RUMUNIA - tego się nie spodziewałem

te kiero napisał(a):lubimy bardzo taki klimat w górach, czasem to taka kwintesencja wyprawy

Otóż to! Ten górski klimat to była kwintesencja tej wyprawy

Franz napisał(a):Dobrze, że nie pominąłeś.

pamiętam jak się nim zachwycałeś...

Franz napisał(a):A pamiętasz ten tekst?
A potem jeszcze to...

podczas mojej wizyty sporo ludzi modliło się wewnątrz. Nie odważyłem się pstrykać

Wstaję wcześnie rano trochę zmarznięty po nocy na wys. 2034 mnpm, wrzucam coś szybko na ruszt ciesząc się dobrą przejrzystością. Dzisiejszy plan to wejście na Saua Caprei i może na szczyt Buteanu. Trekking górski jednak to nie wszystko co mam na dzisiaj zaplanowane.

Jedząc widzę 4 innych osobników zmierzających z parkingu na ten sam szlak, którym ja chcę iść. Ubieram się i w drogę.




Wybieram szlak niebieskiego trójkąta na Saua Caprei (Kozia Przełęcz), na niej zdecyduję czy przejść granią nad tunelem na drugą stronę, czy przedtem wejdę jeszcze na szczyt Buteanu
Po drodze podziwiam widoki na północną (ładniejszą) część trasy transfogarskiej.



Dolina jest zacieniona i zdjęcia mojego autorstwa nie nadają się do prezentacji. Pogoda jest za to wspaniała. Przypomnę jedynie, że w lipcu widoczność w tym miejscu wyglądała tak:



Po 25 minutach jestem na Koziej Przełęczy i decyduję się na wejście na szczyt Buteanu, bo zaczyna być coraz piękniej

Kozie jeziorko (Lacul Capra)






Mój cel: Vf Vanatoarea lui Buteanu 2507 mnpm (7-my co do wys. Szczyt Rumunii), po lewej czworo Rumunów widzianych na parkingu przy tunelu. Po chwili ich wyprzedzam






Ładnie widać horyzont wyznaczony przez chmury



Mój cel:



Widok na Kozie Jeziorko i wołoską część fogaraszy



Widok na główną grań fogaraszy w stronę zachodnią – widać wyłaniający się zza chmur wierzchołek Negoiu – 2-gi najwyższy szczyt Rumunii



Buteanu już blisko, lecz najpierw wchodzę na sąsiedni Vf Capra, skąd podziwiam przepiękne widoki





Ten szczyt w oddali w kształcie trapezu to Moldoveanu – najwyższy szczyt Rumunii. Wojtek Franz z miejsca, z którego ja wyszedłem (parking przy Balea Lac) dodarł na ten szczyt i z powrotem w JEDEN DZIEŃ





Buteanu już na wyciągnięcie ręki. Fogaraskie przedgórze pokryte chmurami...



Schodzę kawałek w dół, przekraczam ostrą w tym miejscu grań i przede mną ostatnie podejście na szczyt



Docieram na szczyt skąd widoki są nie do opisania i pokazania





Chwilę później dociera na szczyt czworo Rumunów







Widać momentami szczyt Negoiu



Zamieniam z Rumunami kilka zdań, robimy sobie nawzajem zdjęcia. Powierzchnia szczytu jest skąpa, a jest nas tam teraz pięcioro. Widzę 2 osoby oczekujące przed szczytem na wejście, żegnam się więc i schodzę.








Wracam się na Kozią Przełęcz i idę na zachód szlakiem czerwonego paska na Varful Iezerul Caprei (Szczyt nad Kozim Jeziorkiem), skąd podziwiam w samotności okolicę i widoki na północną część drogi transfogarskiej










Nadciągają chmury, ruszam więc dalej. Na zachód główną granią fogaraszy kilkaset metrów nad tunelem, przy którym spędziłem noc








Po drodze spotykam tego oto tubylca. Ku mojemu zdziwieniu nie zawija w sreberka







Buteanu raz jeszcze...



