Rab - mały raj dla rodzin z dziećmi

Orkiestra tusz

Jacek S napisał(a):

mahadarbi napisał(a):To, co? Mam grać?

Grać!

Też pytanie. Wiadomo, że grać.

Nie daj się prosić ! Graj !!!

No to jeźdźmy na ten Rab!

Po drodze kilka widoczków.
Barokowy pałac w Mikulovie niezmiennie kusi mnie co roku. I jakoś nigdy nie ma czasu, by zboczyć z trasy i zanurzyć się w tutejszych mieścinach. Mam ochotę na czeskie i słowackie miasteczka, mam też chęć na zanurkowanie w austriackich wioskach. Czas, czas, czas... Zawsze jest go za mało...


Dla tych, co kiedyś będą chcieli go bliżej poznać:
http://www.mikulov.cz/tourism/monuments ... nguageId=1

Gdzieś pod Grazem zatrzymujemy się na nocleg. Zabijcie mnie, nie pamiętam, jak się nazywa ten przyjemny hotelik, w którym się zatrzymaliśmy Doba ze śniadaniem kosztowała 50 euro.




A w nim baaardzo przyjemny, schludny i spory pokój.


A z pokoju widok zacny!




Jesteśmy już w Jablanacu. Zaraz wsiadamy na prom i za ok 15-20 minut będziemy na Rabie. Musimy się tylko przeprawić przez 2-kilometrowy kanał oddzielający Jablanac od Rabu.



Velebit zostawiamy za sobą. Witamy Kvarner.



Rab co roku przyciąga masy niemieckich i polskich turystów. To wysepka absolutnie wyjątkowa pod każdym wzglądem. Położona między Pagiem (tu mój Pag 2010), Krkiem a Cresem wygląda jak perełka.
Ten najważniejszy powód to plaże, jakich nie znajdziecie z całej Cro. Maleńkie, piaszczyste, sielankowe wciśnięte po północnej stronie w poszarpane wybrzeże.
Ten drugi powód to przepiękny Rab, stolica wysepki. Zabytkowa, czerwona w zachodzącym słońcu, z urokliwą zatoczką i masą knajpek. Jest tam jeszcze sporo roboty do zrobienia, ale Rab z naszego singlowego wyjazdu a Rab z wyjazdu z Nadią jednak się ciut zmienił. Na piękniejszy

Z promu do samego Rabu mamy ok.10-12 km. Wreszcie gasimy rozgrzany silnik. Na dzisiaj koniec! Co my tu mamy?


Jest i plac zabaw.



Jest i jakiś beach bar.


Rozejrzymy się po naszym obejściu na całe dwa tygodnie.





A oto i nasz apartament na parterze.


Rano roztacza się z niego cudny widok za zatokę św. Eufemii. Wita nas słońce, do jakiego Cro już nas przyzwyczaiła.


cdn.

W zeszłym roku był RAB i apartament na granicy Barbat i Baniol.
Miło wspomnieć stare kąty.

Ta z kolei Villa leży na granicy Banjolu z Rabem, choć to już Rab. Położona jest przepięknie Stąd spacerkiem mini promenadą nad samą zatoką 20 minut do Banjolu i 15 do miasta Rab.

Rab..byłam tam dwa razy..zabralismy rowery..bajka...objezdzilismy wyspe..oj..czasem było ciezko...to wspaniałe miejsce!!!
to było kilka lat temu..ale ,ale za rok tam wracam:)
Powiem Wam jedno Wszedzie jest super ale w croati jest to cos......

Czekamy na więcej

Rano wita nas kvarnerskie słońce. Wszyscy dobrze spali w nowym miejscu, dziecko zdrowe po podróży, życie jest piękne!


Śniadania mamy na miejscu, to idealna opcja z małym dzieckiem. Jemy codziennie w przepięknym ogrodzie zimowym (choć przyznacie, że jak na chorwackie klimaty brzmi co najmniej abstrakcyjnie).



Villa należy do pewnej pani, klimat jest domowy, nie ma z niczym problemu. Każdego ranka pyta nas, na co mamy ochotę, kelnerka (córka właścicielki) podaje to, co sobie wymyślimy i zapragniemy. Dziecko wymyśla, oni spełniają marzenia Jest doskonale. Zobaczmy jak wygląda dziedziniec.





Zatoka św. Eufemii prezentuje się znakomicie. Cisza, słychać tylko chlupot wody odbijającej się od nabrzeża. Łódeczki sennie kołyszą się na wodzie. Chyba dobrze wybraliśmy


Dziś udajemy się śladami naszego pierwszego Rabu. Najpierw maleńka zatoczka przy Pudaricy, w kierunku Banjolu i promu. Tam poleniuchujemy kilka godzin.


Tak wygląda rabski piasek. Nie żadne kamole większe, mniejsze a drobinki piasku. Na FKK za Loparem będzie jeszcze drobniejszy, bardzo zbliżony do piasku


Dno także z drobinek. Nareszcie bez masażu kamiennego stop!



