Raportul z Rumunii

piotrf napisał(a):Fakt , mogliście spotkać np. niedźwiedzie , jest ich tam dość dużo , pamiętam że w 2018 roku jeden biegał po Braszowie

Niedźwiedzie to ja wolę spotykać w bardziej kontrolowany sposób Np. na Transfogarskiej

Kiepura napisał(a):Sam też tak miałem. Czternaście i pół dnia lampy i jedno popołudnie z burzą i oberwaniem chmury. Oczywiście Brasov i okolice. Z zaplanowanego zwiedzania wyszedł tylko KFC

Aż tak niełaskawy Braszów dla nas nie był , choć przygody się zdarzyły...

wiola2012 napisał(a):

maslinka napisał(a):Czujemy się trochę jak w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej Podobno wielu Rumunów uważa, że góry Piatra Carului są najpiękniejsze w całym kraju.

Pewnie mają rację . Pięknie tam jest, prawie tak pięknie jak w naszych Tatrach

Żeby w pełni docenić piękno tych gór, trzeba by pójść wyżej Ale i tak nam się podobało!


15 sierpnia (poniedziałek): Ciąg dalszy wycieczki w Parku Narodowym Piatra Craiului

Oddalamy się nieco od schroniska, żeby znaleźć jakieś odludne miejsce na mały popas:



Piękny drewniany krzyż przy szlaku:



Przysiadamy na polance:



z takim widokiem:




Znajome stado owiec :



Szkoda, że nie ma dzisiaj warunków pogodowych, żeby pójść wyżej...



Ale po co narzekać, tutaj też jest pięknie



Choć chmury nadciągają:



Czeka nas jeszcze ponad godzina spaceru w dół. Powinniśmy zdążyć przed ewentualnym deszczem

Okoliczność wędrówki są zachwycające:




Podoba mi się szarotka na drogowskazie :



Trzeba uważać, żeby nie potknąć się o liczne wapienne skałki:



Zwłaszcza, gdy się zagapi na osiołka :



Są i szczęśliwe krowy :



Grzecznie stoją w trakcie dojenia:



Ja też jestem całkiem zadowolona :



Słońce chowa się za chmurami:



Nie szkodzi - dla nas to już prawie koniec wycieczki. Spojrzenie za siebie:



Pod nogi też warto patrzeć, inaczej można przegapić dziewięćsiła:



Nasz, stosunkowo krótki, górski spacer dobiega końca. W niecałe 4,5 godziny przeszliśmy, bardzo spokojnym krokiem i z kilkoma przerwami, prawie 13 km.

Mapka:



Wsiadamy do Maździaka i ponownie przejeżdżamy przez miejscowość Zărneşti. Ciekawe obrazki na elewacji budynku:



Zastanawia nas billboard przy drodze wyjazdowej z miasteczka:



Kieruje on do największego na świecie rezerwatu niedźwiedzi brunatnych, w którym, na obszarze 70 ha dębowego lasu, mieszka 116 miśków Można wykupić wycieczkę z przewodnikiem (w grupie do 40 osób), który podobno bardzo ciekawie opowiada.
Tutaj można poczytać o warunkach "zwiedzania" oraz o cenach.

Kiedy czytałam o tym miejscu na podlinkowanej stronie internetowej, miałam wizję (wiem, wiem, szaloną ) wchodzenia do lasu i zbliżania się do gawr niedźwiedzi, jednak ze zdjęć i komentarzy na Google Maps wynika, że zwierzaki ogląda się, co prawda z bliska, jednak przez siatkę, czyli trochę jak w zoo. Takie przynajmniej odniosłam wrażenie, choć fundacja stanowczo zaznacza, że nie jest ogrodem zoologicznym. Uratowali wiele miśków i chwała im za to Historie tych niedźwiedzi często są bardzo smutne, jednak teraz, na tak dużym terenie, zwierzaki czują się chyba dobrze...

Przed nami nagle "wyrasta" zamek chłopski Râșnov:



Wygląda jak z bajki:



Niestety, aktualnie nie można go zwiedzać - trwają prace remontowe.

Kawałek dalej udaje nam się wypatrzeć trasy narciarskie :



To ośrodek Poiana Brașov na zboczach masywu Poştavaru.

Wjeżdżamy do Hollywood :



Chyba najlepsze zdjęcie Czarnego Kościoła mam właśnie z samochodu :



Z bliska bardzo trudno go objąć obiektywem.

Taką atrakcję w Braszowie też mamy :



ale nie korzystaliśmy. Natomiast teraz trzeba korzystać z (ciągle pięknej) pogody Zostawiamy Maździaka przed naszym rumuńskim domem i lecimy zwiedzać miasto

P.S. Doczytałam, że w rezerwacie (sanktuarium ) niedźwiedzi można z oferty "zwiedzania" wybrać Super VIP Tour. Wtedy wjeżdża się samochodem do lasu Wraz z przewodnikiem i sześcioma innymi śmiałkami

Nefer napisał(a):Oj słabe to wjeżdżanie do lasu samochodem, oj słabe. Co za koszmarny pomysł.
Nie chciałbym być takim VIP-em.

To fakt, gdzie tu ochrona przyrody?

megidh napisał(a):Wygląda świetnie, ale bez tego napisu byłoby zdecydowanie lepiej.

