Rumunia ... śladami Drakuli

Przed nami średniowieczny zamek w Branie w Siedmiogrodzie.
Wzniesiony na pograniczu z Wołoszczyzną był ważnym punktem obronnym. Od 1920 pełnił funkcję rezydencji letniej królowej Rumunii Marii. Przejęty przez komunistyczny rząd Rumunii w 1947, powrócił w 2006 do spadkobiercy ostatniego właściciela, Dominika Habsburga, który wystawił obiekt na sprzedaż. Obecnie w zamku mieści się muzeum historyczne.
Dzięki książce Brama Stokera zamek uchodzi za siedzibę wampira Draculi, choć prawdopodobny pierwowzór tej postaci, Wład Palownik, nigdy w nim nie mieszkał. za wikipedią


Krzyż stojący pod zamkiem - podobno zawiera modlitwy - zaklęcia chroniące przed wampirami


Dominik Habsburg zamku nie sprzedał, obecnie zamek jest remontowany,

Wchodzimy do środka

A oto ten, dla którego ciągną tu tłumy


Wład III Palownik zwany Draculą rum. Vlad Țepeș
Historia jego krótkiego życia jest dość ciekawa i zawiła
tu można o nim poczytać
https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82ad_Palownik
Przydomek Palownik wziął się z zamiłowania Włada do wbijania oponentów na pal
"Najlepszy" sposób był taki, gdy koniec pala wychodził biedakowi przez gardło
tak jak na tym poglądowym banerze

W zamku jest również ekspozycja nawiązująca do współczesnej sztuki filmowej o Draculi


A my zwiedzamy dalej...

I jeszcze kilka...










Na zamku spędzamy ok 50 min. Pora zakończyć naszą wizytę u Drakuli
Schodzimy nad jeziorko/sadzawkę, przy której znajduje się taki oto krzyż

Jeszcze ostatnie zdjęcia zamku

Jeszcze drobne zakupy
oczywiście magnesiki







I kończymy nasz pobyt w Branie

Ładnie pokazałaś Bran.
Odwiedziłam go sezonie, w połowie lipca, może dlatego kojarzyć mi się już będzie zawsze z kolejkami: do kasy, do wejścia, do każdych kręconych schodków, nawet do... wyjścia.
Okazji do zakupów to tam akurat nie brakuje...

krakusowa napisał(a):Stoimy przed podobno najpiękniejszą cerkwią w Bukareszcie :roll:
Biserica Stavropoleos :D

...i do środka, gdzie oczywiście nie wolno robić zdjęć :wink:

Ano nie wolno ;-)

Za to przed cerkwią można do woli!


Pisałaś też o cerkwiach przesuwanych w kąt. Oto jedna z nich - wciśnięta na podwórko za KFC.



Więcej wtrącać się nie będę ... na razie :twisted:

Krzysztof

Mikromir napisał(a):Ładnie pokazałaś Bran.

dzięki
Bran ładny to i zdjęcia jakoś same wychodzą

Mikromir napisał(a):Odwiedziłam go sezonie, w połowie lipca

To czekam na relację

Mikromir napisał(a):kojarzyć mi się już będzie zawsze z kolejkami: do kasy, do wejścia, do każdych kręconych schodków, nawet do... wyjścia. :

W czerwcu też były tłumy
I tak jak sięgam pamięcią, Bran był jedynym miejscem z tłumami

Mikromir napisał(a):Okazji do zakupów to tam akurat nie brakuje...

Oj nie brakuje

kw napisał(a):

krakusowa napisał(a):Stoimy przed podobno najpiękniejszą cerkwią w Bukareszcie
Biserica Stavropoleos
gdzie oczywiście nie wolno robić zdjęć

Ano nie wolno

Widocznie jesteś bardziej odważny, bo ja to jestem cykor

kw napisał(a): Pisałaś też o cerkwiach przesuwanych w kąt. Oto jedna z nich - wciśnięta na podwórko za KFC.

Tam nas nie było

kw napisał(a): Więcej wtrącać się nie będę ... na razie

Możesz się wtrącać w każdej chwili

jedziemy dalej...
Po chwili na wzgórzu widzimy jakieś zabudowania

używam zooma i .... to jakiś zamek

Rasnov to niewielka miejscowość w środkowej Rumunii, położona nad rzeką Ghimbășel w połowie drogi łączącej Bran z Braszowem. Główną atrakcją turystyczną jest tu usytuowany na malowniczym skalnym wzgórzu potężny chłopski zamek obrony. Pierwotną warownię w miejsku obecnego zamku wznieśli na początku XIII wieku sprowadzeni tu przez Andrzeja II Węgierskiego - Krzyżacy. Wkrótce jednak zostali ono wygnani z warowni, która szybko weszła w posiadanie mieszkańców okolicznych wsi. Zamek bez dworu czy pałacu, rozbudowany przez mieszczan i chłopów stanowił ważny punkt obronny przed licznymi najazdami i atakami ze strony sąsiadującego Imperium Otomańskiego. Fortece tego typu powstawały wyłącznie na terenach dzisiejszej Rumunii. Obecnie doskonale zachowany i okazały zamek, ze stromym podejściem stanowi jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych regionu. Z jego murów rozpościera się przepiękna panorama okolicznych gór oraz znajdującego się u stóp wzniesienia sennego miasteczka Rasnov.info znalezione w necie
Niestety tam nas nie będzie
Kierujemy się w stronę miasta Braszów






Parkujemy na parkingu u stóp góry Tâmpa
Szczyt góry znajduje się na wysokości 960 metrów (według innych źródeł 995), prawie 400 metrów powyżej miasta.
Z parkingu mamy fajny widok na miasto

Braszów (rum. Braşov, niem. Kronstadt) to jedno z najważniejszych i najpiękniejszych miast Transylwanii.
Liczy około 300 tysięcy mieszkańców i jest ósmym pod względem wielkości miastem w Rumunii.
Nazwa miasta – Braşov – pochodzi prawdopodobnie od tureckiego słowa barasu znaczącego tyle co biała woda.