Kilka zaledwie osób na plaży.


Wieczorem zrywa się wiatr. Rab często nawiedzany jest przez silne podmuchy. Podobno z tego powodu tworzy się tu swoisty klimat, jakiego brak gdzie indziej. Tu ludzie żyją najdłużej w Cro (o czym opowiadali nam kilka lat wcześniej leciwi Ignac i Rosa z Banjolu).
Może nas nie zwieje z tej wąskiej promenadki. Chodźmy do Rabu!


Do rabskiej starówki mamy naprawdę bliziutko. Tu cisza, tam gwarniej. Odległość 15 minut. Idealnie! Z daleka dumnie się pręży Katedra Sv. Marija.



Jesteśmy już w marinie. Ależ mnie roztrzepało!


Zrobiło się dosyć chłodno. A my doszliśmy do placu św. Krzysztofa.


cdn.

Zapisuję się na ciąg dalszy, tam mnie jeszcze nie było a miejsce przepiękne.
jerzy26

Kolejny ranek i znowu słońce. Śniadanie, rundka po obejściu i zaraz w drogę. Jest tu tak spokojnie i kojąco, że w zasadzie można by się stąd nie ruszać. Jeśli wieje bora - śniadanie w przeszklonym ogrodzie, jeśli od rana jest bezwietrznie - na ogromnym tarasie. Wieczorem swoje podwoje otwiera tu restauracja i cały dziedziniec zapełnia się gośćmi. Palą się latarenki, gra muzyka, kręci się prosię na grillu...





Dziś w planach Lopar. Znamy go doskonale. Wtedy ominęliśmy wielkim łukiem, dziś, kiedy jest dziecko - musimy tam przystanąć. Niech tradycji stanie się zadość, w końcu to zakątek dla rodzin z dziećmi

Drogę z Rabu znamy niemal na pamięć. Wielkie lustro na małym rondzie, ostry łuk, odbijamy w lewo i do góry. Supetarska Draga, Kampor, Suha Punta i Lopar.. Kurczę, fajnie pokazać to teraz Nadii



Lopar przyciąga masy turystów. Jest znany z 22 zatoczek z piaszczystymi plażami, z czego trzy razy tyle jest nieoznakowanych, nie nazwanych, nie odgadnionych. Tam, wśród tych zatoczek mamy swoje cztery ukochane

Płycizna wody na Loparze przyciąga rodziny z małymi dziećmi. Jakieś 2 kilometry idziemy w głąb morza nie mocząc nawet kolan Raj dla maluchów. Woda ma temperaturę zupy a dookoła rozciąga się urokliwy łańcuch Kamenjaka (400 m wys.), chroniąc od nieprzyjemnych wiatrów bora.


Lopar leży na północy wyspy a to, co widzicie to prawie dwukilometrowa plaża Paradiso, najsłynniejsza na całej wyspie. Tu przypływa prom z Baški (Krk), a po wschodniej stronie miasta jest San Marino.


Tu jest naprawdę piasek, choć kolor ma bardziej glinki niż piasku. Ale babki wychodzą doskonałe



Spoglądamy z utęsknieniem na północny-wschód. Tłumy na Loparze nas osłabiają. Nie, to nie dla nas


Po tej stronie rozłożyli się naturyści. Gdzieś tam jest nasz ukochany Stolac, Ciganka, Dubac i Sahara...
Widzicie w dali ten biały znak? To FKK Stolac. Jutro ominiemy Lopar wielkim łukiem i uderzymy na FKK




Punkt widokowy z drodze z Loparu do Rabu zawsze jest tak samo atrakcyjny.




W dole mini zatoczka. Takie kocham najbardziej.




cdn.

Melduję się w Twojej relacji podziwiając i ucząc się zarazem - z wnukami przyszłymi wyjazdy stoją przede mną otworem ( mam cichą nadzieję , że córcie nie odmówią dziadkowi tej przyjemności )


Pozdrawiam
Piotr

Jak fajnie cudzym okiem raz jeszcze zerknąć na widoki podziwiane miesiąc temu.
Ten hotel, w Austrii, to nie Oldtimer aby ?

I ja się przysiądę i chętnie poczytam. Przedwczoraj wróciliśmy z Hvaru. Towarzyszył nam Prawdziwy Cromaniak w wieku miesięcy szesnastu . Pozwolę sobie stwierdzić, że Nadia jest urocza

Pozdrawiam

mahadarbi napisał(a): Czemu czułam? Bo tam, gdzie dzieci w tytule, tam lecą rodzice (i nie tylko, widzę)

Nie tylko rodzice, nie tylko
Przekochany bąbelek... i Rab też bardzo fajny. Nigdy nie byłam, nie widziałam. Dlatego tak lubię dział z relacjami z podróży