RUMUNIA - tego się nie spodziewałem

Może kiedyś, jak znajdę czas, opiszę wyprawę i wrzucę zdjęcia.
Pozdrawiam Wszystkich zakręconych urokami Rumunii. Po stokroć warto odwiedzić ten kraj.

Z napisał(a):Piękne te budynki, a dachy cudo.

te kiero napisał(a):świetne i do tego takie zadbane, rozumiem, że dopiero 21 lat stoją, ale i tak widać ile wkładają pracy w budynki i ogród by imponowały

Lednice napisał(a):Mi też się bardzo podobają

Fajnie to zbudowali

Mimo, że ząb czasu nie wgryzł się jeszcze w to miejsce, jego uroda jest niezaprzeczalna

Buber napisał(a):Po tej relacji - Rumunia wydaje się bardzo pociągająca.
Mam wrażenie takiej autentyczności, prawdziwego fokloru, tradycyjnego życia, jeszcze nie do końca zadeptanego przez cywilizację i turystów.

odnosisz słuszne wrażenie - widoczne jest to szczególnie w Maramureszu i Bukowinie

Buber napisał(a):Dodatkowo jeszcze te atrakcje krajobrazowe - obydwie trasy przez góry - rewelacja.

trasy były dla mnie bardzo ważnym punktem wyprawy. Należą do czołówki najpiękniejszych tras, którymi jechałem

Buber napisał(a):Chciałoby się to dotknąć i zobaczyć, póki nie jest to modny kierunek (oby nigdy takim się nie stał).
Rumunię wpisuję w poważne plany - na razie zakupiłem stosowną literaturę .

życzę realizacji planów

piotrf napisał(a):

21monika napisał(a):Również zaczytuję się stosowną lekturą, ale obawa o auto mnie bardzo nurtuje (nisko zawieszone) i nie daje spokoju,choć może trzeba zmienić auto a później kierunek

Na większości tras rumuńskich standardowe zawieszenie daje radę , drogi są remontowane i jeżeli nie macie w planach leśnych i górskich duktów - spokojnie możecie jechać
Pozdrawiam
Piotr

dangol napisał(a):Nasze nisko zawieszone volvo miało problem tylko z pokonaniem trasy w Retezacie, gdzie właśnie nas droga pokonała. Poza tym luzik, nawet na szutrze Dacia - Viscri oraz na dziurach przy podjeździe na Prislop od strony Bukowiny. A więc, zmiana auta nie jest niezbędna do realizacji kierunku rumuńskiego.

otóż to - wymiana auta nie jest konieczna

IgorB napisał(a):Mikeee
Czy w pensjonacie Analyse jest jakiś kontakt mailowy? Znalazłem nr telefonów, zdjęcia na stronach RO, ale brak mi adresu mail. Czy posiadasz?
W Rumunii jestem 2-3 razy w roku. Każdy wypad to co najmniej tydzień. Nie wypoczywaliśmy do tej pory nad Morzem Czarnym w RO.
Miejsca, które opisałeś w relacji, są mi i mojej rodzince w większości znane, choć my preferujemy Transylwanię i Wołoszczyznę.
Proszę o info.
Pzdr

21monika napisał(a):Dziękuję i również poproszę o namiary na kwaterę nad morzem.

IgorB 21monika - kontakt mailowy wysłałem Wam na PW

IgorB napisał(a):Jak w tytule.
Nasza ekipa pod zamkiem w Branie. Wyprawa z tego roku z lutego. Pozytywnie zakręceni ludzie. Znając życie - wrócimy tam lub w inne miejsca w RO.

wow! balon??
Super
pisz relację koniecznie!

[attachment=0]12 (Kopiowanie).jpg[/attachmentDzięki Mikeee za priv.
Poniżej, jeszcze bez opisu wyprawy, kilka zdjęć obrazujących moją fascynację Rumunią. Jeśli znajdę więcej czasu, postaram się w sposób opisowy przedstawić wyprawę, która trwała tydzień.

