Budziszyn , Rathen i okolice, Drezno - 2024

majkik75 napisał(a):No tak, pewno lepiej Schwedenlöcher schodzić w dół Ale my wolimy jak jest trudniej

Z wiekiem to się zmienia , chociaż ja "od zawsze" wolałam schodzenie, gdyż przy podejściu czasem pojawiał się problem z oddechem. Teraz sytuacja co do kierunków góra-dół nieco się wyrównała, gdy wraz z przybywającymi latami, pojawiły się zwyrodnienia w kolanach. Schodzi się gorzej , ale na szczęście pojawiły się ułatwiacze - składane kijki .

Tego dnia będzie jeszcze jedno podejście, ale krótkie. Nieco dłuższe natomiast dnia następnego

W dolinie Amselgrund skręciłyśmy w prawo, w dół w stronę Rathen. Można też pójść w lewo, gdzie nieco wyżej jest wodospadzik (pokazywał go Michał – majkik75) , ale pogoda nie zachęcała do dodatkowej trasy. Tak więc poszłyśmy na łatwiznę i po kilkuset metrach dotarłyśmy do podłużnego sztucznego jeziorka Amselsee, po którym można popływać wynajętą łódką lub rowerem wodnym. Nie miałyśmy jednak ochoty na tego typu atrakcje, a że akurat przestało padać, przysiadłyśmy na trochę na ławeczkach przy nadjeziornej promenadzie.



Nie tylko my odpoczywałyśmy





Uznałyśmy iż przed powrotem do naszego weekendowego domku, dobrze byłoby zjeść obiad. W tym celu zaglądnęłyśmy do ładnie nad wodą położonej restauracyjki [url=https://www.forellenräucherei-rathen.de/]„Forellenräucherei Leuschke”[/url]. Pachniało rybą miło, ale niestety nic nie mieli dla naszej wegetarianki, która ryb nie jada…





Zasiadłyśmy ciut dalej, w restauracji hotelu "Amselgrundschlösschen" widocznego z okien naszego Felsental. Wybrałam danie bezmięsne (grillowane różnorakie warzywa, w tym szparagi, do tego sosik czosnkowy), było OK. Pszeniczne piwko też.

Wycieczka to około 6 km, przewyższenie około 240 m (a więc luzik, nawet dla emerytek ).

Po poobiedniej odsapce (drzemki nie było ) zdecydowałyśmy się na krótki spacer po Rathen w pobliżu naszego domku. Pogoda się ewidentnie poprawiła , trzeba było to wykorzystać. Za cel obrany został park rododendronów i punkt widokowy Kleine Bastei.



Uliczką Trebenweg doszłyśmy do schodków, którymi podążyłyśmy w lewo, aż pod willę Richter.

No tak, pogoda ma wielkie znaczenie przy odbiorze miejsca ... Wodospadzik, jak wodospadzik, ale to że pani go "włącza" za 0,3 EUR to jest ciekawe
Tak mi się wydawało, że Rathen jest ładne, my tylko tyle widzieliśmy co przeszliśmy przez centrum, ale z chęcią zobaczę co widać gdzie indziej. Ech te niemieckie małe miasteczka ...

pozdrawiam, Michał

Malutkie Rathen jest ładne, ale włoskie miasteczka w północnej części Gardy zdecydowanie fajniejsze . Spokój w BożoCielny weekend był w rejonie Rathen (za wyjątkiem okolic mostu Bastei) zaskakujący, zdecydowanie większy niż podczas moich odwiedzin tych rejonów przed laty.

Rhododendronpark znajduje się na zboczu wzgórza Kleine Bastei. Podejście krótkie, ale dość strome. Park ma powierzchnię około 2 ha, rośnie tu około 30 różnych gatunków rododendronów oraz kilka egzotycznych gatunków drzew. Fajne miejsce, nawet jeśli jest już po pełni rozkwitu. A cóż dopiero, gdy różnobarwne kwiaty wypełniają cały park?

Około 1870 roku pierwsze krzewy i drzewa posadził hrabia Karl von der Recke wokół domu o konstrukcji szachulcowej, który został zbudowany około 50 lat wcześniej i prawdopodobnie służył do celów rolniczych. W 1894 r. hrabia nakazał przebudować dom i tuż obok, zamiast stodoły, wybudować budynek gospodarczy. Około 1914 roku drezdeński urolog i botanik Karl Friedrich Keydel (ur.1865 r.; † 1937 r.) nabył posiadłość i w 1918 r. powiększył jej obszar, kupując dodatkowy teren pod utworzenie parku. Keydel podczas wypraw zbierał rzadkie rośliny alpejskie, które zasadził w swoim parku. W latach 1926–1929 architekt ogrodniczy na zlecenie Keydla przekształcił alpinarium w rozległy park oraz wytyczył ścieżki i schody, które dziś są dostępne tylko częściowo. Po śmierci Keydla pod koniec lat 30. XX w. majątek nabyła gmina Kurort Rathen, w której w 1945 r. przebywali uchodźcy wojenni ze Śląska. W czasach NRD budynki i otaczający je park służyły jako dom wakacyjny dla Wolnej Niemieckiej Federacji Związków Zawodowych (FDGB). Po upadku komunizmu park zaczął zarastać z powodu braku konserwacji. Po 2000 roku gmina wyremontowała stare schody i wybrukowała część ścieżek. Usunięto także martwy materiał roślinny i opracowano koncepcję utrzymania parku. W latach 2008 i 2009 odbudowano zasypany wcześniej staw parkowy oraz ścieżki wokół niego. Stworzono także zadaszoną część wypoczynkową.









