Pra-dziadowska relacja - Jesioniki o każdej porze roku :)

maslinka napisał(a):
Oglądamy dalej, co też jeszcze ciekawego znajduje się na Rynku. A atrakcji jest sporo - np. fontanna Cezara:

Ten "ciurek" to chyba z innego miejsca powinien tryskać

Chyba, ale może się nie znam.

pzdr

longtom napisał(a):Ten "ciurek" to chyba z innego miejsca powinien tryskać

U klaczy?

A z którego?

weldon napisał(a):

longtom napisał(a):Ten "ciurek" to chyba z innego miejsca powinien tryskać :?:

U klaczy? 8)

A z którego?

:wink:

Poprostu niżej i z innej strony świata.
PZDR.

To jak już się dogadaliście (Franko - witam nowego Czytelnika ), z której strony ma ta woda lecieć, to ja polecę z następnym odcinkiem


14 czerwca (niedziela) - W drodze na Keprnik

Wstaje nowy piękny dzień. Dzisiaj będzie nie tyle ciepło, co gorąco. A my będziemy obcować z przyrodą Jedziemy na Červenohorské sedlo:



Parkujemy pod Horskim Hotelem:



znajdujemy czerwony szlak i zaczynamy podchodzić. Naszym celem jest Keprnik (1424 m n.p.m.) - czwarty co do wysokości szczyt Wysokiego Jesionika.

Oddalamy się zabudowań na przełęczy, podziwiając trasy narciarskie po drugiej stronie drogi:





Wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy, że 1,5 roku później będziemy tu szusować.

Nad Jesionikami góruje Pradziad:





Nie może go tu zabraknąć, choćby w symbolicznym sensie - wszak to Pra-dziadowska relacja

Powoli pniemy się w górę, a upał daje popalić. Na szczęście widoki wynagradzają nam wędrowanie w pełnym słońcu. (Zresztą nie będę narzekać na pogodę - wreszcie jest taka, jaka powinna być w czerwcu ) Jest cudnie - bardzo zielono Zresztą co ja będę pisać, jak pięknie było - zobaczcie sami:







"Oprócz błękitnego nieba..." Chociaż chmury dzisiaj też są fotogeniczne:





Powykrzywiane drzewa, choć biedne, też dobrze wyglądają w kadrze:





Docieramy do miejsca zwanego Bílý sloup:



Chwila przerwy i ruszamy dalej. Szlak prowadzi nas cały czas łagodnie. W zasadzie wcale nie ma stromych podejść - przyjemny spacerek, chociaż dosyć długi, ale coś za coś

Po jakimś czasie, zza skarpy, wyłania się kapliczka:



Oznacza to, że jesteśmy na Červenej horze (1337 m), a właściwie w jej pobliżu, szlak trawersuje zbocze.

Schodzimy do kapliczki:



głównie po to, by uzupełnić zapasy wody:



Zbyt wielu tu turystów. Przyjdziemy jeszcze do kapliczki, wracając, gdy będzie spokojniej, żeby zobaczyć ją taką:



Po uzupełnieniu wody ruszamy dalej. Żegna nas śliczny ptaszek:



(Tradycyjnie zapytam, czy wiecie co to za jeden? )

Jesteśmy mniej więcej w połowie drogi na szczyt. Intryguje mnie, co to za góra, którą ciągle widzimy przed sobą:



Jakiś czas później, w relacji Dangol, dowiaduję się (wspomniał o tym Janusz.W.), że to Vozka. Wędrujemy przed siebie, ciesząc się z przyrody, pogody i własnego towarzystwa

Zielono i ładne krajobrazy.
PZDR

maslinka napisał(a):
Docieramy do miejsca zwanego Bílý sloup:

...to tak dla ochłody w ten czerwcowy dzionek



pozdr

franko napisał(a):Zielono i ładne krajobrazy.
PZDR

To była przepiękna wycieczka, która do dzisiaj została nam w pamięci

janusz.w. napisał(a):...to tak dla ochłody w ten czerwcowy dzionek

Rzeczywiście powiało chłodem...

Ale taka zima to pikna jest, hej!

Musiało się przyjemnie iść w takim śniegu Było coś widać, poza tym słupem i najbliższymi drzewami ?

Te "letnio-zielone" fotografie .. aż mi się lata zachciało
I piwka w plenerze

mutiaq napisał(a):Te "letnio-zielone" fotografie .. aż mi się lata zachciało
I piwka w plenerze

Witaj, Mutiaq
Piwko w plenerze - tak, jesteśmy w tym do siebie podobne

Pozdrawiam

14 czerwca (niedziela) - Zielony Keprnik

Idziemy dalej czerwonym szlakiem:





Wszędzie zielono i bardzo malowniczo. Uwielbiam tę zieleń - jasną, wczesnowiosenną, choć to już połowa czerwca (ale tu wegetacja jest spóźniona).
Na jagody nie ma więc co liczyć...



Po drodze mijamy wiele "łysych" i połamanych drzew:











Miejscami teren jest podmokły, rosną tam takie "kwiatki":



Czasami trzeba odpocząć. Choćby na środku ścieżki :



I dalej w górę:



Ostatni fragment trasy biegnie wśród kosodrzewiny:



Widać już charakterystyczne skały na szczycie:



Jesteśmy na Keprniku! :



Podziwiamy rozległą panoramę. Widać m.in. Pradziada, ale to oczywiste, bo jedynym miejscem w Jesionikach, z którego nie widać Pradziada, jest... Pradziad



A tutaj zbliżenie najwyższego szczytu Wysokiego Jesionika i jego potwornej wieży (wprawdzie zrobione z innego miejsca, ale tego samego dnia ):



Na Keprniku strasznie wieje:



Focimy więc, co mamy sfocić i zaczynamy schodzić niżej, gdzie jest cieplej i przyjemniej.



Po drodze znowu "zahaczamy" o kapliczkę i źródełko. Teraz jest tu zupełnie pusto. Możemy w spokoju napić się wody:



czy po prostu posiedzieć:



Koło 17:00 wracamy na parking na Červenohorskim sedlu, gdzie czeka na nas Fabiak:



To była wspaniała wycieczka! Pogoda i widoki dopisały Polecam, jeśli będziecie w Jesionikach, bo widoki zarówno z Keprnika, jak i z trasy, są przepiękne.

Zejście "z gór" nie oznaczało końca atrakcji w tym dniu Ale o tym, co widzieliśmy później, napiszę w następnym odcinku.

maslinka napisał(a):

Jest moc!

Jacek S napisał(a):Jest moc!

Dziękujemy służbom utrzymania szlaku za ich starania.

Pozdrawiam,
Wojtek

Fajna wycieczka ... super pogoda, mimo że wieje.

... smutne tylko te suche połamane drzewa.

Franz napisał(a):

Jacek S napisał(a):Jest moc!

Dziękujemy służbom utrzymania szlaku za ich starania.

Proszę bardzo

O drzewa trzeba dbać, nawet jeśli to oznacza podpieranie ich własnym ramieniem

mariusz-w napisał(a):Fajna wycieczka ... super pogoda, mimo że wieje.

... smutne tylko te suche połamane drzewa.

No niestety... Widocznie tam często wieje.

Pozdrawiam.

Wspaniała wycieczka Agnieszko

Poczułem "cygański wiatr" oglądając Twoje zdjęcia
Do lata jeszcze troszkę czasu jest . . .


Pozdrawiam
Piotr