięte trawami cmentarze, ale też zwykłe, wiejskie chałupy, a nawet bramy wjazdowe, z których Maramuresz słynie.

Borsa [borsza] zostaje za nami, a my obieramy kierunek zachodni i wjeżdżamy w dolinę Izy (Valea Izei). Pierwsza wioska, to Salistea [salisztia] de Sus.











Zaledwie pięć kilometrów dalej leży Dragomiresti [dragomireszti].

















Wsiadamy do wozu, by przejechać jeszcze krótszy odcinek niż poprzednio.



Przed nami Bogdan Voda.

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.cba.pl
http://wfs.freehost.pl

O! Że też dopiero dziś ten ekstra wątek odkryłem...no, ale ponoć późno też dobrze

Ładnie opisane i przedstawione wojaże, miło zobaczyć znajome strony, wciągają te jeszcze nieznane.
Dla mnie chyba najcenniejsze, że tu, na cromaniackim forum zobaczyłem wreszcie co kryje się w głębi tej doliny. Już 2 razy nie było mi to pisane...
Pozdrawiam i przysiadam się do opowieści snutej przy karpackim ognisku.

Ja się uciszyłam, ale czytam i oglądam!
Co bede przerywać, jak takie cuda widzę!
I będę czekała na więcej

Jak zobaczyłam Dragomiresti, to w pierwszym odruchu pomyślałam, że to jakiś skansen Na tym właśnie polega urok Rumuńskich wiosek, że to taki świat zupełnie w starym stylu...

pozdrawiam

paszczak napisał(a):Dla mnie chyba najcenniejsze, że tu, na cromaniackim forum zobaczyłem wreszcie co kryje się w głębi tej doliny. Już 2 razy nie było mi to pisane...

Dolina Putreda i Vf.Gargalau bezpośrednio nad nią. Zaglądałem do niej z góry - zarówno z Gargalau, jak i z trasy między Vf.Ineu a Vf.Omului - jesienią poprzedniego roku.

mutiaq napisał(a):Co bede przerywać, jak takie cuda widzę!
I będę czekała na więcej

U mnie wprawdzie głównie góry, ale trafiają się - jak widać - architektoniczne smakołyki. Cieszę się, że jesteś.

Tymona napisał(a):Jak zobaczyłam Dragomiresti, to w pierwszym odruchu pomyślałam, że to jakiś skansen

A będzie tego jeszcze więcej, Madziu.
Ja mam lekkiego fioła na punkcie drewna. Rok wcześniej mogłem poświęcić tylko parę kwadransów na kilka najważniejszych cerkiewek, kątem oka zaledwie dostrzegając te zwykłe, mieszkalne - czasem już chylące się ku ziemi - wspaniałości. Dlatego przy kolejnej okazji poświęciliśmy na to odrobinę więcej czasu. Choć i tak wciąż za mało...

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Wojtek chciałbym na moment wrócić do Bukowiny.

Czy mógłbyś mi powiedzieć z jakiej literatury i map korzystałeś podczas zwiedzania Bukowiny? (Boję się, że znając Ciebie i Twoją znajomość rumuńskiego odpowiesz - "lokalnej" )

Lata temu, planowaliśmy ze znajomym księdzem wyjazd do Bukowiny. Różniliśmy się co do celu. Mnie interosowała droga i łażenie samo w sobie. Kolega natomiast za punkt docelowy obrał sobie wioski, w których można spotkać zyjącach tam Polaków.


Tym nie mniej z wyjadu nic nie wyszło.
Zostawiliśmy to na czas - jak to ujeliśmy "Kiedy dzieciaki nam odrosną".
Czas ten się zbliża. Dlatego pytam.

Pozdrawiam
Interseal M.

Interseal napisał(a):Czy mógłbyś mi powiedzieć z jakiej literatury i map korzystałeś podczas zwiedzania Bukowiny? (Boję się, że znając Ciebie i Twoją znajomość rumuńskiego odpowiesz - "lokalnej" )

Mam wprawdzie sporo literatury w języku rumuńskim, ale akurat w tym przypadku specjalnie z niej nie korzystałem.
Do tego, by nie zabłądzić, wystarczy w zupełności samochodowy atlas Rumunii (1:250 tys) węgierskiego wydawnictwa Dimap - kupiony w Polsce. Zaś sporo informacji na temat Bukowiny (również z akcentami polskimi) można znaleźć w Pascalu. Oprócz niego mam też Bezdroża.

Generalnie jest tak, że gdy jedziemy we dwoje, ja proponuję trasy górskie, a Bea przygotowuje program pozostałych atrakcji. O ile wiem, to w przypadku Bukowiny bazowała na Pascalu.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Bogdan Voda znajduje się tylko o rzut beretem od Dragomiresti.






