Pożegnanie lata 2016 (Dolomity, Garda, Sardynia, Bawaria)

napisał(a) **Mikeee** » 02.11.2016 16:49

ach ten sztruksik na zimowym zdjęciu

Dolimity znam jedynie od zimowej strony, ale coraz częściej myślę o spędzeniu tam kilku dni latem.
Ser, speck i białe wino - mmmmniam. I jeszcze w dodatku na łonie przyrody :wink:

pozdrawiam,
Michał

napisał(a) **dangol** » 03.11.2016 17:25

Jedno białe wino z Trentino

objechało z nami :roll:

całą Sardynię i zeszło dopiero w domu, speck trzeba dokupić w drodze powrotnej.

napisał(a) **dangol** » 03.11.2016 17:58

Niedziela, 25 września

Poranek był zimny, gdy wstawaliśmy około 8-mej :roll:

w aucie było 4 stopnie. Na szczęście zapowiadał się prawdziwie słoneczny

dzień, więc nie było podstaw do marudzenia.

Po śniadaniu spożytym na campingowej parceli, ruszyliśmy do San Cassiano, a konkretnie – do dolnej stacji kolejki, która miała nas wywindować na słoneczne (tak, z pogodą nam się udało

) alpejskie łąki.

Za parking przy kolejce opłata wynosi 4 euro za cały dzień, co w sumie jest korzystne w porównaniu do płacenia za godziny postoju w okolicach centrum San Cassiano (np. na parkingach koło muzeum). Jadąc od strony campingu :idea:

wypatrzyliśmy jednak bezpłatne miejsca postojowe koło … śmietników (ale z widokiem na żółte jajeczka kolejki Piz Sorega), tam więc ostatecznie „porzuciliśmy” nasze auto.

napisał(a) **dangol** » 04.11.2016 21:56

Po drodze do stacji kolejki są takie oto widok na San Cassiano (po ladyńsku - San Ćiascian).

dangol napisał(a): Patronem wioski i jej kościoła (a także... stenografów) jest święty Kasjan z Imoli - nauczyciel z IV wieku, zakłuty na śmierć przez własnych uczniów rylcami do pisania za to, że odmówił złożenia ofiary rzymskim bogom.

dangol napisał(a): Właściwie jedynym zabytkiem wioski (nie licząc ladyńskich zabudowań gospodarczych na stoku) jest kościół San Cassiano. Był tu już w XVI wieku, ale obecna barokowa forma wynika z przebudowy w 1782 r.

Po centrum San Cassiano spacerowałam zimą, Grzesiek też tu był kilka razy, więc tym razem już nie musieliśmy :wink:

. Nowością dla mnie byłoby tylko muzeum, które nie było jeszcze otwarte zimą 2011...
Skoro jednak trafiliśmy na widokową

pogodę, nasz program zwiedzania Dolomitów ograniczył się do podziwiania natury, bez wizyt w muzeach czy kościołach.

napisał(a) **dangol** » 04.11.2016 22:10

Kupiliśmy bilety (od osoby 7,70 euro) i po chwili siedzieliśmy w jaju i wznosiliśmy się coraz wyżej

.
Górna stacja kolejki na Piz Sorega znajduje się na wysokości 2003 m, więc początek spaceru przez łąki jest na poziomie takim, by nie było dużych przewyższeń „w górę” na zaplanowanej trasie. A powrót do San Cassiano to trasa na tyle łagodna

, żeby kolana miały lżej, niż przy zejściu od Lago Lée.

Zabudowania na Piz Sorega

nie są ładne, ale dla Grześka jest to w pewnym sensie miejsce sentymentalne :wink:

.
Ja też byłam tu wprawdzie poprzednim razem, ale wnętrze „podziwiałam” jedynie z konieczności odwiedzin WC.

Za to widoki

… Już tu fajne, chociaż wiem doskonale, że dalej jest jeszcze lepiej

. Jak na dłoni jest „nasze” Sasso dell Croce, Lavarella i Conturines, Sassonhger, Piz La Ila, Sass de Putia… Przy trafionej pogodzie także ich odległe tło działa na zmysły...

napisał(a) **maslinka** » 04.11.2016 22:29

Dziwnie wygląda to miejsce latem

Jednak zima bardziej tu pasuje

napisał(a) **dangol** » 05.11.2016 10:10

Jak komu

Z mojego "niezjazdowego" punktu widzenia, teraz pasowało mi bardziej

napisał(a) **dangol** » 06.11.2016 10:17

Widoki znajome, ale zieloność zamiast bieli jest dla znacznie milsza dla oczu . Las Vegas tym razem tylko minęliśmy, postój kawkowy planując nieco dalej…

napisał(a) **dangol** » 07.11.2016 17:02

Tempo było emeryckie - czasu przeznaczonego na zaplanowany spacer mieliśmy dość sporo, po cóż więc gnać :wink:

? Lepiej podziwiać, albo … odpoczywać

. W czasie jednego z przystanków można było zapoznać się z opowieścią o pustelniku z Santa Croce…