I w zbliżeniu: 3 osoby na Vf Buteanu, 2 osoby na Vf Capra










Dochodzę do Przełęczy Jaworowej (Saua Paltinului)



I szlakiem niebieskiego paska, a potem czerwonego krzyża schodzę do Balea Lac od zachodniej strony tunelu








Chatka Salvamont’u (Górskie Pogotowie Ratownicze) zjednana ze skałą



Przy samochodzie jestem ok. 13:00. W tym momencie główną grań i parking atakują chmury. Wstrzeliłem się z tym spacerem idealnie. Posiłek i ruszam w dalszą drogę.











Widok już z dołu…po lewej szczyt Buteanu





Fogarasze są przepiękne. Zauroczyły mnie bardzo. Obiecałem sobie w przyszłym roku powrócić tu - chciałbym wejść na 2-gi szczyt Rumunii - Negoiu. Przypominają mi trochę Tatry, ale nie są aż tak zatłoczone. Ba, na szlaku podczas mojej kilkugodzinnej wędrówki spotkałem raptem kilka osób.

A propos Tatr. Zaledwie tydzień temu w sobotę przemierzyłem szlak od Kasprowego przez Świnicę, Zawrat, Szpiglas do Morskiego Oka. Pogoda rewelacja – ponad 20 st.C, łeb mi zbrązowiał od słońca, podczas gdy dziś ledwie ponad tydzień później, musiałem usuwać rano śnieg z samochodu. Zaczynam myśleć już o nartach

Widoki wspaniałe - coś jak Tatry Zachodnie.
Najważniejsze, że nie ma tam w ogóle tłoku.

Pięknie
Nas, pomimo znacznie gorszej pogody, Fogarasze również zachwyciły

Pozdrawiam
Asia

Mikeee napisał(a):Ten szczyt w oddali w kształcie trapezu to Moldoveanu – najwyższy szczyt Rumunii. Wojtek Franz z miejsca, z którego ja wyszedłem (parking przy Balea Lac) dodarł na ten szczyt i z powrotem w JEDEN DZIEŃ

Ale ostatni fragment drogi pokonywał już po zmroku.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wspaniałe widoki, faktycznie przypominają nieco Tatry.

Oj kusisz , kusisz tą Rumunią.
Fajnie, że udało Ci się dotrzeć tam jeszcze raz w tym roku.

pozdrawiam i czekam na dalszą część.

Fantastyczne widoki!
Kozie Jezioro pięknie prezentuje się na Twoich zdjęciach

No i ta Trasa Transfogarska!

Ale Ci sie pogoda trafiła tak btw

Buber napisał(a):Widoki wspaniałe - coś jak Tatry Zachodnie.
Najważniejsze, że nie ma tam w ogóle tłoku.

krutom napisał(a):Wspaniałe widoki, faktycznie przypominają nieco Tatry.

Zgadza się. Tam naprawdę można odetchnąć od tłumów i cieszyć się spokojem, kontemplując wspaniałe widoki

JoannaG napisał(a):Pięknie
Nas, pomimo znacznie gorszej pogody, Fogarasze również zachwyciły

Pozdrawiam
Asia

Wiem, czytałem Młodociani nieźle się spisali.
Ja w przyszłym roku chciałbym wejść na Negoiu.

Franz napisał(a):Ale ostatni fragment drogi pokonywał już po zmroku.

w żadnym stopniu nie umniejsza to wyczynowi

21monika napisał(a):Oj kusisz , kusisz tą Rumunią.
Fajnie, że udało Ci się dotrzeć tam jeszcze raz w tym roku.

pozdrawiam i czekam na dalszą część.

