Pra-dziadowska relacja - Jesioniki o każdej porze roku :)

Nowa relacja: Jesienne wędrówki jesenickimi szlakami


Czeski weekend z pianką w tle


Ponownie w cieniu Pradziada - wielkanocne Jesioniki


Pra-dziadowska relacja - wiosenne Jesioniki 2009

Wstępniak, czyli dlaczego teraz i dlaczego w ogóle

Nie będę ukrywać (nigdy nie ukrywałam ), że lubię pisać. Ciągle liczę na to, że Wy lubicie czytać albo przynajmniej oglądać

A ponieważ jest (jeszcze jest, choć się kończy) najzimniejsza i najbardziej ponura z pór roku, a narty trochę mi się znudziły (tylko nie mówcie mojemu mężowi ), postanowiłam cofnąć się w czasie i opisać pewien "bożocielny" weekend, który spędziliśmy w jednym z moich ulubionych czeskich rejonów - w Jesionikach. To było ponad 2,5 roku temu, więc szczegóły pewnie mi umknęły, ale w relacjach nie chodzi tylko o szczegóły (tak mi się przynajmniej wydaje)

Jeśli więc macie ochotę na mini-wakacje w Czechach pod namiotem, to zapraszam serdecznie Będziemy zwiedzać miasta i miasteczka, chodzić po górach, podziwiać zabytki (w tym również te wpisane na listę UNESCO ) i oczywiście pić pyszne czeskie piwo

Podróż w czasie czas zacząć!

10 czerwca 2009 (środa) - pierwsza zimna noc

Wyjeżdżamy z Gliwic późnym popołudniem. Z tego co pamiętam, długo pakowaliśmy cały nasz dobytek do Fabiaka, bo, jak zwykle, chcieliśmy wziąć za dużo Na camping Dolina w Vrbnie pod Pradziadem dojeżdżamy koło 19:30. Rozbijamy namiot i wypakowujemy nasze manele:



Okazuje się, że jako jedyni zdecydowaliśmy się na mieszkanie pod namiotem (inni wybrali domki), co wcale nie dziwi, bo jest około 8 stopni (Rok później, w Jedovnicach koło Brna, też będziemy jedynymi szaleńcami, którzy zdecydują się na taki nocleg.)
Jednak wcale nas to nie przeraża! Zasiadamy do romantycznej kolacji przy świecach:



Rozgrzewa nas zbyt duży ogień na grillu (widoczny za keczupem ) i piwo (litewskie ):



Gdy kładziemy się spać, temperatura spada do 5 stopni Żeby jakoś to przetrwać, muszę spać w czapce :



Tak kończy się pierwszy, bardzo zimny wieczór w Vrbnie pod Pradziadem. Potem będzie już cieplej, obiecuję I powinno też być ciekawie

Zapraszam więc do mojej pra-dziadowskiej relacji spod Pradziada Mam nadzieję, że nie będzie dziadowska

maslinka napisał(a):Zapraszam więc do mojej pra-dziadowskiej relacji spod Pradziada Mam nadzieję, że nie będzie dziadowska

Zaproszenie przyjęte

Chyba pierwszy

Namówiłas mnie .

Również się zapisuję.
pozdrowienia jerzy26

maslinka napisał(a):Pra-dziadowska relacja, czyli wiosenne Jesioniki 2009
Nie będę ukrywać (nigdy nie ukrywałam ), że lubię pisać. Ciągle liczę na to, że Wy lubicie czytać albo przynajmniej oglądać

.......... oglądać. Na czytanie z mojej strony nie licz. ....... ( ja tak mam..)
Owszem, zdanie, może dwa ale jak zaczynasz elaboratem to już .... nie ma mnie.

Jestem i ja .

Dosiadam się z przyjemnością.

Pozdrawiam,
Wojtek

Witam wszystkich serdecznie!

kaszubskiexpress napisał(a):Chyba pierwszy

Zgadza się Witaj!

SVIBANJ napisał(a):Namówiłas mnie .

