Reminescencje z minionej epoki (prawie lodowcowej)

Dudek2222 z wielką przyjemnością czytam Twoje wspomnienia. Ucieszyłam się, że zacząłeś pisać.
No i Włochy, które uwielbiam. Czekam na dalszy ciąg....
A Ciebie serdecznie pozdrawiam.

Dudek, a kaszojady zagoniłeś już do roboty przy skanerze ??

Dudek2222 napisał(a):Tymczasem...
Po mniej więcej miesiącu przychodzi potwierdzone przez ambasadę zaproszenie !!!

To było tzw. miłe zaskoczenie

Ania W dzięki, też pozdrawiam.
A kaszojady zarobione strasznie przed świętami
Zaskoczenie mało, że było miłe, to jeszcze zaskakujące

Dudek2222
No, widzę, że się powoli rozgrzewasz.
Tylko nie daj długo czekać na cd.
PZDR.
Zdrowia życzę.

Radości było !
Ale zaczęła się część logistyczna całego przedsięwzięcia.
O ile dobrze pamiętam, konieczne było posiadanie włoskiej wizy.
Do dziś widzę budynek ambasady przy pl. Dąbrowskiego.
Dadzą, nie dadzą ?
Dali.
Oczywiście, powstała kwestia noclegów na trasie.
Wybieraliśmy się do Maratei, nad Morze Tyrreńskie, dość daleko na południe za Neapol.
Jednym machnięciem się nie da, nie to auto, co współczesne, a i kierowca jeden.
A samochód to Zastava 1100p.
Poza tym, chcielibyśmy jak najwięcej zwiedzić, a niestety, przydział dewiz w porównaniu z 1974 czy 75 rokiem niewiele się zmienił-było to bodaj 150 dolarów na osobę.
Paliwo kosztuje ( do przejechania było grubo ponad 2000km w jedną stronę ), noclegi po drodze też, na miejscu za coś trzeba żyć...
Kiepska sprawa.
Znowu z pomocą przyszli pacjenci Taty.
Leczył wielu ojców franciszkanów, którzy mają mnóstwo klasztorów, m. in. We Włoszech ( zresztą stamtąd zakon się wywodzi ) i zacni ojczulkowie, wyposażywszy nas w stosowny glejt, zapewnili, że możemy liczyć na wszelką pomoc ze strony współbraci.
Nie kłamali.
Pozostało jeszcze jedzonko.
Tutaj niezawodna Mama, korzystając z doświadczeń z wyjazdu do Jugosławii z 1975, przygotowała ogromny zapas mięsiw wszelakich w wekach.
Wędliny w tamtych czasach też były jakby trwalsze, nie były potrzebne jakieś samochodowe lodówki i podobne udogodnienia.
Potrzebne dokumenty zgromadzone, samochód przygotowany, sprawdzony, zapakowany.
Jan Paweł II zakończył pielgrzymkę do Polski.
Jest druga połowa czerwca, ruszamy za Nim...

Nooo !


Bardzo ciekawie ....

... i Włochy !

Super ! ...

Dudek2222
Ja fiatem 126p Jugosławia, Ty Zastava 1100p ( miałem też taką) Włochy.
Oba wyjazdy jakby podobne, dzięki prawdziwym i szczerym układom można było realizować marzenia.
Pisz chłopie dalej.
PZDR.

Pierwszy etap to Krynica, zatrzymaliśmy się u przyjaciół na noc, podobnie jak podczas wyjazdu do Jugosławii.
Dalej Czechosłowacja, Węgry i dojeżdżamy do granicy z PRAWDZIWYM ZACHODEM.
Wprawdzie wcześniej odwiedzana Jugosławia też jawiła nam się jako kraj zachodni, ale taki bardziej oswojony, bo to Słowianie, a i po polsku można się dogadać.
Tutaj- Austria, synteza mojego wyobrażenia o Europie Zachodniej.
Ale najpierw trzeba się w niej znaleźć, tzn. przekroczyć granicą, a niełatwa to sprawa.
Po stronie węgierskiej wieże wartownicze, zasieki, barykady, reflektory, psy, mrowie żołnierzy w pełnym umundurowaniu i oprzyrządowaniu.
Nieprzyjemnie.
Kontrola dokumentów, bagażu, samochodu i nas samych trwała i trwała, wreszcie szlaban się otworzył i....
Jesteśmy w Austrii.
A tam - domek z ogródkiem, przed domkiem celnik ( żołnierz ? ) pamiętający wojaka Szwejka.
Klepnął w maską samochodu :
Polski Fijat ?
Nie, Zastava.
Bomby, miny, karabiny jest ?
Nie ma.
Nie ma wódki, nie ma jajka, do widzenia bałałajka !
( Chyba służył w GG )
O paszportach czy innych dokumentach nawet nie wspomniał.
Jedziemy dalej, przez czyściutkie, zadbane austriackie wioski i w pewnym momencie szok - na łąkę nowym merolem kombi zajeżdża bauer, otwiera klapę, ładuje kopę siana i odjeżdża.
Dziób z wrażenia miałem otwarty z godzinę.
Tymczasem wjechaliśmy w Alpy, zmierzchało, na dodatek zaczęła się burza.
Tata zjechał na pobocze i tak, pośród burzy, w samochodzie, spędziliśmy pierwszą noc u kapitalistów.
Poranek wstał rześki, słoneczny.
Okazało się, że samochód stoi na skraju dość pokaźnego urwiska, ale co tam.
W drogę.
Pogoda zmieniała się na gorszą, więc do granicy włoskiej dojechaliśmy w padającej ohydnej mżawie.
Nie tak wyobrażałem sobie spotkanie ze słoneczną Italią !!!

Dudek2222 napisał(a):.... dojechaliśmy w padającej ohydnej mżawie.
Nie tak wyobrażałem sobie spotkanie ze słoneczną Italią !!!

Bo to był ten "zgniły kapitalizm" !

Trochę później się poprawiło.
Ale nie od razu.
Napiszę.

Piękne wspomnienia
Pozdrav

Dzięki.Też pozdrawiam.
Kiedy ktoś czyta to i pisać się chce

Dudek2222 napisał(a):Kiedy ktoś czyta to i pisać się chce

Znaczy: ty czytasz - my piszemy?

DOKŁADNIE.



NA ODWRóT