W tym momencie przypomniałam sobie popularną w Alta Badii legendę o ladyńskim „Szewczyku Dratewce”, poznaną już kilka lat temu przy okazji odwiedzin w muzeum ladyńskim w Ćiastel del Tor w San Martino in Badia…

dangol napisał(a):
Dawno, dawno temu, w jaskini w urwiskach Santa Croce, mieszkał straszny smok. Pożerał on okolicznych mieszkańców i ich trzody, a drewniane domostwa palił swym ognistym oddechem. Wielu śmiałków próbowało zabić smoka, ale nikt nie wrócił żywy... Wydawało się, że nie ma żadnych szans na pokonanie potwora.
W owym czasie w małej chatce u podnóża góry mieszkał ze swą matką chłopczyk o imieniu Bracun. Żyli sobie jako tako dzięki małemu stadku owiec. Niestety, co rusz któraś z nich przepadała bez wieści, stając się zapewne smoczym obiadkiem. Bracun chciał zabić smoka strzałem z łuku, jaki mu został w spadku po ojcu, ale nie miał siły naciągnąć cięciwy...
Wkrótce w zagrodzie nie została ani jedna owieczka, Braun z matką musieli więc opuścić swój dom i ruszyli w dolinę szukać jakiegoś zajęcia, by przeżyć. Matka została służącą, a Bracun za czas jakiś wyruszył na wyprawę krzyżową. Po trzech latach wrócił z krucjaty jako silny i odważny młodzieniec, na dodatek z dość sporym majątkiem. Zamieszkał więc na zamku Brach w Marebbe jako Franz Wilhelm de Brach. Smok nadal siał postrach w okolicy, ale teraz Bracun miał już taką krzepę, że bez problemu naciągał ciężki łuk. Czym prędzej ruszył więc w góry, aby pokonać smoka. No i uczynił to jedną strzałą!
Cielsko smoka strącił na dno wąwozu, ponoć po latach jakiś pasterz znalazł tam szkielet smoka...
Ladyni wdzięczni swemu wybawcy, pamiętają o nim do dziś, zwąc go Gran Bracun - Wielki Bracun.

Santa Croce (Monte Cavallo, Sasso delle Dieci, Forcella della Croce, Piz dla Ciantun),Forcella de Medesc, Lavarella, Conturines, Cima Fanis, Tofana di Rozes, Lagazuoi…

Conturines (3064 m) to najwyższy szczyt grupy Fanes. W położonej pod szczytem (na wysokości 2800 m n.p.m.) grocie, w 1987 r. odkryto dumę San Cassiano – kości Ursusa Ladinicusa, niedźwiedzia żyjącego w tych okolicach jakieś :roll:

40 tysięcy lat temu. Polodowcowemu miśkowi poświęcony jest właśnie oddział muzeum ladyńskiego, otwarty w San Cassiano latem 2011…

Cudowne widoki

z Conturines, Lavarelli i innych szczytów w okolicy, możecie podziwiać w relacji Wojtka Franza. Jeśli jeszcze nie widzieliście, to :idea:

koniecznie musicie TAM zaglądnąć!

My podziwialiśmy majestat skalnych twierdz jedynie :roll:

z oddali… Ale i tak było fajnie

.

napisał(a) **Piter_M** » 07.11.2016 22:37

Jestem i ja

Piękne te Dolomity, niestety nigdy tam jeszcze nie byliśmy :roll:

napisał(a) **dangol** » 08.11.2016 19:14

No właśnie - jeszcze :wink:

Twoja Rodzinka ma już alpejską wprawę

, więc to tylko kwestia czasu, gdy wybierzecie Dolomity.

napisał(a) **dangol** » 08.11.2016 19:34

W oddali widać Marmoladę oraz (znacznie bliżej

) główny cel naszego spaceru – Pralongię.

Zanim jednak przysiedliśmy tam przy piwku, było wylegiwanie się w słoneczku oraz podziwianie widoczków

.

napisał(a) **kulka53** » 08.11.2016 19:38

Zdecydowanie zieloność dużo bardziej do mnie przemawia niż biel ... :cool:

Pogoda się Wam wymarzona trafiła na takie spacery

, super

napisał(a) **piekara114** » 08.11.2016 19:42

A ja z niecierpliwością czekam na tą morską część, raz że góry mam na co dzień, dwa - średnio mnie pociągają i trzy - nawet to piękne błękitne niebo powoduje, że temp. mojego ciała spada o jakieś 30 stopni, a jeszcze to co za oknem i razem powoduje, że zamarzam....
Czekam na morskie ciepełko...

napisał(a) **dangol** » 08.11.2016 19:50

kulka53 napisał(a): Pogoda się Wam wymarzona trafiła na takie spacery

piekara114 napisał(a): A ja z niecierpliwością czekam na tą morską część

W końcu będzie :wink:

, w Dolomitach byliśmy :roll:

tylko nieco ponad dwie doby.