Raportul z Rumunii

dangol napisał(a):Maramuresz... Jako że to była tylko krótka końcówka naszej rumuńskiej podróży, mam niedosyt tej krainy. Trochę co prawda udało się zobaczyć, ale chętnie pozwiedzam też wirtualnie

Ja też mam niedosyt i to ogromny Na pewno tam wrócimy.

Kapitańska Baba napisał(a):Konie ciągnące wozy, mężczyzna prowadzący krowy, osiołki biegające po drodze to coś pięknego. Zdecydowanie moje klimaty

I jeszcze myszka harcująca w apartmanie

17 sierpnia (środa): Zamek chłopski w Rupei

Dojeżdżamy na parking pod zamkiem w Rupei:



Parkowanie jest darmowe, a bilety nie kosztują dużo, ale już nie pamiętam, ile

Sama idea zamków chłopski to ciekawostka Na co dzień nie pełniły one funkcji mieszkalnych, natomiast służyły lokalnej społeczności wiejskiej (która je zbudowała i utrzymywała) jako schronienie w razie niebezpieczeństwa. Budowle takie powstawały w średniowieczu, głównie na terenie obecnych Niemiec. Wznosili je również w Transylwanii Sasi siedmiogrodzcy.

Budowla na wzgórzu, której pozostałości (całkiem pokaźne) będziemy zaraz oglądać, w źródłach pisanych pojawia się w 1324 roku pod nazwą castrum Kuholm. W XV wieku zamek został zdobyty przez Turków. Na początku XVI stulecia odbudowano go i stał się własnością położonego u stóp góry miasta. Mieszkańcy Rupei oraz pobliskich wiosek korzystali z niego w razie zagrożenia.

W XVII wieku nastąpiła rozbudowa twierdzy. Powstał zamek dolny, na dziedzińcu którego w 1623 roku wykopano studnię. Mimo umocnienia budowli, w 1643 roku zamek został ponownie zdobyty przez Turków i poważnie zniszczony. Odbudowano go znowu pod koniec XVII wieku i tak to się kręciło ... aż do lat 2010-2013, kiedy odrestaurowano wszystkie siedem wież oraz znajdujące się na terenie twierdzy domy chłopskie i udostępniono budowlę zwiedzającym.

Chwilę kręcimy się przed bramą i oglądamy pamiątki.





Na razie nie kupiliśmy suwenirów, zrobimy to w Maramureszu

Wchodzimy na teren dolnego zamku, a potem dalej - przez kolejną bramę:





Jedna z siedmiu wież:



Wszystko jest dokładnie opisane na tablicach, w trzech językach:



Problem w tym, że wewnątrz pustki :



W żadnej z baszt czy budynków (domów chłopskich) nie ma ekspozycji. Dopiero pod koniec zwiedzania okaże się, że przy głównej bramie jest wystawa płytek terakotowych. Dziwnie to wygląda - wchodzimy do środka różnych pomieszczeń, a tam całkiem pusto Chociaż może właśnie tak było - przecież w zamku nikt na dłużej nie mieszkał, tylko na czas wojny chroniła się tu miejscowa ludność. Mogło to więc dokładnie tak wyglądać Jednak zwiedziliśmy w życiu sporo zamków i przyzwyczajeni jesteśmy do czegoś innego, stąd zdziwienie.

Spacerujemy sobie:



i przechodzimy przez kolejną bramę do górnego zamku:




który prezentuje się następująco:





Z tego miejsca roztacza się fajny widok na "centrum" Rupei:




Wspinamy się jeszcze trochę:



Czasami jest ciasno, chociaż to przejście chyba nie było "obowiązkowe" :



Wyżej już się nie da:



Inskrypcje całkiem współczesne :



Wreszcie są jakieś eksponaty! :



Chyba z Ikei

Widok w stronę dolnego zamku i parkingu, na którym zostawiliśmy Maździaka:



Schodzimy wzdłuż murów:




Najniżej położona część i chyba najmniej ważne budynki w obrębie budowli:




Wracamy na zamek dolny i dziedziniec z XVII-wieczną studnią:




Zaglądamy na wystawę płytek terakotowych (bardzo podobną do tej, którą widzieliśmy w kościele warownym w Viscri):