Cieszę się Zwłaszcza, że dawno Cię nie widziałam na forum.

jerzy26 napisał(a):Również się zapisuję.
pozdrowienia jerzy26

Witam i pozdrawiam

woka napisał(a):.......... oglądać. Na czytanie z mojej strony nie licz. ....... ( ja tak mam..)
Owszem, zdanie, może dwa ale jak zaczynasz elaboratem to już .... nie ma mnie.

Cóż, trudno, dobre i oglądanie
Postaram się nie przynudzać

dangol napisał(a):Jestem i ja .

Witaj, Danusiu.
Początkowo chciałam się podpiąć do Twoich czeskich relacji Ale potem stwierdziłam, że mam całkiem dużo miejsc do opisania i sporo zdjęć, więc bez sensu by było Ci się tam wcinać. Materiału wystarczy na całą relację.

Franz napisał(a):Dosiadam się z przyjemnością.

Bardzo się cieszę Witaj, Wojtku.

maslinka napisał(a): Początkowo chciałam się podpiąć do Twoich czeskich relacji Ale potem stwierdziłam, że mam całkiem dużo miejsc do opisania i sporo zdjęć

Jest szansa, że teraz to ja się wetnę do Ciebie . Liczę też na to, że poznam dzięki Tobie jakieś miejca, w których mnie jeszcze nie było , bo my w Jesionikach bardzo często z uporem dreptamy wciąż po tych samych dróżkach, zamiast poznawać nowe.

jeździłem w okolicach rowerem, więc z wypiekami na twarzy oczekuję dalszej częsći....

dangol napisał(a):Jest szansa, że teraz to ja się wetnę do Ciebie

Bardzo proszę
Ale nie wiem, czy odkryjemy jakieś nieznane Tobie miejsca, bo poruszaliśmy się po głównych szlakach, chociaż raz czy dwa pojechaliśmy daleko, poza Jesioniki, więc może jest szansa... Póki co, nie zdradzam, dokąd

AndrzejPK napisał(a):jeździłem w okolicach rowerem, więc z wypiekami na twarzy oczekuję dalszej częsći....

Witaj, Andrzeju. Jesioniki to na pewno świetne tereny na wycieczki rowerowe. Aż żałuję, że nie mamy dwóch kółek...


11 czerwca (czwartek) - Vysoký vodopád, Jesenik i ciągłe zmiany pogody

Wita nas chłodny i pochmurny poranek.



A to niby czerwiec jest Co by tu robić w taki dzień? Wybieramy się na rekonesans okolic. Najpierw zakupy w Albercie w centrum Vrbna - kupujemy m.in. pyszne drożdżówki, no i piwo oczywiście

Mamy ochotę przejść się trochę, z tym, że dzisiaj nie będzie to zbyt ambitna trasa. Dojeżdżamy do Beli pod Pradziadem (w tym rejonie wiele miejscowości ma Pradziada w nazwie; całe Jesioniki leżą w cieniu tej góry ) i wchodzimy na niebieski szlak prowadzący na Małego Dziada (Malý Děd )



Wchodzimy w gąszcz zieleni:



Pięknie tu, a słońce nieśmiało przebija się przez chmury Tak jak napisałam, nie mamy dzisiaj zamiaru robić długiej trasy, również ze względu na niepewną pogodę. Chcemy dojść do Vysokiego vodopádu - najwyższego wodospadu w Jesionikach. Daleko nie mamy, bo tylko jakieś 3 km.

Traktujemy to jako miły, wiosenny spacer Przysiadamy na chwilę na popas (ocalam ginące słowo ):



Wkrótce docieramy do wodospadu, który znajduje się na wysokości 1007 metrów i, muszę przyznać, rozczarowuje nieco. Spodziewałam się czegoś większego i bardziej okazałego.





Ale ponoć czasami, po większych opadach, robi wrażenie. Wygląda na to, że, mimo niespecjalnie czerwcowej pogody, dawno tu nie padało, a już na pewno nie było żadnych ulew.

Nieco rozczarowani rozmiarami wodospadu decydujemy się na odwrót, tym bardziej, że słyszymy grzmoty w oddali.

