Relacja czesko-szwajcarska ;)

Roxi napisał(a):Wy w ogóle bywacie w domu?

Rzadko

JoannaG napisał(a):Akurat kilka dni temu przeczytałam w całości pierwszą część Planujemy spędzić w tym rejonie 3-4 dni po koniec kwietnia, więc bardzo się cieszę, że będzie ciąg dalszy

3-4 dni to w sam raz, żeby połknąć haczyk i chcieć wrócić My tak mieliśmy

Mikeee napisał(a):Agnieszka,
Zaszczepiliście mnie z Wojtkiem tym tematem, dlatego będę Cię z miłą chęcią odwiedzał

Cieszę się

ACandrzej napisał(a):O! Widzę, że na ścianie Wilhelminy Kińskiej też byliście.

Byliśmy i tam, i na dwóch okolicznych skałkach-punktach widokowych.

ruzica napisał(a):Poczułam się zachęcona Będę śledzić.

Witaj, Marta

piotrf napisał(a):Ruszamy , chyba że trzeba przez tą dz . . . ucho igielne z ostatniego zdjęcia się przeciskać

Spokojnie, przeciskanie się nie jest obowiązkowe

trinity napisał(a):Pierwsza część przeczytana Ten region też był w wiosennych planach 2016, ale cóż trzeba przesunąć na kolejną wiosnę a tym czasem dopracuję plan dzięki Twojej relacji

Wiosna jest tam wyjątkowo piękna, choć i latem było nie najgorzej

elka21 napisał(a):Ja już jestem gotowa, możemy ruszać

W takim razie "za chwilę" ruszamy

ACandrzej napisał(a):Te punkty widokowe to zapewne Marina Skala i Rudolfuv Kamen.
Fajny szlak.

Tak, dokładnie te

arko2007 napisał(a):No to już zasiadam przed...

Zapraszam


13 sierpnia (sobota): Tiské stěny, czyli nowy początek czesko-szwajcarskiej przygody

Bazę mamy, tak jak podczas majowego wypadu, w miejscowości Růžová.

Na pierwszy ogień idą okolice miejscowości Tisa - skalne miasto położone już w zasadzie poza terenami Czeskiej Szwajcarii, w południowo-zachodniej części Wyżyny Dieczyńskiej, na obszarze chronionego krajobrazu Łabskie Piaskowce.

To miejsce odwiedziliśmy, korzystając z rady Franza. Dzięki, Wojtku

Skałki będą nam towarzyszyć już od samego parkingu:



To tylko początek, zaledwie namiastka tego, co zobaczymy, ale z ciekawości wchodzimy pomiędzy te formy skalne:



Tuż obok jest schronisko:



i jedno z wejść na teren skalnego miasta. Kupujemy bilety:



do których pani dołącza mapkę z nazwami wszystkich ważniejszych skałek. Formy skalne są ponumerowane "w realu", a na mapie można odczytać, jak się nazywają, choć tłumaczenie (dostaliśmy wersję polską) jest czasami bardzo dziwne

Na pierwszej skałce tłumy ludzi:



więc idziemy dalej. Jeszcze tu wrócimy, bo całą trasę zapętlimy

Tak numerowane są skałki:



Przed nami jedne z najbardziej charakterystycznych dla tego skalnego miasta - Grzyb i Żółw:




Idziemy dalej, ścieżką widokową, z której powinno być widać miejscowość Tisa i okolicę, ale widoczność mamy słabą:




Średnia pogoda nam się trafiła, ale w ciągu dnia się poprawi

Mimo braku dobrej widoczności, najbliższe widoki na wysokie skały, całkiem fajne:



I wszędzie pełno wrzosów:



Po chwili szlak zaczyna schodzić stromo w dół wąwozu:




Przed nami idą elegancko ubrani ludzie, którzy trochę tu nie pasują :



Zaraz okazuje się, że są oni jak najbardziej na miejscu, a właściwie w dobrym miejscu, w którym zaraz odbędzie się... ślub

Pani urzędniczka już czeka, żeby rozpocząć ceremonię:



Jest i fotograf oraz stolik, na którym zapewne zostaną podpisane dokumenty:



Jest też Młoda Para:



Na razie jeszcze swobodnie spacerują, podziwiając to niesamowite miejsce.

Wyjątkowa sceneria dla wyjątkowego wydarzenia:






Idziemy dalej, nie będziemy "psuć" uroczystości, która w założeniu na pewno miała być kameralna



Docieramy do punktu, do którego dochodzi szlak z głównego parkingu w Tisie:



Tu znajduje się druga kasa i rozpoczyna kolejny etap wędrówki. Ten, który przeszliśmy przed chwilą w małej części (jeszcze wrócimy tu, zapętlając trasę) nazywał się Wielkie Tiskie Ściany. Teraz zobaczymy te Małe, które jednak nie będą znacząco odbiegały wielkością od tych widzianych przed chwilą

Ale o tym napiszę już w następnym odcinku

JoannaG napisał(a):Ja cały czas cierpliwie czekam na dalszy ciąg...

Pozdrawiam
Joanna

Wiem, wiem Wkrótce się poprawię...

W ubiegłym tygodniu kompletnie nie miałam czasu, a dzisiaj problemy żołądkowe położyły mnie do łóżka