Niektóre z nich to prawdziwe cudeńka:



Są też inne dzieła:



Hmmm, skąd ja znam te kolorowe domki?:


To przecież Sighișoara

Ufff, wystarczy! Chyba żadnej atrakcji turystycznej nie zwiedziliśmy aż tak dokładnie Co wcale nie znaczy, że zamek w Rupei jest szalenie interesujący To ciekawe miejsce, trzeba przyznać i warto je odwiedzić (nie trzeba tam spędzić całej godziny, jak to zrobiliśmy my ), jednak raz w zupełności wystarczy

Podoba mi się ten zamek . Ja spokojnie mógłbym tam spędzić godzinę, a może nawet i dłużej .

Nefer napisał(a):Podoba mi się ten zamek . Ja spokojnie mógłbym tam spędzić godzinę, a może nawet i dłużej .

Pewnie, że można i dłużej Np. zrobić tam jakąś sesję zdjęciową Miejsce jest fotogeniczne.

Info z Rumunii - misiek grasował na ulicach Braszowa. Został pogoniony z jednego z ogródków przez dwa psy

17 sierpnia (środa): Przeprowadzka do Baia Mare

Po zwiedzeniu zamku chłopskiego w Rupei ruszamy w dalszą drogę do Maramureszu. Mijamy odwiedzony trzy dni temu kościół warowny w Saschiz:



i przejeżdżamy przez Sighișoarę:



Niestety, bez zatrzymywania się. I tak będziemy w podróży prawie przez cały dzień, chociaż z Braszowa do Baia Mare jest "tylko" niecałe 380 km. Jednak zwykłymi drogami wyjdzie nam jakieś 6 godzin czystej jazdy

Autostradą byłoby szybciej, gdyby taka istniała Przynajmniej jest ciekawiej Można podziwiać pola słoneczników:



i różne jeziorka:




oraz pozdrawiać się z sympatycznymi panami :



Żeby nie było tak sielankowo, po drodze trafiają nam się dwie ulewy. Wycieraczki ledwo nadążają:



W Rumunii są nie tylko piękne średniowieczne miasteczka; jest też Gherla :



Brzydkie miasto, przynajmniej część, przez którą przejeżdżamy:



Kiedy wydostajemy się z miejskich korków, trafia się kolejny zator na drodze - spowodowany "przemarszem" owieczek :



Prawie u celu, podziwiamy kolorowe domki:




Wjeżdżamy do Baia Mare:



Nazwa miasta (największego w okręgu Maramuresz), wbrew temu, co twierdzi Wikipedia , podobno wcale nie oznacza Wielkiej Kopalni, a Wielkie Uzdrowisko.

Bez trudu odnajdujemy nowy apartamentowiec, w którym mieści się nasza, zarezerwowana przez Airbnb, kwaterka:




Budynek obok jest jeszcze niewykończony i jutro rano obudzą nas hałasy dochodzące z budowy Na szczęście w weekend będzie spokojnie.

W podziemnym garażu taki cud motoryzacji :



Mieszkanie mamy na trzecim piętrze. Jest przestronne i bardzo ładne :






Gospodyni osobiście nie poznamy, piszemy do siebie przez Airbnb (szybko odpowiada) i mamy bezproblemowy self check-in, a za cztery dni czeka nas self check-out

To już nasza trzecia (licząc Arad) kwatera w Rumunii, każda powyżej oczekiwań Świetnym dodatkiem jest sympatyczny balkon:



Nie ma się do czego przyczepić; wszędzie czyściutko, a w lodówce dodatkowy bonus - dwa miejscowe wina Wszystko to za 52 euro za noc.

Tu jest jakby luksusowo , czyli wejście do klatki schodowej:



Bierzemy szybki prysznic i lecimy poznawać miasto, ale o tym następnym razem

Podobają mi się bardzo ceny zakwaterowania w Rumunii .

marze_na napisał(a):Podobają mi się bardzo ceny zakwaterowania w Rumunii .