Oprócz rododentronów, w parku rosną też inne kwitnące krzewy , np. róża laurowa (Kalmia latifolia)





Są tu też piękne drzewa, w tym cyprysik japoński hinoki, magnolia, daglezja, jałowiec sabiński, cykuta kanadyjska czy klon japoński.

dangol napisał(a):Rhododendronpark znajduje się na zboczu wzgórza Kleine Bastei. Podejście krótkie, ale dość strome. Park ma powierzchnię około 2 ha, rośnie tu około 30 różnych gatunków rododendronów oraz kilka egzotycznych gatunków drzew. Fajne miejsce, nawet jeśli jest już po pełni rozkwitu.

O Matko! Mąż byłby w raju . Chyba go tam zawiozę i będzie miał SURPRISE!

Wiola, miejsce jest cudowne i nieco "dzikie". Będąc w okolicach wiosenną porą, z pewnością fajnie tam zaglądnąć.
Prawdziwy raj natomiast jest znacznie bliżej nas, w arboretum Wojsławice koło Niemczy. Jeśli tam jeszcze nie nie byliście, zabierz męża w przyszłym roku.

Z parku rododendronów do punktu widokowego jest niedaleko…



Gdy doszłyśmy do Kleine Bastei , była tam jakaś kilkuosobowa grupka, ale wkrótce zostałyśmy same . Punkt widokowy jest utwardzony i wyposażony w ławki, posiedziałyśmy więc trochę w cieple popołudniowego słońca.

Roztacza się stąd widok na dolinę Łaby, Oberrathen i okoliczne góry, w tym Lilienstein (czasu na wizytę tamże jednakże nam nie wystarczyło).

Witam i dołączam do relacji.
Właśnie nadrobiłem poprzednie strony, ale nie ukrywam, że czekam na Drezno. Tydzień temu spędziłem tam pół dnia i powiem krótko: zbierałem szczękę z ziemi. Moim zdaniem to jest bezsprzecznie jedno z najpiękniejszych miast Europy!

marekkowalak napisał(a): Moim zdaniem to jest bezsprzecznie jedno z najpiękniejszych miast Europy!

Pięknie tam, nawet przy kapryśnej pogodzie, chociaż ta nieco przeszkadzała w zwiedzaniu. Nie było jednak innego wyjścia, na pogodowo najgorszy dzień przypadło Drezno, gdyż spacer w deszczu po skalnych basztach byłby bez sensu. Przed laty moje Drezno trafiło się w znacznie lepszą aurę, udało się więc wówczas zobaczyć znacznie więcej (ale jak pisałam, zostały tylko przyblakłe wspomnienia, bez utraconych zdjęć).

A półki co, zaczynamy piątkową wędrówkę po okolicy

Piątek, 31 maja 2024

Wychodzimy…



Kurort Rathen jest podzielony przez rzekę Łabę na dwie dzielnice. Po prawej stronie rzeki (tam, gdzie nocowałyśmy) znajduje się Niederrathen, zaś po lewej Oberrathen. Połączenie między tymi dwoma obszarami zapewnia prom. Ponieważ na piątek zaplanowałam szlak po drugiej stronie Łaby, poszłyśmy na przystań przeprawy promowej, aby przepłynąć do Oberrathen.



Prom, jaki pływa pomiędzy obiema częściami Rathen, to prom liniowy, napędzany prądem rzecznym.
Kadłub promu wahadłowego jest utrzymywany przez linę o długości kilkuset metrów, która jest zakotwiczona na brzegu rzeki. Lina ma udźwig kilku ton i zabezpiecza prom przed zniesieniem go przez prąd rzeczny. Tuż przy kadłubie rozdziela się na dwie liny pociągowe. Poprzez wspomaganie elektryczne lub siłowe, liny zostają tak naciągnięte, że prom uzyskuje „przekrzywione“ położenie na rzece, tak by do poruszania się wykorzystać siłę prądu rzecznego. Promy wahadłowe, które przemieszczają się pomiędzy jednym a drugim punktem zaczepienia na brzegach rzeki, w przeciwieństwie do promów wysokolinowych, mają jednak taką wadę, że podczas postoju, czy przemieszczania się, muszą docelowo zatrzymać się na jednym z brzegów, na którym jest zakotwiczona lina.

Zanim dotarłyśmy na drugi brzeg, trzeba było przepuścić większe jednostki płynące Łabą…



Tak jakoś się złożyło, iż z przejścia przez Oberrathen nie mam żadnego zdjęcia. Posłużę się więc jednym z internetów, żebyście zobaczyli jak wygląda Niederrathen z tej strony Łaby.

(fotka z netu: https://www.saechsische-schweiz.de/en/p ... ort-rathen )

Od razu wyruszyłyśmy na szlak

Doszłyśmy do punktu widokowego Laasenbank niedaleko Laasenstein. Fajne miejsce na krótką odsapkę (jest ławeczka), przy okazji można było popatrzeć na punkty, w których byłyśmy poprzedniego dnia.









A to już nieco dalej, przy czerwonym szlaku.

My byliśmy w sumie tylko na Schwedenlocher + Bastei + trochę Rathen, ale jak widzę to okolice bardzo ładne i wykorzystujecie je na maksa jeśli chodzi o widoki ...

pozdrawiam, Michał