Rady na nocną jazdę...

majchrzy napisał(a):Polecam wszystkie te energetyki nie pić w czasie prowadzenia samochodu ale w czasie postoju (można się przejść, przewietrzyć, i co ważne odpoczną chwilę oczy które dosyć mocno w czasie nocnej jazdy są eksploatowane ).

paulr napisał(a):Tylko nie wiem jak u innych, ale u mnie te energetyki spowodowały że miałem problem z przejechaniem od parkingu do parkingu w Chorwacji bo tak się sikać chciało.

paulr napisał(a):Tylko nie wiem jak u innych, ale u mnie te energetyki spowodowały że miałem problem z przejechaniem od parkingu do parkingu w Chorwacji bo tak się sikać chciało.

Pääkäyttäjä napisał(a):Już nigdy więcej energetyków w trakcie jazdy...początkowy kop a potem zjazd energetyczny i dętka. Osobiście nie polecam - ja po energetyku w trasie czułem się tak, jakbym to ja był mułem pociągowym Lepiej zatrzymać się, zjeść coś słodkiego, zrobić parę przysiadów i pajacyków i wio w drogę.

Od 6.00 do 10.00 trwa pierwszy okres, w którym organizm człowieka przygotowuje się do dziennego czuwania. To najlepszy czas na przygotowanie scenariusza nadchodzącego dnia, na lekki posiłek i spokojną gimnastykę. Chodzi o to, żeby harmonijnie i powoli dostroić się do dziennej aktywności, której szczyt rozpoczyna się o 10.00. Od 10.00 do 14.00 jesteśmy najbardziej kreatywni i sprawni intelektualnie. Jest to również pora najlepszego trawienia, w której zaleca się jeść zasadniczy posiłek. Ciekawe, że jest to zgodne z europejską tradycją. Jeszcze nie tak dawno obiady jadało się wczesnym popołudniem i zwyczaj ten nadal jest powszechny w placówkach zbiorowego żywienia. Wartości insuliny osiągają wówczas akrofazę, czyli szczyt wydzielania. 14.00 – 18.00 to okres, kiedy nasz organizm jest jeszcze mocno rozpędzony, choć już nie tak sprawny intelektualnie. Jest to najlepszy czas na ćwiczenia fizyczne i kontakty towarzyskie. Jeśli, więc czekają nas ważne spotkania i rozmowy to najlepiej je zaplanować właśnie wtedy. Także intensywny trening, czy inny wysiłek fizyczny zniesiemy w tym okresie najlepiej. Od 18.00 do 22.00 trwa stopniowe wygaszanie dziennej aktywności. Jest okres analogiczny do 6.00 – 10.00 z tą różnicą, że teraz organizm nie budzi się, ale przygotowuje do snu. Dlatego nie należy wówczas parać się ciężką pracą i narażać na stresujące sytuacje. Nie należy też jeść obfitych posiłków, ponieważ nasze trawienie jest wówczas mniej wydajne. To czas relaksu, lekkiej gimnastyki i medytacji. Wszystko po to, żeby możliwie najlepiej przygotować się do snu.

Bodźce świetlne rytmu światło-ciemność środowiska w jakim żyje człowiek, synchronizują
aktywność SCN, ta zaś ma bezpośredni wpływ na inne rytmy biologiczne. Należą do nich
m.in. rytm sen-czuwanie, rytm temperatury wnętrza ciała, czy rytmy uwalniania hormonów.
Jednym z najistotniejszych hormonów, na którego rytmikę wydzielania ma wpływ aktywność
SCN jest melatonina - hormon szyszynki. Można byłoby swobodnie pokusić się o
stwierdzenie, że melatonina jest chemicznym zegarmistrzem organizmu człowieka. Gdy
zapada zmrok, lub gdy człowiek narażony jest na deficyt światła, zaczyna wydzielać się do
krwiobiegu i z krwią dociera do wszystkich zakamarków ciała. Melatonina powoduje
wystąpienie senności lub chociażby spadek aktywności psychofizycznej, obniżenie
temperatury ciała. Natomiast światło słoneczne lub sztuczne o zbliżonych parametrach do
naturalnego, poprzez działanie synchronizujące na jadro nadskrzyżowaniowe, ma możliwość
hamowania produkcji melatoniny [5, 12]. W takim razie, człowiek w środowisku
niedoświetlonym może mieć utrudnione prawidłowe funkcjonowanie, i to zarówno w życiu
zawodowym, społecznym, jak i rodzinnym.