Rumunia 2011

Dalej do Bukaresztu w znacznej części prowadziła autostrada. W stolicy szukaliśmy schroniska Happy Hostel. Był to pierwszy nocleg w którym mogliśmy się spokojnie dogadać za pomocą j.angielskiego.

Do Centrum było 20min. spacerem ale postanowiliśmy przejechać metrem. Metro piękne nie jest ale swoje zadanie czyli szybki transport spełnia.

Jedynym problemem okazało się zorientowanie w terenie po wyjściu na powierzchnię ponieważ plan który otrzymaliśmy w schronisku był po angielsku i nie zawierał szczegółów. Do 3 razy sztuka w naszym wypadku się sprawdziło i po kilku minutach spacerowaliśmy po Starym mieście.



Uliczki były trochę zatłoczonę a im później się robiło tym więcej ludzi przybywało.


Ogólnie Bukareszt nie zachwyca ale mino to zachęcam do odwiedzin stolicy.


Na następny ranek zostawiliśmy najbardziej charakterystyczny budynek Bukaresztu - parlament

dangol napisał(a):

Włoszczowa napisał(a): Niczym szczególnym twierdza się nie wyróżnia.

Jak to niczym? Wszak to prawdziwy zamek Drakuli

Po drodze na szczyt stały 2 tablice z legendami. Jedna z nich mówiła, że ludzie przy budowie zamku mieli pracować tak długo aż im się ubrania zniszczą, wtedy mogli odejść.

A Wladovi trzeba przyznać, że miejsce na zamek wybrał dobre bo jest on praktycznie nie do zdobycia.
Chociaż z drugiej strony wojska mogły szybko przejść dołem a żołnierze Vlada mogliby w nie co najwyżej kamieniami rzucać:D

A ja słyszałam, że Bukareszt zachwyca właśnie. Kwestia gustu, zapewne, jak ze wszystkim

mahadarbi napisał(a):A ja słyszałam, że Bukareszt zachwyca właśnie. Kwestia gustu, zapewne, jak ze wszystkim

Tak "kwestia gustu" - praktycznie brak starego miasta (kilka domów i przesunięta cerkiew) gdyż "słoneczko karpat" Nicolae - kazał wysadzać w powietrze całe kwartały.

pozdrav.

"cerkiew Mihai Vodă, która niegdyś stanowiła część zespołu monasteru, a w czasie burzenia i przebudowy centrum przesunięta została na szynach o ponad 250 m."

http://www.krajoznawcy.info.pl/Bukaresz ... w-a918.php

Dzień 4
Ważna informacja : autostrada z Bukaresztu w stronę wybrzeża mocno korkuje się w soboty, a w niedziele korek jest w drugą stronę czyli do Bukaresztu. Spowodowane to jest tym, że jest to najkrótsza droga nad morze; w sobotę zaczyna się turnus a w niedzielę kończy.

Jest sobota a my mamy dojechać na wybrzeże:/ Znaleźliśmy alternatywę: jedziemy na południowy wschód i przekroczymy Dunaj promem.

Przed wyjazdem z miasta podjechaliśmy jeszcze pod słynny parlament. Powiedzieć ogromny to za mało.



Udaliśmy się w stronę Calarasi. Droga biegła pośród pól.


Ten monotonny krajobraz co jakiś czas przerywały dziwne budowle i konstrukcje.

W polach wykopane były kanały, i stały samotne budynki, postawione były niedokończone linie energetyczne. Przy jednym z budynków zatrzymaliśmy się.



Doprowadzona linia średniego napięcia, podstawy pod wielkie maszyny, jakieś rury, z budynku w pole prowadzi kanał.

Powoli zaczął nam wyłaniać się plan zagospodarowania tych terenów przez Ceauşescu. Kanały do nawadniania i przepompownie. Tylko skąd wziąć wodę? Odpowiedź pojawiła się po kilku kilometrach.

Zapora na rzece, duży zbiornik, a po drugiej stronie tamy przepompownie



Naprawdę szkoda, że nie dokończono tego systemu.

