DREZNO : 2024 - Budziszyn , Rathen i okolice, Drezno

Jest Drezno ! My byliśmy w hotelu jakieś 20 min na pieszo od centrum.
To zwiedzamy

pozdrawiam, Michał

Parkowaliśmy dokładnie na tym samym parkingu i kilka lat temu był śmiesznie tani.
A Drezno okazało się być zaskakującą, nieodkrytą perełką

majkik75 napisał(a):Jest Drezno !

Też na to czekałem - piękne miasto.

te kiero napisał(a):Parkowaliśmy dokładnie na tym samym parkingu i kilka lat temu był śmiesznie tani.

Też tam parkowałem w lipcu - wyszło mi 3 euro za pół dnia, więc bardzo tanio, zwłaszcza jak na Niemcy.

Jak widać, nie tylko my uznałyśmy ten parking za optymalny do zwiedzenia starówki Drezna.

Przed nami Zwinger…



Wejdziemy na dziedziniec, a koleżanka zorientuje się co do biletu wstępu do galerii.

Dziedziniec Zwingera niestety w remoncie, tak więc nie będziemy oglądać ładnych pawilonów. No bo jak, zza wykopów i ogrodzeń? Chyba bez sensu …







Wobec tego, wychodzimy i idziemy w stronę katedry

Czyli remont rewa nadal To teraz na carry-wurst idziemy

pozdrawiam, Michał

Oj, szkoda, że dziedziniec nadal w remoncie Pięknie tam jest My odwiedziliśmy Drezno w 2016 roku, przy okazji pobytu w Czeskiej Szwajcarii, w Růžovej, więc podobnie jak u Was




Drezno bardzo nam się podobało. Jestem ciekawa, co jeszcze pokażesz

majkik75 napisał(a): To teraz na carry-wurst idziemy

Ależ Michale, toż to pora kawkowo-deserowa ...

maslinka napisał(a):Oj, szkoda, że dziedziniec nadal w remoncie Pięknie tam jest (...)

No cóż, nie dane nam było tym razem podziwiać Zwinger w pełnej krasie. Tym bardziej szkoda, że moje zdjęcia z 2009 roku przepadły...

maslinka napisał(a): Jestem ciekawa, co jeszcze pokażesz

Zdecydowanie mniej, niż wyobrażałam sobie przed wyjazdem, że zobaczę. Chyba jednak przed laty udało się więcej pooglądać , chociaż dotarcie z czeskiego Janova zajęło więcej czasu. Wtedy byliśmy też po drugiej stronie Łaby (niedaleko, ale jednak), tym razem sama starówka.

Poprzedniej wizyty w katolickiej katedrze św. Trójcy (Hofkirche) zupełnie nie pamiętam… Fajnie więc, że i tym razem udało się wejść.



Fryderyk August I w 1697 roku przeszedł na wiarę katolicką, aby uzyskać polską koronę. Aby nie drażnić protestanckich rodaków, August II Mocny (bo tak się zwał jako polski król) powstrzymał się od publicznych demonstracji katolickiej władzy, założył jedynie katolicką orkiestrę dworską. Dopiero jego syn, Fryderyk August II (u nas znany jako król August III Sas) w latach 1739-1755 wybudował późnobarokowy katolicki kościół dworski. Ostatnią wybudowaną częścią była wieża wysokości 84 m, ozdobiona licznymi posągami. Budowniczym był Włoch Gaetano Chiaveri, jako że w protestanckiej Saksonii trudno byłoby znaleźć chętnych budowniczych do tego zadania. Prace dokończyli wówczas budowniczowie sascy: Sebastian Wetzel, Johann Christoph Knöffel i Julius Heinrich Schwarze, gdyż Gaetano Chiaveri – zły na niewystarczające wsparcie – opuścił Drezno w 1749 roku. Dekorację rzeźbiarską kościoła wykonał Włoch, Lorenzo Mattielli, prace ukończył jego syn Francesco Mattielli. W 1945 Hofkirche został zrujnowany w nalocie bombowym, odbudowę rozpoczęto już w 1946 roku. Stan surowy ukończono w 1955 r., a od 1962 r. nawę główną można było ponownie wykorzystać na cele sakralne. W tym samym roku odbyło się poświęcenie ołtarza głównego. Kaplicę krzyżową ukończono w 1968 roku, kaplice Benno i Jana Nepomucena w 1976 roku. W 1980 roku Hofkirche został podniesiony do rangi katedry diecezji drezdeńsko-miśnieńskiej. Rekonstrukcję świątyni ukończono w 1987 roku, a pełną renowację dopiero w 2001 r. wraz z poświęceniem odrestaurowanych organów.



Balustrady i nisze katedry ozdobione są 78 kamiennymi figurami wysokości 3,5 m.

Wnętrze podzielone jest na nawę główną, dwie nawy boczne i cztery narożne kaplice. Cechą szczególną jest chodnik procesyjny biegnący wokół nawy głównej. Został on wkomponowany w budynek kościoła, gdyż w protestanckiej Saksonii zakazano wszelkich katolickich praktyk religijnych na świeżym powietrzu, a miastu udało się zakazać procesji kościoła dworskiego na zewnątrz budynku.