Wcześniej wioska nazywała się Cuhea i przemianowano ją dopiero w 1468r na cześć urzędującego tu wojewody Bogdana, który w 1359r popadł w konflikt królem Ludwikiem Węgierskim. Zmuszony do opuszczenia rodzinnych rubieży Siedmiogrodu, przekroczył karpackie przełęcze i po pokonaniu rządzącego Mołdawią węgierskiego lennika, objął tron, jako pierwszy, względnie niezależny hospodar Mołdawii.







Po krótkim spacerze szosą, otwieramy skrzypiącą furtkę i wchodzimy na teren starej, nieużywanej już dziś, cerkwi z pełnym uroku, nieco zarośniętym cmentarzem.







Wracamy na szosę i przechodzimy jeszcze kawałek.





Kolej na nieco nowszą cerkiew.







Tuż obok stoi drewniana dzwonnica.



Cerkiew jest zamknięta, ale udaje nam się zajrzeć do środka.



Opuszczamy teren cerkwi, by rzucić jeszcze okiem na okoliczne domostwa.





Wracamy do wozu i przejeżdżamy w boczną dolinę, by przyjrzeć się jednej z perełek Maramureszu - wiosce Ieud.

A jako, że jest to ostatni fragment rumuńskich wspomnień przed zbliżającymi się świętami Bożego Narodzenia - chciałbym przy okazji złożyć wszystkim zaglądającym tu na bieżąco życzenia Spokojnych i Radosnych Świąt w Serdecznej i Przyjaznej Atmosferze. Wiele Dobrego...

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.cba.pl
http://wfs.freehost.pl

Nie Uciekaj.
O co chodzi z tym garnkowym drzewem?
Za życzenia dziękuję i ślę zwrotne.

JacYamaha napisał(a):Nie Uciekaj.
O co chodzi z tym garnkowym drzewem?
Za życzenia dziękuję i ślę zwrotne.

Dziękuję bardzo.
Nie uciekam - tylko skorzystałem z okazji, ale czuwam.

Szczerze mówiąc - nie wiem, czemu czasami garnki trzymane są (a właściwie były kiedyś) na zewnątrz. Używano często do tego celu sztachet płotów, ganków, a także kołków, przytwierdzonych do ściany chałupy. Nawet pamiętam z dzieciństwa takie obrazy gdzieś w Polsce - bodajże w dawnym woj.kieleckim.
Ba! Nawet jest scena z tłuczeniem garnków na płocie w "Samych Swoich".

A w tym konkretnym przypadku - to było takie małe, lokalne muzeum i ta garnkowa choina była zwykłą ozdobą, mającą na celu przyciągnięcie uwagi.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Wojtek, czy możesz przyblizyć, czym pokryty jest dach cerkwi?
Widzę, że na budynkach króluje szendzioł (gont) w różnej formie, oprócz tego mnóstwo eternitu falistego i w płytach, natomiast trudno mi zidentyfikować materiał na dachu cerkwi.

Pozdrawiam
Interseal M.

Ja sobie tylko po ochuję i achuję, bo aż się nie chce wierzyć, że jeszcze takie miejsca są koło nas
A ta wieś to cała taka, czy tylko jej fragment obok którego bardziej nowsze domy też są?

pozdrawiam

P.S. WESOŁYCH Świąt

Interseal napisał(a):Wojtek, czy możesz przyblizyć, czym pokryty jest dach cerkwi?
Widzę, że na budynkach króluje szendzioł (gont) w różnej formie, oprócz tego mnóstwo eternitu falistego i w płytach, natomiast trudno mi zidentyfikować materiał na dachu cerkwi.

Szendzioł?.. Nie znałem tego słowa. Zaś coś nowego.

A czym pokryty dach, to chyba ja Ciebie powinienem pytać.
Nie dotykałem tego, ale w moim przekonaniu, to też gont - wyglądało zupełnie jak małe drewniane dachóweczki.

Tymona napisał(a):Ja sobie tylko po ochuję i achuję, bo aż się nie chce wierzyć, że jeszcze takie miejsca są koło nas

Maramuresz to takie piękno w drewnie zaklęte...

Tymona napisał(a):A ta wieś to cała taka, czy tylko jej fragment obok którego bardziej nowsze domy też są?

Oczywiście, stoją i nowsze domy - ich fragmenty w postaci jakichś pustaków czy cegieł, załapały się na fotkach. Natomiast, nie ma jakieś dzielnicy starych domów i innej - nowych. Generalnie - przeważają drewniane.
I będzie ich tu jeszcze sporo.

Pozdrawiam,
Wojtek

P.S. Dziękuję.