Nasz plan przeprawy przez Dunaj niestety nie wypalił w 100%. 1km przed nim stoimy w korku. Staliśmy i czekaliśmy długo, samochody nie poruszały się wcale. Wysłaliśmy delegacje aby zobaczyć co się dzieje. Okazało się, że przeprawa jest bardzo szeroka, barka płynie ok 15minut w jedną stronę. Na szczęście pływały 2 barki więc po około 1,5h byliśmy na barce.



Uznaliśmy, że lepiej jest stać na drodze i pod drzewem czytać gazety niż stać w pełnym słońcu na autostradzie. Barka kosztowała nas 70lei, samochód osobowy 20 lei.

Po przekroczeniu Dunaju znaleźliśmy się w Dobruży. Cechy charakterystyczne: lekko pagórkowaty teren, pola, czasami winnica.

Kierowaliśmy się do Adamclisi. W jednej z mijanych wiosek znaleźliśmy ruiny kościoła w polu kukurydzy.



Kawałek dalej za znakami dojechaliśmy do monastyru

Hej - Włoszczowa - ciekawe zdjęcia, opisy itd.

pozdrav.

PS

Czy to ta nasza świętokrzyska Włoszczowa?

http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82oszczowa

adamk3 napisał(a):Hej - Włoszczowa - ciekawe zdjęcia, opisy itd.

pozdrav.

PS

Czy to ta nasza świętokrzyska Włoszczowa?

http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82oszczowa

Ta sama. We Włoszczowie mieszkam a w Kielcach się uczę.

Dotarliśmy do Adamclisi w którym znajduje się rekonstrukcja rzymskiego pomnika upamiętniającego wojnę rzymsko-dacką w 101-102r. Ale wcześniej zobaczymy ruiny rzymskiego miasta.

Jego mury widać z daleka


Po ruinach oprowadzał nas miły pan. Niestety mówił tylko po rumuńsku. Jednak mówił bardzo prostym językiem więc można go było zrozumieć.



Dalej na skróty polna droga udaliśmy się w stronę pomnika.


Pomnik jest .. duży. widać go z odległości 10km.


Nie mam pojęcia co to za postać na samej górze? Bo na rzymianina to raczej nie wygląda.

A po parkingu jak w całej Rumuni pałętają się psy. Na szczęście nie są groźne, raczej przestraszone. Dziwne, że nikomu z władz to nie przeszkadza. Skąd te wszystkie psy w ogóle się wzięły? Pamiętam, że mocno zdziwiłem się gdy zobaczyłem psa na szosie transfagaraskiej na wysokości 2000m.

Jadąc dalej po drodze mijaliśmy wyburzone budynki



Oraz ciekawe, często spotykane "akwedukty"


Ma ktoś może informacje co dokładnie planował Ceausescu odnośnie nawadniania pól? Działania były prowadzone na bardzo duża skalę.

Dojechaliśmy do Eforie Nord.
I tu spotkał nas poważny problem:
Gdy dojechaliśmy na miejsce noclegu do Villi Colonial powiedziano nam (na szczęście po angielsku), że naszej rezerwacji nie ma. Jak to? mamy potwierdzenie i zapłaciliśmy zaliczkę. Pani tylko mówiła " błąd systemu"
Jako, że była sobota wieczór znalezienie noclegu dla 6 osób na 5 nocy graniczyło z cudem.
Pani z hotelu obdzwoniła wszystkich znajomych jednak żaden nie miał za podobne pieniądze noclegu.
W końcu powiedzieli, że mają coś i mamy jechać za nimi. Pojechaliśmy do sąsiedniej Eforie Sud.
Tam buduje 2 bungalowy ich znajomy. Okazało się, że możemy w nich zamieszkać. Budynki wewnątrz były w porządku ale na zewnątrz wyglądały źle.
Dobra bierzemy- cena trochę większa ale mamy nocleg.
Po dokładnych odlędzinach doszlismy do wniosku, że jest tu zdecydowanie lepiej niż w hotelu:D Mamy ogródek, wielki stół pod parasolem. Ogólnie zdecydowanie więcej miejsca niz w hotelu.