Pięknie na zdjęciach wygląda Bukowina i Marmarosz, kiedyś będę musiał i w te rejony zawitać. Przez chwilę nawet myślałem, że podczas powrotu z Bułgarii na jeden dzień gdzieś podjadę, ale ostatecznie sobie odpuściłem. Gdybyś miał porównać te dwa regiony do Transylwanii, to jak byś je ocenił?
pzdr

_Piotrek_ napisał(a):Pięknie na zdjęciach wygląda Bukowina i Marmarosz, kiedyś będę musiał i w te rejony zawitać. Przez chwilę nawet myślałem, że podczas powrotu z Bułgarii na jeden dzień gdzieś podjadę, ale ostatecznie sobie odpuściłem. Gdybyś miał porównać te dwa regiony do Transylwanii, to jak byś je ocenił?
pzdr

poniżej trafne określenie Maramureszu i Bukowiny

Buber napisał(a):Mam wrażenie takiej autentyczności, prawdziwego fokloru, tradycyjnego życia, jeszcze nie do końca zadeptanego przez cywilizację i turystów.

Maramuresz jest wg mnie jeszcze bardziej drewniany i naturalny. Ludzie jakby bardziej związani z tradycją, obrzędami, folklorem, architektura prosta, ale urocza, bez zbędnych fajerwerków, równie malownicze krajobrazy jak w Siedmiogrodzie (czasami Maramuresz jest uznawany jako część Siedmiogrodu), nie widać atrybutów nowoczesności, widać większą skromność. Ludzie są tu jeszcze bardziej otwarci, życzliwi, bezinteresowni.
Jeśli rozważasz wizytę w Maramureszu i Bukowinie to szczerze, gorąco polecam - nie będziesz zawiedziony bo widzę, że lubisz rumuńskie klimaty

Maramuresz cd

Z Barsany przez Syhot Marmaroski jedziemy wzdłuż granicy z Ukrainą do miejscowości Sapanta. Wesoły Cmentarz (Cimitrul Vesel) to ostatni punkt tej wyprawy do Rumunii – cmentarz jest dobrze oznakowany, łatwo trafić z głównej drogi. Parkujemy pod samym cmentarzem wzdłuż drogi za darmo – minęło południe – jest sporo turystów, m.in. spora ekipa z Polski samochodami terenowymi z prawdziwego zdarzenia.

Wstęp na cmentarz płatny – 5 RON.

To miejsce jest naprawdę wyjątkowe i jedyne w swoim rodzaju. Wyjątkowość tego miejsca polega na tym, że wszystkie drewniane krzyże nagrobne (ponad 800) są kolorowe (z przewagą niebieskiego - kolor symbolizujący niebo, gdzie dusza idzie po śmierci), wyrzeźbiono na nich sceny, obrazujące ważne momenty z życia nieboszczyków, to czym się zajmowali lub sytuacje, w których zakończyli żywot. Na każdym krzyżu widnieje zazwyczaj śmieszny wierszyk opisujący życie denata, okoliczności śmierci.

Spacer pomiędzy grobami powoduje uśmiech, a momentami nawet śmiech – każdy się chyba zgodzi, że to nie jest typowe zachowanie na cmentarzu. Niektórzy Rumuni czytający epitafia wybuchają wręcz śmiechem. Na zwykłym cmentarzu takie zachowanie byłoby nie na miejscu, ale tutaj widząc te kolorowe krzyże i śmieszne obrazki sam się uśmiecham. To całkiem wesołe miejsce…mimo, że prawdziwy cmentarz.

Nagrobki wykonywane były od 1935 r przez miejscowego artystę o imieniu Stan Ioan Patras. Po śmierci artysty, który również ma tu swój grób, krzyże wykonuje jego uczeń zwany Tincu.

Niestety nie znam rumuńskiego, ale znalazłem w sieci kilka tłumaczeń epitafiów nagrobnych. Tłumaczenia są przypadkowe - nie dotyczą zdjęć nagrobków, koło których są zamieszczone.









„pod tym ciężkim krzyżem,
biedna moja teściowa spoczywa,
gdyby żyła trzy dni dłużej,
w tym grobie leżałbym ja,
Wy, którzy przechodzicie obok ludzie,
Spróbujcie jej nie obudzić,
Jeśli do domu wróci,
O głowę mnie skróci,
Ale ja mam plan przebiegły,
Powrót zatem już mniej pewny,
Lepiej więc zostań tu,
Moja matulu”





„…Tutaj ja spoczywam
Pop Toader się nazywam
Na klarnecie ja grałem
I palinkę popijałem
O tym ja tylko myślałem
Gdy po tej ziemi stąpałem
Miałem też swoje smutki
Żywot mej żony był krótki
Ludziom wesoło śpiewałem
Sam sobie w kącie płakałem”






„od małego Dymitr Puiului mnie nazywano,
u cioci mej wesoło minęło me dzieciństwo
ona swych dzieci nie miała i mnie wychowała,
mnie wychowała, mnie wyuczyła i ożeniła,
Szkołę o profilu komercyjnym ukończyłem,
Nauczyłem się jak nalewać ludziom do pucharów,
Temu co pijany był, więcej nie nalewałem,
Tego co znał swój umiar chętnie częstowałem”


Cerkiew na cmentarzu przechodzi akurat generalny remont (wewnątrz i zewnątrz)










Grób samego mistrza... Stan Ioan Patras







I to by był na tyle...