Znaki osadnictwa na terenie Braszowa sięgają epoki brązu, ale powstanie miasta związane jest z przybyciem Krzyżaków, sprowadzonych do Siedmiogrodu przez króla Andrzeja II węgierskiego w celu obrony kraju przed pogańskimi Połowcami. W Roku Pańskim 1211 Krzyżacy założyli na terenie dzisiejszego Braszowa trzy osady: Kronstadt zwany również wymiennie po łacinie Corona (mniej więcej tam, gdzie stoi dzisiaj Czarny Kościół) oraz Martinsberg i Bartholomä. Z racji dogodnego położenia, blisko grzbietu Karpat i przełęczy, przez które wiodły szlaki handlowe ze wschodu na zachód, miasto szybko się bogaciło i rozrastało. Jeszcze bardziej zyskało na znaczeniu, gdy w roku 1395 król Zygmunt Luksemburski nakazał ufortyfikowanie Braszowa, w wyniku czego powstały grube mury oraz system bram i baszt obronnych.

W 1918 roku, po zakończeniu I wojny światowej, Siedmiogród – lub jak kto woli Transylwania – został przyłączony do Królestwa Rumunii. W roku 1950, podobnie jak wiele innych miast w tamtych czasach (np. Katowice), by upamiętnić nieśmiertelnego towarzysza Stalina, Braszów został przemianowany na Oraşul Stalin, czyli Miasto Stalin. infp z netu
Na szczęście po kilku latach wrócono do starej nazwy.
My tymczasem dochodzimy do XVI-wiecznej baszty Tkaczy


– to najlepiej zachowana baszta ze wszystkich siedmiu miejskich baszt.
U podnóża góry znajduje się bardzo przyjemny park. Spacerując jego alejkami można obejrzeć dobrze zachowane fragmenty dawnych fortyfikacji wznoszonych od końca XIV wieku do roku 1641. W parku znajduje się też dolna stacja kolejki linowej, którą można wyjechać na wysokość 960 metrów n.p.m.


Na górę można wejść na nogach (ok. 40 minut), lub przejechać się kolejką linową. Na wzgórzu na powierzchni ok. 1,5 km² rozciąga się rezerwat przyrody w którym żyją między innymi niedźwiedzie!

I tu pytanie: Co robimy jak spotkamy niedżwiedzia

Nic nie robimy, niedźwiedź wie co ma robić

Opuszczamy mury obronne i kierujemy się w stronę centrum miasta

Jest i Braszów a nawet trochę Rasnova Zamek Bran też fajny. Wszystkie te miejsca ( i więcej) są na mojej liście, więc oczywiście popatrzę sobie, bo póki co marnie mi idzie realizacja własnego wyjazdu w tamte strony...

Magda O. napisał(a):Jest i Braszów

Jest i jeszcze trochę będzie

Magda O. napisał(a):a nawet trochę Rasnova

troszeczkę

Magda O. napisał(a):Zamek Bran też fajny.

Fajny, mimo tych (hiszpańskich )tłumów

Magda O. napisał(a):Wszystkie te miejsca ( i więcej) są na mojej liście, więc oczywiście popatrzę sobie, bo póki co marnie mi idzie realizacja własnego wyjazdu w tamte strony...

Nasz wyjazd klarował się .... 5 lat

Mijamy jakieś obiekty sportowe







Budynki synagogi z 1901 roku


Powoli dochodzimy do pierwszego celu zwiedzania

Przed nami Czarny Kościół



Pomnik Johanesa Honterusa - jednego z pierwszych kaznodziei protestanckich, który w 1542 roku poprowadził msze w języku niemieckim


Budowę kościoła rozpoczęto w roku 1383 w miejscu, gdzie stał poprzedni kościół katolicki pod wezwaniem św. Marii zniszczony podczas inwazji mongolskiej w 1242 roku. Miejsce chyba nie było szczęśliwe, bo niestety w 1421, gdy prace dobiegały już końca, miasto najechali Turcy powodując poważne szkody. Gdy zagrożenie minęło wznowiono budowę i kościół został konsekrowany w roku 1477. W planach były dwie wieże, jednak ostatecznie wybudowano tylko jedną, w roku 1514.
W 1689 roku wybuchł wielki pożar, który strawił większą część miasta. Nie ominął również świątyni, drewniane wyposażenie kościoła spłonęło, a jego mury sczerniały. Odtąd kościół nazywany jest Czarnym.
Teraz po pracach konserwatorskich jest szary

Wewnątrz zobaczymy neogotycki ołtarz z trzema oryginalnymi tablicami ze skrzydeł XV-wiecznego, przepięknego gotyckiego Ołtarza Marienburskiego, organy z 1839 roku wyposażone w 3993 piszczałki, chrzcielnicę z roku 1472 i największą w Europie kolekcję ok. 120 dywanów z Anatolii głównie z XVII wieku . Dywany to wota – dary dziękczynne ówczesnych kupców w podziękowaniu za szczęśliwy powrót z wypraw na Wschód.
I zobaczyliśmy, ale zdjęć nie mamy ( tylko kilka zrobionych ukradkiem przez Janusza )
Tym razem byliśmy pilnowani przez obsługę kościoła?

Zdjęcia znalezione w necie