Ceny są przyjemne, a warunki bardzo dobre

Jak mi brakuje tego u nas - biegających owieczek, furmanek.
No i ten traktor w garażu Wymiata Ciekawe czy ktoś nim dojeżdża do pracy i po zakupy

Kapitańska Baba napisał(a):Jak mi brakuje tego u nas - biegających owieczek, furmanek.
No i ten traktor w garażu Wymiata Ciekawe czy ktoś nim dojeżdża do pracy i po zakupy

Jedna opona sflaczała, więc chyba nie
Owieczki są miłym akcentem

Wybaczcie przestoje w relacji, ale mam wyjątkowo trudny koniec roku szkolnego Ale jestem tu, przy komputerze, w długi weekend i w przerwie od pracy coś skrobnę


17 sierpnia (środa): Pierwszy wieczór w Baia Mare

Po szybkim ogarnięciu się w apartmanie ruszamy w stronę centrum Baia Mare:



Tylko kilka kroków i jesteśmy na Placu Wolności, na którym jest trochę knajpek i... parking Oraz zbudowany w 1910 roku secesyjny budynek, kiedyś galeria sztuki oraz miejsce spotkań węgierskich artystów, których w Nagybányi (węgierska nazwa miasta) było mnóstwo.



W owym czasie Węgrzy stanowili 65% mieszkańców, obecnie około 15%. Nic dziwnego, że budowla ta bardzo przypomina mi suboticką secesję. W końcu w tamtym serbskim mieście (w zasadzie - wojwodińskim ) również jest spora węgierska mniejszość.

Niektóre budynki wymagają odnowienia:



Na chwilę zaglądamy na Plac Twierdzy (Piața Cetății), gdzie stoi m.in. cerkiew św. Mikołaja:



i XV-wieczna Wieża Stefana – pięćdziesięciometrowa dzwonnica dawnego kościoła:



A ponieważ jesteśmy bardzo głodni, przerywamy spacer i udajemy się do przybytku o wdzięczne nazwie La Tour:



Nie muszę chyba dodawać, że spragnieni też jesteśmy :



A Pisnerka leją tu całkiem po czesku - z prawidłową pianą Do tego jakieś quesadille, bo lokal nie oferuje kuchni rumuńskiej i jest git!

Możemy zacząć zwiedzanie, a że zrobiło się późno i ciemno - nocny spacer

Wieża Stefana:



i cerkiew św. Mikołaja:



Na Placu Twierdzy stoi również kościół św. Marcina:



zbudowany na fundamentach starej świątyni, której pozostałości można oglądać tuż obok:



Są też dzwony:



Dużo dzwonów :



Na Placu Wolności zdecydowanie bardziej gwarno:



Jest tu ciekawa fontanna:






My jednak wolimy ciche klimatyczne uliczki i zaułki:





i dziwne pomniki/rzeźby :



Mijamy kościół reformowany zbudowany w latach 1792-1809:



z nietypową czerwoną kopułą:



To jeden z ulubionych tematów malarskich miejscowych artystów, co widać na pierwszym zdjęciu w tym odcinku

I powoli nasz pierwszy spacer po Baia Mare dobiega końca. Siedzimy jeszcze trochę na balkonie, a potem przygotowujemy się do górskiej wycieczki, którą zaplanowaliśmy na kolejny dzień

maslinka napisał(a): Ale jestem tu, przy komputerze, w długi weekend i w przerwie od pracy coś skrobnę

Współczuję, ale ja też dzisiaj (i jutro też) jestem w pracy.
No to sobie przynajmniej popatrzyłem na Baia Mare, może kiedyś tam dotrę.

Nefer napisał(a):

maslinka napisał(a): Ale jestem tu, przy komputerze, w długi weekend i w przerwie od pracy coś skrobnę

Współczuję, ale ja też dzisiaj (i jutro też) jestem w pracy.

Łączę się z Tobą w bólu

Nefer napisał(a):No to sobie przynajmniej popatrzyłem na Baia Mare, może kiedyś tam dotrę.

Bardziej niż Baia Mare polecam górską wycieczkę, na którą zapraszam już jutro

Na góry zawsze jestem chętny .
A za pracę w piątek i w sobotę, będę miał do odbioru wolne, nie jest więc tak bardzo źle .

Nefer napisał(a):Na góry zawsze jestem chętny .

No to zaraz biorę się do pisania