Relacja z białym kamieniem w tle

san95 napisał(a):W okolicy polski akcent i zarazem adres gdzie tego roku stacjonowaliśmy. Czuję się jakby to było już z pół roku temu a nie niecałe 3 tygodnie .

Ja też czuję, jakby to było dawno temu...
Na szczęście mogę pisać relację i przynajmniej wirtualnie przedłużać sobie wakacje

JustynaKC napisał(a):Dzięki Tobie wszyscy możemy przedłużać sobie wakacje. Ja wróciłam z Brača dwa tygodnie temu i patrząc na Twoje zdjęcia jeszcze czuję zapach wyspy.

Cieszę się, że moja relacja jest taka pachnąca



25 lipca (sobota): Ostatni rejs przed przeprowadzką

Dziś ostatni raz kajakujemy po "tej" stronie wyspy, czyli niby po zachodniej, chociaż tak naprawdę bardziej po południowej

Najpierw jedziemy do Milnej:



m.in. na lody:



Zaglądamy też do informacji turystycznej, gdzie dowiaduję się szczegółów dotyczących dzisiejszej imprezy...

Impreza nazywa się Potezanje Mrduje, czyli Przeciąganie (wyspy) Mrduji. Co roku o tej samej porze do wyspy położonej między Bračem a Šoltą przywiązywane są liny, do których następnie przywiązują się różne jednostki pływające i ciągną te liny... Towarzyszą temu występy zespołów i ogólna festa Fajna zabawa!

Tegoroczny program przedstawiał się następująco, a na yt można zobaczyć filmik, z tym, że znalazłam akurat nieco starszy - z 2013 roku.

Wygląda to bardzo atrakcyjnie i nawet przez moment rozważamy wzięcie udziału w imprezie (a przynajmniej ja ), ale mąż brutalnie sprowadza mnie na ziemię, argumentując, że Plavac jest za małą jednostką pływającą, żeby go do czegokolwiek przywiązywać i próbować coś przeciągać. Nocny rejs z Milnej do Stomorskiej też raczej odpada. Wrócilibyśmy o 2:00 w nocy i mielibyśmy kawał wyspy do przejechania "po ćmoku". Gdybyśmy mieszkali w Milnej... Gdyby... I może to jest argument, żeby się tu kiedyś zakwaterować w podobnym terminie i wziąć udział w tym niecodziennym wydarzeniu

W każdym razie Milna od rana żyje tą imprezą. Biznes się kręci - sprzedają się np. specjalnie na ten dzień zrobione koszulki z logo i datą "przeciągania"

Z żalem rezygnujemy z imprezy (właściwe przeciąganie będzie się odbywało dopiero o 17:00, więc mamy jeszcze trochę czasu, jakby co...) i zabieramy się za realizację własnych planów. Dojeżdżamy do uvali Osibovej, z której już ruszaliśmy na wycieczkę kajakową. Poprzednio płynęliśmy na wschód, teraz chcemy przetestować zatoczki na zachód od Osibovej, w stronę Šolty.

Wypływamy z zatoki na szerokie wody:



Przed nami prom i kawałek otwartego morza:



Szybko orientujemy się, że dzisiaj nie znajdziemy takiej wspaniałej zatoczki jak Lučice, nie ten kierunek... Generalnie wybrzeże w tę stronę jest bardzo niedostępne.

Po jakimś czasie odkrywamy mikro plażę:



i postanawiamy na niej zostać.

Promy kursują tam i z powrotem:



a my... powiększamy plażę nadsypując otoczaków z dna

Po chwili jesteśmy bardzo zadowoleni z wyników naszej pracy - plaża powiększyła się o jakieś pół metra i dzięki temu mogliśmy na niej rozłożyć karimaty i ręczniki :



Niestety, nasza radość nie trwała długo. Wystarczyła jedna motorówka... i musieliśmy wyławiać i wykręcać ręczniki Dobrze, że nie zdążyliśmy wyciągnąć książek
Mieliśmy ubaw z własnej głupoty. Zupełnie jakbyśmy kajakowali po raz pierwszy i nie wiedzieli, co się dzieje, gdy przepłynie jakaś, choćby najmniejsza, jednostka pływająca z silnikiem...

W doskonałych humorach płyniemy dalej:



Dużo dalej już się nie da , bo wyspa nam się kończy Dopływamy do Rt Ražanj - cypla z latarnią morską:



Na zdjęciu powyżej widać bohaterkę dzisiejszej imprezy - wyspę Mrduję

Dalej na zachód rozciąga się wybrzeże Šolty, ale to już by była zbyt daleka wycieczka jak na możliwości Plavca. I tak daleko popłynęliśmy. Postanawiamy znaleźć jakąś plażę w okolicach latarni morskiej:



chociaż oczywiście zdajemy sobie sprawę, że nie będzie "bezludna".

