Rumunia ... śladami Drakuli

Ależ ta Rumunia kolorowa i klimatyczna...

krakusowa napisał(a):Podobno Rumunia to piekny kraj gdzieś tak wyczytałam Pierwsze widoki z okna autokaru jakoś nie potwierdzają tej tezy

021.jpg

Zobaczymy co nas czeka dalej....

Co chcesz, DYWANY ŁADNE
A z kierowcą - gruba historia!

to nie odnawianie, to rozbudowa Cerkiew chyba była kiedyś niska, bez tej kolorowej góry, teraz przykrywają ją czymś takim.

Wśród tych kolorowych nagrobków można znaleźć różne perełki, np. grób z sierpem i młotem albo węgierskiego żołnierza, który padł chyba w 1941 roku. No i słynny nagrobek kilkuletniej dziewczynki, którą potrącił samochód.

Magda O. napisał(a):Ależ ta Rumunia kolorowa i klimatyczna...

To prawda

tony montana napisał(a):
Co chcesz, DYWANY ŁADNE

Taa prawdziwe persy

tony montana napisał(a):A z kierowcą - gruba historia!

Oj gruba, w sumie to trochę ryzykowaliśmy.
W chwili gdyby coś przytrafiło się kierowcy, jesteśmy w czarnej d..ie
Przerwa w wycieczce i czekanie aż przyjedzie zmiennik.
Na szczęście nic złego się nie przytrafiło, dziennie jeździliśmy tyle ile mógł "wypracować"
W drodze do Polski w okolice Koszyc przyjechał zmiennik i szczęśliwie dowiózł nas do Polski

Pudelek napisał(a):to nie odnawianie, to rozbudowa Cerkiew chyba była kiedyś niska, bez tej kolorowej góry, teraz przykrywają ją czymś takim.
Wśród tych kolorowych nagrobków można znaleźć różne perełki, np. grób z sierpem i młotem albo węgierskiego żołnierza, który padł chyba w 1941 roku. No i słynny nagrobek kilkuletniej dziewczynki, którą potrącił samochód.

Dzięki za uzupełnienie i wyjaśnienie.
W różnych informacjach o cmentarzu w Sapancie znalezionych w necie, nie było mowy o rozbudowie cerkwi.

Ja też szukałem, ale nie znalazłem, jednak u znajomego na blogu jest takie zdjęcie sprzed jakiegoś czasu:


ewidentnie cerkiew uzupełniono o ten kolorowy dach i podwyższono, a część malowideł jest stylowo podobnych do nagrobków, więc także nie mogą pochodzić z okresu budowy cerkwi. Gdy tam byłem rok temu, to jeszcze ich nie było. Teraz będzie przypominać inne stare cerkwie Maramureszu z tą wieżą. Zresztą i na Twoich zdjęciach widać "świeży" beton

Tam gdzie są turyści, są i kramy, w których można kupić różne pamiątki, te regionalne i ...te kiczowate made in China.
Są też wykonane ręcznie pledy, dywany, obrusy...
I różne magnesiki






Kończymy wizytę na wesołym cmentarzu i jedziemy do pensjonatu w Vadu Izei, w którym czeka na nas regionalna obiadokolacja

część grupy - w tym nasza dwójka - wysiada pod pensjonatem Ardelean

który prowadzi przemiła Ramona
Szybko lokujemy się w pokojach



Odświeżamy się po podróży i schodzimy do jadalni na kolację.
Czeka na nas


To cujka - czyli niskoprocentowa śliwowica, ta jednak miała swoją moc bo mnie zaszumiało w głowie
Ramona podaje nam zupę, która ogólnie zwana jest ciorbą (w zawiesistym wywarze oprócz warzyw pływały kawałki mięsa )i osobno miseczkę z gęstą śmietaną.



Potem na stół wjeżdżają

To sarmale – mini gołąbki z mięsem i ryżem i papryczki z tym samym farszem.
Powiem tylko, że tak pysznych gołąbków w życiu nie jadłam
Na zakończenie był deser- domowe ciasto i afinata czyli likier z jagód domowej roboty ( podany razem z jagodami)

Objedliśmy się jak bąki i ........poszliśmy spać
Tak minął nam pierwszy dzień wycieczki.

Aniu , przyznam się że czekałem na Waszą reakcję na rumuńskie jedzonko
W 2002 roku do tych pyszności obowiązywały symboliczne ceny . . .


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Aniu , przyznam się że czekałem na Waszą reakcję na rumuńskie jedzonko
W 2002 roku do tych pyszności obowiązywały symboliczne ceny . . .

Jeszcze coś tam z jedzenia będzie.
Ale najsmaczniejsze podczas tej wycieczki już było u Ramony. Poezja smaków
a ceny...podobne jak w Polsce

Poniedziałek 12.06
Rano wstajemy pełni energii
Świeci piekne słońce...

Przed śniadaniem krótki obchód posiadłości Ramony





Potem śniadanie, i musimy się pożegnać z przemiłą gospodynią, czas jechać

Jedziemy, dziś mamy dzień monastyrów i cerkwi
W drodze do...

Barsana to wieś w dolinie Izy.
Barsana to też rasa owiec o długim i gęstym runie. Prawdopodobnie mieszkańcy tej wsi żyli z hodowli tych owiec, więc być może stąd wzięła się nazwa wioski.
Albo było odwrotnie i owce nazwano nazwą wioski
Jedno co wiadomo na pewno, to że nazwa Barsana była już używana w średniowieczu.
Prawdopodobnie wtedy też powstał tu prawosławny klasztor, który istniał do XVIII wieku.
Dziś Barsana jest chętnie odwiedzana przez turystów i pielgrzymów, których przyciąga stara malutka cerkiew pod wezwaniem Ofiarowania Maryi w Świątyni i okazały klasztor, nowy ale w starym stylu
Cerkiew wpisana jest na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO, zbudowana została w 1720 roku jako część klasztoru. Około 1800 roku została przeniesiona na wzgórze, na którym stoi do dziś otoczona sadem.

My mamy w planach zwiedzanie żeńskiego klasztoru.


To jeden z pierwszych klasztorów w Rumunii zudowanych po śmierci Ceaucescu




Po prawej stronie od wejścia znajduje się klasztorna cerkiew Dwunastu Apostołów

Do jej budowy nie użyto ani jednego gwoździa.

Aż się zrobiłam głodna Takiego gołąbka chętnie bym spróbowała

Magda O. napisał(a):Aż się zrobiłam głodna Takiego gołąbka chętnie bym spróbowała

Myślę, że trzeba by zjeść z 5 szt tych mini gołąbków, by choć w części zaspokoić głód

W dolnej części cerkwi jest mała kaplica


W kaplicy było wcześniej jakieś nabożeństwo, w powietrzu unosił się silny zapach kadzidła, widoczny tez na zdjęciu


Pośrodku dziedzińca klasztornego stoi przykryta oryginalnym pofalowanym dachem altana.

Na terenie klasztoru urządzono muzeum etnograficzne












Na parterze budynku jest sklepik z pamiątkami prowadzony przez siostry