Mnie te napisy nie przeszkadzają, chociaż pewnie rzeczywiście zrobiło się to bardzo popularne i przez to trochę nudne Podobnie jak z literami układającymi się w hasło I love...nazwa miejscowości(z serduszkiem). A jednak turyści robią sobie przy nich zdjęcia (mnie też się zdarza ), więc pewnie powstawać ich będzie coraz więcej.

dangol napisał(a):Na szczęście, jak się jest wewnątrz, napisu nie widać

Dobry patent, żeby napisu nie widzieć

15 sierpnia (poniedziałek): Spacer po Braszowie i przymusowa "odsiadka" w knajpce

Wpadamy do apartmanu, szybko się ogarniamy, przegryzamy coś i lecimy do centrum, póki nie pada

W uliczkach i zaułkach Braszowa można znaleźć ukryte skarby:





Kolejna kapliczka:



na Placu Unii:



Pstrykamy na cztery ręce :



Cerkiew św. Mikołaja:



"zwiedzimy" dzisiaj wieczorem.

Rondo, tuż przed starówką i muzeum pierwszej rumuńskiej szkoły:



Niektóre z tych miejsc widzieliśmy oczywiście podczas pierwszego spaceru pod Braszowie (chodziliśmy zawsze podobną trasą, choć trochę ją modyfikowaliśmy, żeby nam się nie znudziła ), ale tamte zdjęcia były robione nocą, więc teraz zaprezentuję zabytki w nieco innej odsłonie

Natomiast Bramy Katarzyny jeszcze nie podziwialiśmy:



Została ona zbudowana w 1559 roku i wygląda bajkowo



Cztery wieżyczki na szczycie (dwóch nie widać, są z tyłu):



oznaczają, podobnie jak na Wieży Zegarowej w Sighișoarze, autonomię sądowniczą miasta.

Herb Braszowa (o którym już wspominałam) w centralnej części budowli:



Tuż obok znajduje się, mająca postać łuku triumfalnego, Brama Șchei, którą już oglądaliśmy w nocnej odsłonie:




Spacerując uliczkami Braszowa, warto zadzierać głowę i być uważnym. Można wtedy dostrzec wiele ciekawostek:



"Przecinamy" jeden z placów:



i wąską (ale nie najwęższą ) uliczką:



idziemy w jedynie słusznym kierunku - do miejsca, które upatrzyliśmy sobie już przedwczoraj, ale wtedy było za późno, czyli do pubu Aftăr Stube. To miejsce obowiązkowe dla wielbicieli piw rzemieślniczych, do którego to grona się zaliczamy

Wewnątrz nie ma zbyt wiele miejsca, natomiast lokal może się pochwalić pięknym i fajnie zagospodarowanym dziedzińcem:



Wybór piw kraftowych jest spory, a wyroby lokalnych małych browarów przypadają nam do gustu



W karcie są jakieś przekąski, burgery i sałatki, ale my decydujemy się na pizzę, co okaże się słabym wyborem. Okazuje się, że donoszą ją z nieodległej pizzerii i normalnie chyba nie ma z tym problemu, ale dzisiaj jest wyjątkowo długa kolejka do pieca

Czekamy ponad godzinę, więc zaczynamy się upominać, żeby się upewnić, że o nas nie zapomnieli. Wtedy dowiadujemy się, że pizzę przynoszą z innego miejsca, ale miła kelnerka przekonuje, że zaraz dotrze... Jestem bardzo głodna, a wtedy bywam zła Żeby oszukać żołądek , zamawiam cannolo (niezwykle popularny na Sycylii przysmak), które jest przepyszne:



Albo to kwestia głodu

Humor mi się poprawia A kiedy, w ramach przeprosin, dostaję od firmy gratisowe małe piwko, jestem całkiem zadowolona W końcu dociera również pizza, przybywa, mniej więcej, równo z ulewą

Jesteśmy "uwięzieni" i spędzimy w Aftăr Stube kolejną godzinę



(Trochę wygląda, jakby zostawiła pizzę, ale zaręczam, że zjadłam do końca Byliśmy zaaferowani ulewą i jadłam chaotycznie )

Leje strasznie, ale duże parasole nad naszymi głowami dają radę! (Sąsiedzi przy stoliku obok mają trochę gorzej ) Bardzo sympatycznie wspominamy ten przymusowo przedłużony pobyt w knajpce. Jeśli lubicie dobre piwo, polecam Wam ten lokal Tylko nie zamawiajcie pizzy (Choć smaczna była, muszę przyznać )

Dawigs napisał(a):Zostawiam ślad. Mam dużo do nadrobienia .

Witaj, Grzegorzu! Miło Cię widzieć.

elka21 napisał(a):Jak można przetłumaczyć ten napis na kuflu, a konkretnie ostatnie słowo
PIERDUT

Descopera gustul pierdut. = Odkryj utracony (zaginiony) smak. Pierdut znaczy zagubiony/utracony/zaginiony

elka21 napisał(a):Chyba nie: pierdut następne piwko.

Tak właśnie było w naszym przypadku

P.S. Napis na dole kufelka też jest interesujący
Dupa reteta originala a fratilor Czell. = Według oryginalnego przepisu braci Czell