Latarnia bardzo nam się podoba, jedna z ładniejszych w Cro:



Wpływamy do uvali Salbunara:



Widać już, że jest miejsce do plażowania:



Plaża nie jest może najpiękniejsza, ale czysta (człowiek widoczny na poprzednim zdjęciu - właściciel domu znajdującego się powyżej, właśnie ją sprząta). Nie będziemy marudzić, jest tu całkiem ładnie :





Trochę czytamy, trochę snurkujemy:



i tak miło płynie nam czas

Późnym popołudniem opuszczamy Salbunarę:



obserwując wyraźnie wzmożony ruch na Jadranie:



No tak, zbliża się 17:00 i "przeciąganie" Mrduji Ludzie w łódkach i motorówkach machają na nas i krzyczą, że płyniemy w niewłaściwym kierunku, żebyśmy zawrócili... No cóż, może następnym razem

Nasz rejs powoli dobiega końca:




Wpływamy z powrotem do Osibovej:



Może trudno było to wywnioskować z opisu, ale była to nasza najdłuższa wycieczka kajakowa w tym sezonie

Rejs za nami, ale dzień wcale się nie kończy. Przed nami jeszcze dużo atrakcji...

Elizasz napisał(a):Wy to jednak zobaczycie kawal Chorwacji!

Staramy się

san95 napisał(a):

maslinka napisał(a):Latarnia bardzo nam się podoba, jedna z ładniejszych w Cro

I kolejny powód żeby wrócić na Brać . Do tej pory tą latarnię oglądałem tylko z promu na Hvar. Da radę dojechać tam bez większych ceregieli autem? Google kończy się tu: https://www.google.pl/maps/@43.320363,1 ... 6656?hl=pl i widać, że asfalt przechodzi w szuterek. Notabene wcześniejsze murki tuż

Na papierowej mapie Brača też jest szuter. Na pewno da się dojechać, bo przy plaży były 2 domy, jest też dojazd do latarni, z tym, że słaby. Nie widziałam z bliska, ale dla aut z niskim zawieszeniem raczej odpada.

25 lipca (sobota): Dračevica i Donji Humac

Dzisiaj zapraszam Was na spacer po dwóch mało znanych bračkich miejscowościach. Wstąpiliśmy do nich "po drodze", jadąc do Škripu, a okazały się ciekawsze, niż sądziliśmy.

Na pierwszy ogień idzie Dračevica - maleńka miejscowość koło Nerežišći, wg danych z 2001 roku zamieszkana przez 96 osób.

Zatrzymujemy się przy głównej drodze, koło małego kościoła:




i schodzimy w dół, w stronę "centrum" Dračevicy. Mijamy kolejny, wyglądający na zdecydowanie nowszy, kościół:




Na głównym placu stoi studnia i dwie nowiutkie latarnie z białego kamienia:



Jest też rzeźba jakiegoś ptaszora:



Pod Studencem toczy się codzienne życie mieszkańców Dračevicy:



Oprócz nich, nas i jednego turysty na rowerze nie ma tu nikogo. Cisza, spokój i fajny klimat



Ciekawą budowlą jest świeżo odrestaurowany Hrvatski Dom Golubijera (Dom Gołębiarzy):



a z tabliczek można się dowiedzieć, od kiedy mieszkańcy mają wodę w kranach i telefon :



Dračevica bardzo pozytywnie nas zaskoczyła. Warto tu wpaść, choćby na chwilę.



Następnym punktem programu są krótkie odwiedziny w Donjim Humcu. Można tu zobaczyć wiele rzeźb z białego kamienia. A ponieważ tytuł relacji zobowiązuje, wrzucę kilka:




Widać też kamieniołom, z którego prawdopodobnie kamień ten pochodzi:



Zmierzamy w stronę kościoła św. Fabiana i Sebastiana:





Kościół ma piękną barokową dzwonnicę:



Dzwonnice na Braču to osobny temat, coś charakterystycznego dla wyspy.

Lawendowy akcent :



Na koniec wizyty w Donjim Humcu przechodzimy koło zrekonstruowanych typowych dalmatyńskich domów, które pięknie się prezentują i w których można wynająć apartman:



Donji Humac zdecydowanie na plus, chociaż byliśmy tu za krótko.



Teraz już nic nas nie zatrzyma i niedługo dojedziemy do Škripu

21monika napisał(a):Nic dziwnego że cisza i spokój jeśli zegar wskazuje dobrze.

Ale o tej godzinie najlepiej się zwiedza, my również wcześnie rano wyruszamy na "łowy" - tłumy człowieków nas odstraszają.

Hehe, owszem, zegar dobrze wskazuje, z tym, że... 18:10 (Jesteśmy już przecież po wycieczce kajakowej )

6:00 rano na wakacjach to dla mnie środek nocy

poti napisał(a):W Dracevicy wspaniałe sery można nabyć.

A to szkoda, że nie wiedzieliśmy...

poti napisał(a):A "ptaszor" na pomniku jest podobno gołębiem.

A nie wygląda
Podejrzewam, że Dračevica słynie (słynęła) z hodowli gołębi.

Magdalena S. napisał(a):Bez telefonu chyba dałoby się żyć. Byłoby spokojniej.

Chorwaci, podobnie jak Polacy, raczej nie mają telefonów stacjonarnych, tylko mobitele.