Jeśli moja relacja choć trochę przyczyni się do podjęcia przez Ciebie decyzji o spędzeniu kilku dni w Rumunii - to będzie mi bardzo miło

tony montana napisał(a):Fantastyczne widoki!
Kozie Jezioro pięknie prezentuje się na Twoich zdjęciach

No i ta Trasa Transfogarska!

Ale Ci sie pogoda trafiła tak btw

Dzięki!. W pogodę to się wcelowałem. Planowałem 2 dni wcześniej, ale właśnie ze względu na słabe prognozy opóźniłem wyjazd o 2 dni, żeby mieć pogodę.

Piękne widoki...

Mapa na dziś:




Zjeżdżam z przełęczy na północ i kieruję się w stronę kościoła warownego w miejscowości Biertan. Mijam po drodze wioski założone przez Sasów Siedmiogrodzkich. Zdecydowana większość Sasów jednak wyemigrowała w ostatnich dziesięcioleciach do Niemiec, wioski zostały „przejęte” głównie przez Romów. Niektóre domy są zapuszczone, opuszczone, ale zdarzają się też zadbane, ukwiecone i odmalowane.






















Biertan znajduje się na liście UNESCO. Wart jest odwiedzenia nie tylko ze względu na okazały kościół warowny, ale właśnie ze względu na okoliczne wioski i miasta, które mają inny charakter niż w pozostałych regionach Rumunii
Wjazd na teren kościoła warownego - 8 RON (~8PLN)

KarKoz napisał(a):Piękne widoki...

...niestety zdjęcia nie oddają do końca...jak bardzo piękne

Oj oj jak super , że dalej piszesz.

21monika napisał(a):Oj oj jak super , że dalej piszesz.

my pleasure - jakby powiedział James Bond w osobie Pierce'a Brosnana


Z Biertan jadę w stronę Rasnov. W planach, jako jedną z głównych atrakcji tego wyjazdu był zamek chłopski w Prejmer, ale niestety jest zamknięty w niedzielę i poniedziałek, a ja nie mogłem zmienić logistyki ze względu na priorytet pogody podczas wyjazdu. Zamek Rasnov otwarty jest do 19:00, docieram tam ok. 18:00. Wejściówka – 10 RON (~10PLN)









































Widok z zamku na miasteczko Rasnov











Miejscem gdzie spędzę dzisiejszy nocleg będą okolice Monastyru Petru Voda. Moja trasa z Rasnov prowadzi przez Wąwóz Bicaz, który podziwiałem podczas mojego lipcowego wyjazdu. Tym razem przejadę przez wąwóz po ciemku.

Tama na jeziorze Bicaz



Wjeżdżam do wąwozu gdy panuje ciemna noc. Zatrzymuję się na chwile w miejscu gdzie za dnia są stragany, czyli tam gdzie najwyższe skały. Gaszę światła w samochodzie i ...ślepnę.. totalnie.. na kilkadziesiąt sekund zanim wzrok się przyzwyczai do czerni. Wysiadam z samochodu i przez kilkadziesiąt minut chłonę klimat tego miejsca głównie zmysłem słuchu: tylko szum rzeczki Bicaz. Zadzieram głowę do góry i widzę wąski pas gwiazd w oknie stworzonym przez wysokie, pionowe, przytłaczające skały. Jest pięknie - niby nic takiego, nic nie widać, ale wrażenie jest niesamowite .

Po chwili widzę snop światła penetrujący skały i od czasu do czasu strzelający mi z daleka po oczach z miejsca gdzie zaczynają się stragany. I tak co kilka minut. To na pewno stróż pilnujący w nocy straganów, które zapewne nie są opróżniane z zawartości na noc - co chwilę kontroluje sytuację, czy aby nie dobieram się do którejś z tych drewnianych bud wypełnionych głównie chińszczyzną. Jadę dalej w okolice Petru Voda.
Tu wąwóz za dnia.

Klimatyczne te wioseczki po drodze

A widok z Zamku bardzo fajny!