Zostaliśmy obdarowani palinką czyli bimbrem ze śliwek. Tu mała rada weźcie ze sobą polską wódkę na wymianę:D

Jutro mamy dzień odpoczynku.

Lecz zanim udaliśmy się do łóżka przypomniało nam się, że nocleg w Braszovie i Cluj mamy z tego samego serwisu co tutaj z HostelWorld. Trzeba tam zadzwonić aby czasem nie spotkało nas więcej problemów.

Poźniej okazało się, że rezerwacje w innych miastach były. A nawet 3 dni przed noclegiem w Eforie dostaliśmy potwierdzenie rezerwacji w Villi Colonial.

Wszystko to wydaję sie dziwne, jesteśmy na etapie odzyskiwania od nich zaliczki i ubezpieczenia.

Wniosek: Unikajcie Villi Colonial w Eforie Nord.

Witaj Włoszczowa

Melduję się jako kolejny uczestnik Twojej wyprawy , bo ( podobnie jak kilku jej uczestników ) mam zamiar powłóczyć się po Rumunii we wrześniu


Zaintrygowało mnie miasto rzymskie Adamklissi i kilka pomniejszych pamiątek z tamtych czasów w okolicznych miejscowościach - jakoś mi to umknęło przy wstępnym planowaniu i teraz nie wiem , czy czasu starczy na te wszystkie miejsca . . .


Pozdrawiam
Piotr

Dzień 5
Po porządnym śnie zaczęliśmy planować co będziemy robić przez 4 dni:D
Powstał plan: Dzisiaj odpoczynek na pobliskiej plaży. Jutro jedziemy na południe wzdłuż wybrzeża, pojutrze na północ a ostatniego dnia zostajemy na miejscu.

Na plażę było tylko 10minut spacerkiem, zabraliśmy niezbędne rzeczy i pełni optymizmu ruszyliśmy zobaczyć Morze Czarne.

Morze przywitało nas specyficznym zapachem i dużą ilością glonów


Jednak po przejściu 300m znaleźliśmy ładny kawałek plaży na którym mile spędziliśmy kilka godzin. Ludzi na plaży nie za dużo. Jedyne czego brakowało to skały, wybrzeże jest piaszczyste. A dokładnie to nasza plaża składała się z muszli i muszelek różnych rozmiarów.

Na obiad wybraliśmy popularne lokale "auto service". Są tanie i polegają na tym, że nakładamy sobie jedzenie na talerz i płacimy czyli praktycznie brak obsługi.

Wróciliśmy do domu, przepakowaliśmy się i znowu na plażę.


Ogólnie nasze miasteczko jest dużo bardziej spokojniejsze niż Eforie Nord, nie ma tłumów. A w oczy rzuca się duża liczbą budynków opuszczonych oraz niedokończonych, głownie to apartamenty i hotele.

Nareszcie była możliwośc wyspania się, ale .. no cóż decyzja - jedziemy na południe. Po drodze zawitaliśmy do kilku ośrodków wypoczynkowych na wybrzeżu. Uff .. żar leje się z nieba

Udajemy się na klifowe wybrzeże z nadzieją na możliwość wykonania podwójnego ribbetropo-salto-karkołomnego skoku do wody.
Niestety .. zejścia nie ma , ale za to widoki owszem.

No to na pełnej do najbliższej plaży, ... aż tu nagle widok dość ciekawy

Skończyliśmy na pierwszej plaży - w Mangalii

No to dziś lecimy na północ.
Po 20 minutowych poszukiwaniach znalezlismy zamek w Enisali.
Jedyny pracownik dojezdza do pracy na koniu



Cóz dalej w poszukiwaniu antyczncyh ruin według mapy - czyli to co zwykle 20 minut błądzenia po wsi.
Na miejscu dwójka pracowników(?) parku narodowego zagaduje do nas po angielsku. Cóż ruiny całkiem spore, po części odnowione, trochę dobrze zachowanych.

Jeszcze tylko pamiątkowa fotka naszego wozu pancernego i jedziemy dalej.