Rogoźnica 2011 kajakiem, rowerem i pieszo na Sw. Jure

Po raftingu był dzień odpoczynku na leniuchowanie na plaży, ale w końcu nadszedł dzień próby czyli piesza wędrówka na jeden z najwyższych szczytów Chorwacji - Sveti Jure, wyruszamy z Makarskiej o godzinie 6:00, idziemy cały czas w cieniu, mozolnie pnąc się pod górę








Wycieczka zaliczana do trudnych i bardzo trudnych z uwagi na pokonanie 1000 m przewyższenia, morderczy upał i odległość. W końcu dochodzimy do przełęczy obok szczytu Vosac, na który również wchodzimy to tak przy okazji, po drodze ani jednego turysty, poniżej kilka widoczków





Szczyt Sw. Jure wydawał się tak blisko, ale to tylko złudzenie, w końcu docieramy do asfaltowej drogi prowadzącej na wierzchołek Jurka i nią idziemy w górę, cały czas wyprzedzają nas samochody, tam odpoczywamy i delektujemy się pięknymi widokami, na szczycie turystów sporo.






No i powrót, ciężko było upał potworny no i ta odległość, ale w końcu docieramy do Makarskiej jest godzina 17:40, lżejsi o kilka kilo, w sumie zabrałem ze sobą 4 litry wody i jakiś soczek, wszystko wypiłem.







Powiem tak wrażenia bezcenne, dokładniejsza relacja i mnóstwo zdjęć z tej eskapady na moim blogu.

Wyprawa na szczyt Sveti Jure 2011

Chętnych zapraszam.

Witam.

Przejrzałem tutejsze zdjęcia i tekst na blogu. Nieźle sobie daliście w dupę. Czas całkiem wydaje się niezły... ale z tego co w szczegółach doczytałem, to kategoria wagowa kolegi jednak lżejsza.

Zdjęcie z Vosacem na tle Hvaru i Płw. Peljesac - rewelacja.

W 2007 "zdobyliśmy" Sv. Jure samochodem, na górze było -1,5 st C. i resztki nocnego opadu śniegu. Całkiem fajny kontrast.

Pozdrawiam.
Interseal M.

Szacun za wejście na Jurka! Wyobrażam sobie, jak musiało być ciężko (a może nie potrafię sobie tego wyobrazić ) My byliśmy na szczycie dwa razy - w 2006 i 2008 roku, oczywiście samochodem

Macie co wspominać

Cieszę się, że znowu ruszyłeś z relacją. (Tylko z jakiegoś powodu nie widać zdjęć na poprzedniej stronie )

Pozdrawiam

Dzięki maslinko za czujność, problem ze zdjęciami już naprawiony, co do wejścia na Jure, samo podejście z Makarskiej pod przełęcz Makar jest ciężkie, ale da się radę, praktycznie całą drogę idzie się w cieniu, oczywiście przy wyjściu koło 6-7 godziny rano. Problem zaczyna się później kiedy to trzeba walczyć nie tylko z odległością, wysokością, zmęczeniem czy z własnymi słabościami, ale i z wysoką temperaturą. Cały czas marzy mi się, żeby pochodzić po górach tak jak Franz wiosną, ale niestety, nie mogę.

W tym roku zainspirowany relacjami Mariusza (Interseal) i Wojtka (Franz) idę ze znajomymi w Velebit.

Dzień przed wejściem na Sveti Jure wypłyneliśmy na wycieczkę czyli tradycyjny Fish Piknik połączony ze zwiedzaniem Archipelagu Kornati przynajmniej południowej części. Kilka fotek poniżej:









rybka taka sobie

Wszystko ładnie pięknie więc zasiadam do czytania i oglądania..
Po głowie mi chodzi ten Sv. Jure i widzę, że można wbić i na nogach.. Dlatego zapisuję sobie link i mam nadzieję, że kiedyś uda mi się powtórzyć wyczyn.. (najlepiej za +/- 2 miesiące.. )
Tak czy siak gratulacje!

Witam.
Fajna relacja, świetne zdjęcia i dużo interesujących miejsc, w których jeszcze nie byłem.

Może gdzieś mijaliśmy się na plaży,
miałem najbliżej do Lozicy, ale chodziłem z rodzinka na wszystkie plaże w okolicy

jaskol napisał(a):Może gdzieś mijaliśmy się na plaży,
miałem najbliżej do Lozicy, ale chodziłem z rodzinka na wszystkie plaże w okolicy

Często koło naszych leżaków stał zaparkowany niebieski kajak

Ale się zaczytałam, oczywiście łącznie z relacją na blogu - ależ wejście!
Ja na Sv. Jure byłam w ub. roku - rzecz jasna samochodem - i to w ramach pokonywania własnego lęku wysokości - pełna panika!, ale pieszo? Szacunek!
Mam nadzieję, że to nie koniec relacji więc czekam na cd

Witam,
Dla tych którzy szukają niezapomnianych wrażeń polecam Sveti Jure rowerem. To fakt wyprawa trwa długo, bo nasza trwała 7h (pod górę - zaznaczę że trochę się jechało- trochę szło), ale było warto. Wjeżdżaliśmy w zeszłym roku ( wrzesień) na wysokości Podgory i z tego miejsca do celu 23km.
Rowery wypożyczyliśmy z pobliskiego hotelu. Widoki super.
Zjazd 1,5h, momentami szybko . Zaznaczam, że rowerem jeżdżę rekreacyjnie, a nie zawodowo więc dla mnie to duże osiągnięcie. W tym roku ponownie planuję wjechać na szczyt...

zauroczona napisał(a):Ale się zaczytałam, oczywiście łącznie z relacją na blogu - ależ wejście!
Ja na Sv. Jure byłam w ub. roku - rzecz jasna samochodem - i to w ramach pokonywania własnego lęku wysokości - pełna panika!, ale pieszo? Szacunek!
Mam nadzieję, że to nie koniec relacji więc czekam na cd

W zeszłym roku wszedłem na Sveto Brdo, a w tym roku Pętla Paklenicka (Mala i Velika Paklenica). Jak będę miał chwilę to opiszę te dwie wycieczki.