Z Sapanty kierujemy się do Satu Mare, gdzie mamy czas tylko zjeść późny obiad i następnie udajemy się do domu, zatrzymując się tylko na chwilę w potrzebach.
Podróż powrotna to nic szczególnego…no może poza tym, że na Węgrzech widzieliśmy faceta spacerującego po chodniku wzdłuż drogi z panterą na smyczy .

W domu jesteśmy około północy.

W sumie zrobiliśmy 4535 km. Generalnie wrażenia z Rumunii bardzo pozytywne – jesteśmy mile zaskoczeni… no właśnie... czym


…pora zatem odpowiedzieć na pytania związane z tytułem relacji - czego się nie spodziewałem:

że to tak piękny kraj...
...obfity w aż tyle wartych odwiedzenia miejsc. Przepiękne góry, średniowieczne miasteczka, widokowe trasy, wioski, w których czas zatrzymał się kilkadziesiąt lat temu, urocze monastyry, cuda stworzone przez naturę. W wielu z tych miejsc jeszcze nie byłem, co już sobie obiecałem uczynić (moim zdaniem wybrzeże Rumunii nie jest jednak tak efektowne jak adriatyckie, liguryjskie, egejskie, jońskie, czy tyrreńskie)

że tam mieszkają tak wspaniali ludzie
...uśmiechnięci, pomocni, otwarci, gościnni, życzliwi. Podczas mojego 2-tygodniowego pobytu nie spotkałem Rumuna, którego nie charakteryzowałaby, któraś z powyższych cech. I tu uwaga: to dotyczy również Policji!

że praktycznie nie spotkam Romów w kraju, który jest zamieszkiwany przez nich w największej liczbie. Poza 1 przypadkiem nie spotkałem się z żebractwem i nachalnością – być może miałem szczęście?

że na wieść o mojej narodowości zareagują z taką radością.
Lubią nas mimo, że w naszym kraju wciąż panuje jakże błędny stereotyp że Rumun=Rom

że zdecydowana większość przedstawicieli młodszego pokolenia (do 40-ki), których spotkałem na swojej drodze mówi po angielsku, niezależnie od statusu i wykonywanej pracy

że jest tam aż tyle bocianów – zdecydowanie więcej niż w Polsce – szczególnie w regionie Maramuresz i Bukowina. Co chwilę spotkać można ogromne gniazda, a w środku nawet po 5 sporych osobników i liczne stada na łąkach

że będę chciał tam wrócić ponownie...
...nieraz, choć na kilka dni. Jeśli wypali mój plan, niebawem dorzucę jeszcze kilka zdjęć z wyjazdu weekendowego w miejsca, które ominęliśmy, zabrakło czasu, pogody lub prześwitu w Volvo .


Aaaa… i nie spodziewałem się, że znajdzie się kilka osób, którzy będą tu zaglądać

Dziękuje zatem za towarzystwo, komentarze i kłaniam się uniżenie


Pozdrawiam,
Michał

Mikeee napisał(a):

Aaaa… i nie spodziewałem się, że znajdzie się kilka osób, którzy będą tu zaglądać

No nie żartuj . Świetnie napisane i pokazane, z przyjemnością podróżowałam z Tobą.
Dziękuję, że podzieliłeś się wrażeniami.

Zanim zajrzałam do forumowych relacji z Rumunii też się nie spodziewałam, że to taki piękny i ciekawy kraj.

Pozdrawiam

Na koniec piękna przemowa Ci wyszła o zdjęciach nie wspomnę.

Fajnie pokazałeś Rumunię.

Okropnie na mąciłeś w głowach.

Ale bardzo miło spędziłam czas czytając, podglądając Twoją relacje. I zapewne będę jeszcze do niej wracać

Oczywiście trzymam kciuki za kolejny udany wyjazd.

Mnie również bardzo podobała się Twoja relacja .Rzeczywiście piękny kraj z życzliwymi ludźmi.
Jeśli się tam wybiorę ,to na pewno skorzystam z Twoich opisów
O cmentarzu czytałam dość dawno chyba właśnie u piotraf ,zachwyciłam się nim i postanowione już dawno,że kiedyś chcę zobaczyć to wszystko na własne oczy .pozdrawiam Cię i z chęcią obejrzę jeszcze fotki z weekendowego wypadu.