Ołtarz główny został wykonany z marmuru i złoconego brązu. Monumentalny ołtarz Wniebowstąpienia Chrystusa (9,30 m wysokości, 4,20 m szerokości) to dzieło nadwornego drezdeńskiego malarza Antona Raphaela Mengsa - rozpoczęte w Rzymie w 1752 r. i ukończone w Madrycie w 1761 roku. Ciemna tonacja malowidła wyróżnia się na tle jasnego wnętrza katedry. Ramę obrazu zaprojektował rzeźbiarz galerii dworskiej Joseph Deibel. Na ołtarzu pod obrazem ustawiono wielki krucyfiks z 1756 r. (ma wysokość 4,20 m) oraz sześć srebrnych świeczników o wysokości ponad 2 m, wykonanych w 1752 roku.

Wspaniałą, rzeźbioną drewnianą barokową ambonę zdobią dzieła słynnego barokowego rzeźbiarza Balthasara Permosera z lat 1712-1722. Ambona została wykonana dla Alte Hofkirche w operze, do Hofkirche zostala przeniesiona w 1748 roku. Rzeźby zostały pokryte białym lakierem alabastrowym.

Nad portalem głównym znajdują się odtworzone organy Silbermanna, zbudowane w latach 1750-1755, ostatnie i prawdopodobnie najpiękniejsze organy autorstwa słynnego saksońskiego organmistrza Gottfrieda Johanna Silbermanna (1683-1753). Po jego śmierci w wyniku udaru, który według tradycji nastąpił podczas pracy nad tymi organami, arcydzieło ukończyli Johann Daniel Silbermann i Zacharias Hildebrandt. Autorstwo prospektu organowego przypisywane jest Josephowi Hacklowi.



Pod emporą organową, od strony wejścia głównego, znajdują się postacie św. Ambrożego i św. Augustyna – figury zostały wykonane w 1723 roku przez drezdeńskiego rzeźbiarz barokowego Balthasara Permosra.



Bennokapelle …



Ołtarz biskupa Benno w poświęconej mu kaplicy. Na obrazie z 1752 roku przedstawiony jest biskup głoszący wiarę chrześcijańską Serbołużyczanom . U jego stóp jego atrybut - ryba, z której rozciętego brzucha wystają klucze katedry w Miśni.



Wychodzimy…

A my w środku nie byliśmy ... A kościół bardzo ładny.
A na carry-wurst jest zawsze pora

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):
A na carry-wurst jest zawsze pora

Niby prawda , ale nie zawsze są na topie tego, co chce się zjeść, a możliwości są zbyt małe na wszystko...

Jesteśmy na Placu Zamkowym ( Schloßplatz), który powstał w trzeciej dekadzie XVIII wieku za panowania elektora Fryderyka Augusta II. Rozebrano wówczas kilka budynków w pobliżu zamku oraz bramę mostową (Schönes Tor) i przyległe części obwarowań, aby zrobić miejsce dla budowanego katolickiego kościoła dworskiego. Zabudowa otaczająca plac została w dużym stopniu odrestaurowana.



Naprzeciwko Hofkirche znajduje się Sächsisches Ständehaus – gmach zbudowany w latach 1901-1907 z przeznaczeniem na nową siedzibę parlalentu stanowego Saksonii (Landtagsgebäude), Obecnie mieści się tam Wyższy Sąd Krajowy (Oberlandesgerichtz). W latach 1996-2001 przeprowadzono remont budynku.



Przed Ständehaus stoi pomnik króla Saksonii Fryderyka Augusta I Sprawiedliwego (1750-1827) wykonany w latach 1831-1843. Do 1929 znajdował się na dziedzińcu Zwingera, a następnie w Pałacu Japońskim (tym razem tam ne zaglądnęłyśmy). Od 29 maja 2008 roku stoi się na Schloßplatz przed Ständehaus.

Na Schloßplatz zaczyna się także Augustusstraße, znana z procesji książąt (obejrzymy ją później).





Uwagę zwraca też Pałac Królów i Elektorów – Rezidenzschloss.





Pierwszy zamek został zbudowany około 1200 roku, początkowo był to zamek margrabiów miśnieńskich do nadzorowania przeprawy przez Łabę w Dreźnie. Czteroskrzydłowa budowla pałacowa powstała w latach 1471-1474, Od 1547 roku, po renesansowej przebudowie, był to pałac mieszkalny elektorów saskich. Po zniszczeniu przez pożar w 1701 roku, pałac został odnowiony za czasów czasów Augusta Mocnego. Od 1806 roku był pałacem mieszkalnym królów saskich. Został przebudowany w stylu neorenesansowym w latach 1889-1901. W wyniku nalotów w lutym 1945 roku, rezydencja spłonęła do fundamentów. W 1985 roku rozpoczęto przebudowę pałacu w celu stworzenia kompleksu muzealnego, remont wciąż trwa. Miałam w planie odwiedzenie skarbca (Grünes Gewölbe), ale … musi poczekać na inną okazję.