Jedziemy zobaczyć, jak wygląda największa miejscowość w okolicy - Jesenik. Teraz znamy już dobrze to miasto (z trzech wyjazdów narciarskich, podczas których był naszą bazą wypadową), ale wówczas, w czerwcu 2009, widzieliśmy Jesenik po raz pierwszy. I muszę przyznać, że nie zrobił na nas dobrego wrażenia, a to pewnie ze względu na remont rynku:



Chwilę krążymy uliczkami miasta. Nagle niebo ciemnieje i zaczyna się ulewa:



Znajdujemy schronienie w jakimś dużym sklepie odzieżowym. Deszcz mija równie szybko, jak się pojawił. Taką to dzisiaj mamy zmienną pogodę. Burczy nam w brzuchach, ale krótki spacer po miasteczku utwierdził nas w przekonaniu, że poza chińskim barem i fastfoodem, niewiele tu miejsc, gdzie można zjeść obiad (teraz wiemy, że to nieprawda )

Jedziemy więc w górę, do Lázně Jesenik, czyli uzdrowiska Priessnitz, które góruje nad misatem. Łaźnie położone na wysokości 620 m n.p.m. oferują program leczenia układu oddechowego, ruchowego, układu krążenia oraz problemów psychicznych. A do tego jest tu całkiem ładnie:



Znajdujemy miłą restaurację na obiad i trochę kręcimy się brukowanymi uliczkami, oglądając urokliwe pensjonaty.

Jednak bardziej ciągnie nas w stronę natury Dzisiaj robimy prawdziwy rekonesans, więc nierzadko tylko orientujemy się, co jest do zobaczenie w okolicy. Tym razem niesie nas w stronę Červenohorskiego sedla.



Niestety pogoda znów się psuje. Ach, ten kapryśny czerwiec!

Na przełęczy strasznie wieje. Tylko na chwilę opuszczamy ciepłe wnętrze Fabiaka.



Dzisiaj wiem, że Červenohorské sedlo to przede wszystkim fajny ośrodek narciarski. Jeszcze tu wrócimy nie raz, również podczas tego wyjazdu - stąd ruszymy na szlak prowadzący na Keprnik

Za przełęczą niebo znowu się przeciera:



Ale my już zmierzamy "do domu", czyli na camping. Dzień kończymy partyjką Scrabble w campingowej knajpce

Jutrzejsze zwiedzanie będzie bardziej konkretne. Dzisiaj najeździliśmy się samochodem i zorientowaliśmy się, dokąd właściwie przyjechaliśmy

Witaj Maslinko !
Bardzo się cieszę że piszesz o Jesenikach... dla mnie to drugie po CRO ulubione miejsce na ziemi, jestem tam 2-3 razy w roku od ładnych paru lat. Znam większość tamtejszych szlaków, oraz szczytów. Moje ulubione miejscowości to Karlova Studanka, oraz Karlov Pod Pradedem. Z całą pewnością nie byłem w wielu miejscach, chociaż we wspomnianym przez Ciebie ALBERCIE tak. Fajnie piszesz, znam bardzo dobrze Twoje relacje z forum, często korzystałem z Twoich spostrzeżeń i doświadczeń.
Pozdrawiam GAJUS.

Koło Wysokiego Wodospadu szłam tylko raz - dawne to były czasy, więc fotki nie mam. Wody było zdaje się ciut więcej (ale to był początek maja), ale też nie wywołał piorunującego wrażenia. Zdecydowanie ciekawiej pod względem wodospadowym prezenuje się trasa spod Pradziada doliną Białej Opawy .

Sam Jesenik zazwyczaj mijamy przejazdem (no, chyba że trzeba zaglądnąć do bankomatu ), pomino wielokrotych okazji, w środku Wodnej Twierdzy nie byłam do tej pory...
Często za to, o różnych porach roku, zaglądamy do Prysznicowa. Nie, żeby zaraz na zabiegi , ale jakieś kółeczko dla kuracjuszy czasem uda się przejść... Byliśmy tam nawet nie tak dawno, na andrzejkowym ubiegłorocznym wyjeździe, który opisałam w zasadzie cały... oprócz wizyty w uzdrowisku

I ja z przyjemnością towarzyszyć będę Twojej relacji z znajomych ni okolic

A w 2009 roku w Jesionku byłam niewiele przed Tobą, poniższa fotka paskudnego wówczas rynku została zrobiona 31 maja.