Naprawdę kawał wspaniałej roboty z Twoją relacją.
Temat Rumunii przewijał się na forum, a jakoś specjalnie nie porywał.
Po przeczytaniu jestem zachwycony, wpisuję kraj na listę priorytetów i proszę o namiary na maila, na tę nadmorską miejscówkę ... pozdrawiam .

Niesamowite te foty z cmentarza na koniec! Szok, a jaka żyleta jakość

Szacunek

marze_na napisał(a):

Mikeee napisał(a):
Aaaa… i nie spodziewałem się, że znajdzie się kilka osób, którzy będą tu zaglądać

No nie żartuj . Świetnie napisane i pokazane, z przyjemnością podróżowałam z Tobą.
Dziękuję, że podzieliłeś się wrażeniami.

Zanim zajrzałam do forumowych relacji z Rumunii też się nie spodziewałam, że to taki piękny i ciekawy kraj.

Pozdrawiam

Bardzo dziękuję . Fakt Rumunia jest bardzo ciekawa. Nigdy wcześniej bym nie pomyślał. To forum mnie uświadomiło i dało impuls do wyjazdu

21monika napisał(a):Na koniec piękna przemowa Ci wyszła o zdjęciach nie wspomnę.

Fajnie pokazałeś Rumunię.

Okropnie na mąciłeś w głowach.

Ale bardzo miło spędziłam czas czytając, podglądając Twoją relacje. I zapewne będę jeszcze do niej wracać

Oczywiście trzymam kciuki za kolejny udany wyjazd.

Dzięki. Cała przyjemność po mojej stronie

piotrf napisał(a):Kolejny zarażony

Z przyjemnością śledziłem Twoją relację i szczerze - spodziewałem się takiego podsumowania Sporo ciekawych miejsc udało się Wam odwiedzić podczas tego wyjazdu , sporo jeszcze na Was czeka w tym ciekawym kraju . Powodzenia w realizacji planów życzę i dziękuję za możliwość wędrowania z Wami


Pozdrawiam
Piotr

Bardzo mi miło Piotrze...

...to ja dziękuje za inspiracje

andeo napisał(a):Mnie również bardzo podobała się Twoja relacja .Rzeczywiście piękny kraj z życzliwymi ludźmi.
Jeśli się tam wybiorę ,to na pewno skorzystam z Twoich opisów
O cmentarzu czytałam dość dawno chyba właśnie u piotraf ,zachwyciłam się nim i postanowione już dawno,że kiedyś chcę zobaczyć to wszystko na własne oczy .pozdrawiam Cię i z chęcią obejrzę jeszcze fotki z weekendowego wypadu.

Fajnie, że zaglądałaś. Jeśli relacja pomoże Ci w spędzeniu fajnego urlopu w Rumunii to tym bardziej mi miło

Buber napisał(a):Naprawdę kawał wspaniałej roboty z Twoją relacją.
Temat Rumunii przewijał się na forum, a jakoś specjalnie nie porywał.
Po przeczytaniu jestem zachwycony, wpisuję kraj na listę priorytetów i proszę o namiary na maila, na tę nadmorską miejscówkę ... pozdrawiam .

dzięki serdeczne . Namiar wysyłam na maila
pozdrawiam

tony montana napisał(a):Niesamowite te foty z cmentarza na koniec! Szok, a jaka żyleta jakość

Szacunek

cieszę się, że Ci się podobają. U Ciebie "bidy z lazurami też ni ma"
Tyle, że u mnie lazur na cmentarzu, a u Ciebie w wodzie

Mikeee napisał(a):Niestety nie znam rumuńskiego, ale znalazłem w sieci kilka tłumaczeń epitafiów nagrobnych. Tłumaczenia są przypadkowe - nie dotyczą zdjęć nagrobków, koło których są zamieszczone.

W Rumuńskich Wyrypach przetłumaczyłem kilka z tych, których fotki zamieściłem w relacji.

Mikeee napisał(a):…pora zatem odpowiedzieć na pytania związane z tytułem relacji - czego się nie spodziewałem:

Cóż mogę odpowiedzieć?... Chyba najlepiej odda to tekst wyliczony w sześciu punktach.

Pozdrawiam, zapraszając do kolejnej wizyty w Rumunii,
Wojtek