Magdalena S. napisał(a):Ale bez wody? Coś strasznego.

Studnię mieli

Jestem chora i nie mogę się ruszyć z domu, więc przynajmniej trochę podgonię z relacją.
Zapraszam na kolejny odcinek.


25 lipca (sobota): Škrip

Kiedy dojeżdżamy na miejsce, jest przed 19:00. O tej porze nie kręci się tu już prawie nikt. Będziemy mogli w spokoju kontemplować zabytki Škripu



Pani widoczna na ławeczce koło Fabiaka, tradycyjnie (o czym czytałam w innych relacjach ) oferuje nam swoje wyroby (np. ozdobne woreczki z lawendą), ale jesteśmy twardzi i nie dajemy się namówić

Zaraz inna pani wybiega z dworu rodziny Cerineo-Cerinić powstałego w latach 1570-1618:



Stara znajoma sprzed 3 lat oprowadza nas po dziedzińcu:




i pokazuje ten sam napis, co 3 lata temu :



Opowiada o zmianach, jakie tu teraz zachodzą - o renowacji dzięki funduszom Unesco. Nie wiem, czy coś jej się nie pomyliło i nie chodzi raczej o UE Ale może nie, bo wtedy pewnie wisiałyby tablice "Projekt finansowany ze środków UE".

W każdym razie oprócz starych-nowych murów są tu również szczęśliwe psy :



Chociaż po bliższym przyjrzeniu się nie wiem, czy są one tak bardzo "happy":



Później kobieta niby od niechcenia i zupełnie przypadkowo otwiera drzwi prowadzące do piwniczki z winem Znamy ten trick, "w środku" pękamy ze śmiechu, chociaż kulturalnie powstrzymujemy się od "wybuchu" i grzecznie odmawiamy

Dzisiaj panie-naganiaczki już chyba nikogo nie upolują. Oprócz nas kręci się tu chyba tylko troje turystów.

Oglądamy (niestety tylko z zewnątrz) kościół św. Heleny:



i zmierzamy w stronę Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego Wyspy Brač.




Bilet wstępu kosztuje niewiele - 15 kun, ale też nie należy się spodziewać "cudów". Szczerze mówiąc, byłam trochę rozczarowana, bo spodziewałam się, że muzeum będzie zawierało więcej zbiorów. Są tu tylko 3 pomieszczenia plus "przedsionek", w którym można zobaczyć dziób okrętu, który to w 1809 roku zwyciężył angielską flotę w zatoce koło Splitskiej:



Salki są podzielone chronologicznie - od najstarszych znalezisk z czasów antycznych:



przez coraz nowsze; można tu zobaczyć również przedmioty codziennego użytku i stroje ludowe.




Ciekawe miejsce, ale spodziewałam się więcej, bo gdzieś przeczytałam, że to drugie najchętniej odwiedzane muzeum na wybrzeżu Co jest w takim razie pierwszym?

Obok muzeum znajduje się cysterną na wodę z czasów rzymskich:



Obecnie wylęgarnia komarów, których w tym roku na wyspie było sporo

Trochę sobie żartuję z tych cennych starożytnych pozostałości... Muszę przyznać, że nigdy nie byłam fanką "kamulców" i chociaż to, że coś stoi kilka tysięcy lat robi na mnie pewne wrażenie, nie mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że mi się to podoba. Zdecydowanie bardziej lubię oglądać średniowieczne zamki, kościoły i kamieniczki, oczywiście odrestaurowane, ale w taki sposób, żeby nie straciły "ducha".

Obchodzimy budynek muzeum dookoła:



Niebieski kontener trochę psuje kadr :



To dopiero cenny zabytek :



Ale i tak najbardziej w Škripie spodobał mi się... kot Był śliczny i cudnie mi zapozował :



Zaglądamy jeszcze oczywiście na cmentarz, na którym znajduje się trójnawowa bazylika św. Ducha z X wieku z dzwonnicą z XIV wieku.





I powoli zmierzamy w stronę Fabiaka:



Na koniec wizyty w Škripie jeszcze dwie rzeźby z białego kamienia:




i możemy opuścić to ciekawe miejsce. Spacer był bardzo interesujący i chociaż byliśmy tu już drugi raz, podobało nam się i pewnie, jeśli jeszcze kiedyś wrócimy na Brač, przyjedziemy sprawdzić, co się zmieniło Czy Unesco odrestaurowało dwór rodziny Cerineo-Cerinić i jak się prezentuje? I czy panie-naganiaczki nadal są na swoich posterunkach?

Wyjeżdżając z "muzeum na świeżym powietrzu", za jakie bez wątpienia można uznać Škrip, mijamy Studenac i toczące się przed nim codzienne życie. Murek pełni podobną funkcję co ławeczka w "Ranczu" :



Swojski klimat Do tego jeszcze piękny osioł po drugiej stronie drogi i mamy idealne dopełnienie ciekawej wycieczki :



Wracamy do Supetaru, gdzie na tarasie apartmanu spędzimy nasz ostatni wieczór po tej stronie wyspy...